Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα # γλυπτική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα # γλυπτική. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Σάββατο 23 Μαΐου 2020

"Η όλη ιδέα του ποδηλάτου είναι ένα έργο τέχνης", συνέντευξη με την Καίτη Χόρτη


Η Στέλλα Σεβαστοπούλου συνομιλεί με την Καίτη Χόρτη, μια γλύπτρια με οικολογική συνείδηση που απολαμβάνει τη μετατροπή της βιομηχανικής μορφής του ποδηλάτου σε ζώα και έντομα (μεταξύ άλλων) δίνοντάς του μια νέα πνοή ζωής.
Το ποδήλατο εφευρέθηκε το 1839 από τον Σκωτσέζο σιδερά Κιρκπάτρικ Μακμίλαν. Από τότε έχει γίνει ένα από τα πιο δημοφιλή μέσα μεταφοράς σε όλο τον κόσμο, και έχει δει ένα "κύμα" δημοτικότητας κατά τις τελευταίες δεκαετίες, λόγω του φιλικού προς το περιβάλλον χαρακτήρα του, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είναι μια δυναμική μορφή άσκησης. Τα περισσότερα κέντρα πόλεων σε όλο τον κόσμο δημιουργούν ποδηλατόδρομους (και ο δήμος Αθηναίων δεν αποτελεί εξαίρεση, αφού ανακοίνωσε πρόσφατα τα τελευταία σχέδιά του για να δημιουργήσει έναν στη λεωφόρο Πανεπιστημίου), και αυτό δείχνει ότι αυτό το παραδοσιακό μέσο μεταφοράς είναι εδώ για να μείνει.
Αλλά τι γίνεται με τον κόσμο της τέχνης; Πώς το ποδήλατο έχει επηρεάσει αυτό τον τομέα; Ας αναφέρουμε τον πατέρα της τέχνης, Marcel Duchamp, ο οποίος το 1913 στερέωσε μια ρόδα ποδηλάτου σε ένα σκαμνί, και έτσι δημιούργησε μια θέση για το «ready-made» στην ιστορία της τέχνης. Σήμερα, η Ελληνίδα καλλιτέχνης Καίτη Χόρτη φαίνεται να έχει εμπνευστεί από τέτοιες καλλιτεχνικές αντίκες ποδηλάτων, μόνο που προτιμά να μετατρέψει αυτό το μέσο μεταφοράς σε ζώα και έντομα, αθλητικές δραστηριότητες, ή ακόμα και σε ζώδια, παρά σε εννοιολογικά αινίγματα τέχνης. Ο στόχος της είναι διαδραστικός, αλλά και οικολογικός:
- Πείτε μας λίγα πράγματα για την εικαστική πορεία σας, και πώς καταλήξατε να διαλέξετε το ποδήλατο ως πρώτη ύλη για τα έργα σας.
- Αφότου τελείωσα τα μαθήματα γλυπτικής στο Εργαστήριο Περαντινού με δασκάλα την αείμνηστη Ευδοκία Παπουλή-Δημητροπούλου, σκέφτηκα πως ένα υλικό που με ενδιαφέρει είναι το μέταλλο και ιδιαίτερα το έτοιμο, ως προς τη μορφή του, μέταλλο του ποδήλατου. Έτσι χρησιμοποιώντας ενός φίλου το παλιό ποδήλατο δημιούργησα το πρώτο μου έργο, τη Ζωή-ποδήλατο. 

