Σε αυτό το εξαήμερο επισκεφθήκαμε το Άνω Κουφονήσι. Περιηγηθήκαμε τη γραφική Χώρα με το λιμανάκι, τον ανεμόμυλο, τα λευκά σπίτια χαρακτηριστικά δείγματα κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής. Πεζοπορήσαμε σε μονοπάτια με εκπληκτική θέα.
Κολυμπήσαμε στις όμορφες παραλίες με τα μαγευτικά γαλαζοπράσινα νερά του νησιού Άμμος, Φανός, Ιταλίδα, Πισίνα, Γάλα.
Επίσης επισκεφθήκαμε το Κάτω Κουφονήσι με τις μικρές λάντζες που εκτελούν δρομολόγια από το πρωί το βράδυ. Το μικρό, ακατοίκητο νησάκι που ζει και αναπνέει κυριολεκτικά από τους ελεύθερους κατασκηνωτές, βρίσκεται μια ανάσα μακριά από το Πάνω Κουφονήσι και ανάμεσα στη Σχοινούσα, τη Δονούσα και την Αμοργό. Κολυμπήσαμε στην Παραλία του Νερού με τα σμαραγδένια νερά, την ξεχωριστής ομορφιάς εξωτική παραλία Χαβάη, την παραλία Δέτη με την μοναδική σκιά κάτω από τις σπηλιές.
Επισκεφτήκαμε το πανέμορφο νησί Σχοινούσα (το νησί του Ήλιου) ένα από τα ομορφότερα μικρά νησάκια του Αιγαίου που χρωστάει το όνομά της στο θαμνώδες φυτό σχίνο που ευδοκιμεί σε όλο το νησί με 18 πανέμορφες παράλιες με κρυστάλλινα νερά. Ολόκληρο το νησί έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000, καθώς φιλοξενεί πλήθος ενδημικών κυκλαδίτικων φυτών και αποτελεί σημαντικό μεταναστευτικό σταθμό για πολλά αποδημητικά πουλιά. Τέλος επισκεφθήκαμε την Ηρακλειά με τις δαντελωτές ακτές και τα τιρκουάζ νερά. Περπατήσαμε στον ερειπωμένο, πέτρινο οικισμό του Αγίου Αθανάσιου και ζήσαμε μια συγκλονιστική εμπειρία μέσα στο απόκοσμο σπήλαιο του Αγίου Ιωάννη, το οποίο λέγεται πως αποτελεί τη μεγαλύτερη σπηλιά των Κυκλάδων.
Τα Κουφονήσια αποτελούνται από δύο νησίδες, το Άνω Κουφονήσι και το Κάτω Κουφονήσι. Ανήκουν στο σύμπλεγμα των Μικρών Ανατολικών Κυκλάδων. Χωρίζονται μεταξύ τους από ένα στενό πορθμό πλάτους 200 μ. Το μόνο κατοικημένο είναι το Άνω Κουφονήσι. Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά ευρήματα, τα Κουφονήσια κατοικούνταν ήδη από την Προϊστορική εποχή. Επίσης, ανασκαφές στο Επάνω Μίλι έφεραν στην επιφάνεια σημαντικά ευρήματα που χρονολογούνται στα πρώτα χρόνια του Κυκλαδικού Πολιτισμού. Στο πέρασμα της Ιστορίας, τα Κουφονήσια ακολούθησαν τη μοίρα των υπόλοιπων Κυκλάδων. Υποτάχθηκαν αρχικά στους Βενετούς και έπειτα στους Τούρκους. Οι κάτοικοι των νησιών, είτε επειδή αναγκάστηκαν είτε επειδή το ήθελαν, συχνά ένωναν τις δυνάμεις τους με τους Μανιάτες αλλά και με άλλους πειρατές που χρησιμοποιούσαν τα Κουφονήσια ως καταφύγιο. Το 1830 μαζί με τις υπόλοιπες Κυκλάδες περιήλθαν στο νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος.
Πραγματοποιήσαμε την πρώτη μας πεζοπορία στο νησί. Χωριό – Παραλία Πορί – παραλιακή διαδρομή 3,5 χλμ.: Ξεκινώντας από το χωριό ακολουθούμε τον παραλιακό δρόμο προς τα ανατολικά. Περάσαμε μέσα από τη συνοικία Στρούμπος, από την παραλία Χοντρός Κάβος, τις παραλίες Χαροκόπου, Φανός, Πλατιά Πούντα. Είδαμε την Πισίνα, την σπηλιά ‘Το Μάτι του Διαβόλου’ (Πρόκειται στην ουσία για μια βραχώδη τρύπα που επικοινωνεί με την θάλασσα μέσω μιας εντυπωσιακής σπηλιάς) και φθάσαμε στην παραλία Πορί.
Το απόγευμα εξερευνήσαμε τον μοναδικό οικισμό του νησιού τη γραφική Χώρα. Το λιμανάκι, ο ανεμόμυλος του 1830 και τα λευκά σπίτια αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής.
