Εξαήμερο οδοιπορικό στην Αλβανία με τη φροντίδα του peripolo.gr και του memnontravel.gr
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Μετά το πρωινό αναχωρήσαμε προς Κλεισούρα και συνεχίσαμε προς το χωριό Μπαλαμπάν όπου εκεί επιβιβασθήκαμε σε πουλμανάκια προκειμένου να προσεγγίσουμε το ύψωμα 731.
Η Μάχη στο Ύψωμα 731 ήταν μια από τις πιο κρίσιμες μάχες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου. Οι συγκρούσεις κράτησαν 15 μέρες, δηλαδή από τις 9-24 Μαρτίου 1941 και έληξαν με επικράτηση των Ελλήνων.
Συνεχίσαμε για το Τεπελένι. Η τοποθεσία του είναι στρατηγικής σημασίας και 300 μέτρα πάνω από τον ποταμό βρίσκονται τα ερείπια αρχαίας ακρόπολης (ξενάγηση).
Το απόγευμα καταλήξαμε στο Αργυρόκαστρο.
ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Μετά το πρωινό ξεναγηθήκαμε στην πόλη και το κάστρο του Αργυρόκαστρου
(24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ – 29 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ).
Tην Τρίτη 24/10/23 αναχωρήσαμε από την Ηλιούπολη με κατεύθυνση την Κορυτσά Αλβανίας. Με ενδιάμεσες στάσεις αφού περάσουμε τα σύνορα στην Κρυσταλοπηγή φτάσαμε στην Κορυτσά. Εκεί επισκεφτήκαμε το Μουσείο Εικόνων.
Το Εθνικό Μουσείο Μεσαιωνικής Τέχνης της Κορυτσάς ιδρύθηκε το 1980 και περιέχει περίπου 7.000 εκθέματα τεράστιας ιστορικής και πολιτιστικής σημασίας. Παρουσιάζονται αντικείμενα από πέτρα, μέταλλο, ξύλο και ύφασμα από την εικονογραφία της Αλβανίας. Υπάρχουν επίσης συλλογές ζωγραφικής από το σχολείο της Κορυτσάς. Το μουσείο βρίσκεται στον καθεδρικό ναό της Κορυτσάς και αποτελεί πόλο έλξης για τους λάτρεις της ιστορίας και της τέχνης. Τα αντικείμενα τέχνης του μουσείου ποικίλλουν από ανώνυμες θρησκευτικές εικόνες του 13ου και 14ου αιώνα, καθώς και γνωστά έργα γνωστών καλλιτεχνών όπως π.χ. Onufri, Eromak Shpataraku, David Selenica, Onufer Kiprioti, Master Kostadini και οι αδερφοί Zografi, μεταξύ πολλών άλλων.
Στη συνέχεια περιηγηθήκαμε την πόλη της Κορυτσάς.
Την Τετάρτη 25/10 μεταβήκαμε με πουλμανάκια στο χωριό Dardhe.
Η μάχη που οδήγησε στην κατάληψη των ορεινών όγκων Μόροβα (ή Μοράβα)-Ιβάν (13-22 Νοεμβρίου 1940), αποτέλεσε το πρώτο στάδιο της ελληνικής αντεπίθεσης, μετά την απώθηση της ιταλικής εισβολής, κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940-1941 και έδωσε το έναυσμα για σταθερή προέλαση στην Βόρειο Ήπειρο σε βάθος 30 έως 80 χιλιομέτρων.
Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε τη Μοσχόπολη.
H Μοσχόπολη κατά το παρελθόν γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη και τον 18ο αιώνα υπήρξε σημαντικό αστικό, οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο. Λόγω της συμβολής της πόλης στον Νεοελληνικό Διαφωτισμό αναφέρεται στην εποχή της ακμής της ως «Νέα Αθήνα» ή «Νέος Μυστράς».
Σημαντικά αξιοθέατα εντός της Μοσχόπολης είναι οι πέντε ορθόδοξοι ναοί (Κοίμησης της Θεοτόκου, Αγίου Νικολάου, Ταξιαρχών, Αγίου Αθανασίου και Προφήτη Ηλία), κτίσματα του 17ου και 18ου αιώνα.
ΠΕΜΠΤΗ 26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Αναχωρήσαμε για την Πρεμέτη.
Πρώτη στάση στον αρχαιολογικό χώρο Καμενίτσα. Πρόκειται για έναν μερικά ανεσκαμμένο προϊστορικό τύμβο με ένα αξιόλογο μικρό μουσείο. Ο τύμβος χρονολογείται μεταξύ 13ου και 6ου αι.π.Χ. Με την επίσκεψη στο χώρο και το μουσείο του Τύμβου, ο επισκέπτης βιώνει την σπάνια προσέγγιση του πολιτισμού μιας προϊστορικής κοινότητας που διαβιούσε στην περιοχή αιώνες πριν.