- Υπάρχει και μια περιβαλλοντική διάσταση στη δουλειά σας. Εξηγήστε μας.
-Ναι, ασφαλώς υπάρχει. Ασχολούμαι με την ανακύκλωση και την επανάχρηση των υλικών από το 2009. Είμαι φανατική θα έλεγα. Οπότε σε αυτό το πλαίσιο θεωρώ πως ένα ποδήλατο δεν μπορεί να καταστραφεί, μπορεί να έχει μια νέα «ζωή» ως έργο τέχνης. Ήδη το ποδήλατο θεωρώ πως είναι ένα έργο τέχνης!
- Τι ρόλο έχει παίξει η τέχνη στη ζωή σας;
- Η τέχνη νομίζω πως είναι ένας τρόπος να αναπνέουμε. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι που δεν εμπεριέχει την έννοια της τέχνης. Από μικρή έφτιαχνα πράγματα, κεντούσα (μια λαϊκή μορφή τέχνης), έπλεκα, ζωγράφιζα (λίγο). Όλα για μένα είναι τέχνη… ακόμη και το πώς θα ντυθείς.  
- Είσαστε και δημοσιογράφος, πώς συμβαδίζουν αυτές οι δύο πλευρές της ζωής σας (το εικαστικό/δημοσιογραφικό);
- Η δημοσιογραφία (για την ακρίβεια είμαι εσωτερικός συντάκτης) είναι ένας τρόπος βιοπορισμού. Από την τέχνη δεν θα μπορούσα να ζήσω. Άλλωστε δεν ασχολήθηκα από μικρή με την τέχνη ίσως γιατί την έβλεπα ως χόμπι. Όταν όμως αποφάσισα να πάω στο Εργαστήριο Γλυπτικής Περαντινού (2007), μπήκα πιο βαθιά σε αυτό το χώρο και στη συνέχεια λόγω έλλειψης δουλειάς είχα το χρόνο να αφιερωθώ σε αυτή. 
- Έχετε και μια μεγάλη αγάπη για την ιδιαίτερη πατρίδα σας, τη Λευκάδα. Έχει υπάρξει και πηγή έμπνευσής για τη δουλειά σας;
- Η Λευκάδα είναι ο τόπος καταγωγής μου. Δεν γεννήθηκα εκεί ούτε έχω ζήσει ποτέ. Πάντα πάω ως τουρίστρια, όμως είναι ένας χώρος που μου δημιουργεί ευχάριστα συναισθήματα και κυρίως δημιουργικά. Ίσως είναι η φύση (πολλές ελιές), η θάλασσα του Ιονίου, ο συνεχής άνεμος. Είναι ένας ξεχωριστός τόπος και σίγουρα υπάρχει καταγραφή και στο DNAEκεί μου ήρθε και η έμπνευση να εκθέσω τα έργα μου (2017) στην ξέρα (διαχωριστικό γης) του ιβαριού!
- Έχετε μια απίστευτη ικανότητα να μεταμορφώνετε το βιομηχανικό σχήμα ενός ποδηλάτου σε ένα ζουζούνι (όπως σε μια μύγα ή πασχαλίτσα, και πολλών άλλων εντόμων). Περιγράψτε μας την εικαστική διαδικασία σας και πώς καταλήγετε στα θέματα που απεικονίζετε στα γλυπτά σας.
- Η ιδέα μου είναι (βλέποντας ένα ποδήλατο) πώς θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε κάτι έμψυχο. Για παράδειγμα, η σέλα του ποδήλατου ταιριάζει με το ράμφος ενός πουλιού, ο σκελετός του μπορεί εύκολα να γίνει σκελετός πουλιού. Έτσι προσπαθώ κάθε κομμάτι του ποδήλατου να το κάνω κομμάτι ενός ζώου. Παρότι έχω φτιάξει διάφορα ζώα νομίζω πως του ταιριάζει πολύ η μετατροπή του σε πουλί με τη ρεαλιστική αλλά και τη μεταφορική έννοια (πετάει).  
- Η μεταλλουργία είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη μορφή γλυπτικής που θα έλεγα ότι λίγες γυναίκες διαλέγουν με τόσο πάθος. Τι είναι αυτό που σας έλκει σ’ αυτό το είδος τέχνης;
