Time of Art Gallery, "Ζωή ανάμεσα στην τέχνη"

Στο πλαίσιο μιας νέας συνεργασίας μου (έκθεση των έργων μου) στις 3-4-5 Οκτωβρίου στην Time of Art Gallery με τίτλο «Life between art” (Ζωή ανάμεσα στην τέχνη) συνάντησα την ιδιοκτήτρια, Ελένη Σακαλη. Από την πρώτη στιγμή με εντυπωσίασε η αμεσότητά της και η απλότητα με την οποία προσεγγίζει το συνεργάτη της. Ενδιαφέρθηκε άμεσα για τη δουλειά μου, μου είπε πόσο ιδιαίτερη είναι (χωρίς να θέλει να με κολακεύσει) και ήθελε να της μιλήσω για το σκεπτικό της δημιουργίας των έργων μου.
Θα ήθελα να σας γνωρίσω το χώρο της Time of Art Gallery. Πρόκειται για έναν ευχάριστο χώρο όπου το κοινό μπορεί να γνωρίσει τον πολιτισμό και την τέχνη. Χώρος δημιουργίας και έκφρασης για κάθε φιλότεχνο που μπορεί να συναντήσει όλο το φάσμα της ελληνικής και ξένης κουλτούρας.
Και λίγα λόγια για την γκαλερίστα: Η Ελένη Σακαλη είναι μια πολυσχιδής προσωπικότητα αφού επιλέγει να ασχοληθεί με αντικείμενα τέχνης, εσωτερική διακόσμηση, επικοινωνία της σύγχρονης τέχνης, σεμινάρια τέχνης και ό,τι έχει σχέση με την τέχνη σε όλες τις εκφάνσεις ης ζωής μας (γάμος, βάφτιση)
Γράφει χαρακτηριστικά στο site:
«H Ελένη Σακάλη, ως εικαστικός και interior designer, επιλέγει με αμείωτο πάθος να μας ενημερώνει για τις εικαστικές δράσεις της Time for Art Gallery που αποτελεί ένα ζωντανό κύτταρο δημιουργίας, δράσης και επικοινωνίας στην τέχνη και τον πολιτισμό».


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ

Η σύγχρονη τέχνη εισβάλλει και πάλι στην Time of Art gallery σηματοδοτώντας την έναρξη των νέων εικαστικών της δράσεων
παρουσιάζοντας τη νέα ομαδική έκθεση με τίτλο
‘Life between Art’
Η έκθεση θα αντιπροσωπεύει τη ζωηρή και χαρούμενη έκρηξη μιας τέχνης συνώνυμης με τη νεότητα, από καλλιτέχνες πρόθυμους να μεταφέρουν στο έργο τους ένα ισχυρό φορτίο αισθήσεων, που υλοποιούνται με το χρώμα και την ύλη συνδέοντας τη ροή της ζωής με την τέχνη.

Θα παρουσιαστούν εικαστικοί με
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ - ΓΛΥΠΤΙΚΗ - ΚΕΡΑΜΙΚΗ – ΚΟΣΜΗΜΑ - MIXED MEDIA
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ:
ΚΑΙΤΗ ΧΟΡΤΗ - ΤΑΣΟΣ ΝΥΦΑΔΟΠΟΥΛΟΣ - ΡΑΝΙΩ ΣΑΡΡΗ - ΙΩΑΝΝΑ ΚΟΡΟΜΗΛΑ
BΑΣΙΛΗΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ - ΕΛΕΝΗ ΣΑΚΑΛΗ - SOTIRIS FEN - ΕΒΙΤΑ ΓΑΒΡΙΗΛ
ΑΝΙΤΑ ΝΑΧΜΙΑ - ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΠΟΥΡΤΖΟΓΛΟΥ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΑΞΟΣ - ΦΑΝΗ ΓΑΒΑΛΑ
ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 3 OΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018, 19:30

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ 3-4-5 OΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018

Ώρες λειτ.: Τετάρτη 19.30 - 23.00
Πέμπτη - Παρασκευή 10.00 - 14.00 & 17.00 - 21.00
Είσοδος ελεύθερη

Συντονισμός – επιμέλεια - οργάνωση TIME OF ART
Τηλ /Fax 2106250619 /mob 6946699913.

Κυριαζή 6-8 ΚΗΦΙΣΙΑ e-mail: info@timeofart.gr www.timeofart.gr

ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Hephaestuswien & Hephaestus Radio

Σπέτσες, νησί με λαμπρή ιστορία!