Χωριό – Προφήτης Ηλίας: 3,7 χλμ Η θέση του Προφήτη Ηλία προσφέρει εκπληκτική θέα στο μισό του νησιού και στα γύρω νησιά ανατολικά, νότια και δυτικά. Την Αμοργό, την Κέρο, το Κάτω Κουφονήσι, Σχοινούσα, Ηρακλειά και τη Νάξο. Αν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή φαίνεται και η Σαντορίνη. Ανεβήκαμε την όχι και τόσο δύσκολη ανηφόρα, σε λίγα μέτρα ο δρόμος γίνεται χωμάτινος και σε συνολικά 450 μ. φθάσαμε στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία. Θαυμάσαμε τη θέα και επιστρέψαμε στο χωριό.
Μονοήμερη στο Κάτω Κουφονήσι. Πρόκειται για ένα ακατοίκητο νησί, δεδομένου ότι δεν υπάρχουν μόνιμοι κάτοικοι. Το νησί έχει έκταση 4,3 m2 Η μικρότερη απόσταση με το Πάνω Κουφονήσι είναι 200μ. Εγκαταλείφθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Στο Κάτω Κουφονήσι έχει παραμείνει ο παλαιός οικισμός, μάρτυρας άλλων εποχών. Αυτό που συναντήσαμε είναι ένα εγκαταλειμμένο χωριό και ελάχιστες ανακαινισμένες κατοικίες ή παλαιά κτίσματα που τώρα χρησιμεύουν ως αποθήκες αλιέων ή κτηνοτρόφων. Ο Παλαιός οικισμός ονομάζετε ‘Παναγιά’ λόγω της εκκλησίας της Παναγίας, που βρίσκεται πολύ κοντά στον μόλο. Όμορφο, λιτό, Κυκλαδίτικο Εκκλησάκι κτισμένο, μυστικά, το 1651, επί Τουρκοκρατίας, δίπλα σε ερείπια βυζαντινής Εκκλησίας.
Πεζοπορία στο Κάτω Κουφονήσι Ξεκινάμε πρωινή ώρα για το Κάτω Κουφονήσι. Αποβιβαζόμαστε στη δεύτερη στάση, στην παραλία ‘Νερό’. Η διαδρομή που θα περιγράψουμε είναι μόλις 2,5 περίπου χιλιόμετρα. Θα πορευθούμε έως την πρώτη στάση της λάντζας, στην Παναγιά, στον παλαιό οικισμό. Στην δεξιά πλευρά του ανοίγματος με τους φοίνικες ξεκινάει ένα μονοπάτι που οδηγεί πάνω από την παραλία. Ανεβαίνουμε το μονοπάτι και στρίβουμε δεξιά. Η θάλασσα κατά τη διάρκεια της πορείας μας θα βρίσκεται πάντα δεξιά. Σε απόσταση 650 μέτρων περίπου θα κάνουμε την πρώτη στάση στο ύψωμα ‘Αλωνίστρια’. Από την ‘Αλωνίστρια’ θα αντικρίσουμε το μισό Κάτω Κουφονήσι, την Κέρο από άλλη οπτική γωνία, την παραλία ΄Νερό’ από όπου ξεκινήσαμε και 2 παλαιά κτίσματα καθώς και τις αποθήκες που είναι σκαμμένες μέσα στη γη. Θα περάσουμε από την παραλία ‘Δέτης’ και έπειτα από την παραλία ‘Λάκοι’ με τα γαλαζοπράσινα νερά τους. Τελικά θα φτάσουμε στον παλαιό οικισμό, την "Παναγιά". Θα περπατήσουμε ανάμεσα από το έρημο χωριό και θα συνεχίσουμε ως το εκκλησάκι της Παναγίας.
Το εκκλησάκι της Παναγίας στο Κάτω Κουφονήσι είναι κτισμένο πολύ κοντά σε παλαιότερη βυζαντινή εκκλησία. Το εκκλησάκι χτίστηκε το 1561. Για να μην υπάρχουν προβλήματα με τους Τούρκους, αλλά και για να προστατευθεί από τους πειρατές, η εκκλησία έπρεπε να φαίνεται όσο το δυνατόν λιγότερο, γι’ αυτό επί Τουρκοκρατίας ήταν σχεδόν ημιυπόγεια. Ο χώρος γύρω από την εκκλησία διευρύνθηκε πολύ αργότερα, το 1970, ενώ το 1990 δημιουργήθηκε ημιυπαίθριο τμήμα και υψώθηκε καμπαναριό. Την 15η του Αυγούστου όλα τα καΐκια του Πάνω Κουφονησίου βοηθούν στην μεταφορά των πιστών για να τιμήσουν την Παναγία.
