Αργεντινή, με καλούς ανέμους!

Η Αργεντινή Δημοκρατία βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Λατινικής Αμερικής, μεταξύ των Άνδεων και του νοτίου Ατλαντικού ωκεανού. Συνορεύει με την Ουρουγουάη, τη Βραζιλία, την Παραγουάη, τη Βολιβία και τη Χιλή. Πήρε την ονομασία της από το «αργέντουμ» (άργυρος), το πολύτιμο μέταλλο που προμηθεύονταν οι πρώτες ευρωπαϊκές αποικίες από την περιοχή. Ο πληθυσμός είναι 39,5 εκατ. περίπου, η έκταση 2.766.890 τετρ.χλμ. και έχει νόμισμα το πέσο Αργεντινής. Το 85% του πληθυσμού αποτελείται από λευκούς, ενώ το 15% από Ινδιάνους και άλλες φυλές. Η επίσημη θρησκεία είναι η ρωμαιοκαθολική (93%). Πρωτεύουσα της χώρας είναι το Μπουένος Άιρες, το οποίο βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της χώρας, και είναι ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια του Ατλαντικού ωκεανού. Η Αργεντινή διεκδικεί μερικά νησιά του Νότιου Ατλαντικού, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται και τα νησιά Φόκλαντ, που ανήκουν στη Μεγάλη Βρετανία, όπως επίσης και τμήμα της Ανταρκτικής. Η Αργεντινή παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία, καθώς η χώρα έχει μεγάλη έκταση. Στη μορφολογία της δεσπόζει ο ορεινός όγκος των Άνδεων, της μεγάλης οροσειράς της Νότιας Αμερικής. Το βορειοανατολικό τμήμα της χώρας καταλαμβάνει το Γκραν Τσάκο, ένα χαμηλό οροπέδιο, το οποίο καλύπτεται από λιβάδια, σαβάνες και δάση. Στην περιοχή βόρεια του Μπουένος Άιρες και στις εκβολές του Ρίο ντε λα Πλάτα σχηματίζεται μια ζώνη τελμάτων και ελών. Νοτιότερα του Γκραν Τσάκο εκτείνονται οι περίφημες πεδιάδες της Αργεντινής, οι «πάμπας». Ο σημαντικότερος ποταμός είναι ο Παρανάς. Η σύμπτωση των εκβολών του Παρανά και του Ουρουγουάη, βόρεια του Μπουένος Άιρες, σχηματίζει τον Ρίο ντε λα Πλάτα, πλάτους από 60 ως 180 χλμ. Σε έναν άλλο παραπόταμο του Παρανά, τον Ιγκουάσου, ο οποίος αποτελεί μικρό τμήμα των βόρειων συνόρων της Αργεντινής με τη Βραζιλία, σχηματίζονται οι καταρράκτες Ιγκουάσου, πλάτους 4 χιλιομέτρων και μέσου ύψους 61 μέτρων. Από τις λίμνες, οι σημαντικότερες είναι η Κολουέ και η λίμνη Μπουένος Άιρες. Το μεγαλύτερο μέρος της Αργεντινής βρίσκεται στην εύκρατη ζώνη και παρουσιάζει ήπιο κλίμα, εκτός από το βόρειο τμήμα της που βρίσκεται στην τροπική ζώνη και το οροπέδιο Γκραν Τσάκο που παρουσιάζει υποτροπικό κλίμα.
Επίσημη γλώσσα της Αργεντινής είναι η ισπανική, που ομιλείται από το 95% περίπου του πληθυσμού της χώρας. Ακόμη χρησιμοποιούνται η ιταλική, η γερμανική, η αγγλική και άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Η οικονομία της Αργεντινής υφίσταται μια μακρόχρονη ύφεση, που οφείλεται κυρίως στην ταραγμένη πολιτική ζωή της και στην κακή διαχείριση της οικονομίας της, από την οποία φαίνεται να εξέρχεται τα τελευταία μόλις χρόνια. Η οικονομία της Αργεντινής βασίζεται κυρίως στον αγροτικό τομέα όπου απασχολείται το 12% του πληθυσμού της. Οι αγροτικές εκτάσεις της χώρας είναι συγκεντρωμένες σε λίγα μεγάλα αγροκτήματα, τα οποία αποτελούν τη βασική μονάδα της οργάνωσης της αγροτικής παραγωγής. Κυριότερα γεωργικά προϊόντα της Αργεντινής είναι το σιτάρι, το καλαμπόκι, το βαμβάκι, το ζαχαροκάλαμο, ο καπνός, το κριθάρι, το ρύζι, οι πατάτες, τα σταφύλια, διάφορα φρούτα και λαχανικά. Περισσότερο αναπτυγμένος και αποδοτικός είναι ο κλάδος της κτηνοτροφίας. Η Αργεντινή είναι από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς βοδινού κρέατος, μαλλιού, δέρματος και άλλων κτηνοτροφικών προϊόντων. Στη χώρα εκτρέφονται βοοειδή, πρόβατα, χοίροι και άλογα. Αξιόλογα είναι και τα έσοδα από την αλιεία (κυρίως μπακαλιάροι και αντσούγιες) και την υλοτομία. Η βιομηχανία απασχολεί το 33% των εργαζομένων της χώρας και την καθιστά αυτάρκη στα κυριότερα καταναλωτικά αγαθά και εξαγωγέα βιομηχανικών προϊόντων στις αγορές της Λατινικής Αμερικής. Σημαντική και με μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης είναι η παραγωγή της εξορυκτικής βιομηχανίας. Σε αρκετές περιοχές της χώρας αντλείται πετρέλαιο και φυσικό αέριο, σε ποσότητες που καλύπτουν τις ανάγκες της χώρας. Εξορύσσεται γαιάνθρακας, σιδηρομεταλλεύματα, μόλυβδος, ψευδάργυρος, μαγγάνιο, ουράνιο, χαλκός, κασσίτερος, βολφράμιο, μάρμαρο. Επίσης λειτουργούν μονάδες αυτοκινητοβιομηχανίας και κατασκευής γεωργικών μηχανημάτων, ηλεκτρικών συσκευών, χημικές βιομηχανίες, τσιμεντουργίες, χαλυβουργίες, χαρτοποιίες, καθώς και μονάδες επεξεργασίας και μεταποίησης προϊόντων του πρωτογενούς τομέα (κονσερβοποιία, ποτοποιία, βυρσοδεψεία, υφαντουργία). Το εμπόριο απασχολεί το 55% του πληθυσμού. Η Αργεντινή διαθέτει ένα σχετικά αναπτυγμένο οδικό δίκτυο και αρκετά εκτενές σιδηροδρομικό. Σημαντική είναι η συμβολή στις μεταφορές του δικτύου ποταμών της χώρας και οι θαλάσσιες μεταφορές. Διαθέτει 65 αεροδρόμια από τα οποία τα δύο αεροδρόμια του Μπουένος Άιρες, της Κόρντομπα, της Μεντόσα και της Μπαΐα Μπλάνκα είναι τα πιο μεγάλα.