Οι πευκόφυτες Σπέτσες είναι ένα από τα νησιά του Σαρωνικού που βρίσκεται στην είσοδο του Αργολικού Κόλπου, νότια της Ύδρας. Πατρίδα της ηρωίδας Μπουμπουλίνας έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ελληνική Επανάσταση του 1821. Οι Σπέτσες είναι ένα όμορφο νησί που προσφέρει ηρεμία και κοσμοπολίτικη ζωή, γραφικές παραλίες και ενδιαφέροντα ιστορικά και αρχαιολογικά μέρη
Κείμενο: Καίτη Χόρτη

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Η ανθρώπινη παρουσία στις Σπέτσες χρονολογείται από το 8.000 π.Χ., όταν το νησί ήταν ακόμη ενωμένο με την απέναντι αργολική ακτή, στην Κόστα. Ευρήματα στις περιοχές της Αγίας Μαρίνας και των Αγίων Αναργύρων μαρτυρούν την ύπαρξη οικισμών της ύστερης Μυκηναϊκής περιόδου (13ος και 12ος αι. π.Χ.). Αναφορά στις Σπέτσες γίνεται τόσο από τον Στράβωνα κατά τον 1ο αι. π.Χ., όσο και από τον Παυσανία κατά τον 2ο αι. μ.Χ., με την ονομασία Πιτυούσα, δηλαδή «πευκόφυτη» λόγω των πολλών πεύκων. Το σημερινό όνομά τους προέρχεται από την έκφραση Isola de Spezzie, δηλαδή ευωδιαστό νησί, ένα όνομα που έδωσαν οι Βενετοί λόγω των πολλών μυρωδικών και χόρτων που φυτρώνουν στις πλαγίες του νησιού. Κατά τον 18ο αι. και με την κατάληψη της Πελοποννήσου από τους Τούρκους και τον εκδιωγμό των Ενετών, αρκετοί αλβανόφωνοι Χριστιανοί κατέφυγαν στις Σπέτσες όπου δημιούργησαν τον παλαιό οικισμό, το Καστέλι. Με την πάροδο του χρόνου ανέπτυξαν σημαντική ναυτική δύναμη. Όταν το 1821 ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση, οι Σπέτσες ήταν το πρώτο από τα ελληνικά νησιά που σήκωσε τη σημαία της Επαναστάσεως, στις 3 Απριλίου 1821. Ο στόλος των Σπετσών, αποτελούμενος από τα εμπορικά πλοία του νησιού που είχαν μετατραπεί σε πολεμικά, έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στον Αγώνα. Μετά την απελευθέρωση οι Σπέτσες δεν ακολούθησαν τις εξελίξεις της ναυτιλίας και έχασαν την εμπορική και οικονομική ακμή τους. Ανάκαμψη άρχισε να παρουσιάζεται με την ανάπτυξη του τουρισμού. Το νησί έχει μερικά χωριουδάκια ψαράδων αλλά οι περισσότεροι κάτοικοι του ζουν στην πρωτεύουσα η οποία αποτελείται από πολλές μικρές συνοικίες. Τα χωριά ονομάζονται Ανάληψη, Καστέλι, Κουνουπίτσα και Μπάλτιζα.

"Lazy Days" από τη Ζάννα Αρτέμη

Όταν μου είπε η Ζάννα ότι θέλει να εκθέσει στη Λευκάδα, σκέφτηκα ότι είναι μια πολύ ωραία ιδέα! Τα έργα της Ζάννας είναι συνώνυμα με το καλοκαίρι, το φως, το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας. Ζωγραφίζει όπως ένα παιδάκι που παίζει με τις νερομπογιές του. Και επειδή η Λευκάδα το καλοκαίρι είναι αυτό ακριβώς που δίνει η Ζάννα στα έργα της είναι και ο ιδανικός τόπος για μια έκθεση.
«Lazy Days», λοιπόν, ή επί το ελληνικότερο "Χαλαρές μέρες"... ξεγνοιασιά, παιχνίδι και γιατί όχι μάζεμα από την παραλία των ξύλων που έρχονται από μακριά...Από τις 5 έως τις 25 Αυγούστου 2018 θα έχουμε την ευκαιρία να "ταξιδέψουμε" με την έκθεση ζωγραφικής της Ζάννας Αρτέμη στο ατμοσφαιρικό CMYK Art Café, (Κεντρική αγορά Λευκάδας)

