"Λευκάδα, ο κύκλος των αθλητών", 20/7-25/8/20

https://www.youtube.com/watch?v=-QSeSOqYgbA

Φακή Εγκλουβής, η απόλυτη γεύση!

Αν δεν έχετε δοκιμάσει τη φακή Εγκλουβής (Λευκάδα), τώρα πρέπει να το κάνετε! Κι επειδή το μαγείρεμα της συγκεκριμένης είναι διαφορετικό από άλλης φακής σας προτείνω να προσπαθήσετε να ακολουθήσετε τη συνταγή για να έχετε πολύ καλό αποτέλεσμα!

Η συνταγή μαγειρέματος της φακής Εγκλουβής (όπως αναγράφεται στη συσκευασία)

Αφού καθαρίσουμε τη φακή τη βάζουμε να βράσει στην κατσαρόλα με λίγο κρύο νερό. Μόλις "κυλήσει", βράσει δυο τρεις φορές, σουρώνουμε τη φακή. Ξαναβάζουμε τη φακή στην κατσαρόλα με λίγο κρύο νερό μέχρι να σκεπαστεί. Ρίχνουμε και τρία τέσσερα "λουβιά", σκελίδες, σκόρδου. Τη φακή την ανακατεύουμε μόνο με ξύλινη κουτάλα. Αφού βράσει και έχει πιει το νερό της, προσθέτουμε ντόπιο λάδι και αλάτι και την ανακατεύουμε, ενώ παράλληλα την τρίβουμε με την κουτάλα στο πλάι της κατσαρόλας για 10-15 λεπτά σε πολύ σιγανή φωτιά. Ανακατεύουμε συνέχεια με προσοχή για να μην πιάσει.  

Ύστερα ρίχνουμε σιγά σιγά όσο νερό θέλουμε και αφήνουμε τη φακή να βράσει. Πέντε λεπτά πριν τελειώσει το βράσιμό της προσθέτουμε ένα ματσάκι ρίγανη που το αφαιρούμε όταν την κατεβάσουμε από τη φωτιά για να μην πικρίσει το φαγητό. Όταν κρυώσει η φακή γίνεται πηχτή σαν κρέμα, "κόβεται σαν κρέμα με το μαχαίρι".

Κανέλλος Ι., τηλ. 6951925056

Η πασχαλίτσα στα Evaggelia Studios!

Η πασχαλίτσα "φιλοξενείται" πλέον στον κήπο της Ευαγγελίας, στα Evaggelia Studios, 100μ. από την παραλία του Αγίου Ιωάννη στη Λευκάδα!

Τα Evaggelia Studios περιβάλλονται από καταπράσινο κήπο γεμάτο με πολύχρωμα λουλούδια και εσπεριδοειδή δέντρα. Όλες οι μονάδες έχουν δυνατότητα προετοιμασίας γευμάτων και ευρύχωρο μπαλκόνι με θέα στο Ιόνιο Πέλαγος ή το βουνό.
Τα κλιματιζόμενα στούντιο του Evaggelia είναι διακοσμημένα με απαλά χρώματα και διαθέτουν κρεβάτια από ανοιχτόχρωμο ξύλο ή σφυρήλατο σίδερο, καθώς και πλήρως εξοπλισμένη κουζίνα με τραπεζαρία. Περιλαμβάνουν ηλεκτρική κουζίνα, ψυγείο και τηλεόραση επίπεδης οθόνης. Το μοντέρνο μπάνιο έχει μπανιέρα ή ντους και στεγνωτήρα μαλλιών. Όλες οι μονάδες προσφέρουν δωρεάν Wi-Fi.
Σε απόσταση 100μ. από το κατάλυμα θα βρείτε διάφορες ταβέρνες και καφέ. Η πόλη της Λευκάδας απέχει 3χλμ., ενώ το Αεροδρόμιο του Ακτίου είναι 24χλμ. Το γραφικό χωριό Άγιος Νικήτας είναι προσβάσιμο σε 11 χιλιόμετρα. Η γύρω περιοχή είναι ιδανική για υπαίθριες δραστηριότητες, όπως ιστιοσανίδα και πεζοπορία.
Το Evaggelia Studios είναι το αγαπημένο μέρος των επισκεπτών της Λευκάδας στην πόλη!

