Η Ρώμη είναι η πρωτεύουσα της Ιταλίας και μία από τις ιστορικότερες πόλεις της Ευρώπης. Έχει περίπου 5 εκατ. κατοίκους και νόμισμα το ευρώ. Η Ρώμη είναι μια πόλη με σπουδαία ιστορία και αξιοσημείωτη προσφορά στην επιστήμη, τον πολιτισμό και τις τέχνες. Γι' αυτό το λόγο, καθώς και για τα πολυάριθμα και εξαιρετικής ομορφιάς μνημεία της, έχει ονομαστεί «η αιώνια πόλη». H Ρώμη ελάχιστα καταστράφηκε από τους κατακτητές της, και γι’ αυτό διαθέτει αρκετά δείγματα του πολιτισμού της. Βρίσκεται στην κεντρική Ιταλία, στην περιφέρεια Λάτιο, και διατρέχεται από τον ποταμό Τίβερη. Η ιστορική πόλη είναι κτισμένη ανατολικά του ποταμού και είναι ιδιαίτερα γραφική, έτσι όπως είναι κτισμένη πάνω στους εφτά λόφους. Δεκαπέντε μεγάλες γέφυρες ενώνουν τη μια μεριά της Ρώμης με την άλλη. Το κέντρο της Ρώμης απέχει περίπου 24 χιλιόμετρα από το Τυρρηνικό πέλαγος. Μέσα στα όριά της βρίσκεται το Βατικανό, ένα ξεχωριστό κρατίδιο που είναι η έδρα της Καθολικής Εκκλησίας και του Πάπα.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Η Ρώμη δεν έχει αυτόνομη βιομηχανική ανάπτυξη. Ωστόσο, σημαντικά έχει εξελιχτεί η βιοτεχνία και η χειροτεχνία της. Ιδιαίτερη θέση κατέχουν οι εκδοτικές επιχειρήσεις και η τυπογραφία. Παράλληλα ανθούν η υαλουργία, η τσιγκογραφία, η χαρτοποιία και οι καλές τέχνες, όπως τα μωσαϊκά, η γλυπτική, η βιβλιοδεσία, η χρυσοχοΐα, η κατεργασία του μαρμάρου, η κατασκευή καλλιτεχνημάτων κάθε είδους και οι λαϊκές τέχνες. Και βέβαια στις μέρες μας η μόδα είναι μια σημαντική οικονομική πηγή. Στη Ρώμη βρίσκεται το ευρωπαϊκό κέντρο κινηματογράφου, η Τσινετσιτά, που είναι εφάμιλλη του αμερικανικού Χόλιγουντ.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Ρωμύλος θεμελίωσε τη Ρώμη στον Παλατίνο Λόφο στις 21 Απριλίου 753 π.Χ. Στη συνέχεια σκότωσε το δίδυμο αδελφό του Ρώμο και έγινε ο πρώτος βασιλιάς της. Σύντομα καταλήφθηκε από τους Ετρούσκους και άρχισε να αναπτύσσεται. Την εποχή αυτή γίνονται πολλές επιθέσεις ενάντια στη Ρώμη που αρχίζει να εξασθενεί. Αυτό δημιουργεί εσωτερικές αντιθέσεις ανάμεσα στους ευγενείς, δηλαδή τους πατρικίους, και τους πληβείους (τεχνίτες, έμποροι και φτωχά στρώματα). Μετά από προσωρινή συμφωνία, που επιτεύχθηκε ανάμεσα στις δύο τάξεις, η Ρώμη άρχισε ν' απλώνει την κυριαρχία της στις γύρω περιοχές για να φτάσει στο απόγειό της ως ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Με τη μετάβαση στο χριστιανισμό απέκτησε θρησκευτική σημασία και καθιερώθηκε ως η έδρα της Καθολικής Εκκλησίας. Στην περίοδο της Αναγέννησης γνώρισε πολιτιστική και καλλιτεχνική ανάπτυξη. Το 1871 έγινε η πρωτεύουσα της ενοποιημένης Ιταλίας. Η UNESCO έχει ανακηρύξει το ιστορικό κέντρο της Ρώμης και το Βατικανό μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Το κλίμα της Ρώμης είναι εύκρατο, μεσογειακό με ήπιους, βροχερούς χειμώνες από το Σεπτέμβριο μέχρι τα μέσα Μαΐου και καυτά, ξηρά καλοκαίρια από το Μάιο μέχρι το Σεπτέμβριο.