Και λίγα λόγια για τη δημιουργό: Η Ζάννα Αρτέμη, ζωγράφος με πολλές ατομικές εκθέσεις σε Λονδίνο, Αθήνα, Σκόπελο και Κρήτη, μας παρουσιάζει μια καινούργια ενότητα δουλειάς στη 12η ατομική της έκθεση, η οποία φέρει τον τίτλο «Lazy Days» και διοργανώνεται από τις 5-25 Αυγούστου στο φιλόξενο νησί της Λευκάδας, σε έναν από τους πιο καλόγουστους χώρους του νησιού, στο CMYK Art Cafe. Αυτή τη φορά, πηγή έμπνευσης της καλλιτέχνιδος είναι ο ουρανός και η θάλασσα του Ιονίου πελάγους. Ζωγραφικά έργα μεικτής τεχνικής, με ακρυλικά και ξύλα, λειτουργούν ως εικαστικές εγκαταστάσεις (installations), δίνοντας μια τρισδιάστατη αίσθηση στον κάθε χώρο.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η δημιουργός, « ... η απλότητα του λευκού αγκαλιάζει το ήρεμο γαλανό, για να μας ταξιδέψει στα βαθύτερα όνειρά μας. Αυτό που με εντυπωσιάζει, σε αυτή τη γωνιά της Γης, είναι το άπλετο φως, το οποίο προσπάθησα, μάλιστα, να μεταφέρω στους πίνακές μου».



Επιμέλεια έκθεσης: Καίτη Χόρτη.

Διάρκεια έκθεσης: 5-25 Αυγούστου 2018
CMYK Art Cafe: Ιωάννου Μελά 69, Λευκάδα, Τ.Κ. 31100. Τηλ. επικοινωνίας: 2645301320

Μικρολίμανο, τόσο κοντά... τόσο μακριά!

Το «νησιώτικο» λιμανάκι

Το μικρό λιμάνι με τη μεγάλη ιστορία που αποτελεί meeting point για Αθηναίους και Πειραιώτες χαρίζει απλόχερα την αίγλη του
· Το Μικρολίμανο βρίσκεται μόλις 1 χλμ. από το κέντρο του Πειραιά.
· Ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο μετά το Πασαλιμάνι και την Καστέλλα βρίσκουμε το γραφικό λιμανάκι του Μικρολίμανου.
· Είναι δίπλα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, που υπήρξε Ολυμπιακό Κέντρο κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004.
· Στην αρχαιότητα ήταν προστατευόμενο από τη θεά Άρτεμη γι’ αυτό το όνομά του ήταν Μουνιχία.
· Ο Οσμάν επί Τουρκοκρατίας άλλαξε το όνομά του σε Τουρκολίμανο.
· Μετά το 1967 ονομάστηκε Μικρολίμανο.
· Στην αριστερή «άκρη» του λιμενίσκου στέκει επιβλητικό και πολυτελέστατο το εντευκτήριο του Ναυτικού Ομίλου Ελλάδος.
· Τα νεοκλασικά που βρίσκονται στο λοφίσκο ο οποίος αγκαλιάζει το Μικρολίμανο αποπνέουν την ιστορική διαδρομή του.
· Είναι ένα υπέροχο μικρό λιμάνι γεμάτο από ψαρόβαρκες και κότερα.
· Το κύριο χαρακτηριστικό του είναι οι ψαροταβέρνες και τα εστιατόρια που βρίσκονται δίπλα στη θάλασσα κατά μήκος της παραλίας (Ακτή Κουμουνδούρου). Για φρέσκο ψάρι και μεζέδες με ούζο είναι η καλύτερη επιλογή.
· Διαθέτει πολλές καφετέριες μπαράκια, ταβερνάκια και club για να απολαύσετε τον καφέ σας με υπέροχη θέα.
· Το Μικρολίμανο συνδυάζει το παραδοσιακό με το μοντέρνο. Η αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε νησί είναι διάχυτη.
ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ: Από την Αθήνα απέχει 25 λεπτά με τον ηλεκτρικό (γραμμή 1) (στάση Νέο Φάληρο) ή 15 λεπτά με ΙΧ αυτοκίνητο από τη Λεωφ. Συγγρού.

Μια έκθεση σαν παραμύθι...

Το Σάββατο 14 Ιουλίου συγκεντρωθήκαμε στο φιλόξενο χώρο της Αίθουσας Τέχνης Δεληολάνη για να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας. Όσοι βρεθήκαμε εκεί μεταφερθήκαμε για λίγο σε παραμυθένιους κόσμους. Συμμετείχαν οι καλλιτέχνες: Καίτη Χόρτη, Ελένη Μαραθού, Γκαλίνα Παπουλίδου, Χριστίνα Κάββουρα, Σοφία Μπακιρτζή σε μια έκθεση με αξιόλογα έργα τέχνης. Την επιμέλεια της έκθεσης είχε αναλάβει η εικαστικός-επιμελήτρια Σοφία Μπόμπολη. Διαβάζουμε στο κείμενό της:

