Οι παρεμβατικές και ευρηματικές συνθέσεις της Καίτης Χόρτη

Η καλλιτέχνιδα εκθέτει ενότητες με έργα […] στα οποία περιγράφει και αποτυπώνει μέσα από τη μεταποίηση γνώριμες εικόνες. Ευφάνταστες προσεγγίσεις με ανάλογα χρώματα και υφές συνθέσεων που εκπέμπουν έντονα συναισθήματα κυριαρχούν δυναμικά στα εκθέματά της.

Πρόκειται για σειρά συλλήψεων με περιδιάβαση αντιθέσεων που αποδίδουν τον προβληματισμό και την πρότασή της για τον εσωτερικό, τον πνευματικό και τον εξωτερικό κόσμο. Με εύληπτο τρόπο καλεί τον θεατή να ανακαλύψει νοερά και να συμπληρώσει τη διαδρομή ενώ συνομιλεί με το κοινό με ένα λόγο που πείθει πως η βαθύτερη σχέση της με την τέχνη είναι μακρόχρονη, συστηματική, συνεχής, δοκιμασμένη και αποτελεί ένα βασικό τμήμα παραγωγής σε ευρύτερο πλαίσιο.

Η τεχνική της παραπέμπει σε αποδόσεις που λειτουργούν εκπαιδευτικά. Συγκροτούν μια συνομιλία με διορατική ροή που κινείται χωρίς να υποτάσσεται. Παρεπιδημεί και αφομοιώνεται σε ποικίλες συναντήσεις και πολυσήμαντες αναφορές με έναν εκφραστικό στόχο, έχοντας το βλέμμα της στραμμένο στον ορίζοντα του κατασκευαστικού γίγνεσθαι.

Η παρασκευαστική διαδικασία για την παραγωγή των συγκεκριμένων επιτευγμάτων την απασχολεί καίρια και ουσιαστικά με συνέπεια, ταύτιση και μετάβαση από το ιδιωτικό στο δημόσιο, από το ατομικό στο συλλογικό. Η καταγραφή αποτελεί την πρώτη και σημαντικότερη σημασιολογική ύλη της.

Στη συνέχεια μεταφέρει εικονίσεις που μεταμορφώνονται και διαθλούνται από τη γλώσσα της προέκτασης και της προοπτικής.

Το μετασχηματισμένο πρότυπο απέναντι στο σύστημα της επιτέλεσης που παρατηρούμε συμπληρώνεται από την επένδυση με πολιτισμικά νοήματα και χαράξεις αμεσότητας.

Θέτει ερωτήματα και ερωτηματικά για τις έννοιες της μετάπλασης, της ομοιότητας, της διαφοράς, της κανονικότητας, της ώθησης, της απώθησης, της έκστασης, του διμερούς, του πολλαπλού και της ενσωμάτωσης.

Με ανασυγκρότηση διευθετεί τη διερευνητική πληροφορία και την τονωτική διαστολή της εναλλακτικής δικτύωσης.

Επισυνάπτει μια αποκλειστικά εξωστρεφή εμπειρία που βασίζεται σε ένα αξεδιάλυτο πλέγμα μεταβολών, αντιλήψεων και προβολών.

Ο κύκλος της διαδικασίας επισκόπησης που ακολουθεί θέτει αναγωγές στην οικειότητα, στην επιτήδευση και στο πλαίσιο της ανθρώπινης συνθήκης.

Ο τίτλος της έκθεσης αντλεί επιμερισμούς, προσδιορισμούς και προσανατολισμούς από τα αρχέτυπα της υπάρχουσας ψυχολογίας σηματοδοτώντας πως αντιλαμβανόμαστε τις αναπαραστάσεις που συνδέουν μια σειρά από εκφάνσεις του συνειδητού.

Κατά περίπτωση διερευνά την πολλαπλότητα του διαμέσου. Με τις εκλεπτυσμένες καταθέσεις της επιλέγει, απεκδύει, ενδύει και επιθυμεί να αποτίσει φόρο τιμής στον πολιτισμό, στην ιστορικότητα, στη μοναδικότητα της παράδοσης και της φύσης συγκεντρωτικά και ειδικά μέσα από ένα διαμορφωμένο περιβάλλον που συμπεριλαμβάνει σε καθημερινή χρήση τα φαινομενικά, τα σημαντικά και τα τετριμμένα από τις περιπλανήσεις.   

