Πικάσο και Αρχαιότητα: Μια άλλη οπτική!

Μία εξαιρετική έκθεση με έργα του Πικάσο (χαρακτικά, αγγειογραφίες και γλυπτά) εμπνευσμένα από την αρχαιότητα παρουσιάζει το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης από τις 20 Ιουνίου έως τις 20 Οκτωβρίου 2019.

Μακριά από κάθε μορφή αρχαιολαγνείας και αρχαιοπληξίας ο αντικομφορμιστής Πάμπλο Πικάσο κάνει πολλές αντισυμβατικές και συμβολικές παρεμβάσεις στα έργα δίνοντας μια άλλη οπτική της αρχαιότητας, αφού τη συνδέει όχι μόνο με το παρόν, αλλά και με το όραμά του για τη μελλοντική κοινωνία. Γιατί ο Πικάσο με τα έργα του, όπως είναι γνωστό, δεν αρκείται στην παρατήρηση του κόσμου, αλλά δημιουργεί έναν κόσμο, όπως εκείνος τον επιθυμεί ως μυθικός γλύπτης της αρχαίας ελληνικής παράδοσης. Μέσα από αυτή την οπτική βλέποντας κάποιος/α τα έργα, αισθάνεται ευτυχής που είναι Έλληνας ή Ελληνίδα, όχι βέβαια με τη συμβατική διάσταση της λέξης, αλλά με την “Απολλώνια”, όπως ο ίδιος ο μεγάλος καλλιτέχνης την προσδιορίζει.

Βλέπουμε, δηλαδή, στα έργα του την αντισυμβατική πολιτική του παρέμβαση στα σημερινά παγκόσμια πολιτικά δρώμενα, όταν στο ρόλο των μεγάλων δυνάμεων βάζει τις μεγάλες δυνάμεις της αρχαιότητας, Αθήνα και Σπάρτη.

Γνωρίζουμε μια άλλη διάσταση του κοινωνικού αλλά και συναισθηματικού ρόλου του γυναικείου κινήματος όπως τη δίνει ο Πικάσο με την αξιοποίηση της κωμωδίας “Λυσιστράτη”.

Αναρωτιόμαστε πως μπορεί να αναδιαμορφώνει το αρχαίο “Αρκαδικό όραμα” συνδυάζοντάς το με την ευτυχισμένη ζωή που περνούσε στο γαλλικό χωριό Βαλορί, όπου ζωγράφισε εκατοντάδες αγγεία, με περιεχόμενο τους μύθους του αρχαίου κόσμου στους οποίους δίνει κοινωνικές διαστάσεις.

Θαυμάζουμε τη γοητεία του έρωτα όχι μόνο από τα γυμνά γυναικεία σώματα και την ερωτική διάθεση που αυτά δείχνουν. Αλλά τα θαυμάζουμε γιατί ο Πικάσο, στα έργα που θα δούμε “παίζει” πολύ καλά το ερωτικό παιχνίδι κινούμενος ανάμεσα στο “Διονυσιακό” που οδηγεί στο απόλυτο πάθος και την αρχέγονη ελευθερία, και στο “Απολλώνιο” που οδηγεί σε μια ερωτική σχέση λουσμένη από το φως του πολιτισμού. Έχει ιδιαίτερη αξία, τονίζει ο Πικάσο, ότι και οι δύο αυτές “αιώνιες” πλευρές του έρωτα γεννήθηκαν στη Μεσόγειο της αρχαιότητας.

Βλέπουμε επίσης τους συμβολισμούς του Ταύρου, του Μινώταυρου και του Κένταυρου, όπως και τους συμβολισμούς πολλών άλλων εκθεμάτων που βρίσκονται στην, κατά τη γνώμη μας, μοναδική αυτή έκθεση. 