- Θεωρώ πως το μέταλλο είναι ένα στέρεο υλικό και ταυτόχρονα εύπλαστο. Μπορείς να του δώσεις ό,τι μορφή θέλεις. Για μένα προσομοιάζει και με ύφασμα. Απλώς είναι δύσκολο στη χρήση, θέλει ειδικά μηχανήματα, βγάζει μουτζούρα… όλα αυτά που δεν θέλουν οι γυναίκες. Εμένα μου αρέσει πολύ και υπάρχουν πολλές γυναίκες γλύπτριες που έχουν ασχοληθεί μόνο με το μέταλλο.
- Ποιες γλύπτριες σας έχουν εμπνεύσει στις δημιουργίες σας;
- Υπάρχουν πολλές γυναίκες γλύπτριες αλλά εμένα με έχουν επηρεάσει η Χρύσα Βαρδέα (γνωστή παγκοσμίως ως Chryssa), έργο της οποίας υπάρχει στη στάση του Μετρό (Ευαγγελισμός) και είναι αντίγραφο του έργου της Mott Street (1983), επηρεασμένο από την Chinatown του Μανχάταν. Αλλά και το έργο της Κλυταιμνήστρα (1967) σήμερα βρίσκεται έξω από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Επίσης πολύ χαρακτηριστική γλύπτρια ήταν η Ναταλία Μελά που καταπιανόταν με την κατασκευή ζώων (κατσίκες, ταύρος, κόκορας, δράκος κ.ά.) αμιγώς φτιαγμένα από μέταλλο.
- Έχετε πραγματοποιήσει πολλές εκθέσεις, και η έκθεσή σας στο Μπάγκειο (ένας ξεχωριστός εκθεσιακός χώρος) ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Πείτε μας γι’ αυτή την έκθεση, και για άλλες που σας έχουν μείνει ως αξέχαστες και σημαντικές εμπειρίες στην εικαστική σας πορεία.
- Η έκθεση στο Μπάγκειο τον Δεκέμβρη του 2019 ήταν πράγματι μια μοναδική εμπειρία έκθεσης σε κλειστό χώρο. Όμως ο χώρος αυτός αποπνέει τόση ιστορία που νομίζω πως ό,τι και να εκθέσεις εκεί παίρνει ιδιαίτερη χροιά. Είχα επίσης τη χαρά να κάνω μια πολύ ωραία υπαίθρια έκθεση στη Λευκάδα (2017) και μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση στoν κήπο του Black Duck (2018) στην Αθήνα (Μουσείο της Πόλς των Αθηνών). Ήταν όλες ατομικές και πολύ διαδραστικές!
- Πώς σας επηρέασε η πανδημία του κορονοϊού εικαστικά; Βρήκατε αυτή την περίοδο απομόνωσης δημιουργική ή όχι;
- Στη διάρκεια της απαγόρευσης εξόδου ασχολήθηκα με την ολοκλήρωση 10 έργων που είναι η τελευταία μου δουλειά. Είχαν φτιαχτεί σε πρώτη φάση τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο (2019) και ολοκληρώθηκαν τώρα (2020). Οπότε δεν είχα χρόνο να καταλάβω ότι δεν μπορώ να πάω όπου θέλω. Βέβαια μου έλειψαν πολλά εικαστικά ερεθίσματα αλλά τι να κάνουμε…
- Τι σχεδιάζετε τώρα; Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Είχα κανονίσει προ κορονοϊού να κάνω μια έκθεση στη Λευκάδα με τα έργα μου που είναι 10 αθλήματα. Οπότε νομίζω πως θα προχωρήσει αυτό το project γιατί θα είναι υπαίθρια. Απομένει να δούμε τι θα πουν οι αρμόδιοι. Ραντεβού στη Λευκάδα, λοιπόν, Ιούλιο-Αύγουστο 2020! 


Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019

Πεταλούδα στο ποδήλατο!





Με τον ευρηματικό τίτλο "Πεταλούδα στο ποδήλατο" αποφάσισα να παρουσιάσω τη δουλειά μου ανταποκρινόμενη στη φιλοξενία της Coco-mat! Τι πιο ευχάριστο από έναν ερωδιό δίπλα στο κρεβάτι σας ή μια μελισσούλα στο προσκέφαλό σας; Μπορεί να μοιάζει υπερβατικό αλλά αυτές οι συνέργειες δίνουν την ευκαιρία σε κάθε επισκέπτη του καταστήματος της Coco-mat Βούλας να βρεθεί σε ένα φανταστικό κόσμο όπου όλα είναι δυνατά! Ελάτε λοιπόν την Τετάρτη 6/2, ώρα 18:30 και έως τις 28/2 να "παίξουμε" με τα φυσικά υλικά της Coco-mat και τα έντομα μεταλλοτεχνίας μου. Είμαι σίγουρη πως θα πετάξουμε όλοι μαζί στους επτά ουρανούς!

Τετάρτη 16 Μαΐου 2018

Έκθεση των Εργαστηρίων Περαντινού, Κυριακή 20 Μαΐου


Όπως κάθε χρόνο εδώ και 35 χρόνια, τα Εργαστήρια Περαντινού στην Αθήνα διοργανώνουν την ετήσια έκθεση με έργα των μαθητών-καλλιτεχνών των Εργαστηρίων. 
Τα Εργαστήρια Περαντινού άρχισαν τη λειτουργία τους από το γλύπτη Νίκο Περαντινό. Στη συνέχεια (μετά το θάνατό του, το 1991) τα συνέχισε η μαθήτριά του Ευδοκία Παπουλή - Δημητροπούλου, η οποία απογείωσε αυτήν τη μαθησιακή κοιτίδα της τέχνης. Η Ευδοκία Παπουλή υπήρξε άξιος συνεχιστής του έργου του Περαντινού (την είχε ορίσει και καλλιτεχνική εκτελέστρια της διαθήκης του, μετά τη δωρεά των έργων του στο Δήμο Πάρου) γιατί εκτός από τα Εργαστήρια στην Αθήνα συνέχισε και τα Εργαστήρια Μαρμαρογλυπτικής στην Παροικιά της Πάρου (κάθε καλοκαίρι) και παράλληλα βοήθησε το Δήμο Πάρου στη δημιουργία του Μουσείου Γλυπτικής "Ν. Περαντινός" στη Μάρπησσα της Πάρου. Το έργο της είναι πολυσχιδές και θα χρειάζονταν σελίδες επί σελίδων για να περιγράψουν πόσα έκανε η Ευδοκία Παπουλή προκειμένου να προάγει το έργο του Περαντινού αλλά και την τέχνη γενικότερα. Μία από τις δεκάδες δράσεις της ήταν και αυτή η ετήσια έκθεση των Εργαστηρίων Περαντινού στην Αθήνα. Είχε επιλέξει να γίνεται την Ημέρα των Μουσείων και το τηρούσε απαρέγκλιτα.
Σήμερα, (μετά τον αδόκητο θάνατο της Ευδοκίας Παπουλή) το Σωματείο Φίλων Γλυπτικής Μουσείου "Ν. Περαντινός" συνεχίζει τα μαθήματα και κατ' επέκταση διοργανώνει την έκθεση των μαθητών στον πεζόδρομο της οδού Ευφορίωνος, στο Μετς. 
Αξίζει να αναφερθεί πως στα Εργαστήρια Περαντινού στην Αθήνα τα μαθήματα γίνονται υπό την εποπτεία του γλύπτη Χρήστου Λαζαράκη, ενώ στην Πάρο τα μαθήματα γίνονται υπό την εποπτεία του γλύπτη Χρήστου Ρηγανά!



ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΜΑΪΟΥ 2018


EOΡΤΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΩΝ ΜΟΥΣΕΙΩΝ


  
Το Σωματείο Φίλων Μουσείου Γλυπτικής “Nίκος Περαντινός”


θα εορτάσει την


Ημέρα των Μουσείων στο Μουσειακό Χώρο Περαντινού,


Ευφορίωνος 14, Μετς, Αθήνα,


αφιερωμένη στα εκπαιδευτικά προγράμματα





Κυριακή 20 Μαΐου 2018


10.00 – 15.00





Παράλληλα στον ίδιο χώρο θα πραγματοποιηθεί έκθεση γλυπτών που έχουν πραγματοποιηθεί στα εκπαιδευτικά προγράμματα


του Εργαστηρίου Περαντινού και θα γίνει επίδειξη μαρμαροτεχνίας και ψηφιδωτού.


