Υπαίθρια εικαστική παρέμβαση στη Λευκάδα!

Πολλές φορές ένας τόπος μου "μιλάει". Έτσι και η Λευκάδα -τόπος των γονιών μου- με κάνει να βιώνω διαφορετικά την επαφή με το τοπίο. Η απαράμιλλη ομορφιά της Γύρας που κρύβει κάτω από το απέριττο τοπίο μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα αλλά και η πρόσβαση στην πόλη με εκείνο το συνεχές αεράκι του πελάγους μου δημιουργούν συναισθήματα που πρέπει με κάποιο τρόπο να τα εκφράσω. 
Η έκφρασή τους ήρθε αυθόρμητα μέσα από τις κατασκευές των έργων μου από παλιά ποδήλατα. Άλλωστε η πόλη της Λευκάδας είναι ο ιδανικός τόπος για ποδήλατο. Είτε πηγαίνεις για ψώνια και δουλειές στην πόλη είτε πηγαίνεις βόλτα στον κάμπο με τις ελιές είτε πηγαίνεις για μπάνιο στον Άη Γιάννη, στη Γύρα ή στο Κάστρο, μπορείς να βρίσκεσαι συνεχώς σε ένα ποδήλατο. Το αεράκι που φυσάει όπου κι αν βρίσκεσαι σε κάνει να αισθάνεσαι πουλί που κοντράρει με τον άνεμο και προσπαθεί να καλύψει την απόσταση!
Η υπαίθρια εικαστική παρέμβαση λοιπόν στην ξέρα του ιβαριού της Λευκάδας ευτύχησε να στηθεί και να προσπαθήσει να ανταγωνιστεί με τα έργα μεταλλοτεχνίας τη φύση. Να δημιουργήσει μια ψευδαίσθηση του αν είναι αληθινός ή τεχνητός ερωδιός, παρυδάτιο πουλί, πεταλούδα, πασχαλίτσα, μέλισσα... Μοιάζει σαν να έχουν έρθει να καθίσουν για λίγο στο χορτάρι για να ξαποστάσουν και να συνεχίσουν το ταξίδι τους για τόπους μακρινούς. Ειδικά τη νύχτα που φωτίζονται νομίζεις πως εκπέμπουν μια απόκοσμη ακτινοβολία.
Θέλω να ευχαριστήσω τον πρόεδρο των Ξενοδόχων Λευκάδας, Μανώλη Θερμό που με βοήθησε να εκθέσω τα έργα μου και οραματίστηκε μαζί μου την έλευση των πουλιών στο ιβάρι. Το Πνευματικό Κέντρο Λευκάδας -και βέβαια το δήμαρχο Κωνσταντίνο Δρακονταειδή- για τη δυνατότητα που μου έδωσε να στήσω τα έργα στο συγκεκριμένο σημείο και ειδικά την υπεύθυνη Ιωάννα Φίλιππα, για την αμεσότητά της. Τον υπεύθυνο φωτισμού Χριστόφορο Αλιάγα που φώτισε τα έργα με την ταχύτητα του... φωτός!
Τη Βιβή Κοψιδά Βρεττού για το εμπεριστατωμένο κείμενο που έγραψε για τον κατάλογο της έκθεσης και τη Βιολέττα Σάντα, η οποία υποστήριξε την ιδέα μου από την πρώτη στιγμή και μου έδωσε πολύτιμες πληροφορίες για το πώς να κινηθώ αλλά και για τη δημοσιογραφική κάλυψη της έκθεσης μέσω του site aromalefkadas.gr. Επίσης πολύ σημαντική ήταν η συμβολή της art director, Ελένης Μπεχλιβανίδη στη δημιουργία της αφίσας της έκθεσης και του καταλόγου!
Τελευταίο άφησα τον αφανή "ήρωα" Νώντα Παλιβίδα, που βοήθησε στο τεχνικό κομμάτι του στησίματος της έκθεσης.  

Σινέ Όασις, μια όαση στην Αθήνα

Η επίσκεψη στο σινέ Όασις ήταν μια αποκάλυψη. Πρώτη φορά πήγαμε σινεμά εκεί και ήταν σαν να μπήκαμε στη μηχανή του χρόνου. Παρότι διατηρεί το ύφος μια άλλης εποχής έχει μια φρεσκάδα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι μπήκες σε έναν κήπο του σήμερα. Μάλιστα το lobby μου θύμισε το Beaux Arts των Βρυξελλών. Τα αρχαιοελληνικά αντίγραφα, το μωσαϊκό, οι αφίσες παλαιών ταινιών... Ο υπαίθριος χώρος του όπου είναι η οθόνη είναι στην κυριολεξία πνιγμένος στο πράσινο. Η μικρή οθόνη ανάμεσα στο πράσινο προστατεύεται από τα γύρω ψηλά κτίρια. Αν και η θερμοκρασία ήταν υψηλή, η πυκνή φυλλωσιά των φυτών βελτίωνε αισθητά την κατάσταση. Ήταν μια εμπειρία...
Σινέ Όασις, Πρατίνου 7, Παγκράτι, τηλ. 210 7244015.

