"Γλυκό φασόλι"

Η ταινία της Naomi Kawase -που είχε επιλεχθεί ως η εναρκτήρια ταινία του Un Certain Regard του Φεστιβάλ Καννών 2015- έχει ως θέμα τη γλυκόπικρη σχέση του Σεντάρο, ενός μοναχικού μεσήλικα και ιδιοκτήτη ενός μικρού εστιατορίου Ντοραγιάκι*, και της κυρίας Τόκου, η οποία είναι η 80χρονη μαγείρισσα που πρόσφατα προσέλαβε. Η κυρία Τόκου, όμως, εκτός του ότι ξέρει να φτιάχνει πεντανόστιμες, παραδοσιακές ιαπωνικές τηγανίτες από κόκκινα φασόλια, με τις οποίες ενθουσιάζονται οι πελάτες του Σεντάρο, κρύβει κι ένα μυστικό. Eίναι η μόνη, όμως, που κρύβει μυστικά;
*Ιαπωνική τηγανίτα με ζύμη από κόκκινα φασόλια που σερβίρεται σαν σάντουιτς.

Πάντα έφτιαχνα γλυκά, γιατί χωρίς αυτά η ζωή παραήταν δύσκολη. Το να φτιάχνεις γλυκά, όμως… αυτή είναι η πραγματική πρόκληση.
– Durian Sukegawa

Σκηνοθεσία: Naomi Kawase
Σενάριο: Naomi Kawase
Βασισμένη στο βιβλίο: “An” του Durian Sukegawa
Έτος: 2015
Διάρκεια: 113′
Χώρα: Ιαπωνία

Η πεντανόστιμη ταινία της ΝΑΟΜΙ ΚΑΒΑΣΕ που... τρώγεται με τα μάτια. Πέμπτη 9/2 στους κινηματογράφους.

Κυκλώστε την Ακρόπολη!

Αν μπορούσαμε να μετακινήσουμε την Ακρόπολη από την Αθήνα, η πόλη θα έχανε την αξία της. Αν όμως παραμείνει η Ακρόπολη και γκρεμίσουμε τα οικήματα, η πόλη εξακολουθεί να έχει την ίδια βαρύτητα. Και είναι αλήθεια πως η Αθήνα θα ήταν «ανύπαρκτη» πόλη χωρίς την Ακρόπολη. Γι’ αυτό ας προσπαθήσουμε να αγκαλιάσουμε αυτό τον κολοσσό!
Κείμενο: Καίτη Χόρτη

Σήμερα είναι ίσως η μέρα που θα φορέσετε μαλακά ίσια παπούτσια και θα πάρετε την παρέα σας για να ξεκινήσετε για τον περίπατο που χιλιάδες χρόνια πριν έκαναν οι αρχαίοι Αθηναίοι… Να κυκλώσετε την Ακρόπολη! Υπάρχουν διάφορες διαδρομές που μπορείτε να ακολουθήσετε: Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Αδριανού, Μητροπόλεως, Θησείο (Αποστόλου Παύλου).

Εθνικός κήπος: χώρος ευεξίας και πολιτισμού!

Δεν πρόκειται για ένα απλό πράσινο πάρκο αλλά για τον πρώτο εθνικό κήπο της Ελλάδας. Είναι ο Εθνικός Κήπος της Αθήνας που δίνει οξυγόνο στην πόλη και αέρα ευρωπαϊκής πρωτεύουσας. Λιμνούλες, δρομάκια, πανύψηλα δέντρα, αναρριχώμενα χαρίζουν σκιά και χαλάρωση… Περπατήσαμε στις αλέες του και αισθανθήκαμε ότι βρισκόμαστε σε μια μακρινή εξοχική κατάφυτη περιοχή. Τίποτα δεν μας θύμιζε την πολύβουη πρωτεύουσα. Η καταπράσινη και κατάφυτη όαση στο κέντρο της Αθήνας μας χάρισε αναζωογόνηση. Ας την απολαύσουμε!
Κείμενο: Καίτη Χόρτη

Βυζαντινό μουσείο: «Ερμιτάζ: Πύλη στην Ιστορία»

«Ερμιτάζ: Πύλη στην Ιστορία»

  
Στην έκθεση προβάλλονται αντικείμενα υψηλής αισθητικής και καλλιτεχνικής αξίας, τα οποία οι Τσάροι Ρομανόφ συνέλεγαν από τα τέλη του 17ου και επί δύο ακόμα αιώνες με σκοπό να δημιουργήσουν τις πλουσιότατες συλλογές έργων τέχνης αναδεικνύοντας το Ερμιτάζ ως ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα Μουσεία του κόσμου.

Στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο εκτίθενται εξέχοντα αρχαιολογικά αντικείμενα και έργα τέχνης, ζωγραφικοί πίνακες, έργα μικροτεχνίας και γλυπτά, αντιπροσωπευτικά των σημαντικότερων συλλογών του Μουσείου Ερμιτάζ, τα οποία χρονολογούνται από τον 5ο αι. π.Χ. μέχρι και τον 20ό αιώνα.

Με την έκθεση Ερμιτάζ: Πύλη στην Ιστορία ολοκληρώνεται ο κύκλος των εκθέσεων τις οποίες διοργάνωσε το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού σε συνεργασία με το Bυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο για να τιμήσει το αφιερωματικό έτος «Ελλάς – Ρωσία 2016».