Τα μέρη από τα οποία αποτελείται η έκθεση είναι: 

ΓΡΑΜΜΗ ΚΑΙ ΦΩΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ - ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΧΑΡΙΤΕΣ - ΛΥΣΙΣΤΡΑΤΗ - ΑΡΚΑΔΙΑ-ΔΙΟΝΥΣΟΣ-ΤΑΥΡΟΣ - ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ-ΜΙΝΩΤΑΥΡΟΣ  

Λίγα λόγια για τον Πικάσο και το έργο του

Στο πλούσιο έργο του ο μεγάλος καλλιτέχνης και διανοητής, Πάμπλο Πικάσο εμπνεύστηκε ιδιαίτερα από την κλασική παράδοση την οποία, όπως φαίνεται από τα κεραμικά, τα γλυπτά και τα χαρακτικά, επεξεργάζεται και αναδιαμορφώνει με το δικό του μοναδικό τρόπο. Σημαντική μεταξύ αυτών των πηγών υπήρξε η αρχαία Ελλάδα, με τη διαχρονική μυθολογία της και την πλουσιότατη ιστορία της. Στα έργα του όμως κάνει πολλές συμβολικές παρεμβάσεις δίνοντας μια άλλη οπτική της αρχαιότητας, αφού τη συνδέει όχι μόνο με το παρόν, αλλά και με το όραμά του για τη μελλοντική κοινωνία. Γιατί ο Πικάσο με τα έργα του, όπως είναι γνωστό, δεν αρκείται στην παρατήρηση του κόσμου, αλλά δημιουργεί έναν κόσμο, όπως εκείνος τον επιθυμεί. Για το λόγο αυτό στις λέξεις ”Έλληνας και ελληνικός” προσδίδει “Απολλώνια” και όχι γεωγραφικά χαρακτηριστικά, συνδέοντάς τες με  την οικονομική, πολιτική και πολιτιστική άνθιση που  εμφανίζεται σε όλη Μεσόγειο από τη μυθική πρώιμη αρχαιότητα μέχρι τους Κλασικούς χρόνους. Πολύ ενδιαφέρουσα είναι επίσης η αισθητική απεικόνιση της διαμάχης ανάμεσα στο Διονυσιακό και το Απολλώνιο, κατά τη μετάβαση από την πρωτόγονη κοινοκτητική μορφή οργάνωσης της κοινωνίας στις κοινωνίες  της οικονομικής άνθισης που όμως έχουν  βαθιά ταξικά χαρακτηριστικά. Αυτή τη μετάβαση την παρουσιάζει με πολλά έργα γυμνών γυναικείων σωμάτων στη σειρά “Tρεiς Χάριτες” στη  “Λυσιστράτη” κ.ά. Θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι την πλειονότητα αυτών των έργων τη φιλοτέχνησε μετά από το 1944, που ζει σε ένα γραφικό γαλλικό ψαροχώρι, το Βαλορί, σε έναν μεσαιωνικό πύργο χτισμένο πάνω σε ρωμαϊκές αρχαιότητες, κοντά στη γαλλική πόλη  Αντίπ, την Αντίπολη, αποικία των Φωκαίων στην αρχαιότητα. Εδώ ο Πικάσο ζει, όπως ο ίδιος ομολογεί, τα πιο ευτυχισμένα χρόνια της ζωής του, αφού αφενός μόλις έχει τελειώσει ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος,  για τον τερματισμό του οποίου έκανε μεγάλο αγώνα και αφετέρου γιατί ζει τον απόλυτο έρωτα  με την πανέμορφη και κατά 40 χρόνια νεότερή του, Φρανσουά Ζολί.        

Μέσα από όλα τα έργα που εκτίθενται στην έκθεση, θαυμάζουμε, ανάμεσα στα άλλα, την αντισυμβατική του παρέμβαση στα σημερινά παγκόσμια πολιτικά δρώμενα, όταν στο ρόλο των μεγάλων δυνάμεων βάζει τις μεγάλες δυνάμεις της αρχαιότητας, Αθήνα και Σπάρτη, μια άλλη διάσταση του κοινωνικού αλλά και συναισθηματικού ρόλου του γυναικείου κινήματος όπως τη δίνει ο Πικάσο με την αξιοποίηση της κωμωδίας “Λυσιστράτη”, τον τρόπο που  αναδιαμορφώνει το αρχαίο “Αρκαδικό όραμα” συνδυάζοντάς το με την ευτυχισμένη ζωή που περνούσε στο γαλλικό χωριό Βαλορί και άλλα πολλά. 