   



Σας περιμένουμε να μοιραστούμε μαζί τη χαρά της δημιουργίας και τη συνέχιση


του έργου της Ευδοκίας Παπουλή – Δημητροπούλου (εκλιπούσα μαθήτρια


του Ν. Περαντινού και έφορος του Μουσείου Γλυπτικής “Νίκος Περαντινός”).



        To Διοικητικό Συμβούλιο


Χρήστος Ρηγανάς, πρόεδρος


Βάσω Ζησιμοπούλου, αντιπρόεδρος


Καίτη Χόρτη, γραμματέας


Μαρία Σιφναίου, ταμίας


Παναγιώτης Γιαταγαντζίδης, μέλος


Μάνος Δημητρόπουλος, αν. μέλος

(Ευδοκία Παπουλή και Εύα Διβάρη)


ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ-ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ


Αρβανίτη Σοφία

Αργυρακοπούλου Μαρία

Βλαχογιάννης Βίκτορας

Γαλάνης Άγγελος

Γιαταγαντζίδης Παναγιώτης

Γκιώνη-Ζησιμοπούλου Βάσω

Διβάρη Εύα

Κορομηλά Ιωάννα

Λύχνου Λίνα

Ξύδης Τάσος

Ρέμπελος Χρήστος

Τσαντάνη Άννα-Μαρία

Χόρτη Καίτη

Χριστόφιλος Γιώργος




Ανακοίνωση της Έκθεσης του 2010



Παρασκευή 13 Απριλίου 2018

"Ιστορίες ποδηλάτων", μια έκθεση στον κήπο του Black Duck

Με θέμα "Ιστορίες ποδηλάτων" θα εκθέσω τα έργα μου από ποδήλατα στον κήπο του Black Duck από τις 2 Μαΐου και για όλο τον Μάιο. Είναι πραγματικά μια μεγάλη στιγμή για μένα γιατί τα έργα μου ταιριάζουν απόλυτα στον κήπο του Bistrot και πιστεύω πως οι επισκέπτες θα βιώσουν μια ξεχωριστή εμπειρία. Όταν το Φεβρουάριο του 2017 έγραφα για αυτό τον μοναδικό χώρο (https://katehorti.blogspot.gr/2017/02/to.html) δεν μπορούσα να φανταστώ πως πολύ σύντομα θα είχα την ευκαιρία να φιλοξενούμαι με τα έργα μου! Είναι η συγκυρία που αποφασίζει για μας!
Παραθέτω το Δελτίο Τύπου και το ιστορικό της δημιουργίας των έργων μου μαζί με ένα μικρό βιογραφικό.
  


Το Black Duck Garden παρουσιάζει:


«Ιστορίες ποδηλάτων»
Έργα μεταλλοτεχνίας από ποδήλατα της Καίτης Χόρτη


Μάιος 2018
Εγκαίνια έκθεσης: Τετάρτη 2 Μαΐου ώρα 19.00



Η εικαστικός Καίτη Χόρτη παρουσιάζει μια ιδιαίτερη έκθεση μεταλλοτεχνίας από ποδήλατα στον κήπο του Black Duck Garden για όλο τον μήνα Μάιο
Μέλισσες , πεταλούδες, τζιτζίκια, ερωδιοί αλλά και χορεύτριες είναι κάποια από τα θέματα που πραγματεύεται η Καίτη Χόρτη με τη χρήση παλιών ποδηλάτων.