Λευκάδα, η πόλη του ποδήλατου

Μια μεγάλη μέρα πλησιάζει... Εκείνη που τα 7 έργα μου θα εκτεθούν στην Ξέρα του Ιβαριού (Λιμνοθάλασσα) της Λευκάδας. Μοιάζει σαν όνειρο αλλά όπως φαίνεται ακόμη και τα όνειρα μπορούν πολλές φορές να πραγματοποιηθούν. Στις 18 Ιουλίου λοιπόν θα έχουν τοποθετηθεί τα έργα μου και θα έχετε τη δυνατότητα να τα θαυμάσετε (ελπίζω...) από μακριά, αφού θα σας χωρίζει το κανάλι της θάλασσας που μεσολαβεί. Παρακάτω παραθέτω το σκεπτικό της δημιουργίας τους, μια ανάλυση της Βιβής Κοψιδά που πιστεύω ότι θα σας καταπλήξει με τα γραφόμενά της, ένα δελτίο Τύπου για την έκθεση και ένα κειμενάκι που ετοίμασα για τους 5 λόγους που πρέπει φέτος να βάλετε τη Λευκάδα στο καλοκαιρινό σας πρόγραμμα. Οφείλω πολλές ευχαριστίες στο Πνευματικό Κέντρο Λευκάδας που παραχωρεί το χώρο για την τοποθέτηση των έργων μου και στην Ένωση Ξενοδόχων Λευκάδας και ειδικά στον πρόεδρό της, Μανώλη Θερμό, χωρίς την πολύτιμη συνδρομή του οποίου δεν θα είχα τη δυνατότητα να εκθέσω. Επίσης οφείλω ευχαριστίες στον κ. Θερμό, ως πρόεδρο της Ένωσης Ξενοδόχων Λευκάδας, για τη χορηγία του καταλόγου της έκθεσης, γιατί πιστεύω πως μια έκθεση δεν είναι δυνατόν να μη συνοδεύεται από κατάλογο έργων και κειμένων επ' αυτών. Οι φωτογραφίες είναι από τον κατάλογο της έκθεσης. Τέλος, πρέπει να αναφέρω την art director, Ελένη Μπεχλιβανίδη, η οποία επιμελήθηκε τον κατάλογο με ξεχωριστή καλλιτεχνική ματιά και έτσι έδωσε ακόμη μεγαλύτερη αίγλη στα έργα μου!

Νίκος Κανάκης, αφαίρεση και μινιμαλισμός

Η πρώτη ατομική έκθεσης γλυπτικής του Νίκου Κανάκη θα γίνει στον πολυχώρο Piree, Κάστoρος 78, Πειραιά (στο λιμάνι του Πειραιά, κοντά στην εκκλησία του Αγ. Διονυσίου).




ODYSSEY // Nikos Kanakis // Sculpture Exhibition
Εγκαίνια: Παρασκευή 23 Ioυνίου στις 9μμ
Διάρκεια Έκθεσης: 23/6/17 - 23/7/17

O Νίκος Κανάκης παρουσιάζει την πρώτη του ατομική έκθεση γλυπτών Οdyssey στο Pirée. Με αφορμή το μύθο του Οδυσσέα μαρμάρινες φόρμες δημιουργούν συμπλέγματα όγκων που συνδιαλέγονται με το φως και τον χώρο. Βασικό στοιχείο των συνθέσεων είναι η αφαίρεση και ο μινιμαλισμός που πολλές φορές παίρνει εννοιολογικές προεκτάσεις. Οι φόρμες παρουσιάζουν κίνηση και δυναμισμό, ενώ η αποτύπωση της θεματολογίας στηρίζεται στο πάντρεμα του ανθρώπου με τη θάλασσα.

Το μάρμαρο ως υλικό αναδεικνύει την απλότητα και λιτότητα των μορφών παραπέμποντας σε αιγαιοπελαγίτικες φόρμες, ενώ παράλληλα η ελαφρότητα της σύνθεσης "διασκεδάζει" το βάρος του υλικού.

Τα έργα της έκθεσης Οdyssey έχουν δημιουργηθεί
από παριανό μάρμαρο (λιχνίτη) και μάρμαρο Διονύσου.

Σαντορίνη, άφησε το βλέμμα να χαθεί στο απόλυτο γαλάζιο!

Μπορεί οι διακοπές στη Σαντορίνη να μην είναι για όλους μας... αυτό όμως δεν μας εμποδίζει να ονειρευόμαστε. Ειδικά τώρα που μπήκε το καλοκαίρι είναι η πιο δροσιστική απόλαυση! Ας αφεθούμε λοιπόν στην περιγραφή μας βίλας στη μέση του πουθενά (στη Σαντορίνη) και ας φαντασιωθούμε πως βρισκόμαστε για λίγο εκεί. 