Μάκης Σταύρου, Ιστορικός

Εναλλακτική Δράση για Ποιότητα Ζωής

www.enallaktiki-drasi.gr

Αίγυπτος, η χώρα του Νείλου

Η Αραβική Δημοκρατία της Αιγύπτου βρίσκεται στη βορειοδυτική Αφρική. Περιλαμβάνει τη χερσόνησο του Σινά, που θεωρείται μέρος της Ασίας. Στα δυτικά συνορεύει με τη Λιβύη, στα νότια με το Σουδάν και στα βορειοανατολικά με το Ισραήλ και τη Λωρίδα της Γάζας. Βρέχεται στα βόρεια από τη Μεσόγειο και στα ανατολικά από την Ερυθρά Θάλασσα. Έχει έκταση 1.001.450 τετ. χλμ. και πληθυσμό 80.000.000 κατοίκους. Οι κάτοικοί της είναι Άραβες μουσουλμάνοι ενώ στις πόλεις υπάρχουν και χριστιανοί κόπτες. Νόμισμα της χώρας είναι η αιγυπτιακή λίρα και έχει πρωτεύουσα το Κάιρο. Η Αίγυπτος χωρίζεται σε δύο τμήματα, στην Άνω Αίγυπτο στο νότο και την Κάτω Αίγυπτο στο βορρά, στο δέλτα του Νείλου. Από την έκτασή της μόνο τα 40.000 τ.χλμ. είναι γόνιμη γη και κατοικείται, ενώ μεγάλες περιοχές της Αιγύπτου ανήκουν στην έρημο Σαχάρα. Το κλίμα της Αιγύπτου διαφέρει κατά περιοχές. Στο νότιο τμήμα της, στην Άνω Αίγυπτο, το κλίμα είναι τροπικό και η θερμοκρασία, όταν πνέουν οι θερμοί άνεμοι σιμούν, ανεβαίνει πολύ. Αντίθετα στη Μέση και την Κάτω Αίγυπτο το κλίμα είναι εύκρατο. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα ο αιγυπτιακός λαός κατοικεί στις όχθες του Νείλου. Οι φελάχοι, οι Αιγύπτιοι γεωργοί μοιάζουν με τους προγόνους τους που βρίσκονται ζωγραφισμένοι στις αρχαίες τοιχογραφίες. Στην Αλεξάνδρεια έχει την έδρα του ο Έλληνας ορθόδοξος πατριάρχης.

Η επίσημη γλώσσα της Αιγύπτου είναι η αραβική. Πολλοί Αιγύπτιοι μιλούν αγγλικά ή γαλλικά. Στις δυτικές οάσεις μιλούν βερβερικά.

ΙΣΤΟΡΙΑ
H ιστορία της Αρχαίας Αιγύπτου μέχρι το 1798, οπότε πραγματοποιήθηκε η εκστρατεία του Ναπολέοντα στην Αίγυπτο, ήταν ελάχιστα γνωστή. Η αποκρυπτογράφηση της ιερογλυφικής γραφής από το Γάλλο αρχαιολόγο, Ζαν Φρανσουά Σαμπολιόν, έφερε στο φως τη μακραίωνη ιστορία της Αιγύπτου που χωρίζεται σε περιόδους: Η Αρχαία Περίοδος οπότε αναφέρεται ο Μήνης, ο ιδρυτής της πρώτης δυναστείας, το Παλαιό Βασίλειο, από το 3200 έως το 2270 π.Χ., είναι η περίοδος που χτίζονται οι περίφημες πυραμίδες των Φαραώ, Χέοπος, Χεφρήνου και Μυκερίνου, η Πρώτη Ενδιάμεση Περίοδος, 2270 έως 2100 π.Χ., εγκαινιάζεται με την κατάρρευση του Παλαιού Βασιλείου. Η Μεσαία Περίοδος ή Μεσαίο Βασίλειο, 2100 έως 1700 π.Χ., θεωρείται εποχή πολιτιστικής άνθησης. Αυτή την εποχή κτίζονται πολλά και εξαιρετικά κτίρια, όπως ο οβελίσκος της Ηλιούπολης, τρία φρούρια και αρδευτικά έργα στο Φαγιούμ. Η Δεύτερη Ενδιάμεση Περίοδος, 1700 έως 1555 π.Χ., φέρει τη σφραγίδα της κυριαρχίας των Υξώς. Η Νέα Περίοδος ή Νέο Βασίλειο, 555 έως 1090 π.Χ., είναι η εποχή της μεγάλης δύναμης που αποκτούν οι Φαραώ, περιορίζοντας την εξουσία των ιερέων. Σε αυτή την περίοδο χτίζονται μνημειώδη κολοσσιαία κτίσματα, όπως το Αμπού Συμπέλ, το Καρνάκ, το Λούξορ, το Ραμσείο, η Άβυδος, η Μέμφιδα. Η Τρίτη Ενδιάμεση Περίοδος, 1090-712 π.Χ., είναι μια συνέχεια ανόδου και πτώσης. Η Ύστερη Περίοδος, 712- 525 π.Χ., οπότε αρχίζει η νεότερη εποχή της αρχαίας Αιγύπτου. Ακολουθεί η Περσική Περίοδος (525-332 π.Χ.), η Ελληνιστική Περίοδος (332 π.Χ.) οπότε ιδρύεται η Αλεξάνδρεια, η Ρωμαϊκή Περίοδος (47 π.Χ.), η Αραβική Περίοδος (638 μ.Χ.), η Οθωμανική Περίοδος οπότε κυβερνήθηκε από τους Μαμελούκους, και η Αγγλική Περίοδος (1881). Η Αίγυπτος απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1937, όμως, οι Άγγλοι κράτησαν τη διαχείριση της διώρυγας του Σουέζ. Ύστερα από επανάσταση, το 1952, εκθρονίστηκε ο βασιλιάς Φαρούκ, έγιναν μεταρρυθμίσεις και το 1956 ο πρόεδρος Νάσερ έδιωξε από τη διώρυγα τους Άγγλους.