Οι ημέρες και οι ώρες λειτουργίας της περιοδικής έκθεσης «Ερμιτάζ: Πύλη στην Ιστορία» διαμορφώνονται ως εξής:
Δευτέρα: 10:00 – 16:00
Τρίτη – Κυριακή: 09:30 – 17:30
Αξίζει να σημειωθεί ότι από τις 3 Νοεμβρίου 2016 έχουν επισκεφθεί την έκθεση περισσότερα από 30.000 άτομα.
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 26 Φεβρουαρίου 2017.

Λίγα λόγια για ένα σημαντικό μουσείο:(Κείμενο: Καίτη Χόρτη)

Δημιουργίες με μήνυμα!

Η εικαστικός Εύα Διβάρη, http://evadivari.com/hearts/, μας προσφέρει μια διαφορετική οπτική των κλασικών καρδιών. Άλλοτε σε χρυσό υλικό, άλλοτε σε ασημί, επιτραπέζιες ή κρεμαστές, μας κάνουν να αισθανόμαστε τον καλλιτεχνικό παλμό της δημιουργού. Δώρα με προσωπικότητα!

Η Ιωάννα Κορομηλά, https://artformskoromila.wordpress.com/, προσεγγίζει την καρδιά ως διακοσμητικό στοιχείο που μπορεί να φέρνει χαμόγελο όλο το χρόνο σε αγαπημένα πρόσωπα. Απλά υλικά σε ευφάνταστα σχέδια δίνουν μοναδικά αποτελέσματα. Για να εντυπωσιάσετε με λιτό τρόπο!

Η Εύα Διβάρη και η Ιωάννα Κορομηλά έχουν μεταξύ άλλων σχολών μαθητεύσει και στο Εργαστήριο Περαντινού.

"Εργαλειάνθρωπος", Francesco Moretti

To έργο του Francesco Moretti "Ergallianthropos" είναι φτιαγμένο για το Μουσείο της Ιστορίας της Ιατρικής, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Είναι εξολοκλήρου φτιαγμένο από εκατοντάδες χειρουργικά εργαλεία.
Ο καλλιτέχνης γεννήθηκε στην Πίζα. Είναι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας (1997), με ειδίκευση στη ζωγραφική και διπλωματική εργασία πάνω στο έργο του Frank Stella.
Ασχολείται με τη ζωγραφική, τη φωτογραφία, τη γλυπτική, τη χαρακτική, τη βίντεο-τέχνη, τις εγκαταστάσεις, τη γραφιστική και τη διαφήμιση. Συνεργάστηκε με γνωστούς καλλιτέχνες (Keith Haring, Marco Eberle) και έχει στο ενεργητικό του 10 ατομικές εκθέσεις και συμμετοχές σε 22 ομαδικές και σε πολλά φεστιβάλ, σε γκαλερί, μουσεία και εναλλακτικούς χώρους στην Ιταλία, την Ελβετία, τη Γαλλία και την Ελλάδα.

"Ο Νοέμβρης των ματιών της"

Ένας ιδιαίτερα δημιουργικός κύκλος του Απόλλωνα Κουσκουμβεκάκη ολοκληρώνεται με μια μεγάλη συναυλία στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, 
την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου, στις 9 μ.μ.
Ο δημιουργός θα παρουσιάσει τη μουσική και τα τραγούδια του  με την Ορχήστρα Δωματίου Αθηνών (Athens Chamber Orchestra), την οποία θα διευθύνει.
Η μελωδική και αρμονική ματιά του Απόλλωνα Κουσκουμβεκάκη και οι στίχοι της Μαρίας Σπυράτου και της Αναστασίας Μητσοπούλου δημιουργούν το συνδετικό κρίκο αυτής της μουσικής πανδαισίας.
Κατά τη διάρκεια της συναυλίας θα προβάλλονται πίνακες της ζωγράφου Ζάννας Αρτέμη, η οποία με την παράσταση αυτή γιορτάζει 10 χρόνια ατομικών της εκθέσεων.
Έγραψε η Πέγκυ Κουνενάκη για τη Ζάννα Άρτέμη "Όποιο συμβάν την έχει απασχολήσει εγκεφαλικά, μεταφέρεται στον καμβά με απαλές ή έντονες πινελιές, μ’ έναν καθαρά συναισθηματικό τρόπο. Τα χρώματά της άλλοτε μπερδεύονται κι άλλοτε δουλεύονται ένα ένα ξεχωριστά, οι τονικές διαβαθμίσεις τους αποδείχνουν τη μελέτη της ως προς το φως. Έτσι, ο θεατής, αφενός μπορεί να διακρίνει τον έλεγχο που ασκεί στα εκφραστικά μέσα της μια παραδοσιακή ζωγράφος και αφετέρου να διαπιστώσει τη χειρονομιακή ελευθερία που επιβάλλει η εξπρεσιονιστική της τάση και διάθεση. Το αποτέλεσμα αυτών των αντιφατικών εκ πρώτης όψεως παρορμήσεων, καθώς μεταφέρεται στον καμβά αποκτά πολυπλοκότητα. Με τις τεχνικές που ανασύρει συνειδητά ή υποσυνείδητα η Ζάννα, επιβεβαιώνει  την περίφημη θέση της Αμερικανίδας ζωγράφου Hellen Frankenthaler: «Ο μόνος κανόνας που ισχύει, είναι αυτός που καταργεί τους κανόνες». Αυτό αποτελεί, άλλωστε, ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της δουλειάς της. Δεν ακολουθεί κανόνες, αντίθετα, όσοι αφορούν τη δουλειά της ενσωματώνονται στη διάρκεια της δημιουργικής διαδικασίας, προτάσσοντας έτσι ένα ξεχωριστό, σύνθετο και ενδιαφέρον αποτέλεσμα".