H γεύση έρχεται με... καμήλα!

Συνάντησα τα "παιδιά" της Νομαδικής κουζίνας στο Φεστιβάλ των Κοινών όπου μαγείρεψε ο Άγγελος. Με εντυπωσίασε η οργάνωση, η ψαγμένη γεύση, η ποικιλία των υλικών, η γνώση του αντικειμένου. Δεν μπόρεσα να αντισταθώ στην πρόκληση να γράψω γι' αυτούς. Νέα παιδιά που σέβονται τον καταναλωτή-πεινασμένο πελάτη!

Στη σελίδα τους στο fb γράφουν:

"Η Νομαδική Κουζίνα είναι ένα καραβάνι από ταξιδιώτες. Στην ομάδα μας έχουμε τους μάγειρες, τους αστείους, τους γκρινιάρηδες, τους γλυκούς, τους απροσάρμοστους και τους προσαρμοστικούς και φυσικά τα κατσαρολικά μας.

Το ταξίδι μας ξεκινάει από την Ακαδημία Πλάτωνα και από το συνεργατικό Καφενείο του οποίου αποτελούμε την μόνιμη τάση για κίνηση, για επαφή και περιπέτεια.

Θεωρούμε ότι οι αισθήσεις... μας συνοδεύουν μόνιμα και αποτελούν βάση για ψυχικές καταστάσεις που βιώνουμε, επίσης μια αίσθηση μεταφέρει και την ενέργεια του ανθρώπου που την δημιούργησε.

Έτσι στόχος μας είναι να προσφέρουμε με μεράκι και καλή διάθεση χρώματα, μυρωδιές και γεύσεις σε κάθε είδους γιορτή που ομορφαίνει τον χώρο αλλά και τους εαυτούς μας.

Να κοινωνήσουμε με τους γύρω μας όχι μόνο το φαγητό αλλά και την ευρύτερη έννοια της συνεύρεσης γιατί φαγητό για μας σημαίνει αγάπη, φίλοι, μουσική, γιορτή, τέχνη και επικοινωνία.

Επιθυμία μας είναι οι πρώτες μας ύλες να σέβονται την ανθρώπινη εργασία, την μητέρα γη και το περιβάλλον.

Ο νομάς μπορεί να μην ξέρει που θα φάει την επόμενη μέρα αλλά όπου και αν είναι θα είναι με φίλους".

Τενέδου 19, Κυψέλη, @nomadikikouzina, Άγγελος, 6977485145, 6972309814

Εικαστική παρέμβαση στον Κήπο Ζαμπελίων

«Λευκάδα, η πόλη του ποδήλατου», Σεπτέμβρης 2017

Μετά την εικαστική παρέμβαση στην «ξέρα» του Ιβαριού της Λευκάδας, η υπαίθρια εικαστική παρέμβαση «Λευκάδα, η πόλη του ποδηλάτου» με τα 7 έργα μεταλλοτεχνίας της Καίτης Ματαφιά Χόρτη  συνεχίζεται στον Κήπο των Ζαμπελίων με οπτική προσέγγιση από το CMYK Art cafe (I. Μελά 69, Λευκάδα)(Με την ευγενική συνδρομή του Δήμου Λευκάδας)

H Βασιλική Καββαδά, ιδιοκτήτρια του «Art Cafe», και ο Γιάννης Βίττος "φιλοξενούν" μέσω της τζαμαρίας που διαθέτει το CMYK Art cafe -και βλέπει στον Κήπο της Οικίας Ζαμπελίων- τα έργα μου. Το κατάστημα έχει είσοδο από την κεντρική αγορά αλλά στο πίσω μέρος του υπάρχει μια μικρή και πανέμορφη κλειστή βεράντα. Ο κήπος του ερειπωμένου ιστορικού κτιρίου τον οποίο είχαν ήδη φροντίσει οι άνθρωποι του CMYK, έχει πάρει μια ξεχωριστή εικαστική όψη. Σε τι διαφέρει άλλωστε από τον κήπο μεγάλων μουσείων; Ειδικά το βράδυ, η απόκοσμη όψη τους δένει ιδανικά με τη μουσική του cafe και ένα ποτάκι!