Αιγυπτιακό Μουσείο Αρχαιοτήτων

Έκθεση στο Cmyk Art Cafe, Λευκάδα

Στο φιλόξενο χώρο του Cmyk Art Cafe, στη Λευκάδα φιλοξενούνται για δεύτερη φορά τα έργα μου. Για όλο τον Αύγουστο οι επισκέπτες του αρτιστίκ αυτού cafe θα έχουν την ευκαιρία να δουν τα 6 ζώδια της σειράς Ζώδια/Zodiac signs! 

«Ζώδια / Zodiac signs»

Aύγουστος 2019

CMYK Art cafe (I. Μελά 69, Λευκάδα)

 Εικαστική αναπαράσταση 6  ζωδίων (Κριός, Υδροχόος, Ιχθύες, Λέων, Αιγόκερως, Δίδυμοι)

της Καίτης Χόρτη

Μετά την εικαστική παρέμβαση στην «ξέρα» του Ιβαριού της Λευκάδας με θέμα «Λευκάδα, η πόλη του ποδηλάτου» το 2017 και στη συνέχεια την τοποθέτηση των έργων στον Κήπο των Ζαμπελίων με οπτική προσέγγιση από το CMYK Art cafe, η Καίτη Χόρτη δίνει μια νέα εικαστική προοπτική στο υλικό της (ποδήλατο). Αναπαριστά τα Ζώδια κι αυτό γιατί τα ζώδια αποτελούνται κυρίως από απεικόνιση ζώων. Επιθυμεί να αποδώσει το ζώο -και όχι μόνο- με τα δυναμικά στοιχεία του ποδήλατου, έχοντας ως βάση τον τροχό.

Δυο λόγια για τη δημιουργό: H Καίτη Χόρτη κατάγεται από την πόλη της Λευκάδας όπου επιστρέφει κάθε καλοκαίρι γιατί αισθάνεται πως τη συνδέουν πολλά με αυτή. Δημοσιογράφος επί 35 χρόνια σε περιοδικά της Αθήνας, συγγραφέας και εκδότρια παιδικών βιβλίων (Οι Ιστορίες του Μπούμπη), κράτησε δυνατή τη σχέση της με την τέχνη και το περιβάλλον.

Ξεκίνησε το εικαστικό της “ταξίδι” το 2007 με δασκάλα την Ευδοκία Παπουλή. Ολοκλήρωσε τους κύκλους μαθημάτων των εργαστηρίων Περαντινού σε Αθήνα και Πάρο. Παράλληλα, συμμετέχει σε περιβαλλοντικές οργανώσεις με ακτιβιστικές δράσεις (Αγρός Ελληνικού). Με το ποδήλατο άρχισε να ασχολείται το 2011 συγκεράζοντας τις δύο μεγάλες της αγάπες: ποδήλατο και γλυπτική. Θεωρεί τη Λευκάδα τόπο έμπνευσης και δημιουργίας.