Αντιγράφω από το σάιτ:

Η μινιμαλιστικής κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής Incognito Villa βρίσκεται στη μοναδικής ομορφιάς Σαντορίνη. Πρόκειται για μια ειδυλλιακή βίλα σε μπεζ και μαύρους χρωματισμούς μεταξύ Μονόλιθου και Καμαριού που εξασφαλίζει incognito διακοπές στο πιο κοσμοπολίτικο νησί. Ένα οίκημα που “ακουμπά” κυριολεκτικά στο κύμα και έχει ως όριο τη θάλασσα και τον ουρανό με κύριο χαρακτηριστικό την απόλυτη ησυχία. Αν και δίνει την αίσθηση του απόμακρου σε 1,5 χλμ. βρίσκεται ο Μονόλιθος, η παραλία με την ψιλή άμμο, και σε 2,2 χλμ. το πολυσύχναστο Καμάρι. Επίσης στη δεξιά πλευρά της Incognito Villa ακολουθώντας τον ξύλινο διάδρομο, σε απόσταση 150 μ., συναντάτε μια παραδοσιακή ταβέρνα. Η μοναδικότητα του τοπίου είναι το μεγάλο πλεονέκτημα της βίλας που διακρίνεται για την προσεγμένη κατασκευή της και το φιλόξενο φυσικό της περιβάλλον. Η Incognito Villa σας δίνει την ευκαιρία να απολαύσετε μοναδικές διακοπές στην ανατολική πλευρά της Σαντορίνης με την ανατολή του ήλιου να κάνει την εμφάνισή του αποκλειστικά για σας!

Ναύπλιο, η κοσμοπολίτικη πόλη

Το Ναύπλιο ή Ανάπλι είναι μια μικρή πόλη που απλώνεται γαλήνια στο μυχό του Αργολικού κόλπου. Πρωτεύουσα του Νομού Αργολίδας και το κυριότερο λιμάνι της ανατολικής Πελοποννήσου, είναι μία από τις πιο γραφικές πόλεις της χώρας, ενώ υπήρξε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους από το 1828 έως το 1833. Το Ναύπλιο είναι γνωστό για το Μπούρτζι, το Παλαμήδι, την Ακροναυπλία,  καθώς και ως τόπος δολοφονίας του Ιωάννη Καποδίστρια (πρώτου κυβερνήτη της νεότερης Ελλάδας).  Συνδυάζει τη φυσική ομορφιά με τη μακραίωνη ιστορία, δύο στοιχεία που γοητεύουν τους επισκέπτες. Χτισμένο στους πρόποδες των δύο φρουρίων, του Παλαμηδιού και της Ακροναυπλίας, αριθμεί σήμερα 17.000 περίπου φιλόξενους κατοίκους. Κάθε χρόνο πληθώρα τουριστών συρρέουν για να γνωρίσουν την πόλη που αγαπήθηκε από «ολόκληρο τον κόσμο».
Κείμενο: Καίτη Χόρτη

Chryssa, o γυναικείος δυναμισμός στην τέχνη

Η Χρύσα αποτελεί για μένα την έκφραση της πλαστικότητας του μετάλλου. Στα χέρια της αυτό το υλικό παίρνει ζωή, γίνεται εύπλαστο και αποδίδει όλο το δυναμισμό του μυαλού και της τέχνης. Δεν υπάρχουν λόγια να εκφράσω τα συναισθήματά μου για αυτή τη μεγάλη καλλιτέχνιδα που θαυμασα να δίνει συνέντευξη πριν από χρόνια στην εκπομπή της Κ. Ζαχαροπούλου "Η εποχή των εικόνων". Το έργο της νομίζω πως μιλάει από μόνο του. Εμείς δεν έχουμε παρά να το θαυμάσουμε σε μια στάση του Μετρό (Ευαγγελισμός), έξω από το Μέγαρο Μουσικής και στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (όταν ολοκληρωθεί).

Αντιγράφω από τη Βικιπαίδεια:
Η Χρύσα Βαρδέα (31 Δεκεμβρίου 1933 - 23 Δεκεμβρίου 2013), γνωστότερη απλά με το καλλιτεχνικό προσωνύμιο Χρύσα (ή Chryssa) ήταν διεθνούς φήμης Ελληνοαμερικανίδα γλύπτρια και ζωγράφος. Έργα της βρίσκονται σε διάφορα μουσεία, πινακοθήκες και συλλογές σε ολόκληρο τον κόσμο. Ήταν γνωστή για την χρήση υλικών όπως το αλουμίνιο, ο γύψος αλλά και τα φώτα νέον.