Λίγες σκέψεις για τα έργα:
“H σύνθεση των έργων έχει βασιστεί στη μεταμόρφωση του ποδήλατου. Τα ποδήλατα αν και είναι μιας πρωτόλειας μορφής “εργαλεία”, είναι ολοκληρωμένα μηχανήματα που εμπεριέχουν την έννοια της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας. Με ένα ποδήλατο μπορείς να διασχίσεις όλο τον κόσμο, το ίδιο που μπορεί να κάνει κι ένας ερωδιός, μια μέλισσα, ένα παρυδάτιο πουλί...  Το ποδήλατο είναι ένα μηχάνημα που έχει πολλές ζωές. Δεν μπορείς να το πετάξεις όταν πλέον θα έχει παλιώσει ως μεταφορικό μέσο. Πρέπει να του δώσεις μια ευκαιρία ακόμη...”
Καίτη Ματαφιά Χόρτη

“Η ευρηματική καλλιτέχνιδα έρχεται να μας υποβάλλει μια νέα αισθητική ανάγνωση του λευκαδίτικου τοπίου και να μας παρασύρει στην ευαίσθητη αγωγή ενός εμπλουτισμένου βλέμματος εικαστικών μεταμορφώσεων. Μας καλεί σε μια ρομαντική ανακάλυψη της ευαίσθητης πρόσληψης της μικρο-ζωής, της ενόργανης σιωπής των μικρών και ασήμαντων, που δεν φωνασκούν την ύπαρξή τους, αλλά την ψελλίζουν στον καλλιτέχνη κι εκείνος διαμεσολαβεί σε μας για την κατανόηση, την οικείωση με την ύπαρξή τους”.  Παρασκευή Κοψιδά Βρεττού, Διδάκτωρ Φιλολογίας - Συγγραφέας


Δυο λόγια για τη δημιουργό: H Καίτη Ματαφιά  Χόρτη κατάγεται από την πόλη της Λευκάδας όπου επιστρέφει κάθε καλοκαίρι γιατί αισθάνεται πως τη συνδέουν πολλά με αυτή. Έχει μέσα της τις μυρωδιές του νησιού, τις βόλτες στον κάμπο και στη Γύρα όπου έτρεχε με το ποδήλατο μικρή και όπου έμαθε και τις κόρες της να κάνουν ποδήλατο. Δημοσιογράφος επί 35 χρόνια σε περιοδικά της Αθήνας, συγγραφέας και εκδότρια παιδικών βιβλίων (Οι Ιστορίες του Μπούμπη), κράτησε δυνατή τη σχέση της με την τέχνη και το περιβάλλον. Ξεκίνησε το εικαστικό της “ταξίδι” το 2008 με δασκάλα την Ευδοκία Παπουλή. Ολοκλήρωσε τους κύκλους μαθημάτων των εργαστηρίων Περαντινού σε Αθήνα και Πάρο. Παράλληλα, συμμετέχει σε περιβαλλοντικές οργανώσεις με ακτιβιστικές δράσεις (Αγρός Ελληνικού). Με το ποδήλατο άρχισε να ασχολείται το 2011 συγκεράζοντας τις δύο μεγάλες της αγάπες: ποδήλατο και γλυπτική. Θεωρεί τη Λευκάδα τόπο έμπνευσης και δημιουργίας.

http://www.cnn.gr/focus/story/94199/leykada-i-poli-toy-podilatoy-ypaithria-eikastiki-paremvasi-me-erga-tis-kaitis-xorti

Πρόσκληση, "Λευκάδα, η πόλη του ποδήλατου"

Ζάννα Άρτεμη, «Είστ’ ούλοι φερμένοι;»