Ζήστε την απόλυτη φιλοξενία της Ευαγγελίας! Τηλ. 6938771278 

The ladybug is now "hosted" in the garden of Evaggelia, at Evaggelia Studios, 100m. from the beach of Agios Ioannis in Lefkada!
The family-run Evaggelia Studios is set amidst a blossomed garden full of colourful flowers and citrus trees. It offers self-catering units with a spacious balcony overlooking the Ionian Sea or the mountain.
Fitted with soft colours and light-wooden or wrought-iron beds, the air-conditioned studios of Evaggelia have a fully equipped kitchen with dining area. Facilities include a stove, a fridge and a flat-screen TV. The modern bathroom comes with bath tub or shower and hairdryer. All units offer free WiFi access.
A variety of taverns and cafes lies within 100 m from the property. Lefkada Town is located 3 km away, while Aktion National Airport is 24 km away. The scenic Agios Nikitas Village is at a distance of 11 km. The surrounding area is suitable for outdoor activities, such as wind surfing and trekking.

Enjoy Evaggelia's hospitality! Τηλ. 6938771278 

Ο «Ερωδιός» στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκάδας

Το έργο μου «Ερωδιός» βρήκε μια φιλόξενη γωνιά για να απαγκιάσει…

Με μεγάλη χαρά ανακοινώνω πως μετά από αίτημά μου για δωρεά του έργου μου στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκάδας -που έγινε εγκάρδια δεκτό από το διοικητή Ι. Μπάκαβο- ο «Ερωδιός» τοποθετήθηκε στην πρόσοψη του νοσοκομείου με την αφιέρωσή του στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Όλοι γνωρίζουμε πλέον πως οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία είναι οι αφανείς ήρωες που φροντίζουν μέσα σε αντίξοες συνθήκες για την υγεία μας. Τους οφείλουμε πολλά!

Εύχομαι ο «Ερωδιός» μου να επιφυλάσσει κάθε μέρα ένα χαμόγελο για τους ανθρώπους του Νοσοκομείου Λευκάδας αλλά και για τους επισκέπτες του.

Οφείλω  πολλές ευχαριστίες στο διοικητή Ι. Μπάκαβο που δέχτηκε άμεσα το αίτημά μου για δωρεά και τοποθέτηση του έργου μου σε περίοπτη θέση στην είσοδο του Νοσοκομείου.

Καίτη Ματαφιά Χόρτη

Ιούλιος 2020

"Λευκάδα, Ο κύκλος των αθλητών"

 «Λευκάδα, Ο κύκλος των αθλητών»

 20 Ιουλίου έως 25 Αυγούστου 2020

 

Ο Δήμος Λευκάδας και

η Ένωση Ξενοδόχων Λευκάδας διοργανώνουν

 στο κυκλικό παρτέρι στην είσοδο της Λευκάδας

 μια υπαίθρια εικαστική θεματική  παρέμβαση με 11 μεγάλου μεγέθους έργα μεταλλοτεχνίας

της Καίτης Ματαφιά Χόρτη με θέμα το αθλητικό ιδεώδες! 

«Λευκάδα, O κύκλος των αθλητών»

Η ιδέα της γραμμικής απεικόνισης των αθλημάτων μου δημιουργήθηκε βλέποντας τα αθλήματα ως κίνηση. Λόγω του ότι τα τμήματα και εξαρτήματα του ποδήλατου μπορούν να αποδώσουν μια γραμμική παράσταση θεώρησα ότι  η κατασκευή τους θα είχε πολύ καλό αποτέλεσμα! Πράγματι, άρχισα να μετατρέπω τα «ποδηλατικά» υλικά σε τμήματα του σώματος ή του αντικειμένου που χρησιμοποιεί κάθε αθλητής. Επίσης η πλαστικότητα του υλικού μου έδωσε τη δυνατότητα να απεικονίσω την κίνηση του αθλητή όταν είναι αναγκαία.

