Ευδοκία Παπουλή-Δημητροπούλου, μια εμβληματική μορφή, ένας ακέραιος χαρακτήρας, μια εργάτρια της τέχνης.
Πέρασαν τρία χρόνια χωρίς τη δασκάλα μας! Η μνήμη της μας συνοδεύει πάντα και μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε να "φιλοτεχνούμε" την τέχνη. Όσα μας δίδαξε όχι μόνο ως δασκάλα αλλά και ως συνοδοιπόρος είναι βαθιά μέσα μας.
Στις 10 Σεπτεμβρίου 2015 η Ευδοκία Παπουλή - Δημητροπούλου έφυγε μετά από ένα σύντομο διάστημα αρρώστιας και μας άφησε μόνους να αναζητούμε όσα μας είχε ενσταλάξει.
Υπήρξε μια στοργική μητέρα και γιαγιά, μια παραστατική ζωγράφος, μια κλασική γλύπτρια, μια λάτρης της τέχνης μα πάνω και πέρα από όλα μια εμπνευσμένη δασκάλα.
Πέρασαν τρία χρόνια χωρίς τη δασκάλα μας! Η μνήμη της μας συνοδεύει πάντα και μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε να "φιλοτεχνούμε" την τέχνη. Όσα μας δίδαξε όχι μόνο ως δασκάλα αλλά και ως συνοδοιπόρος είναι βαθιά μέσα μας.
Στις 10 Σεπτεμβρίου 2015 η Ευδοκία Παπουλή - Δημητροπούλου έφυγε μετά από ένα σύντομο διάστημα αρρώστιας και μας άφησε μόνους να αναζητούμε όσα μας είχε ενσταλάξει.
Υπήρξε μια στοργική μητέρα και γιαγιά, μια παραστατική ζωγράφος, μια κλασική γλύπτρια, μια λάτρης της τέχνης μα πάνω και πέρα από όλα μια εμπνευσμένη δασκάλα.