Ενδιάμεσα κάναμε στάση στη γραφική λίμνη Σελεγκούρα.
Συνεχίσαμε προς Πρεμέτη.
Κάναμε μία στάση στις ιαματικές πηγές Benje και στη συνέχεια καταλήξαμε στην Πρεμέτη.
Tην Τρίτη 24/10/23 αναχωρήσαμε από την Ηλιούπολη με κατεύθυνση την Κορυτσά Αλβανίας. Με ενδιάμεσες στάσεις αφού περάσουμε τα σύνορα στην Κρυσταλοπηγή φτάσαμε στην Κορυτσά. Εκεί επισκεφτήκαμε το Μουσείο Εικόνων.
Το Εθνικό Μουσείο Μεσαιωνικής Τέχνης της Κορυτσάς ιδρύθηκε το 1980 και περιέχει περίπου 7.000 εκθέματα τεράστιας ιστορικής και πολιτιστικής σημασίας. Παρουσιάζονται αντικείμενα από πέτρα, μέταλλο, ξύλο και ύφασμα από την εικονογραφία της Αλβανίας. Υπάρχουν επίσης συλλογές ζωγραφικής από το σχολείο της Κορυτσάς. Το μουσείο βρίσκεται στον καθεδρικό ναό της Κορυτσάς και αποτελεί πόλο έλξης για τους λάτρεις της ιστορίας και της τέχνης. Τα αντικείμενα τέχνης του μουσείου ποικίλλουν από ανώνυμες θρησκευτικές εικόνες του 13ου και 14ου αιώνα, καθώς και γνωστά έργα γνωστών καλλιτεχνών όπως π.χ. Onufri, Eromak Shpataraku, David Selenica, Onufer Kiprioti, Master Kostadini και οι αδερφοί Zografi, μεταξύ πολλών άλλων.
Στη συνέχεια περιηγηθήκαμε την πόλη της Κορυτσάς.
Την Τετάρτη 25/10 μεταβήκαμε με πουλμανάκια στο χωριό Dardhe.
Η μάχη που οδήγησε στην κατάληψη των ορεινών όγκων Μόροβα (ή Μοράβα)-Ιβάν (13-22 Νοεμβρίου 1940), αποτέλεσε το πρώτο στάδιο της ελληνικής αντεπίθεσης, μετά την απώθηση της ιταλικής εισβολής, κατά τον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο του 1940-1941 και έδωσε το έναυσμα για σταθερή προέλαση στην Βόρειο Ήπειρο σε βάθος 30 έως 80 χιλιομέτρων.
Στη συνέχεια επισκεφθήκαμε τη Μοσχόπολη.
H Μοσχόπολη κατά το παρελθόν γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη και τον 18ο αιώνα υπήρξε σημαντικό αστικό, οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο. Λόγω της συμβολής της πόλης στον Νεοελληνικό Διαφωτισμό αναφέρεται στην εποχή της ακμής της ως «Νέα Αθήνα» ή «Νέος Μυστράς».
Σημαντικά αξιοθέατα εντός της Μοσχόπολης είναι οι πέντε ορθόδοξοι ναοί (Κοίμησης της Θεοτόκου, Αγίου Νικολάου, Ταξιαρχών, Αγίου Αθανασίου και Προφήτη Ηλία), κτίσματα του 17ου και 18ου αιώνα.
ΠΕΜΠΤΗ 26 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Αναχωρήσαμε για την Πρεμέτη.
Πρώτη στάση στον αρχαιολογικό χώρο Καμενίτσα. Πρόκειται για έναν μερικά ανεσκαμμένο προϊστορικό τύμβο με ένα αξιόλογο μικρό μουσείο. Ο τύμβος χρονολογείται μεταξύ 13ου και 6ου αι.π.Χ. Με την επίσκεψη στο χώρο και το μουσείο του Τύμβου, ο επισκέπτης βιώνει την σπάνια προσέγγιση του πολιτισμού μιας προϊστορικής κοινότητας που διαβιούσε στην περιοχή αιώνες πριν.
Ενδιάμεσα κάναμε στάση στη γραφική λίμνη Σελεγκούρα.
Συνεχίσαμε προς Πρεμέτη.
Κάναμε μία στάση στις ιαματικές πηγές Benje και στη συνέχεια καταλήξαμε στην Πρεμέτη.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Μετά το πρωινό αναχωρήσαμε προς Κλεισούρα και συνεχίσαμε προς το χωριό Μπαλαμπάν όπου εκεί επιβιβασθήκαμε σε πουλμανάκια προκειμένου να προσεγγίσουμε το ύψωμα 731.
Η Μάχη στο Ύψωμα 731 ήταν μια από τις πιο κρίσιμες μάχες του Ελληνοϊταλικού Πολέμου. Οι συγκρούσεις κράτησαν 15 μέρες, δηλαδή από τις 9-24 Μαρτίου 1941 και έληξαν με επικράτηση των Ελλήνων.