Εφημερίδα «Ο Λόγος», 1.12.2019, Λεόντιος Πετμεζάς, ιστορικός Τέχνης, συγγραφέας 
Φωτό: Thenia Koureli (1st Zero Waste Festival)

Μια παράσταση με πολλά νοήματα!

Τα «Αξύριστα Πηγούνια» του Γιάννη Τσίρου είναι μια παράσταση έκπληξη, αφού δίνει πολλά διαχρονικά στοιχεία. Για μένα ίσως το κυριότερο είναι το πόσο έχουμε ως λαός συνυπάρξει με τους μετανάστες (οικονομικούς) και πόσο λίγο το αναφέρουμε στην καθημερινότητά μας. Θεωρώ πως είναι ένα πολύ μεγάλο "κεφάλαιο" που προσπαθούμε με κάθε τρόπο να "σπρώξουμε κάτω από το χαλί". Βέβαια εδώ θα έλεγα πως και οι ίδιοι οι μετανάστες στην προσπάθειά τους να αφομοιωθούν (προφανώς για να μη γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης κάθε μορφής) "βοηθάνε" ακόμη περισσότερο στο κρύψιμο. Όμως αυτό το θέμα πρέπει κάποτε να το αποδεχτούμε και να πούμε πως κι εμείς έχουμε "συνεργαστεί". Κοινώς να μην κάνουμε τους Κινέζους...

Από το σάιτ του Από Μηχανής θέατρου:

Το βραβευμένο θεατρικό έργο «Αξύριστα Πηγούνια» του Γιάννη Τσίρου («Άγριος Σπόρος», «Αόρατη Όλγα», «Τα Μάτια Τέσσερα») το οποίο τιμήθηκε με το A΄ βραβείο νέου συγγραφέα το 2004, από το ΥΠΠΟ ανεβαίνει στο Από Μηχανής Θέατρο τον Νοέμβριο του 2019 σε σκηνοθεσία του Γιώργου Παλούμπη.

Το σημαντικό αυτό θεατρικό κείμενο, 13 χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα* και πάνω από 20 μετά την πρώτη του γραφή, αποδεικνύεται πιο σύγχρονο και πιο επίκαιρο από ποτέ. Η ανθρώπινη εκμετάλλευση, η κατάσταση των μεταναστών, η σεξιστική αντιμετώπιση της γυναίκας, η οικονομική ανισότητα και οι σχέσεις εξουσίας – τα ζητήματα που θίγει το έργο – έχουν μάλλον διογκωθεί στις μέρες μας, παρά αμβλυνθεί. Τα «Αξύριστα Πηγούνια» έρχονται μετά από δέκα και πλέον χρόνια που η χώρα μας ζει καθοριστικές εξελίξεις για να προβληματίσουν και να συγκινήσουν σαν να μιλούν για το εδώ και το τώρα.

*Το έργο έχει ξαναπαιχτεί με μεγάλη επιτυχία από το 2006 και για δύο σαιζόν στο Θέατρο «Πόρτα» σε σκηνοθεσία Θανάση Παπαγεωργίου με τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη, τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο και την Λαμπρινή Αγγελίδου.

Συγγραφέας: Γιάννης Τσίρος
Σκηνοθέτης: Γιώργος Παλούμπης
Σκηνογραφία: Νατάσα Παπαστεργίου
Κοστούμια: Νατάσα Παπαστεργίου
Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Ερμηνεύουν: Αντώνης Κρόμπας, Ηλίας Βαλάσης, Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία Νεφέλη Δούκα

«Από Μηχανής» Θέατρο, Ακαδήμου 13, τηλέφωνο: 210.5232097 www.amtheater.gr

Μια πασχαλίτσα στο "Μπάγκειο"!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

«Μια πασχαλίτσα στο “Μπάγκειο”»

9-22 Δεκεμβρίου 2019

Μια εικαστική παρέμβαση με έργα μεταλλοτεχνίας

της Καίτης Χόρτη

Ξενοδοχείο Μπάγκειο, Ομόνοια, Αθήνα

(έξοδος μετρό Αθηνάς)