"Σας καλωσορίζω στο άνοιγμα αυτής της έκθεσης καλλιτεχνών που έχει χαρακτήρα παραμυθιού. Η έκθεση αυτή έχει ενδιαφέρον γιατί συνδέει την εικόνα με το παραμύθι, ως ένα ταξίδι νοητικό, μια μεταφορά σε ένα άλλο τοπίο που έχει τη δύναμη να μας πάει σε αναμνήσεις που έχουμε βιώσει με την πραγματικότητα ή με τη φαντασία μας, μόνοι μας ή με τόσους αγαπημένους μας ανθρώπους, όπως βόλτες με τη γιαγιά και τον παππού μας ή φίλους της καρδιάς μας.
Έχουν τη δύναμη τα έργα τέχνης να μας ταξιδέψουν εκεί που θα δούμε τέτοιους τόπους, σαν αυτούς που φτιάχνει η Ελένη Μαραθού. Διαχειρίζεται τόσο καλά την εικόνα που σε ένα μέγεθος 20 Χ 20 εκ. να μας επιτρέπει να τρέξουμε πίσω από το δέντρο και να θυμηθούμε το κρυφτό, να μετρήσουμε ως το 10 και μετά να ανοίξουμε τα μάτια μας για να βρούμε τους φίλους μας και να βλέπουμε πρώτα το σαλιγκάρι, και οτιδήποτε άλλο, να κερδίζουμε ή να χάνουμε στο παιχνίδι και να μην έχει καμία σημασία γιατί μας έχει κερδίσει το τοπίο και η στιγμή που βιώνουμε. Τέτοια έργα ξέρει να φτιάχνει η Ελένη Μαραθού και είναι έτοιμη να φτιάξει ένα έργο για τον καθένα που θα ζητήσει έναν παραμυθένιο κόσμο ως δώρο για τα μάτια του.
Ως επιμελήτρια και εικαστικός με ενδιαφέρει να παρακολουθώ τις δουλειές των καλλιτεχνών εκείνων που έχουν να πουν μέσα από το έργο τους για τη ζωή και τα διάφορα βιώματα, τη χαρά , τη δράση, τους τόπους και τόσα άλλα που τα υλικά στα χέρια τους γίνονται σύνθεση και προκύπτει το έργο τέχνης σαν φυσικό αποτέλεσμα.

Έτσι, η Καίτη Χόρτη χρησιμοποιεί τα ποδήλατα, τα αποσυνθέτει και τα επανασυνθέτει, επιβεβαιώνοντας τον κανόνα που λέει ότι έργο τέχνης είναι η μετακίνηση του υλικού σε ένα χώρο. Έτσι εντάσσει αρμονικά τις συνθέσεις της μέσα σε ένα χώρο πραγματικό για να μας αποδείξει ότι φαντασία και πραγματικότητα λειτουργούν σε μια ανατροφοδότηση η μία της άλλης.
Κυρίαρχο σχήμα ο κύκλος με τις ακτίνες, που λειτουργούν σαν ήλιοι που προέρχονται από τη χώρα των εσπερίδων και εκπέμπουν φως. Δομημένα έργα πάνω σε άξονες σαν δέντρα που έχουν ρίζες και πάνω τους ανθίζουν μορφές που έχει συλλάβει η Καίτη Χόρτη και μας δίνει την ευκαιρία να δούμε και να αγγίξουμε αλλά και να γνωρίσουμε την ίδια την καλλιτέχνιδα σήμερα εδώ σε αυτή την ξεχωριστή βραδιά.

Στη συνέχεια θα μεταφερθούμε στα παιδικά μας χρόνια, τότε που κάποιος μας διάβαζε παραμύθια, η μαμά, ο μπαμπάς, η γιαγιά, ο παππούς, ο αδελφός, η αδελφή…

Αν η βραδιά σας συνεπήρε, τότε οι καλλιτέχνες πέτυχαν το σκοπό τους.

Σοφία Μπόμπολη
Εικαστικός – Επιμελήτρια της έκθεσης"

Κατάρ, η αραβική χερσόνησος

Με αφορμή το σημερινό δημοσίευμα του Βήματος για το Εθνικό Μουσείο του Κατάρ που έχει σχεδιάσει ο γάλλος αρχιτέκτονας Ζαν Νουβέλ και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2019 παραθέτω ένα κείμενό μου γι' αυτό το κράτος.

Το Κατάρ βρίσκεται στη χερσόνησο Κατάρ, στα ανατολικά της Σαουδικής Αραβίας στον Περσικό Κόλπο. Τα θαλάσσια σύνορά του με το Μπαχρέιν είναι διαμφισβητούμενα. Έχει έκταση 11.000 τ.χλμ. και πληθυσμό 813.000 περίπου κατοίκους. Μόνο ένας στους πέντε κατοίκους είναι αυτόχθονες. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι αλλοδαποί από την Ινδία, το Ιράν και τη Βόρεια Αφρική. Στο θρήσκευμα είναι σουνίτες μουσουλμάνοι με συντηρητικές θρησκευτικές απόψεις. Πρωτεύουσα έχει την Ντόχα και νόμισμα το ριάλ του Κατάρ. Έχει καλό οδικό δίκτυο που ενώνει το Κατάρ με τις γειτονικές χώρες. Διαθέτει διεθνές αεροδρόμιο στην Ντόχα. Το κλίμα είναι ζεστό και υγρό. Οι βροχοπτώσεις είναι σπάνιες. Η επίσημη γλώσσα του Κατάρ είναι η αραβική.

