Μια μεγάλη μέρα πλησιάζει... Εκείνη που τα 7 έργα μου θα εκτεθούν στην Ξέρα του Ιβαριού (Λιμνοθάλασσα) της Λευκάδας. Μοιάζει σαν όνειρο αλλά όπως φαίνεται ακόμη και τα όνειρα μπορούν πολλές φορές να πραγματοποιηθούν. Στις 18 Ιουλίου λοιπόν θα έχουν τοποθετηθεί τα έργα μου και θα έχετε τη δυνατότητα να τα θαυμάσετε (ελπίζω...) από μακριά, αφού θα σας χωρίζει το κανάλι της θάλασσας που μεσολαβεί. Παρακάτω παραθέτω το σκεπτικό της δημιουργίας τους, μια ανάλυση της Βιβής Κοψιδά που πιστεύω ότι θα σας καταπλήξει με τα γραφόμενά της, ένα δελτίο Τύπου για την έκθεση και ένα κειμενάκι που ετοίμασα για τους 5 λόγους που πρέπει φέτος να βάλετε τη Λευκάδα στο καλοκαιρινό σας πρόγραμμα. Οφείλω πολλές ευχαριστίες στο Πνευματικό Κέντρο Λευκάδας που παραχωρεί το χώρο για την τοποθέτηση των έργων μου και στην Ένωση Ξενοδόχων Λευκάδας και ειδικά στον πρόεδρό της, Μανώλη Θερμό, χωρίς την πολύτιμη συνδρομή του οποίου δεν θα είχα τη δυνατότητα να εκθέσω. Επίσης οφείλω ευχαριστίες στον κ. Θερμό, ως πρόεδρο της Ένωσης Ξενοδόχων Λευκάδας, για τη χορηγία του καταλόγου της έκθεσης, γιατί πιστεύω πως μια έκθεση δεν είναι δυνατόν να μη συνοδεύεται από κατάλογο έργων και κειμένων επ' αυτών. Οι φωτογραφίες είναι από τον κατάλογο της έκθεσης. Τέλος, πρέπει να αναφέρω την art director, Ελένη Μπεχλιβανίδη, η οποία επιμελήθηκε τον κατάλογο με ξεχωριστή καλλιτεχνική ματιά και έτσι έδωσε ακόμη μεγαλύτερη αίγλη στα έργα μου!
 |
| Πασχαλίτσα |
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
«Λευκάδα, η πόλη του ποδήλατου»
18 Ιουλίου έως 23 Αυγούστου
18 Ιουλίου έως 23 Αυγούστου
Το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Λευκάδας και
η Ένωση Ξενοδόχων Λευκάδας διοργανώνουν
στην «ξέρα» του Ιβαριού (Λιμνοθάλασσα) της Λευκάδας
μια υπαίθρια εικαστική θεματική παρέμβαση με 7 μεγάλου μεγέθους έργα μεταλλοτεχνίας
της Καίτης Ματαφιά Χόρτη.
Ορθοπεταλιές στη Γύρα της Λευκάδας, εξορμήσεις με το ποδήλατο στο Νυδρί...
Η Λευκάδα είναι ο τόπος του ποδήλατου. Ένα προικισμένο νησί ιδανικό για ποδηλατοπορείες αφού συνδυάζει απόλυτα το μοναδικό τοπίο με τη σωματική άσκηση.
“H σύνθεση των έργων έχει βασιστεί στη μεταμόρφωση του ποδήλατου. Τα ποδήλατα αν και είναι μιας πρωτόλειας μορφής “εργαλεία”, είναι ολοκληρωμένα μηχανήματα που εμπεριέχουν την έννοια της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας. Με ένα ποδήλατο μπορείς να διασχίσεις όλο τον κόσμο,
το ίδιο που μπορεί να κάνει κι ένας ερωδιός, μια μέλισσα, ένα παρυδάτιο πουλί...
Στις πιθανές ερωτήσεις “γιατί ποδήλατο” και “γιατί μεταλλοτεχνία”, το ποδήλατο είναι ένα μηχάνημα που έχει πολλές ζωές. Δεν μπορείς να το πετάξεις όταν πλέον θα έχει παλιώσει ως μεταφορικό μέσο. Πρέπει να του δώσεις μια ευκαιρία ακόμη...