Μετά την εικαστική παρέμβαση στην «ξέρα» του Ιβαριού της Λευκάδας (2017), την υπαίθρια εικαστική παρέμβαση στον Κήπο του Black Duck (2018) και διάφορα «περάσματα» από ομαδικές εκθέσεις ήρθε η στιγμή όπου ο ξεχωριστός και με χιλιάδες μνήμες χώρος του Μπάγκειου θα φιλοξενήσει τα από επανάχρηση ποδήλατα της Καίτης Χόρτη. Η σύνδεση του χώρου με τα έργα αποτελεί μια συγκυριακή συνεύρεση δύο «άψυχων» στοιχείων, του ποδήλατου και του lobby του ξενοδοχείου, τα οποία όμως «φέρουν» πολλές ζωές και πολλές ψυχές!

«H σύνθεση των έργων έχει βασιστεί στη μεταμόρφωση του ποδήλατου. Τα ποδήλατα αν και είναι μιας πρωτόλειας μορφής “εργαλεία”, είναι ολοκληρωμένα μηχανήματα που εμπεριέχουν την έννοια της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας. Με ένα ποδήλατο μπορείς να διασχίσεις όλο τον κόσμο, το ίδιο που μπορεί να κάνει κι ένας ερωδιός, μια πασχαλίτσα, μια μέλισσα, ένα παρυδάτιο πουλί...  Το ποδήλατο είναι ένα μηχάνημα που έχει πολλές ζωές. Δεν μπορείς να το πετάξεις όταν πλέον θα έχει παλιώσει ως μεταφορικό μέσο. Πρέπει να του δώσεις μια ευκαιρία ακόμη...»

Καίτη Χόρτη

«Η ευρηματική καλλιτέχνιδα έρχεται να μας υποβάλλει μια νέα αισθητική ανάγνωση […] και να μας παρασύρει στην ευαίσθητη αγωγή ενός εμπλουτισμένου βλέμματος εικαστικών μεταμορφώσεων. Μας καλεί σε μια ρομαντική ανακάλυψη της ευαίσθητης πρόσληψης της μικρο-ζωής, της ενόργανης σιωπής των μικρών και ασήμαντων, που δεν φωνασκούν την ύπαρξή τους, αλλά την ψελλίζουν στον καλλιτέχνη κι εκείνος διαμεσολαβεί σε μας για την κατανόηση, την οικείωση με την ύπαρξή τους».  Παρασκευή Κοψιδά Βρεττού,

 Διδάκτωρ Φιλολογίας - Συγγραφέας

Δυο λόγια για τη δημιουργό: H Καίτη Χόρτη γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο κοριτσιών. Η καταγωγή της από την πόλη της Λευκάδας τη συνδέει με έναν αδιόρατο τρόπο με αυτή. Οι βόλτες στον κάμπο και στη Γύρα όπου έτρεχε με το ποδήλατο την ενώνουν με αυτό το μοναδικό μέσο που αποπνέει ελευθερία. Ξεκίνησε το εικαστικό της “ταξίδι” το 2007 με δασκάλα την Ευδοκία Παπουλή. Ολοκλήρωσε τους κύκλους μαθημάτων των εργαστηρίων Περαντινού σε Αθήνα και Πάρο. Παράλληλα, συμμετείχε σε περιβαλλοντικές οργανώσεις με ακτιβιστικές δράσεις (Αγρός Ελληνικού). Με το ποδήλατο άρχισε να ασχολείται το 2011 συγκεράζοντας τις δύο μεγάλες της αγάπες: ποδήλατο και γλυπτική.