Κουζίνα
Η καυτή πίτσα στο χέρι ή τα νόστιμα σάντουϊτς (πανίνι) είναι το πιο γνωστό πρόχειρο φαγητό στον κόσμο. Ξεκινώντας από τα αντιπάστι οι Ρωμαίοι συνεχίζουν πάντα με πάστα, κάποιο ζυμαρικό ή και ριζότο. Το πολύ αργό σέρβις των εστιατορίων δείχνει ότι το φαγητό είναι ιεροτελεστία και διασκέδαση. Δεν βιάζονται να φάνε και να φύγουν. Πίνουν κρασί και στο τέλος προτιμούν έναν καφέ ή παγωτό. Αλλά και οι χορτοφάγοι βρίσκουν μεγάλη ποικιλία πιάτων στην ιταλική κουζίνα. Για τους κρεατοφάγους κλασικό πιάτο είναι το Saltimbocca alla romana (φέτες από μοσχάρι και ζαμπόν), ενώ οι κρέπες με προσιούτο και μοτσαρέλα αλά βαλντοστάνα είναι ένα εξαιρετικό πιάτο. H dolce vita (γλυκιά ζωή) ξεκινά από το καλό φαγητό και τη φασαριόζικη παρέα.
ΜΝΗΜΕΙΑ
Όλη η Ρώμη είναι ένα μνημείο, επομένως είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς πιο είναι πιο αντιπροσωπευτικό από το άλλο. Στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης υπάρχει η αψίδα του Κωνσταντίνου και το επιβλητικό Κολοσσαίο, το μεγαλύτερο ρωμαϊκό αμφιθέατρο του κόσμου χωρητικότητας 50.000 θεατών, δημιούργημα του Βεσπασιανού τον 1ο μ.Χ. αι. Το Πάνθεον, ναός αφιερωμένος στους θεούς της Αρχαίας Ρώμης, ένα από τα καλύτερα διατηρημένα κτίρια της αρχαιότητας. Η οδός των Ρωμαϊκών Αγορών των Αυτοκρατόρων Τραϊανού, Ιουλίου Καίσαρα και του Αυγούστου (εκεί βρίσκεται η Αψίδα του Σεπτίμιου Σεβήρου) που καταλήγει στο Καπιτώλιο, την ακρόπολη της αρχαίας Ρώμης που σήμερα στεγάζει τα ομώνυμα μουσεία γύρω από την πλατεία του Μιχαήλ Αγγέλου. Η πιάτσα Βενέτσια με το μνημείο του Βίκτορα Εμμανουήλ Β’, πρώτου βασιλιά της ομόσπονδης Ιταλίας, το Μουσείο της Παλινόρθωσης, σύμβολο της ένωσης της χώρας, το Παλάτσο Βενέτσια, πρώην προξενείο της Βενετίας στη Ρώμη με το πασίγνωστο μπαλκόνι του Μουσολίνι. Στον Τίβερη υπάρχει το μοναδικό νησί του ποταμού, η Τιβερίνα με το αρχαιότερο νοσοκομείο της πόλης, το Καστέλο Σαντ Άντζελο, μεσαιωνικό φρούριο που αρχικά κτίστηκε ως μαυσωλείο για τον Αδριανό και αργότερα μετατράπηκε σε Παπικό προπύργιο αλλά και φυλακή. Το Παλατσάτσο που στεγάζει τα δικαστήρια της πόλης. Η πιάτσα ντελ Πόπολο, πλατεία του λαού αλλά και των δημόσιων αποκεφαλισμών, και το πάρκο της Βίλα Μποργκέζε, σύμβολο εξουσίας της οικογένειας Βοργία που κυριάρχησαν στον Παπισμό για αρκετούς αιώνες. Η διασημότερη οδός της πόλης, η βία Βένετο με τα περίτεχνα κτίρια, τα κομψά καφέ και τα ιστορικά ξενοδοχεία, η πιάτσα Μπαρμπερίνι και η πολύβουη βία Νατσιονάλε. Το μπαρόκ σιντριβάνι της Φοντάνα ντι Τρέβι και οι πανέμορφες πλατείες Σκαλινάτα στην Πιάτσα ντι Σπάνια και Πάνθεον.