Επιμέλεια: Καίτη Χόρτη

Μπαχρέιν, «λίκνο της Μέσης Ανατολής»

Το Κράτος του Μπαχρέιν είναι ένα αρχιπέλαγος 33 νησιών με μεγαλύτερα το Ουμ αν Νάσαν στα δυτικά και το Αλ Μουχάρακ στα βορειοανατολικά. Βρίσκεται στον Περσικό κόλπο ανάμεσα στη χερσόνησο του Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία. Έχει έκταση 680 τ.χλμ. και πληθυσμό 660.000 κατοίκους. Το έδαφος του Μπαχρέιν είναι βραχώδες, με ψηλότερο λόφο τον Τζάμπαλ αλ Ντουχάν (135 μ.). Οι ακτές του είναι ομαλές με αρκετούς κοραλλιογενείς υφάλους. Νόμισμα έχει το δηνάριο του Μπαχρέιν. Το 63% του πληθυσμού είναι Άραβες, ενώ το υπόλοιπο προέρχεται από την Ινδία, το Πακιστάν και άλλες ασιατικές χώρες. Θρήσκευμα έχουν το μουσουλμανισμό. Το κλίμα είναι ξερό και υγρό, με αρκετά υψηλές θερμοκρασίες. Η έρημος αποτελεί το 92% του Μπαχρέιν. Οι περιοδικές ξηρασίες και οι θύελλες σκόνης αποτελούν έντονα φυσικά φαινόμενα.

Ecoart, περιβαλλοντική συνείδηση μέσω της τέχνης!

Για κάποιο διάστημα συμπεριλήφθηκα στην "οικογένεια" της ecoart. 

Η ecoart είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 2004 με σκοπό τη διάδοση και διεύρυνση της περιβαλλοντικής συνείδησης μέσω της τέχνης.

Σε αυτό το πλαίσιο λειτουργεί ως διαδικτυακό "κέντρο τέχνης". Ενσωματώνοντας κάθε συναφές μέσο, λειτουργεί ουσιαστικά ως ένα φασματοσκόπιο της σύγχρονης περιβαλλοντικής τέχνης.
Το ecoart θεωρεί ότι η δημιουργική διαδικασία στην τέχνη, όπως κάθε άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα, χρειάζεται να στηριχτεί σε νέες αρχές. Προτείνει στους καλλιτέχνες να επαναπροσδιοριστούν τόσο σε επίπεδο λειτουργίας, όσο και σε επίπεδο αντίληψης αναλογιζόμενοι το περιβαλλοντικό κόστος του έργου τους επανεξετάζοντας, συνεπώς, τις διαθέσιμες επιλογές τους σε μέσα και τεχνικές -ή αναπτύσσοντας νέες-, δημιουργώντας τέχνη σε αρμονία με το περιβάλλον.
Μπαίνοντας ίσως στην πιο ουσιαστική φάση λειτουργίας του, το ecoart ξεκίνησε το 2008 μια σειρά από διεπιστημονικές συνεργασίες. Ο κοινός στόχος είναι η εφαρμογή της επιστημονικής γνώσης και καινοτομίας στην καλλιτεχνική πρακτική με σκοπό τη δημιουργία νέων οικοσυστημάτων, τη διερεύνηση δυνατοτήτων βιώσιμης ανάπτυξης και τη δημιουργία νέου περιβαλλοντικού προτύπου για τις κοινωνίες του μέλλοντος.


Είναι κοινός τόπος, δηλαδή, για τα μέλη του ecoart να προάγουν αυτόν το στόχο. Τα μέλη της ecoart είναι: Νάνος Βαλαωρίτης, Σωτήρης Θεριανός, Νίκος Μόσχος, Αντιγόνη Καββαθά, Σταματίνα Πάλμου, Χαράλαμπος Σουρβίνος, Costis, Αλέξανδρος Αλιέας, Όλγα Αλεξοπούλου, Λάζαρος Ζέκος, Tia Bley, Καίτη Χόρτη.

Επισκεφτείτε το http://ecoart.gr/artists

Ένας υπέροχος άνθρωπος!