Πληροφορίες: Καίτη Χόρτη, 6947345026

katehorti.blogspot.gr

1ο Zero Waste Music Festival @ Bageio

1st ZERO WASTE MUSIC FESTIVAL @ BAGEIO

26-29 Σεπτεμβρίου 2019

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου

(Είσοδος ελεύθερη)

Κεντρική σκηνή (1^ος Όροφος)

• 7:00 – 9:30 Dj Set Johny Matto
• 9:30 – 12:00 Dj Set Johny Matto & Live Brass Performance

Αίθουσα Zero Waste Market (1^ος Όροφος)
7:00 – 12:00 Zero Waste Market*
Αίθουσα Φαγητού & Bar (1^ος Όροφος)

• 7:00 – 12:00 Γιάντες (ειδικό μενού με vegan / vegetarian πιάτα)
• 7:00 – 12:00 Cocktails – Κόκκινος Λωτός

Αίθουσα Art Projects (2^ος Όροφος)

• 7:00 – 12:00 ‘a wasteland requiem’ by ayis zita (gathering of unwanted objects)
• 7:00 – 12:00 Katerina Athanasiou ‘Lay bare thoughts touch would be healed’ (Exhibition)
• 7:00 – 12:00 Iakovos Volkov ‘Man on Earth’ (Exhibition)
• 7:00 – 12:00 Mary Stefanou ‘Ode to Nature’ (Exhibition)
• 7:00 – 12:00 Καίτη Χόρτη ‘Μύγα’ (Exhibition)
• 7:00 – 12:00 Έβης Χρήστου ‘Μία αξέχαστη μέρα’ (Exhibition)
• 7:00 – 12:00 Greenwise ‘Τα σκουπίδια μας έγιναν φωτιστικά’ (Exhibition)

Αίθουσα Workshop (2^ος Όροφος)

• 7:00 – 9:00 Birdland: “Η Δεύτερη Ζωή μιας Αφίσας” Κατασκευή χάρτινων τσαντών από αφίσες
• 7:00 – 12:00 17 Days 17 Goals: Hellenic Platform for Development

Αίθουσα Προβολών (2^ος όροφος)
7:00 – 12:00
(συνολική διάρκεια και των τριών βίντεο: 45’ – θα παίζουν καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης)

• Zero Waste Athens Presentation
• The Story of Stuff
• PLASTICLYSM του Μιχάλη Κατσούρη

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου

(Είσοδος ελεύθερη)

Κεντρική σκηνή (1^ος Όροφος)
7:00 – 9:30 Dj Set Dj Nua
9:30 – 12:00 Dj Set Andrew Banner
Αίθουσα Zero Waste Market (1^ος Όροφος)
7:00 – 12:00 Zero Waste Market*
Αίθουσα Φαγητού & Bar (1^ος Όροφος)

• 7:00 – 12:00 Γιάντες (ειδικό μενού με vegan / vegetarian πιάτα)
• 7:00 – 12:00 Cocktails – Κόκκινος Λωτός

Αίθουσα Art Projects (2^ος Όροφος)

• 7:00 – 12:00 ‘a wasteland requiem’ by ayis zita (gathering of unwanted objects)
• 7:00 – 12:00 Katerina Athanasiou ‘Lay bare thoughts touch would be healed’ (Exhibition)
• 7:00 – 12:00 Iakovos Volkov ‘Man on Earth’ (Exhibition)
• 7:00 – 12:00 Mary Stefanou ‘Ode to Nature’ (Exhibition)
• 7:00 – 12:00 Καίτη Χόρτη ‘Μύγα’ (Exhibition)
• 7:00 – 12:00 Έβης Χρήστου ‘Μία αξέχαστη μέρα’ (Exhibition)
• 7:00 – 12:00 Greenwise ‘Τα σκουπίδια μας έγιναν φωτιστικά’ (Exhibition)

Αίθουσα Workshop (2^ος Όροφος)

• 17 Days 17 Goals: Hellenic Platform for Development

Αίθουσα Προβολών (2^ος όροφος)
7:00 – 12:00
(συνολική διάρκεια και των τριών βίντεο: 45’ – θα παίζουν καθ’ όλη τη διάρκεια της εκδήλωσης)

• Zero Waste Athens Presentation
• The Story of Stuff
• PLASTICLYSM του Μιχάλη Κατσούρη

Πικάσο και Αρχαιότητα: Μια άλλη οπτική!

Μία εξαιρετική έκθεση με έργα του Πικάσο (χαρακτικά, αγγειογραφίες και γλυπτά) εμπνευσμένα από την αρχαιότητα παρουσιάζει το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης από τις 20 Ιουνίου έως τις 20 Οκτωβρίου 2019.