Υπάρχει μια βασική αρχή στη Γλυπτική. Μαθαίνεις να κοιτάς το περίγραμμα των ανθρώπων και των πραγμάτων. Έτσι κι εγώ βλέποντας έναν αθλητή καταγράφω την κίνηση και όχι αυτόν καθαυτό τον αθλητή. Με ενδιαφέρει η προσπάθεια που καταβάλλει για να έρθει πρώτος!

Χρησιμοποιώ πάντα το ποδήλατο ως υλικό γιατί δίνει άπειρες δυνατότητες κατασκευής ενώ η μεταλλοτεχνία είναι μια μορφή προσθετικής τέχνης  που μπορεί να ανταποκριθεί και να αποδώσει σε όλα τα σχήματα. Ακολουθεί τη νέα μορφή που τους δίνεις. Υποδηλώνει δυναμισμό αντίστοιχο με εκείνον του μετάλλου.

Το ποδήλατο είναι ένα μηχάνημα που έχει πολλές ζωές. Δεν μπορείς να το πετάξεις όταν θα έχει πλέον  παλιώσει ως μεταφορικό μέσο. Πρέπει να του δώσεις μια ευκαιρία ακόμη...

 

Βέβαια όλα αυτά τα έργα πραγματοποιήθηκαν χάρη στον Ιωάννου Χ. ο οποίος επιμελήθηκε την κατασκευή τους με ιδιαίτερο ζήλο. Η δουλειά του είναι αξιοθαύμαστη!

 Καίτη Ματαφιά Χόρτη, εικαστικός, Ιούλιος 2020 

Η Λευκάδα είναι ο τόπος του ποδήλατου. Ένα προικισμένο νησί ιδανικό για ποδηλατοπορείες αφού συνδυάζει απόλυτα το μοναδικό τοπίο με τη σωματική άσκηση.

 Δυο λόγια για τη δημιουργό: H Καίτη Ματαφιά  Χόρτη γεννήθηκε στην Αθήνα και κατάγεται από την πόλη της Λευκάδας με την οποία αισθάνεται πως  τη συνδέουν πολλά. Μητέρα δύο κοριτσιών, δημοσιογράφος επί 35 χρόνια,  συγγραφέας και εκδότρια παιδικών βιβλίων (Οι Ιστορίες του Μπούμπη), κράτησε δυνατή τη σχέση της με την τέχνη και το περιβάλλον. Ξεκίνησε το εικαστικό της “ταξίδι” το 2007 με δασκάλα την Ευδοκία Παπουλή. Ολοκλήρωσε τους κύκλους μαθημάτων των Εργαστηρίων Γλυπτικής Ν. Περαντινού σε Αθήνα και Πάρο. Με το ποδήλατο άρχισε να ασχολείται το 2011 συγκεράζοντας τις δύο μεγάλες της αγάπες: ποδήλατο και γλυπτική. Θεωρεί τη Λευκάδα τόπο έμπνευσης και δημιουργίας! Katehorti.blogspot.gr, https://www.facebook.com/search/top/?q=art%26creativity

 

ΧΟΡΗΓΟΣ: INTERCONTOR ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ

"Η όλη ιδέα του ποδηλάτου είναι ένα έργο τέχνης", συνέντευξη με την Καίτη Χόρτη

Η Στέλλα Σεβαστοπούλου συνομιλεί με την Καίτη Χόρτη, μια γλύπτρια με οικολογική συνείδηση που απολαμβάνει τη μετατροπή της βιομηχανικής μορφής του ποδηλάτου σε ζώα και έντομα (μεταξύ άλλων) δίνοντάς του μια νέα πνοή ζωής.