Η σύγχρονη τέχνη συναντά την παράδοση στα Λαγκάδια Αρκαδίας. Και είναι πράγματι μεγάλη τέχνη να μπορείς να συγκεράσεις το παλιό με το νέο και να δώσεις ένα ξεχωριστό αποτέλεσμα! Και η Ζάννα Άρτεμη μας έχει συνηθίσει σε συναισθηματικές προσεγγίσεις που φέρνουν κοντά μας κάτι που φαντάζει μακρινό.
Μας παρουσιάζει, λοιπόν, τη νέα της προσωπική δουλειά (ζωγραφική, installation, performance) στο χωριό Λαγκάδια Αρκαδίας, σε ένα εγκαταλειμμένο κτήριο του 1860, που η φθορά του χρόνου το κάνει να μοιάζει με έτοιμο σκηνικό θεάτρου.
Η έκθεση φέρει τον τίτλο «Είστ’ ούλοι φερμένοι;» που σημαίνει «Έχετε έρθει όλοι;». Πρόκειται για ιδιωματισμό τοπικής διαλέκτου, η οποία διατηρείται ζωντανή στην ευρύτερη περιοχή έως σήμερα. Προσεγγίζοντας θέματα όπως οι υπαρξιακές αναζητήσεις, η καρποφορία της γης και η πολυπλοκότητα της περιβάλλουσας χλωρίδας, αυτή η έκθεση μάς καλεί να μπούμε στον κόσμο της τέχνης, βλέποντας τα πράγματα αλλιώς. Όπως είπε κι ο Γιάννης Κουνέλλης, «Γι' αυτό ο καλλιτέχνης γίνεται καλλιτέχνης. Για τα πράγματα που λείπουν».


Έκθεση σύγχρονης τέχνης στα Λαγκάδια ορεινής Αρκαδίας, με την υποστήριξη της Living Country
Τίτλος έκθεσης «Είστ’ ούλοι φερμένοι;»
Κτίριο Μαθητικού Κέντρου Λαγκαδίων, κεντρικός δρόμος.
Ζωγραφική, installation, performance.
Εγκαίνια Σάββατο 29 Ιουλίου 2017, ώρα 12:00.
Διάρκεια έκθεσης 29/7/2017 - 30/09/2017.
Ώρες λειτουργίας καθημερινά 11:00-15:00 & 17:00-20:00.
Πληροφορίες έκθεσης στο Άρωμα καφέ, στο μπαρ Πλάτανος της κεντρικής πλατείας ή στο 6945877 783

ΛΕΥΚΑΔΑ ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΠΟΔΗΛΑΤΟΥ

Υπαίθρια εικαστική παρέμβαση στη Λευκάδα!

Πολλές φορές ένας τόπος μου "μιλάει". Έτσι και η Λευκάδα -τόπος των γονιών μου- με κάνει να βιώνω διαφορετικά την επαφή με το τοπίο. Η απαράμιλλη ομορφιά της Γύρας που κρύβει κάτω από το απέριττο τοπίο μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα αλλά και η πρόσβαση στην πόλη με εκείνο το συνεχές αεράκι του πελάγους μου δημιουργούν συναισθήματα που πρέπει με κάποιο τρόπο να τα εκφράσω. 
Η έκφρασή τους ήρθε αυθόρμητα μέσα από τις κατασκευές των έργων μου από παλιά ποδήλατα. Άλλωστε η πόλη της Λευκάδας είναι ο ιδανικός τόπος για ποδήλατο. Είτε πηγαίνεις για ψώνια και δουλειές στην πόλη είτε πηγαίνεις βόλτα στον κάμπο με τις ελιές είτε πηγαίνεις για μπάνιο στον Άη Γιάννη, στη Γύρα ή στο Κάστρο, μπορείς να βρίσκεσαι συνεχώς σε ένα ποδήλατο. Το αεράκι που φυσάει όπου κι αν βρίσκεσαι σε κάνει να αισθάνεσαι πουλί που κοντράρει με τον άνεμο και προσπαθεί να καλύψει την απόσταση!
Η υπαίθρια εικαστική παρέμβαση λοιπόν στην ξέρα του ιβαριού της Λευκάδας ευτύχησε να στηθεί και να προσπαθήσει να ανταγωνιστεί με τα έργα μεταλλοτεχνίας τη φύση. Να δημιουργήσει μια ψευδαίσθηση του αν είναι αληθινός ή τεχνητός ερωδιός, παρυδάτιο πουλί, πεταλούδα, πασχαλίτσα, μέλισσα... Μοιάζει σαν να έχουν έρθει να καθίσουν για λίγο στο χορτάρι για να ξαποστάσουν και να συνεχίσουν το ταξίδι τους για τόπους μακρινούς. Ειδικά τη νύχτα που φωτίζονται νομίζεις πως εκπέμπουν μια απόκοσμη ακτινοβολία.
Θέλω να ευχαριστήσω τον πρόεδρο των Ξενοδόχων Λευκάδας, Μανώλη Θερμό που με βοήθησε να εκθέσω τα έργα μου και οραματίστηκε μαζί μου την έλευση των πουλιών στο ιβάρι. Το Πνευματικό Κέντρο Λευκάδας -και βέβαια το δήμαρχο Κωνσταντίνο Δρακονταειδή- για τη δυνατότητα που μου έδωσε να στήσω τα έργα στο συγκεκριμένο σημείο και ειδικά την υπεύθυνη Ιωάννα Φίλιππα, για την αμεσότητά της. Τον υπεύθυνο φωτισμού Χριστόφορο Αλιάγα που φώτισε τα έργα με την ταχύτητα του... φωτός!
Τη Βιβή Κοψιδά Βρεττού για το εμπεριστατωμένο κείμενο που έγραψε για τον κατάλογο της έκθεσης και τη Βιολέττα Σάντα, η οποία υποστήριξε την ιδέα μου από την πρώτη στιγμή και μου έδωσε πολύτιμες πληροφορίες για το πώς να κινηθώ αλλά και για τη δημοσιογραφική κάλυψη της έκθεσης μέσω του site aromalefkadas.gr. Επίσης πολύ σημαντική ήταν η συμβολή της art director, Ελένης Μπεχλιβανίδη στη δημιουργία της αφίσας της έκθεσης και του καταλόγου!
Τελευταίο άφησα τον αφανή "ήρωα" Νώντα Παλιβίδα, που βοήθησε στο τεχνικό κομμάτι του στησίματος της έκθεσης.  

