Ζάννα Άρτεμη, «Είστ’ ούλοι φερμένοι;»

Η σύγχρονη τέχνη συναντά την παράδοση στα Λαγκάδια Αρκαδίας. Και είναι πράγματι μεγάλη τέχνη να μπορείς να συγκεράσεις το παλιό με το νέο και να δώσεις ένα ξεχωριστό αποτέλεσμα! Και η Ζάννα Άρτεμη μας έχει συνηθίσει σε συναισθηματικές προσεγγίσεις που φέρνουν κοντά μας κάτι που φαντάζει μακρινό.
Μας παρουσιάζει, λοιπόν, τη νέα της προσωπική δουλειά (ζωγραφική, installation, performance) στο χωριό Λαγκάδια Αρκαδίας, σε ένα εγκαταλειμμένο κτήριο του 1860, που η φθορά του χρόνου το κάνει να μοιάζει με έτοιμο σκηνικό θεάτρου.
Η έκθεση φέρει τον τίτλο «Είστ’ ούλοι φερμένοι;» που σημαίνει «Έχετε έρθει όλοι;». Πρόκειται για ιδιωματισμό τοπικής διαλέκτου, η οποία διατηρείται ζωντανή στην ευρύτερη περιοχή έως σήμερα. Προσεγγίζοντας θέματα όπως οι υπαρξιακές αναζητήσεις, η καρποφορία της γης και η πολυπλοκότητα της περιβάλλουσας χλωρίδας, αυτή η έκθεση μάς καλεί να μπούμε στον κόσμο της τέχνης, βλέποντας τα πράγματα αλλιώς. Όπως είπε κι ο Γιάννης Κουνέλλης, «Γι' αυτό ο καλλιτέχνης γίνεται καλλιτέχνης. Για τα πράγματα που λείπουν».


Έκθεση σύγχρονης τέχνης στα Λαγκάδια ορεινής Αρκαδίας, με την υποστήριξη της Living Country
Τίτλος έκθεσης «Είστ’ ούλοι φερμένοι;»
Κτίριο Μαθητικού Κέντρου Λαγκαδίων, κεντρικός δρόμος.
Ζωγραφική, installation, performance.
Εγκαίνια Σάββατο 29 Ιουλίου 2017, ώρα 12:00.
Διάρκεια έκθεσης 29/7/2017 - 30/09/2017.
Ώρες λειτουργίας καθημερινά 11:00-15:00 & 17:00-20:00.
Πληροφορίες έκθεσης στο Άρωμα καφέ, στο μπαρ Πλάτανος της κεντρικής πλατείας ή στο 6945877 783

ΛΕΥΚΑΔΑ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ

Υπαίθρια εικαστική παρέμβαση στη Λευκάδα!