Souvenirs d'Athenes (Aναμνηστικά από την Αθήνα)!

Ο επιμελητής της Alibi Gallery, Φίλιππος Μιχαηλίδης, μου έδωσε την ευκαιρία να συμμετέχω στην καλοκαιρινή έκθεση "Souvenirs d'Athènes" όπου συμμετέχουν 70+ καλλιτεχνών. Έργα φτιαγμένα με την ελληνική φαντασία και δημιουργίες μοναδικές θα εκτεθούν για τρεις μήνες (από τις 25 Ιουλίου). Όλες οι τεχνικές και οι τεχνοτροπίες συγκεντρωμένες εδώ!

Θα είναι τιμή μας να μας να μας επισκεφθείτε.
Σας περιμένουμε στην Σαρρή 12,
Διάρκεια Έκθεσης: Αύγουστος - Σεπτέμβριος - Οκτώβριος
Ώρες Λειτουργίας: 10:30 - 22:00 Ανοιχτά όλες τις μέρες

Εγκαίνια: Πέμπτη 25 Ιουλίου 2019, 19.00

Alibi Gallery x Souvenirs d'Athènes

-----------

The art space Alibi Gallery (Sarri 12), kindly presents the annual exhibition “Souvenirs d'Athènes - 2019”, which will take place from July 25th until end-October. 

Souvenirs d’Athenes features the work of Greece based artists – both emerging and established – working across mediums and coming from diverse backgrounds to bring colour and a unique view to canvas, postcard, clay, wood, and other materials, offering a piece of Athens to take home that out-does your standard souvenir-offering.

Opening: Thursday 25 July 2019, 19.00

Duration: August - September - October
Opening hours:
10:30 - 22:00
Open daily

Όπως τα φέρνει ο χρόνος, αφηγήματα και σκέψεις

Το νέο βιβλίο της παιδικής μου φίλης, Μαρίας Ντούμα, "Όπως τα φέρνει ο χρόνος", είναι πλέον μια πραγματικότητα. Τα αφηγήματα και οι σκέψεις της γεμίζουν τις σελίδες του. Σίγουρα δεν θέλει να "συναγωνιστεί" μεγάλους συγγραφείς, έχει όμως να μας προσφέρει μια ανεπηρέαστη από τη σκληρότητα της καθημερινότητας ματιά των γεγονότων. Αποτυπώνει τις αναμνήσεις της από τα παιδικά και τα ενήλικα χρόνια της με μια αθωότητα μικρού παιδιού που δείχνει έκπληκτο μπροστά σε ό,τι συμβαίνει γύρω του. Μας βάζει σε μια σφαίρα που δεν έχει να κάνει με το σήμερα και την προσπάθεια επιβίωσης και καταξίωσης. Έχει καταφέρει με έναν ζηλευτό τρόπο να διατηρήσει τα ερεθίσματα που πήρε σε κάποιες άλλες ηλικίες μακριά από τον ανταγωνισμό. Είναι σαν να βλέπεις έναν πίνακα ζωγραφικής του παρελθόντος και να φαντασιώνεσαι πως είσαι εκεί και ζεις τη στιγμή με την αγωνία του πρωτόγνωρου. Κάποια από τα κείμενα (όλα έχουν κάτι να σου πουν!) είναι πραγματικά εξαιρετικά και σε κάνουν να ανασύρεις από το θυμικό σου αγνά συναισθήματα.