Σινέ Όασις, μια όαση στην Αθήνα

Η επίσκεψη στο σινέ Όασις ήταν μια αποκάλυψη. Πρώτη φορά πήγαμε σινεμά εκεί και ήταν σαν να μπήκαμε στη μηχανή του χρόνου. Παρότι διατηρεί το ύφος μια άλλης εποχής έχει μια φρεσκάδα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι μπήκες σε έναν κήπο του σήμερα. Μάλιστα το lobby μου θύμισε το Beaux Arts των Βρυξελλών. Τα αρχαιοελληνικά αντίγραφα, το μωσαϊκό, οι αφίσες παλαιών ταινιών... Ο υπαίθριος χώρος του όπου είναι η οθόνη είναι στην κυριολεξία πνιγμένος στο πράσινο. Η μικρή οθόνη ανάμεσα στο πράσινο προστατεύεται από τα γύρω ψηλά κτίρια. Αν και η θερμοκρασία ήταν υψηλή, η πυκνή φυλλωσιά των φυτών βελτίωνε αισθητά την κατάσταση. Ήταν μια εμπειρία...
Σινέ Όασις, Πρατίνου 7, Παγκράτι, τηλ. 210 7244015.

Λευκάδα, η πόλη του ποδήλατου

Μια μεγάλη μέρα πλησιάζει... Εκείνη που τα 7 έργα μου θα εκτεθούν στην Ξέρα του Ιβαριού (Λιμνοθάλασσα) της Λευκάδας. Μοιάζει σαν όνειρο αλλά όπως φαίνεται ακόμη και τα όνειρα μπορούν πολλές φορές να πραγματοποιηθούν. Στις 18 Ιουλίου λοιπόν θα έχουν τοποθετηθεί τα έργα μου και θα έχετε τη δυνατότητα να τα θαυμάσετε (ελπίζω...) από μακριά, αφού θα σας χωρίζει το κανάλι της θάλασσας που μεσολαβεί. Παρακάτω παραθέτω το σκεπτικό της δημιουργίας τους, μια ανάλυση της Βιβής Κοψιδά που πιστεύω ότι θα σας καταπλήξει με τα γραφόμενά της, ένα δελτίο Τύπου για την έκθεση και ένα κειμενάκι που ετοίμασα για τους 5 λόγους που πρέπει φέτος να βάλετε τη Λευκάδα στο καλοκαιρινό σας πρόγραμμα. Οφείλω πολλές ευχαριστίες στο Πνευματικό Κέντρο Λευκάδας που παραχωρεί το χώρο για την τοποθέτηση των έργων μου και στην Ένωση Ξενοδόχων Λευκάδας και ειδικά στον πρόεδρό της, Μανώλη Θερμό, χωρίς την πολύτιμη συνδρομή του οποίου δεν θα είχα τη δυνατότητα να εκθέσω. Επίσης οφείλω ευχαριστίες στον κ. Θερμό, ως πρόεδρο της Ένωσης Ξενοδόχων Λευκάδας, για τη χορηγία του καταλόγου της έκθεσης, γιατί πιστεύω πως μια έκθεση δεν είναι δυνατόν να μη συνοδεύεται από κατάλογο έργων και κειμένων επ' αυτών. Οι φωτογραφίες είναι από τον κατάλογο της έκθεσης. Τέλος, πρέπει να αναφέρω την art director, Ελένη Μπεχλιβανίδη, η οποία επιμελήθηκε τον κατάλογο με ξεχωριστή καλλιτεχνική ματιά και έτσι έδωσε ακόμη μεγαλύτερη αίγλη στα έργα μου!