Το ποδήλατο εφευρέθηκε το 1839 από τον Σκωτσέζο σιδερά Κιρκπάτρικ Μακμίλαν. Από τότε έχει γίνει ένα από τα πιο δημοφιλή μέσα μεταφοράς σε όλο τον κόσμο, και έχει δει ένα "κύμα" δημοτικότητας κατά τις τελευταίες δεκαετίες, λόγω του φιλικού προς το περιβάλλον χαρακτήρα του, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι είναι μια δυναμική μορφή άσκησης. Τα περισσότερα κέντρα πόλεων σε όλο τον κόσμο δημιουργούν ποδηλατόδρομους (και ο δήμος Αθηναίων δεν αποτελεί εξαίρεση, αφού ανακοίνωσε πρόσφατα τα τελευταία σχέδιά του για να δημιουργήσει έναν στη λεωφόρο Πανεπιστημίου), και αυτό δείχνει ότι αυτό το παραδοσιακό μέσο μεταφοράς είναι εδώ για να μείνει.

Αλλά τι γίνεται με τον κόσμο της τέχνης; Πώς το ποδήλατο έχει επηρεάσει αυτό τον τομέα; Ας αναφέρουμε τον πατέρα της τέχνης, Marcel Duchamp, ο οποίος το 1913 στερέωσε μια ρόδα ποδηλάτου σε ένα σκαμνί, και έτσι δημιούργησε μια θέση για το «ready-made» στην ιστορία της τέχνης. Σήμερα, η Ελληνίδα καλλιτέχνης Καίτη Χόρτη φαίνεται να έχει εμπνευστεί από τέτοιες καλλιτεχνικές αντίκες ποδηλάτων, μόνο που προτιμά να μετατρέψει αυτό το μέσο μεταφοράς σε ζώα και έντομα, αθλητικές δραστηριότητες, ή ακόμα και σε ζώδια, παρά σε εννοιολογικά αινίγματα τέχνης. Ο στόχος της είναι διαδραστικός, αλλά και οικολογικός:

- Πείτε μας λίγα πράγματα για την εικαστική πορεία σας, και πώς καταλήξατε να διαλέξετε το ποδήλατο ως πρώτη ύλη για τα έργα σας.

- Αφότου τελείωσα τα μαθήματα γλυπτικής στο Εργαστήριο Περαντινού με δασκάλα την αείμνηστη Ευδοκία Παπουλή-Δημητροπούλου, σκέφτηκα πως ένα υλικό που με ενδιαφέρει είναι το μέταλλο και ιδιαίτερα το έτοιμο, ως προς τη μορφή του, μέταλλο του ποδήλατου. Έτσι χρησιμοποιώντας ενός φίλου το παλιό ποδήλατο δημιούργησα το πρώτο μου έργο, τη Ζωή-ποδήλατο. 

- Υπάρχει και μια περιβαλλοντική διάσταση στη δουλειά σας. Εξηγήστε μας.

-Ναι, ασφαλώς υπάρχει. Ασχολούμαι με την ανακύκλωση και την επανάχρηση των υλικών από το 2009. Είμαι φανατική θα έλεγα. Οπότε σε αυτό το πλαίσιο θεωρώ πως ένα ποδήλατο δεν μπορεί να καταστραφεί, μπορεί να έχει μια νέα «ζωή» ως έργο τέχνης. Ήδη το ποδήλατο θεωρώ πως είναι ένα έργο τέχνης!

- Τι ρόλο έχει παίξει η τέχνη στη ζωή σας;

- Η τέχνη νομίζω πως είναι ένας τρόπος να αναπνέουμε. Δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι που δεν εμπεριέχει την έννοια της τέχνης. Από μικρή έφτιαχνα πράγματα, κεντούσα (μια λαϊκή μορφή τέχνης), έπλεκα, ζωγράφιζα (λίγο). Όλα για μένα είναι τέχνη… ακόμη και το πώς θα ντυθείς.  