Μακριά από κάθε μορφή αρχαιολαγνείας και αρχαιοπληξίας ο αντικομφορμιστής Πάμπλο Πικάσο κάνει πολλές αντισυμβατικές και συμβολικές παρεμβάσεις στα έργα δίνοντας μια άλλη οπτική της αρχαιότητας, αφού τη συνδέει όχι μόνο με το παρόν, αλλά και με το όραμά του για τη μελλοντική κοινωνία. Γιατί ο Πικάσο με τα έργα του, όπως είναι γνωστό, δεν αρκείται στην παρατήρηση του κόσμου, αλλά δημιουργεί έναν κόσμο, όπως εκείνος τον επιθυμεί ως μυθικός γλύπτης της αρχαίας ελληνικής παράδοσης. Μέσα από αυτή την οπτική βλέποντας κάποιος/α τα έργα, αισθάνεται ευτυχής που είναι Έλληνας ή Ελληνίδα, όχι βέβαια με τη συμβατική διάσταση της λέξης, αλλά με την “Απολλώνια”, όπως ο ίδιος ο μεγάλος καλλιτέχνης την προσδιορίζει.

Βλέπουμε, δηλαδή, στα έργα του την αντισυμβατική πολιτική του παρέμβαση στα σημερινά παγκόσμια πολιτικά δρώμενα, όταν στο ρόλο των μεγάλων δυνάμεων βάζει τις μεγάλες δυνάμεις της αρχαιότητας, Αθήνα και Σπάρτη.

Γνωρίζουμε μια άλλη διάσταση του κοινωνικού αλλά και συναισθηματικού ρόλου του γυναικείου κινήματος όπως τη δίνει ο Πικάσο με την αξιοποίηση της κωμωδίας “Λυσιστράτη”.

Αναρωτιόμαστε πως μπορεί να αναδιαμορφώνει το αρχαίο “Αρκαδικό όραμα” συνδυάζοντάς το με την ευτυχισμένη ζωή που περνούσε στο γαλλικό χωριό Βαλορί, όπου ζωγράφισε εκατοντάδες αγγεία, με περιεχόμενο τους μύθους του αρχαίου κόσμου στους οποίους δίνει κοινωνικές διαστάσεις.

Θαυμάζουμε τη γοητεία του έρωτα όχι μόνο από τα γυμνά γυναικεία σώματα και την ερωτική διάθεση που αυτά δείχνουν. Αλλά τα θαυμάζουμε γιατί ο Πικάσο, στα έργα που θα δούμε “παίζει” πολύ καλά το ερωτικό παιχνίδι κινούμενος ανάμεσα στο “Διονυσιακό” που οδηγεί στο απόλυτο πάθος και την αρχέγονη ελευθερία, και στο “Απολλώνιο” που οδηγεί σε μια ερωτική σχέση λουσμένη από το φως του πολιτισμού. Έχει ιδιαίτερη αξία, τονίζει ο Πικάσο, ότι και οι δύο αυτές “αιώνιες” πλευρές του έρωτα γεννήθηκαν στη Μεσόγειο της αρχαιότητας.

Βλέπουμε επίσης τους συμβολισμούς του Ταύρου, του Μινώταυρου και του Κένταυρου, όπως και τους συμβολισμούς πολλών άλλων εκθεμάτων που βρίσκονται στην, κατά τη γνώμη μας, μοναδική αυτή έκθεση. 

Τα μέρη από τα οποία αποτελείται η έκθεση είναι: 

ΓΡΑΜΜΗ ΚΑΙ ΦΩΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ - ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΧΑΡΙΤΕΣ - ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ - ΑΡΚΑΔΙΑ-ΔΙΟΝΥΣΟΣ-ΤΑΥΡΟΣ - ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ-ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ  