Νίκος Κανάκης, αφαίρεση και μινιμαλισμός

Η πρώτη ατομική έκθεσης γλυπτικής του Νίκου Κανάκη θα γίνει στον πολυχώρο Piree, Κάστoρος 78, Πειραιά (στο λιμάνι του Πειραιά, κοντά στην εκκλησία του Αγ. Διονυσίου).




ODYSSEY // Nikos Kanakis // Sculpture Exhibition
Εγκαίνια: Παρασκευή 23 Ioυνίου στις 9μμ
Διάρκεια Έκθεσης: 23/6/17 - 23/7/17

O Νίκος Κανάκης παρουσιάζει την πρώτη του ατομική έκθεση γλυπτών Οdyssey στο Pirée. Με αφορμή το μύθο του Οδυσσέα μαρμάρινες φόρμες δημιουργούν συμπλέγματα όγκων που συνδιαλέγονται με το φως και τον χώρο. Βασικό στοιχείο των συνθέσεων είναι η αφαίρεση και ο μινιμαλισμός που πολλές φορές παίρνει εννοιολογικές προεκτάσεις. Οι φόρμες παρουσιάζουν κίνηση και δυναμισμό, ενώ η αποτύπωση της θεματολογίας στηρίζεται στο πάντρεμα του ανθρώπου με τη θάλασσα.

Το μάρμαρο ως υλικό αναδεικνύει την απλότητα και λιτότητα των μορφών παραπέμποντας σε αιγαιοπελαγίτικες φόρμες, ενώ παράλληλα η ελαφρότητα της σύνθεσης "διασκεδάζει" το βάρος του υλικού.

Τα έργα της έκθεσης Οdyssey έχουν δημιουργηθεί
από παριανό μάρμαρο (λιχνίτη) και μάρμαρο Διονύσου.

Σαντορίνη, άφησε το βλέμμα να χαθεί στο απόλυτο γαλάζιο!

Μπορεί οι διακοπές στη Σαντορίνη να μην είναι για όλους μας... αυτό όμως δεν μας εμποδίζει να ονειρευόμαστε. Ειδικά τώρα που μπήκε το καλοκαίρι είναι η πιο δροσιστική απόλαυση! Ας αφεθούμε λοιπόν στην περιγραφή μας βίλας στη μέση του πουθενά (στη Σαντορίνη) και ας φαντασιωθούμε πως βρισκόμαστε για λίγο εκεί. 

Αντιγράφω από το σάιτ:

Η μινιμαλιστικής κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής Incognito Villa βρίσκεται στη μοναδικής ομορφιάς Σαντορίνη. Πρόκειται για μια ειδυλλιακή βίλα σε μπεζ και μαύρους χρωματισμούς μεταξύ Μονόλιθου και Καμαριού που εξασφαλίζει incognito διακοπές στο πιο κοσμοπολίτικο νησί. Ένα οίκημα που “ακουμπά” κυριολεκτικά στο κύμα και έχει ως όριο τη θάλασσα και τον ουρανό με κύριο χαρακτηριστικό την απόλυτη ησυχία. Αν και δίνει την αίσθηση του απόμακρου σε 1,5 χλμ. βρίσκεται ο Μονόλιθος, η παραλία με την ψιλή άμμο, και σε 2,2 χλμ. το πολυσύχναστο Καμάρι. Επίσης στη δεξιά πλευρά της Incognito Villa ακολουθώντας τον ξύλινο διάδρομο, σε απόσταση 150 μ., συναντάτε μια παραδοσιακή ταβέρνα. Η μοναδικότητα του τοπίου είναι το μεγάλο πλεονέκτημα της βίλας που διακρίνεται για την προσεγμένη κατασκευή της και το φιλόξενο φυσικό της περιβάλλον. Η Incognito Villa σας δίνει την ευκαιρία να απολαύσετε μοναδικές διακοπές στην ανατολική πλευρά της Σαντορίνης με την ανατολή του ήλιου να κάνει την εμφάνισή του αποκλειστικά για σας!