Πασχαλίτσα υπό κατασκευή!

Άλλη μία πασχαλίτσα είδε το φως της δημιουργίας.  Είναι η τρίτη κατά σειρά και έχει τη δική της προσωπικότητα... Κάθε έργο μου αποπνέει μια διαφορετική αύρα και αυτό πιστεύω πως οφείλεται στο γεγονός ότι τα στοιχεία που χρησιμοποιώ κάθε φορά έχουν μια ξεχωριστή δική τους ιδιαιτερότητα. Απεικονίζουν μια ιστορικότητα του μετάλλου στο DNA του οποίου έχει καταγραφεί η διαδρομή του ως μέρος κάποιου συνόλου! Γιατί πραγματικά το μέταλλο με τα δομικά του στοιχεία που είναι στοιχεία δοσμένα από τη φύση είναι ένα υλικό με μεγάλη συνοχή συστατικών. Στην προσπάθειά μας να "φέρουμε" τη σίτα για να αγκαλιάσει τη ρόδα χτυπήσαμε απαλά το μέταλλο ώστε σταδιακά να μετατοπίσει τα φέροντα στοιχεία του και να ενωθεί με τη ρόδα. Κάθε σημείο της κατασκευής είναι και μια πηγή από όπου αναβλύζει η δύναμη της ένωσης! 

