Η καλλιτέχνιδα εκθέτει ενότητες με έργα […] στα οποία περιγράφει και αποτυπώνει μέσα από τη μεταποίηση γνώριμες εικόνες. Ευφάνταστες προσεγγίσεις με ανάλογα χρώματα και υφές συνθέσεων που εκπέμπουν έντονα συναισθήματα κυριαρχούν δυναμικά στα εκθέματά της.
Πρόκειται για σειρά συλλήψεων με περιδιάβαση αντιθέσεων που αποδίδουν τον προβληματισμό και την πρότασή της για τον εσωτερικό, τον πνευματικό και τον εξωτερικό κόσμο. Με εύληπτο τρόπο καλεί τον θεατή να ανακαλύψει νοερά και να συμπληρώσει τη διαδρομή ενώ συνομιλεί με το κοινό με ένα λόγο που πείθει πως η βαθύτερη σχέση της με την τέχνη είναι μακρόχρονη, συστηματική, συνεχής, δοκιμασμένη και αποτελεί ένα βασικό τμήμα παραγωγής σε ευρύτερο πλαίσιο.
Η τεχνική της παραπέμπει σε αποδόσεις που λειτουργούν εκπαιδευτικά. Συγκροτούν μια συνομιλία με διορατική ροή που κινείται χωρίς να υποτάσσεται. Παρεπιδημεί και αφομοιώνεται σε ποικίλες συναντήσεις και πολυσήμαντες αναφορές με έναν εκφραστικό στόχο, έχοντας το βλέμμα της στραμμένο στον ορίζοντα του κατασκευαστικού γίγνεσθαι.
Η παρασκευαστική διαδικασία για την παραγωγή των συγκεκριμένων επιτευγμάτων την απασχολεί καίρια και ουσιαστικά με συνέπεια, ταύτιση και μετάβαση από το ιδιωτικό στο δημόσιο, από το ατομικό στο συλλογικό. Η καταγραφή αποτελεί την πρώτη και σημαντικότερη σημασιολογική ύλη της.
Στη συνέχεια μεταφέρει εικονίσεις που μεταμορφώνονται και διαθλούνται από τη γλώσσα της προέκτασης και της προοπτικής.
Το μετασχηματισμένο πρότυπο απέναντι στο σύστημα της επιτέλεσης που παρατηρούμε συμπληρώνεται από την επένδυση με πολιτισμικά νοήματα και χαράξεις αμεσότητας.
Θέτει ερωτήματα και ερωτηματικά για τις έννοιες της μετάπλασης, της ομοιότητας, της διαφοράς, της κανονικότητας, της ώθησης, της απώθησης, της έκστασης, του διμερούς, του πολλαπλού και της ενσωμάτωσης.
Με ανασυγκρότηση διευθετεί τη διερευνητική πληροφορία και την τονωτική διαστολή της εναλλακτικής δικτύωσης.
Επισυνάπτει μια αποκλειστικά εξωστρεφή εμπειρία που βασίζεται σε ένα αξεδιάλυτο πλέγμα μεταβολών, αντιλήψεων και προβολών.
Ο κύκλος της διαδικασίας επισκόπησης που ακολουθεί θέτει αναγωγές στην οικειότητα, στην επιτήδευση και στο πλαίσιο της ανθρώπινης συνθήκης.
Ο τίτλος της έκθεσης αντλεί επιμερισμούς, προσδιορισμούς και προσανατολισμούς από τα αρχέτυπα της υπάρχουσας ψυχολογίας σηματοδοτώντας πως αντιλαμβανόμαστε τις αναπαραστάσεις που συνδέουν μια σειρά από εκφάνσεις του συνειδητού.
Κατά περίπτωση διερευνά την πολλαπλότητα του διαμέσου. Με τις εκλεπτυσμένες καταθέσεις της επιλέγει, απεκδύει, ενδύει και επιθυμεί να αποτίσει φόρο τιμής στον πολιτισμό, στην ιστορικότητα, στη μοναδικότητα της παράδοσης και της φύσης συγκεντρωτικά και ειδικά μέσα από ένα διαμορφωμένο περιβάλλον που συμπεριλαμβάνει σε καθημερινή χρήση τα φαινομενικά, τα σημαντικά και τα τετριμμένα από τις περιπλανήσεις.
Εφημερίδα «Ο Λόγος», 1.12.2019, Λεόντιος Πετμεζάς, ιστορικός Τέχνης, συγγραφέας
Φωτό: Thenia Koureli (1st Zero Waste Festival)