Ναύπλιο, η κοσμοπολίτικη πόλη

Το Ναύπλιο ή Ανάπλι είναι μια μικρή πόλη που απλώνεται γαλήνια στο μυχό του Αργολικού κόλπου. Πρωτεύουσα του Νομού Αργολίδας και το κυριότερο λιμάνι της ανατολικής Πελοποννήσου, είναι μία από τις πιο γραφικές πόλεις της χώρας, ενώ υπήρξε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους από το 1828 έως το 1833. Το Ναύπλιο είναι γνωστό για το Μπούρτζι, το Παλαμήδι, την Ακροναυπλία,  καθώς και ως τόπος δολοφονίας του Ιωάννη Καποδίστρια (πρώτου κυβερνήτη της νεότερης Ελλάδας).  Συνδυάζει τη φυσική ομορφιά με τη μακραίωνη ιστορία, δύο στοιχεία που γοητεύουν τους επισκέπτες. Χτισμένο στους πρόποδες των δύο φρουρίων, του Παλαμηδιού και της Ακροναυπλίας, αριθμεί σήμερα 17.000 περίπου φιλόξενους κατοίκους. Κάθε χρόνο πληθώρα τουριστών συρρέουν για να γνωρίσουν την πόλη που αγαπήθηκε από «ολόκληρο τον κόσμο».
Κείμενο: Καίτη Χόρτη

Chryssa, o γυναικείος δυναμισμός στην τέχνη

Η Χρύσα αποτελεί για μένα την έκφραση της πλαστικότητας του μετάλλου. Στα χέρια της αυτό το υλικό παίρνει ζωή, γίνεται εύπλαστο και αποδίδει όλο το δυναμισμό του μυαλού και της τέχνης. Δεν υπάρχουν λόγια να εκφράσω τα συναισθήματά μου για αυτή τη μεγάλη καλλιτέχνιδα που θαυμασα να δίνει συνέντευξη πριν από χρόνια στην εκπομπή της Κ. Ζαχαροπούλου "Η εποχή των εικόνων". Το έργο της νομίζω πως μιλάει από μόνο του. Εμείς δεν έχουμε παρά να το θαυμάσουμε σε μια στάση του Μετρό (Ευαγγελισμός), έξω από το Μέγαρο Μουσικής και στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (όταν ολοκληρωθεί).

Αντιγράφω από τη Βικιπαίδεια:
Η Χρύσα Βαρδέα (31 Δεκεμβρίου 1933 - 23 Δεκεμβρίου 2013), γνωστότερη απλά με το καλλιτεχνικό προσωνύμιο Χρύσα (ή Chryssa) ήταν διεθνούς φήμης Ελληνοαμερικανίδα γλύπτρια και ζωγράφος. Έργα της βρίσκονται σε διάφορα μουσεία, πινακοθήκες και συλλογές σε ολόκληρο τον κόσμο. Ήταν γνωστή για την χρήση υλικών όπως το αλουμίνιο, ο γύψος αλλά και τα φώτα νέον.

Άννα Κοκκίνου, η επιτομή της ηθοποιίας

Άκουσα για την Άννα Κοκκίνου πριν από χρόνια από τη φίλη μου, ερασιτέχνη ηθοποιό, Βιβή Μάστορα. Μου είπε, αν δεν έχεις δει την Κοκκίνου στο θέατρο δεν ξέρεις τι θα πει ηθοποιός. Πράγματι την είδα για πρώτη φορά στα "Αποσπάσματα από τη ζωή του Βιζυηνού". Από τότε κάθε φορά που επαναλάμβανε την παράσταση, για 10 μέρες συνήθως, πήγαινα να τη δω. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν αυτή την ηθοποιό. Θυμάμαι κάποιον που μου είχε πει πως έφερναν σηκωτό τον Μινωτή στην Επίδαυρο και μόλις τον άφηναν σε μια μεριά σηκωνόταν και νόμιζες πως γέμιζε το θέατρο από τη φωνή και την παρουσία του. Έτσι και η Κοκκίνου. Περνά από δίπλα σου και λες ποια θείτσα είναι αυτή. Μόλις όμως ανέβει στο πάλκο εκπέμπει τέτοια θεατρικότητα που νομίζεις πως ένας από μηχανής θεός έχει έρθει και παίζει για σένα αποκλειστικά. Ναι, την Κοκκίνου πρέπει να τη δούμε όλοι. Είναι ένα δώρο που μας έχει χαριστεί... Κι αν θέλουμε να λέμε πως έχουμε δει θέατρο η Κοκκίνου δεν πρέπει να λείπει από την ατζέντα μας.