Σύγχρονη Ρώμη
Η πολύβουη Ρώμη ξαφνιάζει με την κίνησή της όπου μπορεί κανείς να δει από scooter, την περίφημη vespa που έκανε το ξεκίνημά της, το 1946, στην Ιταλία για να κατακτήσει όλο τον κόσμο (η πιο πολυδιαφημισμένη και elegant) μέχρι πολυτελέστατα αυτοκίνητα αφού η Ιταλία παράγει τα πιο φινετσάτα και glamorous αυτοκίνητα. Η περιπλάνηση στα γραφικά σοκάκια της παλαιότερης γειτονιάς της «αιώνιας πόλης», το Τραστέβερε, με την αγαπημένη εκκλησία των Ρωμαίων Σάντα Μαρία ιν Τραστέβερε αλλά και τα πολυάριθμα μπαράκια, τρατορίες και καφέ είναι απαραίτητη για να πιάσει κανείς το σύγχρονο σφυγμό της πόλης. Επίσης η πινακοθήκη Μπαρμπερίνι στην ομώνυμη πιάτσα, πλούσια σε έργα διάσημων ζωγράφων από την περίοδο της Αναγέννησης μέχρι και τα χρόνια του μπαρόκ. Επειδή όμως Ρώμη χωρίς αγορές δεν νοείται στην Πιάτσα ντι Σπάνια χτυπά η καρδιά της ιταλικής μόδας με τους δρόμους της Μπέλα φιγκούρα βία ντελ Κόρσο, βία Κοντότι, βία Φρατίνα και άλλους να φιλοξενούν την ιταλική υψηλή μόδα. Η παράδοση των Ιταλών στη μουσική και ειδικά στην όπερα είναι παλιά οπότε μια επίσκεψη στο Theatro dell’Opera είναι must.
ΒΑΤΙΚΑΝΟ
Οι Πάπες στον κοσμικό ρόλο τους κυβέρνησαν ένα μέρος της ιταλικής χερσονήσου για περισσότερο από χίλια χρόνια μέχρι το 1870, οπότε προσαρτήθηκαν στη Ρώμη. Η πόλη του Βατικάνου απέκτησε ανεξαρτησία το 1929, ενώ το 1984 ορίστηκε ο ρωμαιοκαθολικισμός ως ιταλική κρατική θρησκεία.
Η Πόλη του Βατικάνου -επίσημα αναφέρεται ως κράτος της πόλης του Βατικάνου- είναι η έδρα των Παπών. Αποτελεί το μικρότερο ανεξάρτητο κράτος στον κόσμο από άποψη εδάφους και πληθυσμού. Αρχηγός του κράτους είναι ο Πάπας. Η πόλη του Βατικανού, ένα από τα ευρωπαϊκά κρατίδια, είναι τοποθετημένη στο Λόφο του Βατικανού στο βορειοδυτικό μέρος της Ρώμης, δυτικά του ποταμού Τίβερη. Έχει έκταση 108,7 στρέμ. και νόμισμα το ευρώ.