“H σύνθεση των έργων έχει βασιστεί στη μεταμόρφωση του ποδήλατου. Τα ποδήλατα αν και είναι μιας πρωτόλειας μορφής “εργαλεία”, είναι ολοκληρωμένα μηχανήματα που εμπεριέχουν την έννοια της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας. Με ένα ποδήλατο μπορείς να διασχίσεις όλο τον κόσμο, το ίδιο που μπορεί να κάνει κι ένας ερωδιός, μια μέλισσα, ένα παρυδάτιο πουλί... Το ποδήλατο είναι ένα μηχάνημα που έχει πολλές ζωές. Δεν μπορείς να το πετάξεις όταν πλέον θα έχει παλιώσει ως μεταφορικό μέσο. Πρέπει να του δώσεις μια ευκαιρία ακόμη...”
Καίτη Χόρτη, εικαστικός

“Η ευρηματική καλλιτέχνιδα μας καλεί σε μια ρομαντική ανακάλυψη της ευαίσθητης πρόσληψης της μικρο-ζωής, της ενόργανης σιωπής των μικρών και ασήμαντων, που δεν φωνασκούν την ύπαρξή τους, αλλά την ψελλίζουν στον καλλιτέχνη κι εκείνος διαμεσολαβεί σε μας για την κατανόηση, την οικείωση με την ύπαρξή τους”.
Παρασκευή Κοψιδά Βρεττού,
Διδάκτωρ Φιλολογίας - Συγγραφέας

Δυο λόγια για τη δημιουργό:
H Καίτη Χόρτη ξεκίνησε το εικαστικό της “ταξίδι” το 2007 με δασκάλα την Ευδοκία Παπουλή. Ολοκλήρωσε τους κύκλους μαθημάτων των εργαστηρίων Περαντινού σε Αθήνα και Πάρο.
Δημοσιογράφος επί 35 χρόνια σε περιοδικά της Αθήνας, συγγραφέας και εκδότρια παιδικών βιβλίων (Οι Ιστορίες του Μπούμπη), κράτησε δυνατή τη σχέση της με την τέχνη και το περιβάλλον.
Παράλληλα, συμμετέχει σε περιβαλλοντικές οργανώσεις με ακτιβιστικές δράσεις.
Με το ποδήλατο άρχισε να ασχολείται το 2011 συγκεράζοντας τις δύο μεγάλες της αγάπες: ποδήλατο και γλυπτική.

Ορθοπεταλιά στην... τέχνη

Υπάρχει μια βασική αρχή στη Γλυπτική. Μαθαίνεις να κοιτάς το περίγραμμα των πραγμάτων. Από τη στιγμή που ασχολήθηκα με τη Γλυπτική, το 2007, βλέπω τα πράγματα με άλλο μάτι. Το ποδήλατο είναι μία από τις μεγάλες μου αγάπες.

Παρατηρώντας τα ποδήλατα μού γεννήθηκε η ιδέα να φτιάξω κάποιο έργο με εξαρτήματα ενός ποδήλατου. Το πρώτο ποδήλατο που μετέτρεψα σε έργο αναπαριστά μια γυναίκα, τη Ζωή-ποδήλατο (έχει και μεταφορική έννοια). Μετά από αυτό συγκέντρωνα ποδήλατα με σκοπό να φτιάξω κι άλλα έργα. Το δεύτερο ήταν η Πεταλούδα. Ένα δύσκολο έργο που στήθηκε επάνω σε ένα σπαστό ποδήλατο. Ακολούθησε η κατασκευή του μεγαλειώδους Ερωδιού. Αμέσως μετά το Παρυδάτιο πουλί, η Πεταλούδα στο ποδήλατο, η Πασχαλίτσα, η Μελισσούλα και έπεται συνέχεια…