Ο Κώστας Πασιάκος (ο κυρ Κώστας για μας) έφυγε από κοντά μας αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό. Αν και όλοι είμαστε περαστικοί, υπάρχουν κάποιοι που έχουν αφήσει το ανεξίτηλο αποτύπωμά τους. Ένας από αυτούς ήταν και ο κυρ Κώστας. Όντας γείτονάς μας για σχεδόν 40 χρόνια γνωρίσαμε το ποιον του ανθρώπου. Συνήθως ο γείτονας είναι ο πιο ενοχλητικός άνθρωπος του κόσμου. Εκείνος όμως ήταν για μας ο πιο γλυκός άνθρωπος του κόσμου. Ξέραμε πως ανά πάσα στιγμή και ώρα μπορούσαμε να του χτυπήσουμε την πόρτα και να αντικρίσουμε ένα ζεστό χαμόγελο και μια βοήθεια για οτιδήποτε είχαμε ανάγκη. Αυτό και μόνο μπορεί να τοποθετήσει τον κυρ Κώστα στη χορεία των πολύτιμων συνανθρώπων. Η προσφορά του ήταν αμέριστη! Αξίζει νομίζω να αναφέρουμε ορισμένα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου που αν και δεν ζει πλέον μαζί μας είναι ανάμεσά μας και μας καθοδηγεί. Μας δίνει στοργικά το χέρι και μας δημιουργεί αισθήματα ασφάλειας και ανθρωπισμού. Ήταν ένα εργατικός, δουλευτής, ευρηματικός, πνευματώδης οικογενειάρχης, αλλά κυρίως στοργικός πατέρας και παππούς. Προσέφερε στην οικογένεια και στα παιδιά του απλόχερα αγάπη και υποστήριξη όσο λίγοι γονείς. Θα μπορούσαμε να γράφουμε για ώρες σχετικά με αυτό τον πληθωρικό χαρακτήρα, αλλά νομίζουμε πως όσοι τον γνώρισαν έχουν την ίδια γνώμη με μας και όσοι δεν τον γνώρισαν δεν θα μπορούσαν να έχουν μεγαλύτερη απώλεια από αυτή.

Κυρ Κώστα, ήσουν, είσαι και θα είσαι μέσα στην καρδιά και στο μυαλό μας. Δεν θα μας χωρίσει ο θάνατος γιατί μας έχουν ενώσει δυνατά συναισθήματα. Καλό ταξίδι, αφεντικό….

20/6/2018, Γιάννης και Καίτη Χορτη

(Φωτογραφία από τον Αυτοδιαχειριζόμενο Αγρό στο Ελληνικό όπου συμμετείχε σε συμβουλευτικό ρόλο)

Σαντορίνη, σαν μια αγκαλιά!

Αισθάνεσαι τη μοναδικότητα από την πρώτη στιγμή που αντικρίζεις το νησί. Πλησιάζοντας με το πλοίο το απόκρημνο κατέβασμα του βράχου νιώθεις ότι μπαίνεις σε έναν άλλο κόσμο. Είναι η Σαντορίνη, το νησί που βγήκε από τα σπλάχνα της Γης και στέκεται επιβλητικά μπροστά σου.

Αυτό που έγινε πριν από χιλιάδες χρόνια στη Σαντορίνη δεν έχει ξαναγίνει πουθενά αλλού. Όλος ο πλανήτης «είναι» εδώ. Το ηφαίστειο που εξερράγη βύθισε ένα κομμάτι από το νησί που είχε το ίδιο δημιουργήσει. Άφησε έτσι το αποτύπωμά του επάνω στην Καλντέρα (χαντάκι) που κρέμεται στον γκρεμό αναζητώντας το υπόλοιπό της. Ακριβώς εδώ οι Σαντορινιοί έχουν βάλει όλη τη φιλοξενία τους σε μια εκπληκτική ποικιλία καταλυμάτων, εστιατορίων, café και bars που προσφέρουν εξαιρετικές υπηρεσίες καθηλώνοντας τον επισκέπτη. Σε αυτό το σημείο της Σαντορίνης ο ήλιος έρχεται και δύει ρίχνοντας τα χρώματά του που ενώνονται με τα χρώματα του ηφαιστειογενούς εδάφους για να πετύχουν την απόλυτη ολοκλήρωση. Η Καμένη και η Θηρασιά απέναντι θέλουν να πλησιάσουν όσο γίνεται αλλά το ήρεμο νερό του Αρχιπελάγους κρατάει τις «αποστάσεις».  Όμως και στο Ακρωτήριο υπάρχει ακόμη θαμμένη η ιστορία για να θυμίζει πως η Σαντορίνη έχει το θεϊκό άγγιγμα για να φτάσει στην απογείωση της τέχνης, της αισθητικής, της χλιδής. Οι παραλίες ένα γύρο έχουν το χρώμα του ηφαιστείου (μαύρο, κόκκινο, λευκό) και τα καθαρά νερά αντανακλούν το βυθό με τα μοναδικά πετρώματα. Μια βουτιά στα νερά της είναι ένα βάπτισμα καθαγιασμού. Και εκεί πάνω στο βράχο η γη έχει να δώσει γεύσεις που δεν μπορείς να «συναντήσεις» αλλού, αφού τα πλούσια εδάφη αφήνουν τις νοστιμιές τους σε κρασί, όσπρια, λαχανικά. Γεύσεις που φέρνουν στο νου καμένο μέταλλο. Τα υπόσκαφα έγιναν για να κλείσουν μέσα τους τη δύναμη του ηφαιστείου και να προστατεύσουν τον άνθρωπο που θέλει να ακουμπήσει σε μια μεριά της. Και αφού μεθύσεις από τις γεύσεις και τις «αναθυμιάσεις» του ηφαιστείου μπορείς να ριχτείς σε ένα ξέφρενο γλέντι μέχρι να αισθανθείς τη μοναδικότητα του χώρου. Η Σαντορίνη του σήμερα είναι οι άνθρωποι που προσφέρουν άδολη φιλοξενία, είναι οι γεύσεις που προσφέρονται στα πολύ ενδιαφέροντα εστιατόρια, είναι τα κρασιά που παράγονται με φυσικό τρόπο από μια παρθένα γη. Παράλληλα όμως η Σαντορίνη είναι ένα νησί με εκπληκτική τουριστική υποδομή. Τα καταπληκτικά ξενοδοχεία που μπορούν να προσφέρουν όποια υπηρεσία μπορεί να φανταστεί ο επισκέπτης, τα μαγαζιά που κάνουν τις αγορές μια ευχάριστη βόλτα, τα beach bars, τα cafe, τα bars, τα μουσεία, εξασφαλίζουν όλες τις προϋποθέσεις για αξέχαστες διακοπές. Γιατί ένα είναι σίγουρο, μόλις φύγεις θα νιώσεις ότι η Σαντορίνη σε είχε καθηλώσει μέσα στην αχλύ του μύθου της Aτλαντίδας.    