Οικονομία
Η μοναδική, μη εμπορική οικονομία της Πόλης του Βατικάνου υποστηρίζεται από τις συνεισφορές των ρωμαιοκαθολικών όλης της υφηλίου (γνωστές ως «Οβολός του Πέτρου»), την πώληση γραμματοσήμων και αναμνηστικών, τα αντίτιμα εισόδων στα μουσεία και την πώληση εκκλησιαστικών δημοσιευμάτων. Τα εισοδήματα των εργαζομένων είναι αρκετά καλύτερα από τα αντίστοιχα αυτών που εργάζονται στην πόλη της Ρώμης. Το βιοτικό επίπεδο όμως είναι διαφορετικό λόγω του ιδιαίτερα συγκρατημένου τρόπου ζωής που απαιτείται.
Αξιοθέατα
Το επιβλητικότερο κτίσμα είναι η Βασιλική του Αγίου Πέτρου που κτίστηκε το 4ο μ.Χ. αι. και πήρε τη σημερινή μορφή το 16ο μ.Χ. αι. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη εκκλησία της χριστιανισμού με την πλατεία του Αγίου Πέτρου. Εκεί διεξάγονται οι σπουδαιότερες παπικές λειτουργίες, καθώς χωράει πάνω από 60.000 πιστούς. Πίσω από τον Άγιο Πέτρο βρίσκεται το Δικαστικό μέγαρο και το ανάκτορο του Αγ. Καρόλου και ακριβώς από πίσω το Εργαστήριο ψηφιδωτών και ο σιδηροδρομικός σταθμός. Ο μεγάλος τριγωνικός κήπος του Βατικανού, το Ανάκτορο του Βατικανού, η Ακαδημία Επιστημών, η Έπαυλη Πίου Δ' και η Πινακοθήκη του Πίου ΙΑ' είναι μερικά από τα πιο περίτεχνα κτίρια. Μεταξύ του ανακτόρου και της Βασιλικής του Αγ. Πέτρου είναι η Καπέλα Σιξτίνα, το παρεκκλήσι του Πάπα Σίξτου Δ’ με τις αναγεννησιακές τοιχογραφίες και τη διάσημη οροφή του Μιχαήλ Αγγέλου που στεγάζει τον τάφο του Αποστόλου Πέτρου αλλά και ορισμένα από τα θαύματα της τέχνης όπως η περίφημη Πιετά, οι τοιχογραφίες του Ραφαήλ αλλά και ο θρόνος του Αγίου Πέτρου, έργο του Μπερνίνι. Στα μουσεία του Βατικανού φιλοξενούνται υπέροχες συλλογές από ταπισερί, γλυπτά και πίνακες επιφανών δημιουργών.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Η Ρώμη δεν έχει αυτόνομη βιομηχανική ανάπτυξη. Ωστόσο, σημαντικά έχει εξελιχτεί η βιοτεχνία και η χειροτεχνία της. Ιδιαίτερη θέση κατέχουν οι εκδοτικές επιχειρήσεις και η τυπογραφία. Παράλληλα ανθούν η υαλουργία, η τσιγκογραφία, η χαρτοποιία και οι καλές τέχνες, όπως τα μωσαϊκά, η γλυπτική, η βιβλιοδεσία, η χρυσοχοΐα, η κατεργασία του μαρμάρου, η κατασκευή καλλιτεχνημάτων κάθε είδους και οι λαϊκές τέχνες. Και βέβαια στις μέρες μας η μόδα είναι μια σημαντική οικονομική πηγή. Στη Ρώμη βρίσκεται το ευρωπαϊκό κέντρο κινηματογράφου, η Τσινετσιτά, που είναι εφάμιλλη του αμερικανικού Χόλιγουντ.