Η μεταλλοτεχνία είναι η τέχνη που πάει τα πράγματα παρακάτω. Ακολουθεί τη νέα μορφή που τους δίνεις. Υποδηλώνει δυναμισμό αντίστοιχο με εκείνον του μετάλλου”.
https://www.artpeoplegallery.com/bicycling-in-art-kate-horti/
 |
| Πεταλούδα στο ποδήλατο |
Ορθοπεταλιά στην... τέχνη
Υπάρχει μια βασική αρχή στη Γλυπτική. Μαθαίνεις να κοιτάς το περίγραμμα των πραγμάτων. Από τη στιγμή που ασχολήθηκα με τη Γλυπτική, το 2008, βλέπω τα πράγματα με άλλο μάτι. Το ποδήλατο είναι μία από τις μεγάλες μου αγάπες. Ειδικά στη Λευκάδα η χρήση ποδήλατου είναι μια ευχάριστη -και στην κυριολεξία μοναδική- εμπειρία!
Παρατηρώντας τα δεκάδες ποδήλατα που κυκλοφορούν στην πόλη μού γεννήθηκε η ιδέα να φτιάξω κάποιο έργο με εξαρτήματα ενός ποδήλατου. Το πρώτο ποδήλατο που μετέτρεψα σε έργο ήταν το παλιό ποδήλατο του Βασίλη Κατωπόδη (Καλάκιας), και αναπαριστά μια γυναίκα, τη Ζωή-ποδήλατο (έχει και μεταφορική έννοια). Μετά από αυτό συγκέντρωνα ποδήλατα με σκοπό να φτιάξω κι άλλα έργα. Το δεύτερο ήταν η Πεταλούδα. Ένα δύσκολο έργο που στήθηκε επάνω σε ένα σπαστό ποδήλατο. Ακολούθησε η κατασκευή του μεγαλειώδους Ερωδιού. Αμέσως μετά το Παρυδάτιο πουλί, η Πεταλούδα στο ποδήλατο, η Πασχαλίτσα, η Μελισσούλα και έπεται συνέχεια…
Η κατασκευή ενός έργου από ένα “διαλυμένο” ποδήλατο ενέχει τη δυσκολία του πώς θα χρησιμοποιήσεις κάθε κομμάτι. Για παράδειγμα μια σέλα ενός παλιού ποδήλατου μου έδωσε την ιδέα ενός κεφαλιού πουλιού. Το εξάρτημα ενός ποδήλατου μου δίνει την έμπνευση για να αρχίσω ένα έργο. Η συναρμολόγηση (όπως θα ήταν ίσως η πιο σωστή λέξη) των κομματιών σε μια νέα σιδερένια κατασκευή αρχίζει από ένα εξάρτημα ποδήλατου επί του οποίου δομείται ένα έργο. Κάθε εξάρτημα μπορεί να αποτελέσει τμήμα ενός εντελώς διαφορετικού έργου. Το σημαντικότερο είναι πως τα ποδήλατα αν και είναι μιας πρωτόλειας μορφής “εργαλεία”, είναι ολοκληρωμένα μηχανήματα που εμπεριέχουν την έννοια της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας. Με ένα ποδήλατο μπορείς να διασχίσεις όλο τον κόσμο, το ίδιο που μπορεί να κάνει κι ένας ερωδιός, μια μέλισσα, ένα παρυδάτιο πουλί...
Στις πιθανές ερωτήσεις “γιατί ποδήλατο” και “γιατί μεταλλοτεχνία” θα απαντούσα πως το ποδήλατο είναι ένα μηχάνημα που έχει πολλές ζωές. Δεν μπορείς να το πετάξεις όταν θα έχει πλέον παλιώσει ως μεταφορικό μέσο. Πρέπει να του δώσεις μια ευκαιρία ακόμη... Επίσης για τη μεταλλοτεχνία θα έλεγα πως είναι η τέχνη που πάει τα πράγματα παρακάτω. Ακολουθεί τη νέα μορφή που τους δίνεις. Υποδηλώνει δυναμισμό αντίστοιχο με εκείνον του μετάλλου.
Βέβαια
όλα αυτά τα έργα πραγματοποιήθηκαν χάρη
στον Ιωάννου Χ. ο οποίος επιμελήθηκε
την κατασκευή τους με ιδιαίτερο ζήλο.
Η δουλειά του είναι αξιοθαύμαστη!
Καίτη
Ματαφιά Χόρτη
 |
| Παρυδάτιο πουλί |
Ποδήλατα που λένε τις άλλες ζωές τους…
Δεν θορυβεί, δεν ρυπαίνει, δεν βιάζεται. Υποτάσσει τον χρόνο στο συναίσθημα, τον χώρο στο βλέμμα. Το ποδήλατο. Μια άρτια έν-τεχνη, μηχανική ζωή, προ-πολιτισμική και μετα-πολιτισμική σύνθεση εμπειριών της ανθρώπινης μετα-κίνησης. Και ακόμα: μια μετα-ποιημένη ύπαρξη καλλιτεχνικής φαντασίωσης, που ενσωματώνει και ζωοποιεί τη φαντασιακή μετάπλαση της ανόργανης σε οργανική ύλη και ζωή.