Λίγα λόγια για τον Πικάσο και το έργο του

Στο πλούσιο έργο του ο μεγάλος καλλιτέχνης και διανοητής, Πάμπλο Πικάσο εμπνεύστηκε ιδιαίτερα από την κλασική παράδοση την οποία, όπως φαίνεται από τα κεραμικά, τα γλυπτά και τα χαρακτικά, επεξεργάζεται και αναδιαμορφώνει με το δικό του μοναδικό τρόπο. Σημαντική μεταξύ αυτών των πηγών υπήρξε η αρχαία Ελλάδα, με τη διαχρονική μυθολογία της και την πλουσιότατη ιστορία της. Στα έργα του όμως κάνει πολλές συμβολικές παρεμβάσεις δίνοντας μια άλλη οπτική της αρχαιότητας, αφού τη συνδέει όχι μόνο με το παρόν, αλλά και με το όραμά του για τη μελλοντική κοινωνία. Γιατί ο Πικάσο με τα έργα του, όπως είναι γνωστό, δεν αρκείται στην παρατήρηση του κόσμου, αλλά δημιουργεί έναν κόσμο, όπως εκείνος τον επιθυμεί. Για το λόγο αυτό στις λέξεις ”Έλληνας και ελληνικός” προσδίδει “Απολλώνια” και όχι γεωγραφικά χαρακτηριστικά, συνδέοντάς τες με  την οικονομική, πολιτική και πολιτιστική άνθιση που  εμφανίζεται σε όλη Μεσόγειο από τη μυθική πρώιμη αρχαιότητα μέχρι τους Κλασικούς χρόνους. Πολύ ενδιαφέρουσα είναι επίσης η αισθητική απεικόνιση της διαμάχης ανάμεσα στο Διονυσιακό και το Απολλώνιο, κατά τη μετάβαση από την πρωτόγονη κοινοκτητική μορφή οργάνωσης της κοινωνίας στις κοινωνίες  της οικονομικής άνθισης που όμως έχουν  βαθιά ταξικά χαρακτηριστικά. Αυτή τη μετάβαση την παρουσιάζει με πολλά έργα γυμνών γυναικείων σωμάτων στη σειρά “Tρεiς Χάριτες” στη  “Λυσιστράτη” κ.ά. Θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι την πλειονότητα αυτών των έργων τη φιλοτέχνησε μετά από το 1944, που ζει σε ένα γραφικό γαλλικό ψαροχώρι, το Βαλορί, σε έναν μεσαιωνικό πύργο χτισμένο πάνω σε ρωμαϊκές αρχαιότητες, κοντά στη γαλλική πόλη  Αντίπ, την Αντίπολη, αποικία των Φωκαίων στην αρχαιότητα. Εδώ ο Πικάσο ζει, όπως ο ίδιος ομολογεί, τα πιο ευτυχισμένα χρόνια της ζωής του, αφού αφενός μόλις έχει τελειώσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος,  για τον τερματισμό του οποίου έκανε μεγάλο αγώνα και αφετέρου γιατί ζει τον απόλυτο έρωτα  με την πανέμορφη και κατά 40 χρόνια νεότερή του, Φρανσουά Ζολί.        

Μέσα από όλα τα έργα που εκτίθενται στην έκθεση, θαυμάζουμε, ανάμεσα στα άλλα, την αντισυμβατική του παρέμβαση στα σημερινά παγκόσμια πολιτικά δρώμενα, όταν στο ρόλο των μεγάλων δυνάμεων βάζει τις μεγάλες δυνάμεις της αρχαιότητας, Αθήνα και Σπάρτη, μια άλλη διάσταση του κοινωνικού αλλά και συναισθηματικού ρόλου του γυναικείου κινήματος όπως τη δίνει ο Πικάσο με την αξιοποίηση της κωμωδίας “Λυσιστράτη”, τον τρόπο που  αναδιαμορφώνει το αρχαίο “Αρκαδικό όραμα” συνδυάζοντάς το με την ευτυχισμένη ζωή που περνούσε στο γαλλικό χωριό Βαλορί και άλλα πολλά. 