- Είσαστε και δημοσιογράφος, πώς συμβαδίζουν αυτές οι δύο πλευρές της ζωής σας (το εικαστικό/δημοσιογραφικό);

- Η δημοσιογραφία (για την ακρίβεια είμαι εσωτερικός συντάκτης) είναι ένας τρόπος βιοπορισμού. Από την τέχνη δεν θα μπορούσα να ζήσω. Άλλωστε δεν ασχολήθηκα από μικρή με την τέχνη ίσως γιατί την έβλεπα ως χόμπι. Όταν όμως αποφάσισα να πάω στο Εργαστήριο Γλυπτικής Περαντινού (2007), μπήκα πιο βαθιά σε αυτό το χώρο και στη συνέχεια λόγω έλλειψης δουλειάς είχα το χρόνο να αφιερωθώ σε αυτή. 

- Έχετε και μια μεγάλη αγάπη για την ιδιαίτερη πατρίδα σας, τη Λευκάδα. Έχει υπάρξει και πηγή έμπνευσής για τη δουλειά σας;

- Η Λευκάδα είναι ο τόπος καταγωγής μου. Δεν γεννήθηκα εκεί ούτε έχω ζήσει ποτέ. Πάντα πάω ως τουρίστρια, όμως είναι ένας χώρος που μου δημιουργεί ευχάριστα συναισθήματα και κυρίως δημιουργικά. Ίσως είναι η φύση (πολλές ελιές), η θάλασσα του Ιονίου, ο συνεχής άνεμος. Είναι ένας ξεχωριστός τόπος και σίγουρα υπάρχει καταγραφή και στο DNA… Eκεί μου ήρθε και η έμπνευση να εκθέσω τα έργα μου (2017) στην ξέρα (διαχωριστικό γης) του ιβαριού!

- Έχετε μια απίστευτη ικανότητα να μεταμορφώνετε το βιομηχανικό σχήμα ενός ποδηλάτου σε ένα ζουζούνι (όπως σε μια μύγα ή πασχαλίτσα, και πολλών άλλων εντόμων). Περιγράψτε μας την εικαστική διαδικασία σας και πώς καταλήγετε στα θέματα που απεικονίζετε στα γλυπτά σας.

- Η ιδέα μου είναι (βλέποντας ένα ποδήλατο) πώς θα μπορούσε να μεταμορφωθεί σε κάτι έμψυχο. Για παράδειγμα, η σέλα του ποδήλατου ταιριάζει με το ράμφος ενός πουλιού, ο σκελετός του μπορεί εύκολα να γίνει σκελετός πουλιού. Έτσι προσπαθώ κάθε κομμάτι του ποδήλατου να το κάνω κομμάτι ενός ζώου. Παρότι έχω φτιάξει διάφορα ζώα νομίζω πως του ταιριάζει πολύ η μετατροπή του σε πουλί με τη ρεαλιστική αλλά και τη μεταφορική έννοια (πετάει).  

- Η μεταλλουργία είναι μια ιδιαίτερα δύσκολη μορφή γλυπτικής που θα έλεγα ότι λίγες γυναίκες διαλέγουν με τόσο πάθος. Τι είναι αυτό που σας έλκει σ’ αυτό το είδος τέχνης;

- Θεωρώ πως το μέταλλο είναι ένα στέρεο υλικό και ταυτόχρονα εύπλαστο. Μπορείς να του δώσεις ό,τι μορφή θέλεις. Για μένα προσομοιάζει και με ύφασμα. Απλώς είναι δύσκολο στη χρήση, θέλει ειδικά μηχανήματα, βγάζει μουτζούρα… όλα αυτά που δεν θέλουν οι γυναίκες. Εμένα μου αρέσει πολύ και υπάρχουν πολλές γυναίκες γλύπτριες που έχουν ασχοληθεί μόνο με το μέταλλο.