Αυτά είναι τα ποδήλατα της Καίτης Ματαφιά Χόρτη, της ευρηματικής καλλιτέχνιδας που έρχεται να μας υποβάλλει μια νέα αισθητική ανάγνωση του λευκαδίτικου τοπίου και να μας παρασύρει στην ευαίσθητη αγωγή ενός εμπλουτισμένου βλέμματος εικαστικών μεταμορφώσεων. Μας καλεί σε μια «παρά θίν’ αλός» ρομαντική ανακάλυψη της ευαίσθητης πρόσληψης της μικρο-ζωής, της ενόργανης σιωπής των μικρών και ασήμαντων, που δεν φωνασκούν την ύπαρξή τους, αλλά την ψελλίζουν στον καλλιτέχνη κι εκείνος διαμεσολαβεί σε μας για την κατανόηση, την οικείωση με την ύπαρξή τους.
Έχουμε δει τη Δυστοπία (Dystopia) του Κορεάτη Seo Young Deok, τις σκληρές μεταλλικές από αλυσίδες ποδηλάτων ανθρώπινες φιγούρες του - άγρια μετουσίωση της νοσηρότητας του σύγχρονου βιομηχανικού περιβάλλοντος. Τα λυρικότερα νατουραλιστικά, από ποδήλατα, μοτοσικλέτες και αυτοκίνητα, γλυπτά του Ουαλού John Brown και του Γάλλου Edouard Martinet. Tα μεταπλασμένα σε φωτιστικά, κρεμάστρες, κοσμήματα, διακοσμητικά χώρου, γλυπτά πάλι από εξαρτήματα ποδηλάτων, στην εντυπωσιακή Ride Now της Θεσσαλονίκης, στα πλαίσια της πολυφωνικής έκθεσης Make Art.
Tα αναγνωρίσιμα όμως «μεταμορφωμένα» ποδήλατα της Καίτης Ματαφιά Χόρτη έρχονται να αφηγηθούν ήσυχα, στον πρώτο τους περίπατο, τη μικροϊστορία του φυσικού τοπίου της Λευκάδας. Στην αυτοσχέδια φυσική ξέρα της λιμνοθάλασσας να δώσουν φωνή στο σιωπηλό τοπίο, να υποδείξουν ιδεώδεις συνειρμούς φύσης-ανθρώπου, να διαμηνύσουν νόστους και επιστροφές σε δυνατές ευτοπίες, να υπενθυμίσουν οφειλόμενο σεβασμό - στην τέχνη και στην τέχνη να είσαι άνθρωπος. Ξεκινώντας από την πολύσημη Ζωή ποδήλατο, με το πρώτο της νόημα, τις μεταφυσικές του σημάνσεις και τη λαϊκή του μεταφορική χρήση (του έκανε τη ζωή ποδήλατο…), η καλλιτέχνις μας εισάγει στις παρα-μυθικές «ιστορίες ζωής» εντόμων και πουλιών, όλου του μικρο-πλούτου μιας οργανικής άνοιξης, που παρά τις αφαιρετικές της μεταπλάσεις, αναδεικνύει με μιμητικές παραπομπές στον φυσικό κόσμο, τη δυναμική της ανόργανης ύλης και τις δυνατότητες της αισθητικής ποιότητας των φυσικών μορφών.
Η επιβλητική Πεταλούδα, η τρυφερή Πεταλούδα στο Ποδήλατο, Ο μεγαλειώδης Ερωδιός, Το Παρυδάτιο Πουλί, Η Πασχαλίτσα, Η Μελισσούλα σαν σε ρυθμική παράσταση απελευθερώνουν έναν μαγνητικό λυρισμό, αυτόν της βιολογικής φόρμας μέσα στον οποίο ανασυντίθεται η αρχική ανόργανη αφετηρία. Υλοποιεί και συνθέτει την ομορφιά η λεπταίσθητη καλλιτέχνις, και μας μυεί στην αβρότητα που εγκλείει και προσκαλεί στον οικολογικό, τον αισθητικό, τον ηθικό εντέλει σεβασμό όλων μας: στην τέχνη, στη ζωή! Ας την ακολουθήσουμε πάνω στα ποδήλατά μας…
Παρασκευή Κοψιδά-Βρεττού
Διδάκτωρ Φιλολογίας - Συγγραφέας
 |
| Πεταλούδα |
ΔΙΑΚΟΠΕΣ, ΠΟΔΗΛΑΤΟ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ!