Νότια Αφρική, η χώρα της Ναντίν Γκόρντιμερ

Η Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής είναι ομοσπονδιακό κράτος που προέκυψε το 1910 από τη συνένωση τεσσάρων κρατιδίων, πρώην βρετανικών αποικιών. Έχει έκταση 1.221.040 τ.χλμ. και πληθυσμό 40.000.000 περίπου κατοίκους. Το νόμισμά της είναι το ραντ και πρωτεύουσα η Πρετόρια. Το 76,3% των κατοίκων της είναι μαύροι αφρικανικής καταγωγής των φυλών Ζουλού, Χόσα, Ντεμπέλε και Σουάζι και το 13,7% λευκοί. Στη Νότια Αφρική επικρατεί καθεστώς ανεξιθρησκείας. Το 80% περίπου του πληθυσμού ασπάζεται διάφορα χριστιανικά δόγματα, από τα οποία κανένα δεν υπερισχύει των υπολοίπων. Καταλαμβάνει το νοτιότερο άκρο της Μαύρης Ηπείρου με βορειότερο φυσικό σύνορό της τον ποταμό Λιμπόπο και νοτιότερο άκρο το ακρωτήριο Αγκούλας. Στα δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό και στα ανατολικά από τον Ινδικό ωκεανό. Από βορρά συνορεύει με τη Ναμίμπια, την Μποτσουάνα και τη Ζιμπάμπουε, από ανατολικά με τη Σουαζιλάνδη και τη Μοζαμβίκη. Στο νοτιοαφρικανικό έδαφος δεσπόζει η γεωμορφή ενός μεγάλου οροπεδίου με υψόμετρο από 600 ως 1.800 μ. Το οροπέδιο διαχωρίζεται από την παράκτια ζώνη από τον Μεγάλο Κρημνό.
Ανάμεσα στην παράκτια ζώνη και στην ενδοχώρα απλώνονται σειρές λόφων, που σχηματίζουν ένα είδος φυσικού φράγματος. Ο ποταμός Οράγγης, ο σπουδαιότερος της χώρας, διαρρέει την περιοχή και ο ποταμός Λιμπόπο (ποταμός των Κροκοδείλων) που εκβάλλει στον Ινδικό ωκεανό. Στις δυτικές ακτές (Ατλαντικός ωκεανός) σχηματίζεται ο κόλπος της Αγίας Ελένης και ο όρμος Σαλντάνα, ενώ στις νότιες ακτές σχηματίζεται το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Το κλίμα της Νότιας Αφρικής είναι ήπιο και θερμό, σχεδόν μεσογειακό, και οι μεγαλύτερες βροχοπτώσεις σημειώνονται από τον Οκτώβριο ως τον Απρίλιο. Το μεγαλύτερο τμήμα της Νότιας Αφρικής καλύπτεται από σαβάνες κυρίως ξερές, στις οποίες ευδοκιμούν ποώδη φυτά. Στις ακτές του Ατλαντικού η βλάστηση εμφανίζει μεσογειακά χαρακτηριστικά και αφθονούν τα πεύκα, οι φοίνικες, οι ευκάλυπτοι, οι μιμόζες κ.ά. Η τοπική χλωρίδα περιλαμβάνει 6.000 είδη περίπου, με αρκετά από αυτά να ενδημούν αποκλειστικά στη Ν. Αφρική. Οι πλαγιές των βουνών σκεπάζονται από πυκνά δάση και στις περιοχές όπου αφθονούν οι βροχές επικρατεί τροπική βλάστηση. Η πανίδα θεωρείται από την πολιτεία εθνική περιουσία και απαγορεύεται το κυνήγι των άγριων ζώων.