ΙΣΤΟΡΙΑ
Σύμφωνα με τη μυθολογία ο Ρωμύλος θεμελίωσε τη Ρώμη στον Παλατίνο Λόφο στις 21 Απριλίου 753 π.Χ. Στη συνέχεια σκότωσε το δίδυμο αδελφό του Ρώμο και έγινε ο πρώτος βασιλιάς της. Σύντομα καταλήφθηκε από τους Ετρούσκους και άρχισε να αναπτύσσεται. Την εποχή αυτή γίνονται πολλές επιθέσεις ενάντια στη Ρώμη που αρχίζει να εξασθενεί. Αυτό δημιουργεί εσωτερικές αντιθέσεις ανάμεσα στους ευγενείς, δηλαδή τους πατρικίους, και τους πληβείους (τεχνίτες, έμποροι και φτωχά στρώματα). Μετά από προσωρινή συμφωνία, που επιτεύχθηκε ανάμεσα στις δύο τάξεις, η Ρώμη άρχισε ν' απλώνει την κυριαρχία της στις γύρω περιοχές για να φτάσει στο απόγειό της ως ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Με τη μετάβαση στο χριστιανισμό απέκτησε θρησκευτική σημασία και καθιερώθηκε ως η έδρα της Καθολικής Εκκλησίας. Στην περίοδο της Αναγέννησης γνώρισε πολιτιστική και καλλιτεχνική ανάπτυξη. Το 1871 έγινε η πρωτεύουσα της ενοποιημένης Ιταλίας. Η UNESCO έχει ανακηρύξει το ιστορικό κέντρο της Ρώμης και το Βατικανό μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Το κλίμα της Ρώμης είναι εύκρατο, μεσογειακό με ήπιους, βροχερούς χειμώνες από το Σεπτέμβριο μέχρι τα μέσα Μαΐου και καυτά, ξηρά καλοκαίρια από το Μάιο μέχρι το Σεπτέμβριο.
Κουζίνα
Η καυτή πίτσα στο χέρι ή τα νόστιμα σάντουϊτς (πανίνι) είναι το πιο γνωστό πρόχειρο φαγητό στον κόσμο. Ξεκινώντας από τα αντιπάστι οι Ρωμαίοι συνεχίζουν πάντα με πάστα, κάποιο ζυμαρικό ή και ριζότο. Το πολύ αργό σέρβις των εστιατορίων δείχνει ότι το φαγητό είναι ιεροτελεστία και διασκέδαση. Δεν βιάζονται να φάνε και να φύγουν. Πίνουν κρασί και στο τέλος προτιμούν έναν καφέ ή παγωτό. Αλλά και οι χορτοφάγοι βρίσκουν μεγάλη ποικιλία πιάτων στην ιταλική κουζίνα. Για τους κρεατοφάγους κλασικό πιάτο είναι το Saltimbocca alla romana (φέτες από μοσχάρι και ζαμπόν), ενώ οι κρέπες με προσιούτο και μοτσαρέλα αλά βαλντοστάνα είναι ένα εξαιρετικό πιάτο. H dolce vita (γλυκιά ζωή) ξεκινά από το καλό φαγητό και τη φασαριόζικη παρέα.