Λονδίνο, η καρδιά της αυτοκρατορίας

Το Λονδίνο είναι πρωτεύουσα της Μ. Βρετανίας και μία από τις μεγαλύτερες και πιο σύγχρονες μεγαλουπόλεις του κόσμου. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της Αγγλίας (μαζί με τη Σκοτία, την Ουαλία και τη Βόρεια Ιρλανδία αποτελεί το Ηνωμένο Βασίλειο). Το Λονδίνο διασχίζεται από τον Τάμεση και διαθέτει μεγάλο λιμάνι. Έχει 7.825.000 κατ. αλλά με τα προάστια (το μείζον Λονδίνο) φτάνει τα 10.000.000 κατοίκους. Λόγω της Βρετανικής αυτοκρατορίας έχουν εισρεύσει κάτοικοι από όλες τις κοινότητες του κόσμου με αποτέλεσμα την πολυπολιτισμικότητα του πληθυσμού. Έχει έκταση 50 τ.χλμ. και νόμισμα την αγγλική λίρα (1€=0,76 ₤). Η τοπική αυτοδιοίκηση του Λονδίνου είναι αρμοδιότητας 32 δημοτικών συμβουλίων. Το όνομά του προέρχεται από τον εκλατινισμό της κελτικής ονομασίας του, που ήταν Λον-Ντον και σήμαινε λιμνοφρούριο. Το Λονδίνο σχεδόν ξαναχτίστηκε μετά το 1945 εξαιτίας των καταστροφών του Β' Παγκοσμίου πολέμου, όμως οι Άγγλοι θέλησαν την προπολεμική εικόνα της πόλης. Έτσι διατηρήθηκαν οι στενοί δρόμοι, οι οποίοι όμως δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες μιας σύγχρονης μεγαλούπολης. Το υγρό, αλλά υγιεινό κλίμα, κυριαρχείται από την ομίχλη που καλύπτει την πόλη για 6 μήνες, από τον Οκτώβριο μέχρι τον Απρίλιο. Το τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα του Λονδίνου έχει σαν αποτέλεσμα να είναι σχεδόν υποχρεωτική η κυκλοφορία με τα μέσα μαζικής μεταφοράς με πρώτο το μετρό. Άλλωστε διαθέτει όλα τα μέσα (ταξί, λεωφορεία, πλοιάρια, τρένα). Χαρακτηριστικά είναι τα μαύρα ταξί όλα ίδιου τύπου και τα διώροφα λεωφορεία. Στον Τάμεση τα πλοιάρια κάνουν περιηγήσεις στα πιο σημαντικά μνημεία.