Φέτος κάνε κάτι διαφορετικό. Βάλε στο πρόγραμμά σου μια μοναδική εμπειρία. Επίλεξε έναν ξεχωριστό τόπο διακοπών με κριτήριο το αγαπημένο σου ποδήλατο!
Με αφορμή την έκθεση
«Λευκάδα, η πόλη του ποδήλατου»
18 Ιουλίου έως 23 Αυγούστου 2017
στην «ξέρα» του Ιβαριού (Λιμνοθάλασσα) της Λευκάδας
μια υπαίθρια εικαστική θεματική παρέμβαση με 7 μεγάλου μεγέθους έργα μεταλλοτεχνίας
της Καίτης Ματαφιά Χόρτη
επισκέψου τη Λευκάδα, το νησί των ποιητών (Βαλαωρίτης, Σικελιανός) που σου χαρίζει απόλυτη χαλάρωση και ξεγνοιασιά!
Κάνε ορθοπεταλιές στη Γύρα (Λιμνοθάλασσα) της Λευκάδας, εξορμήσεις με το ποδήλατο στο Νυδρί... (Μαδουρή και Σκορπιός) αλλά και για τους πιο θαρραλέους μέχρι τη Βασιλική!
5 λόγοι για να έρθεις στη Λευκάδα φέτος:
1. Η Λευκάδα είναι ο τόπος του ποδήλατου. Ένα προικισμένο νησί ιδανικό για ποδηλατοπορείες αφού συνδυάζει απόλυτα την ήπια φυσική μορφολογία με την άσκηση και τη διασκέδαση.
2. Η εύκολη και οικονομική πρόσβαση (μια μικρή γέφυρα χωρίζει τη Λευκάδα από την Αιτωλοακαρνανία) σου δίνει τη δυνατότητα να έρθεις και να φύγεις από το νησί χωρίς κόπο και έξοδα όποια στιγμή το επιθυμήσεις.
3. Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα της Λευκάδας είναι η οικεία ατμόσφαιρα που αποπνέει το νησί, μια ιδιαιτερότητα που την αντιλαμβάνεσαι από τη πρώτη στιγμή!
4. Η Λευκάδα σε περιμένει με τις πεντακάθαρες θάλασσες στις πιο πολυβραβευμένες παραλίες (Πόρτο Κατσίκι, Κάθισμα, Εγκρεμνοί) για να σου χαρίσει μοναδικές χαρές!
5. Οι γευστικές απολαύσεις, η απλόχερη φιλοξενία, η αμόλυντη φύση είναι μόνο μερικά από τα δεκάδες προτερήματα της Λευκάδας!
Ένωση Ξενοδόχων Λευκάδας, www.lefkashotels.gr
 |
| Ζωή-ποδήλατο |
Δυο λόγια για τη δημιουργό: H Καίτη Ματαφιά Χόρτη κατάγεται από την πόλη της Λευκάδας όπου επιστρέφει κάθε καλοκαίρι γιατί αισθάνεται πως τη συνδέουν πολλά με αυτή. Έχει μέσα της τις μυρωδιές του νησιού, τις βόλτες στον κάμπο και στη Γύρα όπου έτρεχε με το ποδήλατο μικρή και όπου έμαθε και τις κόρες της να κάνουν ποδήλατο. Δημοσιογράφος επί 35 χρόνια σε περιοδικά της Αθήνας, συγγραφέας και εκδότρια παιδικών βιβλίων (Οι Ιστορίες του Μπούμπη), κράτησε δυνατή τη σχέση της με την τέχνη και το περιβάλλον.
Ξεκίνησε το εικαστικό της “ταξίδι” το 2008 με δασκάλα την Ευδοκία Παπουλή. Ολοκλήρωσε τους κύκλους μαθημάτων των εργαστηρίων Περαντινού σε Αθήνα και Πάρο. Παράλληλα, συμμετέχει σε περιβαλλοντικές οργανώσεις με ακτιβιστικές δράσεις (Αγρός Ελληνικού). Με το ποδήλατο άρχισε να ασχολείται το 2011 συγκεράζοντας τις δύο μεγάλες της αγάπες: ποδήλατο και γλυπτική. Θεωρεί τη Λευκάδα τόπο έμπνευσης και δημιουργίας.
 |
| Μελισσούλα |