ΜΝΗΜΕΙΑ
Όλη η Ρώμη είναι ένα μνημείο, επομένως είναι δύσκολο να ξεχωρίσει κανείς πιο είναι πιο αντιπροσωπευτικό από το άλλο. Στο ιστορικό κέντρο της Ρώμης υπάρχει η αψίδα του Κωνσταντίνου και το επιβλητικό Κολοσσαίο, το μεγαλύτερο ρωμαϊκό αμφιθέατρο του κόσμου χωρητικότητας 50.000 θεατών, δημιούργημα του Βεσπασιανού τον 1ο μ.Χ. αι. Το Πάνθεον, ναός αφιερωμένος στους θεούς της Αρχαίας Ρώμης, ένα από τα καλύτερα διατηρημένα κτίρια της αρχαιότητας. Η οδός των Ρωμαϊκών Αγορών των Αυτοκρατόρων Τραϊανού, Ιουλίου Καίσαρα και του Αυγούστου (εκεί βρίσκεται η Αψίδα του Σεπτίμιου Σεβήρου) που καταλήγει στο Καπιτώλιο, την ακρόπολη της αρχαίας Ρώμης που σήμερα στεγάζει τα ομώνυμα μουσεία γύρω από την πλατεία του Μιχαήλ Αγγέλου. Η πιάτσα Βενέτσια με το μνημείο του Βίκτορα Εμμανουήλ Β’, πρώτου βασιλιά της ομόσπονδης Ιταλίας, το Μουσείο της Παλινόρθωσης, σύμβολο της ένωσης της χώρας, το Παλάτσο Βενέτσια, πρώην προξενείο της Βενετίας στη Ρώμη με το πασίγνωστο μπαλκόνι του Μουσολίνι. Στον Τίβερη υπάρχει το μοναδικό νησί του ποταμού, η Τιβερίνα με το αρχαιότερο νοσοκομείο της πόλης, το Καστέλο Σαντ Άντζελο, μεσαιωνικό φρούριο που αρχικά κτίστηκε ως μαυσωλείο για τον Αδριανό και αργότερα μετατράπηκε σε Παπικό προπύργιο αλλά και φυλακή. Το Παλατσάτσο που στεγάζει τα δικαστήρια της πόλης. Η πιάτσα ντελ Πόπολο, πλατεία του λαού αλλά και των δημόσιων αποκεφαλισμών, και το πάρκο της Βίλα Μποργκέζε, σύμβολο εξουσίας της οικογένειας Βοργία που κυριάρχησαν στον Παπισμό για αρκετούς αιώνες. Η διασημότερη οδός της πόλης, η βία Βένετο με τα περίτεχνα κτίρια, τα κομψά καφέ και τα ιστορικά ξενοδοχεία, η πιάτσα Μπαρμπερίνι και η πολύβουη βία Νατσιονάλε. Το μπαρόκ σιντριβάνι της Φοντάνα ντι Τρέβι και οι πανέμορφες πλατείες Σκαλινάτα στην Πιάτσα ντι Σπάνια και Πάνθεον.
Σύγχρονη Ρώμη
Η πολύβουη Ρώμη ξαφνιάζει με την κίνησή της όπου μπορεί κανείς να δει από scooter, την περίφημη vespa που έκανε το ξεκίνημά της, το 1946, στην Ιταλία για να κατακτήσει όλο τον κόσμο (η πιο πολυδιαφημισμένη και elegant) μέχρι πολυτελέστατα αυτοκίνητα αφού η Ιταλία παράγει τα πιο φινετσάτα και glamorous αυτοκίνητα. Η περιπλάνηση στα γραφικά σοκάκια της παλαιότερης γειτονιάς της «αιώνιας πόλης», το Τραστέβερε, με την αγαπημένη εκκλησία των Ρωμαίων Σάντα Μαρία ιν Τραστέβερε αλλά και τα πολυάριθμα μπαράκια, τρατορίες και καφέ είναι απαραίτητη για να πιάσει κανείς το σύγχρονο σφυγμό της πόλης. Επίσης η πινακοθήκη Μπαρμπερίνι στην ομώνυμη πιάτσα, πλούσια σε έργα διάσημων ζωγράφων από την περίοδο της Αναγέννησης μέχρι και τα χρόνια του μπαρόκ. Επειδή όμως Ρώμη χωρίς αγορές δεν νοείται στην Πιάτσα ντι Σπάνια χτυπά η καρδιά της ιταλικής μόδας με τους δρόμους της Μπέλα φιγκούρα βία ντελ Κόρσο, βία Κοντότι, βία Φρατίνα και άλλους να φιλοξενούν την ιταλική υψηλή μόδα. Η παράδοση των Ιταλών στη μουσική και ειδικά στην όπερα είναι παλιά οπότε μια επίσκεψη στο Theatro dell’Opera είναι must.