Ιστορία

Το 43 μ.Χ. ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Κλαύδιος ίδρυσε την πόλη Londinium. Το 410 μ.Χ. οι Ρωμαίοι αποσύρθηκαν από το Λονδίνο. Αφού δέχτηκε αλλεπάλληλες επιθέσεις από τα γερμανικά φύλα και τους Βίκινγκς, το 1066 ο Δούκας της Νορμανδίας Γουλιέλμος ο Κατακτητής στέφτηκε βασιλιάς της Αγγλίας. Στους αιώνες που ακολούθησαν εδραιώθηκε ως μια μεγάλη οικονομική δύναμη. Το 1665 μ.Χ. το Λονδίνο πλήχτηκε από την πανώλη και την πυρκαγιά (1666) που κατέστρεψε το 80% των κτιρίων. Το 1801 ο πληθυσμός του ξεπερνούσε το 1.000.000 κατ. Μέχρι τον 6ο αιώνα η πόλη δεν είχε γνωρίσει το Χριστιανισμό, τον οποίο διέδωσε εκεί Έλληνας επίσκοπος που στάλθηκε από τη Ρώμη. Ως πρώτος επίσκοπος Λονδίνου αναφέρεται ο Μέλιτος και ίδρυσε εκκλησία στην Καντερβουρία τον 7ο αιώνα, εκεί που μέχρι σήμερα είναι η έδρα της αγγλικανικής Εκκλησίας.

ΓΛΩΣΣΑ
Η επίσημη γλώσσα του Λονδίνου είναι η αγγλική.

Δομινικανή Δημοκρατία

Δομινικανή Δημοκρατία

Η Δομινικανή Δημοκρατία ή Άγιος Δομίνικος είναι ανεξάρτητο κράτος της Καραϊβικής και βρίσκεται 970 χλμ. νοτιοανατολικά της Φλόριντα. Καταλαμβάνει το ανατολικό τμήμα του νησιού Ισπανιόλα. Δυτικά συνορεύει με την Αϊτή, ενώ ανατολικά, νότια και βόρεια βρέχεται από την Καραϊβική. Ο δίαυλος Μόνα στα ανατολικά χωρίζει τη Δομινικανή Δημοκρατία από το Πουέρτο Ρίκο. Έχει συνολική έκταση 48.730 τ.χλμ., πληθυσμό περίπου 8.700.000 κατοίκους και νόμισμα το δομινικανό πέσο. Η πλειονότητα των κατοίκων της Δομινικανής Δημοκρατίας είναι καθολικοί. Πρωτεύουσά της είναι το Σάντο Ντομίνγκο (Άγιος Δομίνικος). Το κλίμα της Δομινικανής Δημοκρατίας είναι τροπικό, με ήπια όμως χαρακτηριστικά, λόγω της επίδρασης της θάλασσας. Το νησί συχνά πλήττεται από τροπικές καταιγίδες και τυφώνες.

Συμπόσιο Γλυπτικής Δήμου Μεταμόρφωσης

Χρήστος Λαζαράκης

Το Συμποσίου Γλυπτικής που άρχισε το Σάββατο 28 Απριλίου στο Δήμο Μεταμόρφωσης (Λόφος Νέμεσης, Θέα Δηλαβέρη) ολοκληρώθηκε με οκτώ νέα γλυπτά - ξεχωριστά καλλιτεχνήματα. Την Κυριακή 3 Ιουνίου, στις 8.00 θα γίνει η τελετή λήξης.
Όπως γράφει στο site του Δήμου Μεταμόρφωσης: "O Δήμος Μεταμόρφωσης ξεπερνά τα καθιερωμένα και πέραν των καθημερινών προβλημάτων, ασχολείται και με την αισθητική του δήμου σε μία προσπάθεια καλυτέρευσης της καθημερινότητας αλλά και προσέλκυσης επισκεπτών στο Δήμο Μεταμόρφωσης".

Στο Συμπόσιο συμμετείχαν οι γλύπτες: Θ. Παπαγιάννης (και καλλιτεχνική επιμέλεια του συμποσίου) με δύο έργα,
Χρ. Ρηγανάς, Κ. Ρόκος, Χρ. Λαζαράκης, Δ. Σκαλκώτος, Δ. Χριστογιάννης, Λ. Λουκίδης.

Τα έργα των γλυπτών (όπως βλέπετε και στις φωτό) είναι αντιπροσωπευτικά της ιδιαίτερης μανιέρας του καθενός και αποδίδουν την αισθητική που πρέπει να έχει ένα έργο που απευθύνεται σε κάθε πολίτη (γνώστη και μη).

Κάθε έργο έρχεται να αποδώσει μια διαφορετική οπτική της πραγματικότητας που μέσα από το χέρι του γλύπτη αποτυπώνεται στο υλικό (κυρίως μάρμαρο) και δίνει στο θεατή τη δυνατότητα να προβληματιστεί και να αφήσει το νου του για να φανταστεί τι είναι αυτό που του προσφέρει ο καλλιτέχνης. Είναι μια στιγμή συνδιαλλαγής ανάμεσα στο αντικείμενο και στην ευφορία που προσφέρει!