Πολλές φορές ένας τόπος μου "μιλάει". Έτσι και η Λευκάδα -τόπος των γονιών μου- με κάνει να βιώνω διαφορετικά την επαφή με το τοπίο. Η απαράμιλλη ομορφιά της Γύρας που κρύβει κάτω από το απέριττο τοπίο μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα αλλά και η πρόσβαση στην πόλη με εκείνο το συνεχές αεράκι του πελάγους μου δημιουργούν συναισθήματα που πρέπει με κάποιο τρόπο να τα εκφράσω. 
Η έκφρασή τους ήρθε αυθόρμητα μέσα από τις κατασκευές των έργων μου από παλιά ποδήλατα. Άλλωστε η πόλη της Λευκάδας είναι ο ιδανικός τόπος για ποδήλατο. Είτε πηγαίνεις για ψώνια και δουλειές στην πόλη είτε πηγαίνεις βόλτα στον κάμπο με τις ελιές είτε πηγαίνεις για μπάνιο στον Άη Γιάννη, στη Γύρα ή στο Κάστρο, μπορείς να βρίσκεσαι συνεχώς σε ένα ποδήλατο. Το αεράκι που φυσάει όπου κι αν βρίσκεσαι σε κάνει να αισθάνεσαι πουλί που κοντράρει με τον άνεμο και προσπαθεί να καλύψει την απόσταση!
Η υπαίθρια εικαστική παρέμβαση λοιπόν στην ξέρα του ιβαριού της Λευκάδας ευτύχησε να στηθεί και να προσπαθήσει να ανταγωνιστεί με τα έργα μεταλλοτεχνίας τη φύση. Να δημιουργήσει μια ψευδαίσθηση του αν είναι αληθινός ή τεχνητός ερωδιός, παρυδάτιο πουλί, πεταλούδα, πασχαλίτσα, μέλισσα... Μοιάζει σαν να έχουν έρθει να καθίσουν για λίγο στο χορτάρι για να ξαποστάσουν και να συνεχίσουν το ταξίδι τους για τόπους μακρινούς. Ειδικά τη νύχτα που φωτίζονται νομίζεις πως εκπέμπουν μια απόκοσμη ακτινοβολία.
Θέλω να ευχαριστήσω τον πρόεδρο των Ξενοδόχων Λευκάδας, Μανώλη Θερμό που με βοήθησε να εκθέσω τα έργα μου και οραματίστηκε μαζί μου την έλευση των πουλιών στο ιβάρι. Το Πνευματικό Κέντρο Λευκάδας -και βέβαια το δήμαρχο Κωνσταντίνο Δρακονταειδή- για τη δυνατότητα που μου έδωσε να στήσω τα έργα στο συγκεκριμένο σημείο και ειδικά την υπεύθυνη Ιωάννα Φίλιππα, για την αμεσότητά της. Τον υπεύθυνο φωτισμού Χριστόφορο Αλιάγα που φώτισε τα έργα με την ταχύτητα του... φωτός!
Τη Βιβή Κοψιδά Βρεττού για το εμπεριστατωμένο κείμενο που έγραψε για τον κατάλογο της έκθεσης και τη Βιολέττα Σάντα, η οποία υποστήριξε την ιδέα μου από την πρώτη στιγμή και μου έδωσε πολύτιμες πληροφορίες για το πώς να κινηθώ αλλά και για τη δημοσιογραφική κάλυψη της έκθεσης μέσω του site aromalefkadas.gr. Επίσης πολύ σημαντική ήταν η συμβολή της art director, Ελένης Μπεχλιβανίδη στη δημιουργία της αφίσας της έκθεσης και του καταλόγου!
Τελευταίο άφησα τον αφανή "ήρωα" Νώντα Παλιβίδα, που βοήθησε στο τεχνικό κομμάτι του στησίματος της έκθεσης.  

Σινέ Όασις, μια όαση στην Αθήνα

Η επίσκεψη στο σινέ Όασις ήταν μια αποκάλυψη. Πρώτη φορά πήγαμε σινεμά εκεί και ήταν σαν να μπήκαμε στη μηχανή του χρόνου. Παρότι διατηρεί το ύφος μια άλλης εποχής έχει μια φρεσκάδα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι μπήκες σε έναν κήπο του σήμερα. Μάλιστα το lobby μου θύμισε το Beaux Arts των Βρυξελλών. Τα αρχαιοελληνικά αντίγραφα, το μωσαϊκό, οι αφίσες παλαιών ταινιών... Ο υπαίθριος χώρος του όπου είναι η οθόνη είναι στην κυριολεξία πνιγμένος στο πράσινο. Η μικρή οθόνη ανάμεσα στο πράσινο προστατεύεται από τα γύρω ψηλά κτίρια. Αν και η θερμοκρασία ήταν υψηλή, η πυκνή φυλλωσιά των φυτών βελτίωνε αισθητά την κατάσταση. Ήταν μια εμπειρία...
Σινέ Όασις, Πρατίνου 7, Παγκράτι, τηλ. 210 7244015.