Κάρπαθος, το ορεινό νησί!

4-11/6 Κάρπαθος με το Περι.πολ.ο. Αττικής (peripolo.gr)
Η εξόρμηση μας στο δεύτερο μεγαλύτερο νησί των Δωδεκανήσων ήταν μια μοναδική εμπειρία.
Το νησί της Καρπάθου βρίσκεται στο νοτιοανατολικό Αιγαίο μεταξύ των νησιών Ρόδου και Κρήτης παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για εκείνους που αγαπάνε την πεζοπορία με γραφικά μονοπάτια, πευκοδάση αλλά και τεράστιο πολιτισμικό ενδιαφέρον με τις παραδοσιακές μαντινάδες παιγμένες με την Καρπάθικη λύρα. Η νησιώτικη αρχιτεκτονική των χωριών του με τα παραδοσιακά καπετανόσπιτα,  τα πετρόκτιστα καλντερίμια, τα γραφικά εκκλησάκια και τις πηγές με τα κρυστάλλινα νερά είναι μοναδική.
Τα 11 πανέμορφα χωριά του που απλώνονται σε μια έκταση 330 τχ, φυλάνε τις ρίζες τους βαθιά στην παράδοση.

Έχει υπέροχες παραλίες με θέα πάντα το απέραντο γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας και βέβαια απολαύσαμε μοναδικούς θαλασσινούς μεζέδες.



5 Ιουνίου

Στις 12.00 ξεκινήσαμε από τα Πηγάδια με τα πούλμαν για τον Αρχαιολογικο χώρο Αρκάσα. H Αρκάσα ή Αρκεσία όπως λεγόταν κατά την αρχαιότητα. Ήταν μία από τις τέσσερις οχυρωμένες πόλεις της αρχαίας Καρπάθου που μαζί με την Βρυκούντα, τη Σάρο -επί της παρακείμενης νήσου Σαρίας- και την Κάρπαθο δικαιολογούσαν το όνομα “Τετράπολις” με το οποίο ήταν επίσης γνωστό το νησί.

Στο ακρωτήρι που βρίσκεται δυτικά του οικισμού της Αρκάσας, με την ονομασία Παλιόκαστρο, κρεμασμένα πάνω από τα κύματα του Αιγαίου σώζονται λείψανα της εντυπωσιακής αρχαίας οχύρωσης, με πύργους, δεξαμενές και άλλα κτίρια. Στα δυτικά του οικισμού επίσης, υπάρχουν ερείπια της βασιλικής της Αγίας Αναστασίας. Το τοπίο είναι πραγματικά μαγευτικό εκεi.

Συνεχίσαμε για το Φοινίκι που είναι ξακουστό για τις ψαροταβέρνες του, αγνανεύοντας ένα μοναδικό τοπίο βουνού, βράχων και θάλασσας. Έχει αμμώδη παραλία με ρηχά νερά.

Επιστροφή στα Πηγάδια με στάση για περιήγηση και καφέ στους Μενετές. Το χωριό αυτό, από τα μεγαλύτερα της Καρπάθου, ιδρύθηκε από κατοίκους της Αρκάσας που μετοίκησαν στην ενδοχώρα για λόγους προστασίας από πειρατικές επιδρομές. Το 1944, μετά την αποχώρηση των Γερμανικών στρατευμάτων, οι κάτοικοι των Μενετών πρώτοι στο νησί ξεσηκώθηκαν κατά των εναπομείναντων Ιταλών, πετυχαίνοντας τον αφοπλισμό τους.

6 Ιουνίου

Με το πούλμαν κατευθυνόμαστε για το χωριό Σπόα. Η α ομάδα αποβιβάζεται στην περιοχή Τρούλλοι για να πεζοπορήσει προς την περιοχή Αποσκίνου στους πρόποδες του Προφήτη Ηλία το ‘Machu Pichu’ της Καρπάθου, όπως το λένε γιατί το αμφιθεατρικό του χτίσιμο με τις ξερολιθιές και τα πέτρινα κτίρια θυμίζουν πολύ την αρχαία πόλη των Ίνκα!
Από το Αποσκίνου ξεκινάει ένα από τα πιο εντυπωσιακά μονοπάτια της βόρειας Καρπάθου, με απίστευτη θέα προς τη θάλασσα στα δυτικά του νησιού. Το χτίσιμο του μονοπατιού σε αφήνει άφωνο, καθώς το φάρδος του, η αρτιότητα της λιθοδομής, και το ύψος του από το έδαφος πάνω σε αυτές τις κακοτράχαλες πλαγιές, εντυπωσιάζουν και καταλήξαμε στην Όλυμπο. Μετά την περιήγηση στην Όλυμπο συνεχίσαμε την πεζοπορία μέχρι το Διαφάνι.

Η Όλυμπος, το πιο ξακουστό χωριό της Καρπάθου, χαρακτηρισμένο ως παραδοσιακό οικισμό, με τα πολύχρωμα σπίτια, τις παραδοσιακές φορεσιές, τα περίφημα πανηγύρια, το τοπικό γλωσσικό ιδίωμα και τον εν γένει παραδοσιακό τρόπο ζωής. Μια βόλτα στα σοκάκια του χωριού επιβάλλεται.