Το απόγευμα καταλήξαμε στο Αργυρόκαστρο.
ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Μετά το πρωινό ξεναγηθήκαμε στην πόλη και το κάστρο του Αργυρόκαστρου
και συνεχίσαμε για περιήγηση στα χωριά της Δρόπολης (Λίμποβο-Τεριχάτες).
Μετά το πρωινό κάναμε πεζοπορία στο Κάστρο του Αργυρόκαστρου και το γεφύρι του Αλή Πασά.
Το γεφύρι βρίσκεται πάνω απ’ το Αργυρόκαστρο, στη χαράδρα του Μαναλάτι, γεφυρώνοντας το ομώνυμο ποτάμι. Λειτούργησε ως υδατογέφυρα -για να φτάνει το νερό στο κάστρο- αλλά χρησιμοποιήθηκε και από τους ανθρώπους για να κατεβαίνουν, παρακάμπτοντας το φαράγγι, στην πόλη.
Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό σε μέγεθος γεφύρι, παρόλο που είναι μονότοξο -σηκώνεται πάνω από τον πυθμένα της χαράδρας κοντά στα 20 μέτρα! Η όλη κατασκευή -όπως και τα υπόλοιπα μικρά γεφύρια που υποστηρίζουν το δρόμο του νερού για το κάστρο- είναι έργο του Αλή πασά. Αυτός συνέλαβε την ιδέα και αυτός φρόντισε να υλοποιηθεί στα 1811 με 1812.
Στη συνέχεια επιβιβαστήκαμε στο πούλμαν για επιστροφή στην Αθήνα. Πρώτη στάση για να επισκεφθούμε το κοιμητήριο των Ελλήνων στρατιωτών του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940-41 στο χωριό Βουλιαράτες του Δήμου Δερόπολης .
Αφού περάσαμε τον έλεγχο στην Κακαβιά επισκεφθήκαμε το Μουσείο Πολέμου στο Καλπάκι.
Ένα μοναδικής σημασίας για τη χώρα μας Μουσείο που ανεγέρθηκε το 1975. Στις αίθουσές του περιλαμβάνει εκθέματα-κειμήλια της Μάχης του Καλπακίου.
Μίας μάχης που έλαβε χώρα κατά την εισβολή των Ιταλών στην Ελλάδα (28η Οκτωβρίου 1940). Όπλα, παράσημα και αυθεντικές στρατιωτικές στολές. Στο μουσείο υπάρχει χάρτης με τις θέσεις των αντιπάλων και την εξέλιξη των μαχών.
Μετά το πρωινό κάναμε πεζοπορία στο Κάστρο του Αργυρόκαστρου και το γεφύρι του Αλή Πασά.
Το γεφύρι βρίσκεται πάνω απ’ το Αργυρόκαστρο, στη χαράδρα του Μαναλάτι, γεφυρώνοντας το ομώνυμο ποτάμι. Λειτούργησε ως υδατογέφυρα -για να φτάνει το νερό στο κάστρο- αλλά χρησιμοποιήθηκε και από τους ανθρώπους για να κατεβαίνουν, παρακάμπτοντας το φαράγγι, στην πόλη.
Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό σε μέγεθος γεφύρι, παρόλο που είναι μονότοξο -σηκώνεται πάνω από τον πυθμένα της χαράδρας κοντά στα 20 μέτρα! Η όλη κατασκευή -όπως και τα υπόλοιπα μικρά γεφύρια που υποστηρίζουν το δρόμο του νερού για το κάστρο- είναι έργο του Αλή πασά. Αυτός συνέλαβε την ιδέα και αυτός φρόντισε να υλοποιηθεί στα 1811 με 1812.
Στη συνέχεια επιβιβαστήκαμε στο πούλμαν για επιστροφή στην Αθήνα. Πρώτη στάση για να επισκεφθούμε το κοιμητήριο των Ελλήνων στρατιωτών του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940-41 στο χωριό Βουλιαράτες του Δήμου Δερόπολης .
Αφού περάσαμε τον έλεγχο στην Κακαβιά επισκεφθήκαμε το Μουσείο Πολέμου στο Καλπάκι.
Ένα μοναδικής σημασίας για τη χώρα μας Μουσείο που ανεγέρθηκε το 1975. Στις αίθουσές του περιλαμβάνει εκθέματα-κειμήλια της Μάχης του Καλπακίου.
Μίας μάχης που έλαβε χώρα κατά την εισβολή των Ιταλών στην Ελλάδα (28η Οκτωβρίου 1940). Όπλα, παράσημα και αυθεντικές στρατιωτικές στολές. Στο μουσείο υπάρχει χάρτης με τις θέσεις των αντιπάλων και την εξέλιξη των μαχών.