Μονοήμερη στην Κέρο (δεν την επισκεφτήκαμε λόγω ανασκαφών) Η Κέρος βρίσκεται Νότια μόλις 2 ν. μίλια του Κουφονησίου, δυτικά της Αμοργού και νοτιοανατολικά της Νάξου. Ανήκει στην κοινότητα Κουφονησίων. Έχει επιφάνεια 15.042τ.χιλ. και 27 χιλιόμετρα μήκος ακτογραμμής. Αποτελεί σημαντικό αρχαιολογικό χώρο. Εκσκαφές έχουν φέρει στο φως ευρήματα της πρωτοκυκλαδικής περιόδου 3200-2000 π.Χ. Χαρακτηριστικό πέτρωμα του νησιού είναι το λευκό, λεπτόκοκκο μάρμαρο. Κατά τους αρχαίους χρόνους ονομαζόταν Κέρεια ή Κερία. Η πρώτη αναφορά του ονόματός της εντοπίζεται το 425 π.Χ. σε μία επιγραφή με τα ονόματα των φορολογούμενων συμμάχων της Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Η επιγραφή μας αποκαλύπτει ότι η Κέρος είχε κατοίκους κατά τους Κλασικούς χρόνους. Την περίοδο του Μεσαίωνα η Κέρος, όπως και τα Κουφονήσια χρησιμοποιήθηκαν ως ασφαλές λιμάνι (Κωφός Λιμήν = Κουφονήσια) από τους πειρατές. Το 1884 ο αρχαιολόγος U. Kohler ανακοινώνει την εύρεση των διάσημων σήμερα μαρμάρινων ειδωλίων του ‘Αρπιστή’ και του ‘Αυλητή’ καθώς και 2 γυναικείων μαρμάρινων ειδωλίων με τα χέρια διπλωμένα στο στήθος, σαφή δείγματα της Πρωτοκυκλαδικής Περιόδου. Τα ευρήματα εκτίθενται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Η Κέρος από το 1968 δεν κατοικείται. Παρατηρώντας την Κέρο από το Πάνω Κουφονήσι, τις νύχτες με πανσέληνο, διακρίνετε στις καμπύλες της κορυφογραμμής μία ξαπλωμένη έγκυο γυναίκα και την προτομή ενός γενειοφόρου άντρα, με τα κεφάλια τους να εφάπτονται.
Μονοήμερη στη Σχοινούσα
Η Σχοινούσα είναι ένα πανέμορφο λιλιπούτειο νησί γεμάτο απομονωμένες παραλίες. Έχει δύο οικισμούς, τη Χώρα και τη Μεσαριά. Ο οικισμός της Χώρας είναι κτισμένος σε ύψωμα, στην ενδοχώρα του νησιού και απέχει 1,2 χλμ. από το λιμάνι. Τα παλαιότερα χρόνια το νησί είχε υποστεί πολλές καταστροφές από πειρατικές επιδρομές. Έτσι, οι κάτοικοι έκτισαν σε ύψωμα το χωριό της Παναγιάς, όπως αλλιώς αποκαλούν τη Χώρα από την εκκλησία της Παναγιάς της Ακαθής, για να έχουν ορατότητα προς τη θάλασσα. Τα σπίτια είναι κτισμένα με τη χαρακτηριστική κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική.
Αναχώρηση από το Άνω Κουφονήσι για την Ηρακλειά
Δύο μικροί οικισμοί πάνω σε ένα μικρό νησί, περιτριγυρισμένοι από το γαλαζοπράσινο Αιγαίο Πέλαγος. Δαντελωτές ακτές, τιρκουάζ νερά, συναρπαστικά μονοπάτια στο βόρειο τμήμα του νησιού, απ’ όπου φαίνονται όλες οι Μικρές Κυκλάδες. Ακριβώς απέναντι το νησάκι Βενετικό και τα μυθικά Αβελονήσια, που σύμφωνα με τον Όμηρο ήταν τα βράχια που πέταξε ο Πολύφημος στον Οδυσσέα και στους άνδρες του για να τους σκοτώσει. Το άγριο τοπίο και όλες τις ομορφιές του νησιού θα τις γνωρίσουμε διασχίζοντας ένα πρότυπο δίκτυο από οκτώ βασικά σηματοδοτημένα μονοπάτια, συνολικού μήκους 16 χιλιομέτρων.
Κολύμπι στις παραλίες του νησιού: Λιβάδι: Η μεγαλύτερη και πιο γνωστή παραλία του νησιού, με εξαιρετικά διάφανα νερά. Βορεινή Σπηλιά: Βότσαλα, άμμος και κρυστάλλινα νερά. Άγιος Γεώργιος: Είναι η παραλία του λιμανιού. Τουρκοπήγαδο: Μικρό βοτσαλωτό κολπάκι με τέλεια θάλασσα. Αλιμιά: Χρυσή άμμος. Αμμούδι Μέριχα: Μικρή, βραχώδης παραλία άγριας ομορφιάς στην ΝΑ πλευρά.
Πληροφορίες: peripolo.gr, Φωτό: Κ. Χόρτη