Μάκης Σταύρου, Ιστορικός

Εναλλακτική Δράση για Ποιότητα Ζωής

www.enallaktiki-drasi.gr

Αίγυπτος, η χώρα του Νείλου

Η Αραβική Δημοκρατία της Αιγύπτου βρίσκεται στη βορειοδυτική Αφρική. Περιλαμβάνει τη χερσόνησο του Σινά, που θεωρείται μέρος της Ασίας. Στα δυτικά συνορεύει με τη Λιβύη, στα νότια με το Σουδάν και στα βορειοανατολικά με το Ισραήλ και τη Λωρίδα της Γάζας. Βρέχεται στα βόρεια από τη Μεσόγειο και στα ανατολικά από την Ερυθρά Θάλασσα. Έχει έκταση 1.001.450 τετ. χλμ. και πληθυσμό 80.000.000 κατοίκους. Οι κάτοικοί της είναι Άραβες μουσουλμάνοι ενώ στις πόλεις υπάρχουν και χριστιανοί κόπτες. Νόμισμα της χώρας είναι η αιγυπτιακή λίρα και έχει πρωτεύουσα το Κάιρο. Η Αίγυπτος χωρίζεται σε δύο τμήματα, στην Άνω Αίγυπτο στο νότο και την Κάτω Αίγυπτο στο βορρά, στο δέλτα του Νείλου. Από την έκτασή της μόνο τα 40.000 τ.χλμ. είναι γόνιμη γη και κατοικείται, ενώ μεγάλες περιοχές της Αιγύπτου ανήκουν στην έρημο Σαχάρα. Το κλίμα της Αιγύπτου διαφέρει κατά περιοχές. Στο νότιο τμήμα της, στην Άνω Αίγυπτο, το κλίμα είναι τροπικό και η θερμοκρασία, όταν πνέουν οι θερμοί άνεμοι σιμούν, ανεβαίνει πολύ. Αντίθετα στη Μέση και την Κάτω Αίγυπτο το κλίμα είναι εύκρατο. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα ο αιγυπτιακός λαός κατοικεί στις όχθες του Νείλου. Οι φελάχοι, οι Αιγύπτιοι γεωργοί μοιάζουν με τους προγόνους τους που βρίσκονται ζωγραφισμένοι στις αρχαίες τοιχογραφίες. Στην Αλεξάνδρεια έχει την έδρα του ο Έλληνας ορθόδοξος πατριάρχης.

Η επίσημη γλώσσα της Αιγύπτου είναι η αραβική. Πολλοί Αιγύπτιοι μιλούν αγγλικά ή γαλλικά. Στις δυτικές οάσεις μιλούν βερβερικά.

ΙΣΤΟΡΙΑ
H ιστορία της Αρχαίας Αιγύπτου μέχρι το 1798, οπότε πραγματοποιήθηκε η εκστρατεία του Ναπολέοντα στην Αίγυπτο, ήταν ελάχιστα γνωστή. Η αποκρυπτογράφηση της ιερογλυφικής γραφής από το Γάλλο αρχαιολόγο, Ζαν Φρανσουά Σαμπολιόν, έφερε στο φως τη μακραίωνη ιστορία της Αιγύπτου που χωρίζεται σε περιόδους: Η Αρχαία Περίοδος οπότε αναφέρεται ο Μήνης, ο ιδρυτής της πρώτης δυναστείας, το Παλαιό Βασίλειο, από το 3200 έως το 2270 π.Χ., είναι η περίοδος που χτίζονται οι περίφημες πυραμίδες των Φαραώ, Χέοπος, Χεφρήνου και Μυκερίνου, η Πρώτη Ενδιάμεση Περίοδος, 2270 έως 2100 π.Χ., εγκαινιάζεται με την κατάρρευση του Παλαιού Βασιλείου. Η Μεσαία Περίοδος ή Μεσαίο Βασίλειο, 2100 έως 1700 π.Χ., θεωρείται εποχή πολιτιστικής άνθησης. Αυτή την εποχή κτίζονται πολλά και εξαιρετικά κτίρια, όπως ο οβελίσκος της Ηλιούπολης, τρία φρούρια και αρδευτικά έργα στο Φαγιούμ. Η Δεύτερη Ενδιάμεση Περίοδος, 1700 έως 1555 π.Χ., φέρει τη σφραγίδα της κυριαρχίας των Υξώς. Η Νέα Περίοδος ή Νέο Βασίλειο, 555 έως 1090 π.Χ., είναι η εποχή της μεγάλης δύναμης που αποκτούν οι Φαραώ, περιορίζοντας την εξουσία των ιερέων. Σε αυτή την περίοδο χτίζονται μνημειώδη κολοσσιαία κτίσματα, όπως το Αμπού Συμπέλ, το Καρνάκ, το Λούξορ, το Ραμσείο, η Άβυδος, η Μέμφιδα. Η Τρίτη Ενδιάμεση Περίοδος, 1090-712 π.Χ., είναι μια συνέχεια ανόδου και πτώσης. Η Ύστερη Περίοδος, 712- 525 π.Χ., οπότε αρχίζει η νεότερη εποχή της αρχαίας Αιγύπτου. Ακολουθεί η Περσική Περίοδος (525-332 π.Χ.), η Ελληνιστική Περίοδος (332 π.Χ.) οπότε ιδρύεται η Αλεξάνδρεια, η Ρωμαϊκή Περίοδος (47 π.Χ.), η Αραβική Περίοδος (638 μ.Χ.), η Οθωμανική Περίοδος οπότε κυβερνήθηκε από τους Μαμελούκους, και η Αγγλική Περίοδος (1881). Η Αίγυπτος απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1937, όμως, οι Άγγλοι κράτησαν τη διαχείριση της διώρυγας του Σουέζ. Ύστερα από επανάσταση, το 1952, εκθρονίστηκε ο βασιλιάς Φαρούκ, έγιναν μεταρρυθμίσεις και το 1956 ο πρόεδρος Νάσερ έδιωξε από τη διώρυγα τους Άγγλους.