Σοφίας Τρικούπη: Ο Παπαγάλλος μου (1903)
Σκηνοθεσία: Άννα Κοκκίνου
Δραματουργική επεξεργασία: Νίκος Φλέσσας, Άννα Κοκκίνου 
Παίζουν: Άννα Κοκκίνου, Μαρίζα Θεοφυλακτοπούλου, Θοδωρής Θεοδωρακόπουλος
Εως: 11/6/2017
Τετάρτη - Σάββατο: 21.00
Κυριακή 19.00

Θέατρο Σφενδόνη: Μακρή 4, Μακρυγιάννη, Αθήνα
Πληροφορίες / Κρατήσεις: 215 515 8968
φωτό: Kathimerini.gr

Info Σοφίας Τρικούπη: «Ο Παπαγάλλος μου» (1903) Έναρξη παραστάσεων: 28 Απριλίου 2017 Σκηνοθεσία: Άννα Κοκκίνου Δραματουργική επεξεργασία: Νίκος Φλέσσας, Άννα Κοκκίνου Σκηνικά: Δημήτρης Ταμπάκης. Κοστούμια: Δέσποινα Μακαρούνα Κίνηση: Αγγελική Στελλάτου Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα Μουσική: Στέλλα Γαδέδη Επεξεργασία ήχων: Μηνάς Εμμανουήλ Φωτογραφίες / Concept: Θάνος Σαμαράς Περούκα: The Witch of Capri Βοηθός σκηνοθέτη: Αλκίνοος Δωρής Παίζουν: Άννα Κοκκίνου, Μαρίζα Θεοφυλακτοπούλου, Θοδωρής Θεοδωρακόπουλος Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ (κανονικό), 10 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων) Παραστάσεις: Τετ.-Σάβ. 21:00, Κυρ. 19:00 Τιμές εισιτηρίων: €10-15 Θέατρο Σφενδόνη: Μακρή 4, Μακρυγιάννη, 215 5158968 Θέατρο Σφενδόνη Μακρή 4, Μακρυγιάννη, Αθήνα Τηλέφωνο ταμείου: 215 5158968, 14:00-21:00 Πηγή: www.lifo.gr

Info Σοφίας Τρικούπη: «Ο Παπαγάλλος μου» (1903) Έναρξη παραστάσεων: 28 Απριλίου 2017 Σκηνοθεσία: Άννα Κοκκίνου Δραματουργική επεξεργασία: Νίκος Φλέσσας, Άννα Κοκκίνου Σκηνικά: Δημήτρης Ταμπάκης. Κοστούμια: Δέσποινα Μακαρούνα Κίνηση: Αγγελική Στελλάτου Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα Μουσική: Στέλλα Γαδέδη Επεξεργασία ήχων: Μηνάς Εμμανουήλ Φωτογραφίες / Concept: Θάνος Σαμαράς Περούκα: The Witch of Capri Βοηθός σκηνοθέτη: Αλκίνοος Δωρής Παίζουν: Άννα Κοκκίνου, Μαρίζα Θεοφυλακτοπούλου, Θοδωρής Θεοδωρακόπουλος Τιμές εισιτηρίων: 15 ευρώ (κανονικό), 10 ευρώ (φοιτητικό, ανέργων) Παραστάσεις: Τετ.-Σάβ. 21:00, Κυρ. 19:00 Τιμές εισιτηρίων: €10-15 Θέατρο Σφενδόνη: Μακρή 4, Μακρυγιάννη, 215 5158968 Θέατρο Σφενδόνη Μακρή 4, Μακρυγιάννη, Αθήνα Τηλέφωνο ταμείου: 215 5158968, 14:00-21:00 Πηγή: www.lifo.gr