Η κατασκευή ενός έργου από ένα “διαλυμένο” ποδήλατο ενέχει τη δυσκολία του πώς θα χρησιμοποιήσεις κάθε κομμάτι. Για παράδειγμα μια σέλα ενός παλιού ποδήλατου μου έδωσε την ιδέα ενός κεφαλιού πουλιού. Το εξάρτημα ενός ποδήλατου μου δίνει την έμπνευση για να αρχίσω ένα έργο. Η συναρμολόγηση (όπως θα ήταν ίσως η πιο σωστή λέξη) των κομματιών σε μια νέα σιδερένια κατασκευή αρχίζει από ένα εξάρτημα ποδήλατου επί του οποίου δομείται ένα έργο. Κάθε εξάρτημα μπορεί να αποτελέσει τμήμα ενός εντελώς διαφορετικού έργου. Το σημαντικότερο είναι πως τα ποδήλατα αν και είναι μιας πρωτόλειας μορφής “εργαλεία”, είναι ολοκληρωμένα μηχανήματα που εμπεριέχουν την έννοια της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας. Με ένα ποδήλατο μπορείς να διασχίσεις όλο τον κόσμο, το ίδιο που μπορεί να κάνει κι ένας ερωδιός, μια μέλισσα, ένα παρυδάτιο πουλί...

Στις πιθανές ερωτήσεις “γιατί ποδήλατο” και “γιατί μεταλλοτεχνία” θα απαντούσα πως το ποδήλατο είναι ένα μηχάνημα που έχει πολλές ζωές. Δεν μπορείς να το πετάξεις όταν θα έχει πλέον παλιώσει ως μεταφορικό μέσο. Πρέπει να του δώσεις μια ευκαιρία ακόμη... Επίσης για τη μεταλλοτεχνία θα έλεγα πως είναι η τέχνη που πάει τα πράγματα παρακάτω. Ακολουθεί τη νέα μορφή που τους δίνεις. Υποδηλώνει δυναμισμό αντίστοιχο με εκείνον του μετάλλου.

Βέβαια όλα αυτά τα έργα πραγματοποιήθηκαν χάρη στον Ιωάννου Χ. ο οποίος επιμελήθηκε την κατασκευή τους με ιδιαίτερο ζήλο. Η δουλειά του είναι αξιοθαύμαστη!

Καίτη Χόρτη

Black Duck Garden – Athens City Museum Bistrot
Ι. Παπαρρηγοπούλου 5-7, Πλ. Κλαυθμώνος
210 3252396
Aπό τις 10.00 πμ-μέχρι αργά το βράδυ
www.blackduckgarden.gr / info@blackduckgarden.gr

Τρίτη 16 Μαΐου 2017

Εορτασμός της Ημέρας των Μουσείων στο Εργαστήριο Περαντινού

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος το Εργαστήριο Γλυπτικής Περαντινού (Ευφορίωνος 14, Μετς) γιορτάζει το 
Σάββατο 20 Μαΐου 2017 
 
10.00 – 15.00
την Ημέρα των Μουσείων με μια έκθεση των έργων των μαθητών-καλλιτεχνών του Εργαστηρίου. Φέτος ειδικά είναι μια ιδιαίτερη γιορτή γιατί εγκαινιάζεται η νέα εποχή του Εργαστηρίου Περαντινού μετά το θάνατο της δασκάλας μας και καθοδηγήτριας στα καλλιτεχνικά δρώμενα,
Ευδοκία Παπουλή-Δημητροπούλου.
Κατά τη διάρκεια της έκθεσης θα γίνει επίδειξη μαρμαροτεχνίας από το δάσκαλό μας, γλύπτη Σταύρο Μαυρομιχάλη και επίδειξη ψηφιδωτού από το δάσκαλο ψηφιδωτού, Άγγελο Γαλάνη.
Η έκθεση και οι επιδείξεις μαρμαροτεχνίας και ψηφιδωτού θα "απλωθούν" στον πεζόδρομο μπροστά από το Εργαστήριο (Ευφορίωνος).
Η πρόσκληση είναι ανοιχτή και σας περιμένουμε όλους!

Γούρι 2025: Τα δέντρα που κάηκαν, τα δέντρα που μεγαλώνουν

  Το φετινό μου γούρι (2025) δημιουργήθηκε σε μια στιγμή παρόρμησης στην ανάμνηση των δέντρων που κάηκαν το καλοκαίρι του 2024 (και δυστυχώς...