Αιγυπτιακό Μουσείο Αρχαιοτήτων

Έκθεση στο Cmyk Art Cafe, Λευκάδα

Στο φιλόξενο χώρο του Cmyk Art Cafe, στη Λευκάδα φιλοξενούνται για δεύτερη φορά τα έργα μου. Για όλο τον Αύγουστο οι επισκέπτες του αρτιστίκ αυτού cafe θα έχουν την ευκαιρία να δουν τα 6 ζώδια της σειράς Ζώδια/Zodiac signs! 

«Ζώδια / Zodiac signs»

Aύγουστος 2019

CMYK Art cafe (I. Μελά 69, Λευκάδα)

 Εικαστική αναπαράσταση 6  ζωδίων (Κριός, Υδροχόος, Ιχθύες, Λέων, Αιγόκερως, Δίδυμοι)

της Καίτης Χόρτη

Μετά την εικαστική παρέμβαση στην «ξέρα» του Ιβαριού της Λευκάδας με θέμα «Λευκάδα, η πόλη του ποδηλάτου» το 2017 και στη συνέχεια την τοποθέτηση των έργων στον Κήπο των Ζαμπελίων με οπτική προσέγγιση από το CMYK Art cafe, η Καίτη Χόρτη δίνει μια νέα εικαστική προοπτική στο υλικό της (ποδήλατο). Αναπαριστά τα Ζώδια κι αυτό γιατί τα ζώδια αποτελούνται κυρίως από απεικόνιση ζώων. Επιθυμεί να αποδώσει το ζώο -και όχι μόνο- με τα δυναμικά στοιχεία του ποδήλατου, έχοντας ως βάση τον τροχό.

Δυο λόγια για τη δημιουργό: H Καίτη Χόρτη κατάγεται από την πόλη της Λευκάδας όπου επιστρέφει κάθε καλοκαίρι γιατί αισθάνεται πως τη συνδέουν πολλά με αυτή. Δημοσιογράφος επί 35 χρόνια σε περιοδικά της Αθήνας, συγγραφέας και εκδότρια παιδικών βιβλίων (Οι Ιστορίες του Μπούμπη), κράτησε δυνατή τη σχέση της με την τέχνη και το περιβάλλον.

Ξεκίνησε το εικαστικό της “ταξίδι” το 2007 με δασκάλα την Ευδοκία Παπουλή. Ολοκλήρωσε τους κύκλους μαθημάτων των εργαστηρίων Περαντινού σε Αθήνα και Πάρο. Παράλληλα, συμμετέχει σε περιβαλλοντικές οργανώσεις με ακτιβιστικές δράσεις (Αγρός Ελληνικού). Με το ποδήλατο άρχισε να ασχολείται το 2011 συγκεράζοντας τις δύο μεγάλες της αγάπες: ποδήλατο και γλυπτική. Θεωρεί τη Λευκάδα τόπο έμπνευσης και δημιουργίας.