Κάτι που θεωρώ πραγματικά εντυπωσιακό είναι το ότι η Μαρία αφηγείται γεγονότα που όλοι μας έχουμε γνωρίσει αλλά δεν θα μπαίναμε στη διαδικασία να τα γράψουμε ίσως επειδή τα θεωρούμε υποδεέστερα και θέλουμε να γράφουμε μόνο για τα πολύ σημαντικά. Αυτό θεωρώ πως είναι ίδιο του μεγάλου συγγραφέα. Και για να το εξηγήσω θα καταφύγω στο κείμενο του Κώστα Ταχτσή που προσωπικά θεωρώ ότι είναι ο μεγαλύτερος συγγραφέας της νεότερης λογοτεχνίας. Κάπου λοιπόν γράφει... "Πήγαινε και μέχρι να φτύσω να έχεις γυρίσει". Είναι μια φράση που αν και την έχουμε ακούσει χιλιάδες φορές δεν θα τη γράφαμε ποτέ. Η Μαρία θα την έγραφε! Αυτό σημαίνει πως όλα τα ερεθίσματα που πήρε στη ζήση της έχουν την ίδια αξία, αφού έχουν καταγραφεί το καθένα σε ένα διαφορετικό σημείο του θυμικού της! Μαρία, περιμένουμε και άλλα κείμενα από σένα, για να μας δώσεις τη χαρά του πηγαίου και αμόλυντου συναισθήματος. Τη χαρά του να είσαι πάντα παιδί!
Φωτογραφία εξωφύλλου: Έργο της Ζάννας Αρτέμη

Άννα Κοκκίνου, μια μεγάλη ηθοποιός ζητάει συμπαράσταση!

Όποιος δεν έχει δει την Άννα Κοκκίνου να παίζει στο θέατρο δεν έχει βιώσει την απόλυτη θεατρική παρουσία! Το πηγαίο χάρισμά της είναι ανυπολόγιστης πνευματικής αξίας. Σήμερα βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση. Όλοι μπορούμε να βοηθήσουμε για να συνεχίσει να υπάρχει και να μας προσφέρει από σκηνής στιγμές πνευματικής και ψυχικής ανάτασης! 

Παραθέτω το κείμενο που συνοδεύει το crowdfunding (ελληνικά, συλλογική χρηματοδότηση). Ακόμη και σε αυτό το κειμενάκι μπορείτε να διακρίνεται την ταπεινότητά της!

https://gogetfunding.com/%CE%B2%CE%BF%CE%B7%CE%B8%CE%B7%CF%83%CF%84%CE%B5-%CE%BD%CE%B1-%CF%83%CF%89%CE%B8%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CE%B8%CE%B5%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF-%CF%83%CF%86%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CE%BF%CE%BD%CE%B7-help/

Μαλδίβες, ζήσε το όνειρο!

(Φωτό: http://www.smileacadimos.gr)

Η Δημοκρατία των Μαλδίβων είναι ένα αρχιπέλαγος 1.190 μικρών κοραλλιογενών νησιών στον Ινδικό ωκεανό συγκεντρωμένα σε 26 ατόλες (80 νησιά είναι resorts και 200 κατοικούνται), νοτιοδυτικά της Σρι Λάνκα. Το συνολικό μήκος της ζώνης στην οποία εκτείνονται φτάνει τα 765 χλμ. και το πλάτος τα 130 χλμ. Τα νησιά περιβάλλονται από κοραλλιογενείς υφάλους, οι οποίοι τα προστατεύουν από τους μουσώνες. Έχουν έκταση 300 τετρ. χλμ., πληθυσμό 329.000 κατοίκους και νόμισμα τη ρουπία. Πρωτεύουσα και μοναδική πόλη είναι η Μάλη. Επίσημη θρησκεία είναι ο ισλαμισμός, ο οποίος εισήχθη στη χώρα το 12ο αιώνα. Οι Μαλδίβες βρίσκονται πολύ κοντά στον Ισημερινό και έχουν τροπικό και υγρό κλίμα, το οποίο επηρεάζεται από τους μουσώνες. Η θερμοκρασία παραμένει σταθερή όλο το χρόνο. Λόγω της περιορισμένης έκτασης των νησιών το οδικό δίκτυο είναι μικρό. Η επικοινωνία γίνεται με μικρά πλοιάρια και βάρκες. Το μεγαλύτερο λιμάνι των Μαλδίβων βρίσκεται στη Μάλη. Το διεθνές αεροδρόμιο βρίσκεται στο νησί Χουλούλε, κοντά στη Μάλη.
Επίσημη γλώσσα των Μαλδίβων είναι η ντιβέι. Πολλοί κάτοικοι μιλούν και την αγγλική, κυρίως όσοι ασχολούνται με τον τουρισμό, τις επιχειρήσεις και το εμπόριο.