ΒΑΤΙΚΑΝΟ
Οι Πάπες στον κοσμικό ρόλο τους κυβέρνησαν ένα μέρος της ιταλικής χερσονήσου για περισσότερο από χίλια χρόνια μέχρι το 1870, οπότε προσαρτήθηκαν στη Ρώμη. Η πόλη του Βατικάνου απέκτησε ανεξαρτησία το 1929, ενώ το 1984 ορίστηκε ο ρωμαιοκαθολικισμός ως ιταλική κρατική θρησκεία.
Η Πόλη του Βατικάνου -επίσημα αναφέρεται ως κράτος της πόλης του Βατικάνου- είναι η έδρα των Παπών. Αποτελεί το μικρότερο ανεξάρτητο κράτος στον κόσμο από άποψη εδάφους και πληθυσμού. Αρχηγός του κράτους είναι ο Πάπας. Η πόλη του Βατικανού, ένα από τα ευρωπαϊκά κρατίδια, είναι τοποθετημένη στο Λόφο του Βατικανού στο βορειοδυτικό μέρος της Ρώμης, δυτικά του ποταμού Τίβερη. Έχει έκταση 108,7 στρέμ. και νόμισμα το ευρώ.
Οικονομία
Η μοναδική, μη εμπορική οικονομία της Πόλης του Βατικάνου υποστηρίζεται από τις συνεισφορές των ρωμαιοκαθολικών όλης της υφηλίου (γνωστές ως «Οβολός του Πέτρου»), την πώληση γραμματοσήμων και αναμνηστικών, τα αντίτιμα εισόδων στα μουσεία και την πώληση εκκλησιαστικών δημοσιευμάτων. Τα εισοδήματα των εργαζομένων είναι αρκετά καλύτερα από τα αντίστοιχα αυτών που εργάζονται στην πόλη της Ρώμης. Το βιοτικό επίπεδο όμως είναι διαφορετικό λόγω του ιδιαίτερα συγκρατημένου τρόπου ζωής που απαιτείται.
Αξιοθέατα
Το επιβλητικότερο κτίσμα είναι η Βασιλική του Αγίου Πέτρου που κτίστηκε το 4ο μ.Χ. αι. και πήρε τη σημερινή μορφή το 16ο μ.Χ. αι. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη εκκλησία της χριστιανισμού με την πλατεία του Αγίου Πέτρου. Εκεί διεξάγονται οι σπουδαιότερες παπικές λειτουργίες, καθώς χωράει πάνω από 60.000 πιστούς. Πίσω από τον Άγιο Πέτρο βρίσκεται το Δικαστικό μέγαρο και το ανάκτορο του Αγ. Καρόλου και ακριβώς από πίσω το Εργαστήριο ψηφιδωτών και ο σιδηροδρομικός σταθμός. Ο μεγάλος τριγωνικός κήπος του Βατικανού, το Ανάκτορο του Βατικανού, η Ακαδημία Επιστημών, η Έπαυλη Πίου Δ' και η Πινακοθήκη του Πίου ΙΑ' είναι μερικά από τα πιο περίτεχνα κτίρια. Μεταξύ του ανακτόρου και της Βασιλικής του Αγ. Πέτρου είναι η Καπέλα Σιξτίνα, το παρεκκλήσι του Πάπα Σίξτου Δ’ με τις αναγεννησιακές τοιχογραφίες και τη διάσημη οροφή του Μιχαήλ Αγγέλου που στεγάζει τον τάφο του Αποστόλου Πέτρου αλλά και ορισμένα από τα θαύματα της τέχνης όπως η περίφημη Πιετά, οι τοιχογραφίες του Ραφαήλ αλλά και ο θρόνος του Αγίου Πέτρου, έργο του Μπερνίνι. Στα μουσεία του Βατικανού φιλοξενούνται υπέροχες συλλογές από ταπισερί, γλυπτά και πίνακες επιφανών δημιουργών.