Περού, η χώρα των Ίνκας

Η Δημοκρατία του Περού βρίσκεται στη νότια Αμερική. Συνορεύει βόρεια με τοΕκουαδόρ και την Κολομβία, ανατολικά με τη Βραζιλία και τη Βολιβία, νότια με τη Χιλή και δυτικά βρέχεται από τον Ειρηνικό ωκεανό. Το Περού είναι η χώρα των Άνδεων. Έχει έκταση 1.285.220 τ.χλμ., πληθυσμό 28.000.000 περίπου κατοίκους και νόμισμα το νέο σολ. Πρωτεύουσα είναι η Λίμα. Απόκτησε την ανεξαρτησία της από την Ισπανία το 1824. Οι περουβιανές πόλεις είναι πολυπολιτισμικές με πλούσιο πολιτισμό και ιστορία που είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης του πολιτισμού των Άνδεων με εκείνον των ισπανών αποίκων. Παγκοσμίως η χώρα είναι γνωστή ως το κέντρο του πολιτισμού των Ίνκας. Το Περού διαιρείται σε 24 διοικητικά διαμερίσματα και μια επαρχία (Καγιάο). Οι Ινδιάνοι Κέτσουα αποτελούν την πολυπληθέστερη ομάδα κατοίκων του Περού (47,1%), οι μιγάδες (Μεστίσο) έχουν ποσοστό 32% και οι λευκοί 12%. Επίσημες γλώσσες του Περού είναι η ισπανική και η Κέτσουα. 

Βαρώτσος, ο γλύπτης του ανέμου!

Η αίσθηση που σου αφήνει η έκθεση «Κώστας Βαρώτσος 2008-2018», στο Ίδρυμα Θεοχαράκη είναι πως ο άνεμος σου φυσάει τα μαλλιά! Η αέρινη προσέγγιση του καλλιτέχνη αποτυπώνεται στα υλικά του. Και ναι μεν "Τα δέντρα" έχουν τον σταθεροποιημένο πολυεστέρα (η ελαφρότητα του υλικού αποδίδει έτσι την κίνηση των φύλλων) αλλά και τα υπόλοιπα με το γυαλί και το σίδηρο δίνουν την κίνηση που τους αναλογεί. Τα μνημειακά έργα της πρόσφατης δουλειάς του μαρτυρούν τη συνεχή πάλη του δημιουργού με την ευθραυστότητα του γυαλιού, τη στιλπνότητα του σιδήρου και φυσικά τη διαφάνεια και το φως.

«Ο άνεμος και το κύμα, η παρουσία και η απουσία, η ύλη και ο χώρος ορίζουν τη νέα δουλειά του Κώστα Βαρώτσου» αναφέρει ο επιμελητής της έκθεσης, Τάκης Μαυρωτάς, στον κατάλογο της έκθεσης. «Πρόκειται για μια πλαστική ιστορία, η οποία μέσα στη ροή του χρόνου αντανακλά την άρρηκτη συνοχή του οραματικού του κόσμου. Η γλυπτική για τον ίδιο, από τις αρχές περίπου της δεκαετίας του 1970 έως και σήμερα, εκφράζει μια ριζοσπαστική αναθεώρηση, την αέναη αναζήτηση του διαφορετικού. Στόχος του ήταν και παραμένει, να προσφέρει στον θεατή μια αισθητική πρόκληση, και μια εικαστική απόλαυση. Το γλυπτικό του ιδίωμα δίνει έμφαση στον άμεσα ορατό χώρο, τη φόρμα και το περιεχόμενο, τη διερεύνηση μιας αισθητικής εμπειρίας… Ο Βαρώτσος με το έργο του δίνει τρισδιάστατη μορφή στο ουσιώδες, σε έναν ποιητικό γλυπτικό κόσμο. Με ονειρική διάθεση βάζει φαντασία στην ύλη που αγαπάει και με αυτή δουλεύει περίπου σαράντα χρόνια για να κατακτήσει μια άλλη λάμψη του γυαλιού. Η απλότητα, η λιτότητα και το καίριο κυριαρχούν στη δουλειά του, προσεγγίζοντας χωρίς περιγραφική διάθεση και με απεριόριστη δύναμη ελευθερίας τη γη, τον ουρανό και τη θάλασσα».

Διάρκεια έκθεσης έως 21/10/2018

Ώρες λειτουργίας: Δ.-Κ. 10.00-18.00

Ίδρυμα Θεοχαράκη, Β. Σοφίας 9, Αθήνα, τηλ. 210-3611206, www.thf.gr