Η Όλυμπος ιδρύθηκε από κατοίκους της αρχαίας Βρυκούντας αλλά και της Σάρου -στην παρακείμενη νήσο Σαρία-, όταν, για λόγους ασφαλείας και προστασίας από την πειρατεία, αναγκάστηκαν να μεταφέρουν τους οικισμούς τους σε πιο ορεινά, δυσπρόσιτα και προστατευμένα σημεία. Το όνομά της το οφείλει στο όρος Όλυμπος, όπως ονομαζόταν παλαιότερα ο Προφήτης Ηλίας. Η λέξη Όλυμπος στα αρχαία ελληνικά δήλωνε την έννοια βουνό γι’ αυτό υπάρχουν πολλοί Όλυμποι στην Ελλάδα. Στην Όλυμπο αξίζει μια επίσκεψη στον καθεδρικό ναό Κοίμησης της Θεοτόκου του 17ου αιώνα, στην τοποθεσία Σελάι. Έχει πλούσιο διάκοσμο και περίτεχνο ξυλόγλυπτο τέμπλο.

7 Ιουνίου

ΣΑΡΙΑ (προαιρετική)

Στις 8.30 π.μ αναχωρήσαμε με καραβάκι για το νησί Σαρία. Η βόρεια Κάρπαθος, η Σαρία και η θαλάσσια περιοχή γύρω τους, ανήκουν στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000, χάρη στην ποικιλία των διαφορετικών φυσικών οικοτόπων που διατίθενται για τα ζώα που ζουν εδώ καθώς και για τα σπάνια είδη φυτών και ζώων που φιλοξενούν. Στον Αγ Σπυρίδωνα αποβιβάστηκαν οι πεζοπόροι για να διασχίσουν το νησί μέχρι τα Παλάτια.

Οι υπόλοιποι συνέχισαν  για την παραλία Παλάτια και την παραλία Αλιμούντα.

8 Ιουνίου
Κατευθυνόμαστε προς Λευκό όπου αποβιβάζεται η α ομάδα για μπάνιο και φαγητό.
Η β ομάδα συνεχίζει για τον Αυλώνα όπου πεζοπόρησε το αρχαίο μονοπάτι που κατηφορίζει προς την αρχαία Βρυκούντα, ή Βρουκούντα όπως την αποκαλούν οι ντόπιοι. Πρόκειται για τειχισμένη πόλη χτισμένη σε ένα ακρωτήρι με χαμηλό υψόμετρο, που άκμασε κατά τον 4ο και 3ο αιώνα π.Χ. Στη Βρυκούντα είδαμε ακόμη λαξευτούς ταφικούς θαλάμους ελληνιστικής εποχής, τα τείχη της πόλης, ερείπια κτιρίων, τρεις παλαιοχριστιανικές βασιλικές, αλλά και την εκκλησία του Άη Γιάννη του Βρουκουντίτη, χτισμένη μέσα σε σπήλαιο, που σίγουρα ήταν λατρευτικός χώρος και στην αρχαιότητα. Επιστροφή στον Αυλώνα.

9 Ιουνίου
Ξεκινήσαμε από Πηγάδια για Λάστο. Η α ομάδα αποβιβάζεται στο Λάστο για να πεζοπορήσει στην κορυφή Καλή Λίμνη. 
Η Λάστος είναι ένα μέρος με ορεινό χαρακτήρα, τόσο που ξεχνάς πως σε απόσταση αναπνοής βρίσκεται η θάλασσα. Είναι εύφορο οροπέδιο, με χωράφια που διακόπτονται από πέτρινους, άνυδρους λόφους, και λιγοστά αγροτόσπιτα και ξωκλήσια. 
Η Λάστος είναι το εφαλτήριο για την ανάβαση στην κορυφή της Καρπάθου, την Καλή Λίμνη, στα 1.215 μέτρα, με εκπληκτική θέα προς όλες τις κατευθύνσεις. Η κορυφή αυτή μάχεται πέτρα με πέτρα με την κορυφή Αττάβυρος στη Ρόδο, για το ποια είναι η ψηλότερη της Δωδεκανήσου!
Η β ομάδα συνέχισε για περιήγηση στο χωριό Όθος το ψηλότερο της Καρπάθου, στα 550 μέτρα υψόμετρο. Εκεί, επισκεφθήκαμε το Λαογραφικό Μουσείο του χωριού, που αποτυπώνει πιστά το Καρπάθικο σπίτι, όπως ήταν τα παλαιότερα χρόνια.

Στη συνέχεια θα επισκεφθήκαμε το χωριό Βωλάδα, ένα φροντισμένο χωριό με την εκκλησία του την Παναγία την Πλαγιά, χτισμένη στα μέσα του 19ου αιώνα. Στη νότια πλευρά της υπάρχει ένα ηλιακό ρολόι.

Και συνεχίσαμε για το χωριό Απέρι ένα όμορφο ορεινό χωριό στο οποίο αξίζει να περπατήσετε στα καταπράσινα σοκάκια της Βαλαντούς, να θαυμάσετε τα επιβλητικά αρχοντικά στο Πάνω Απέρι, τις εκκλησίες των συνοικιών του Αγίου Βασιλείου, Αγίου Χαράλαμπου και Λορών και τις απέραντες καταπράσινες εκτάσεις, στο Κάτω Απέρι, που περιβάλλουν το χωριό.
Καταλήξαμε στην παραλία Κάτω Παναγιά για μπάνιο.

10 Ιουνίου

Μπάνιο και φαγητό στην Αμμόπη. Ο παραθαλάσσιος οικισμός της Αμμοοπής, τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη καθώς διαθέτει μια από τις ωραιότερες παραλίες, άρτια οργανωμένη, που προσφέρεται για θαλάσσια σπορ.