- Ποιες γλύπτριες σας έχουν εμπνεύσει στις δημιουργίες σας;

- Υπάρχουν πολλές γυναίκες γλύπτριες αλλά εμένα με έχουν επηρεάσει η Χρύσα Βαρδέα (γνωστή παγκοσμίως ως Chryssa), έργο της οποίας υπάρχει στη στάση του Μετρό (Ευαγγελισμός) και είναι αντίγραφο του έργου της Mott Street (1983), επηρεασμένο από την Chinatown του Μανχάταν. Αλλά και το έργο της Κλυταιμνήστρα (1967) σήμερα βρίσκεται έξω από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Επίσης πολύ χαρακτηριστική γλύπτρια ήταν η Ναταλία Μελά που καταπιανόταν με την κατασκευή ζώων (κατσίκες, ταύρος, κόκορας, δράκος κ.ά.) αμιγώς φτιαγμένα από μέταλλο.

- Έχετε πραγματοποιήσει πολλές εκθέσεις, και η έκθεσή σας στο Μπάγκειο (ένας ξεχωριστός εκθεσιακός χώρος) ήταν πολύ ενδιαφέρουσα. Πείτε μας γι’ αυτή την έκθεση, και για άλλες που σας έχουν μείνει ως αξέχαστες και σημαντικές εμπειρίες στην εικαστική σας πορεία.

- Η έκθεση στο Μπάγκειο τον Δεκέμβρη του 2019 ήταν πράγματι μια μοναδική εμπειρία έκθεσης σε κλειστό χώρο. Όμως ο χώρος αυτός αποπνέει τόση ιστορία που νομίζω πως ό,τι και να εκθέσεις εκεί παίρνει ιδιαίτερη χροιά. Είχα επίσης τη χαρά να κάνω μια πολύ ωραία υπαίθρια έκθεση στη Λευκάδα (2017) και μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση στoν κήπο του Black Duck (2018) στην Αθήνα (Μουσείο της Πόλς των Αθηνών). Ήταν όλες ατομικές και πολύ διαδραστικές!

- Πώς σας επηρέασε η πανδημία του κορονοϊού εικαστικά; Βρήκατε αυτή την περίοδο απομόνωσης δημιουργική ή όχι;

- Στη διάρκεια της απαγόρευσης εξόδου ασχολήθηκα με την ολοκλήρωση 10 έργων που είναι η τελευταία μου δουλειά. Είχαν φτιαχτεί σε πρώτη φάση τον Νοέμβριο-Δεκέμβριο (2019) και ολοκληρώθηκαν τώρα (2020). Οπότε δεν είχα χρόνο να καταλάβω ότι δεν μπορώ να πάω όπου θέλω. Βέβαια μου έλειψαν πολλά εικαστικά ερεθίσματα αλλά τι να κάνουμε…

- Τι σχεδιάζετε τώρα; Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

Είχα κανονίσει προ κορονοϊού να κάνω μια έκθεση στη Λευκάδα με τα έργα μου που είναι 10 αθλήματα. Οπότε νομίζω πως θα προχωρήσει αυτό το project γιατί θα είναι υπαίθρια. Απομένει να δούμε τι θα πουν οι αρμόδιοι. Ραντεβού στη Λευκάδα, λοιπόν, Ιούλιο-Αύγουστο 2020! 

https://artsceneathens.com/2020/05/21/interview-with-kate-horti-the-whole-concept-of-the-bicycle-is-a-work-of-art/

Αθλήματα, επανάχρηση ποδήλατου, 2020

Στήβεν Αντωνάκος και MOMUS Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης

Όταν ο Στήβεν Αντωνάκος δώρισε το 2012 67 έργα-τυπώματά του στο τότε Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (σημερινό MOMUS) τα συνόδευσε με μια επιστολή που αποτύπωνε την άποψή του: "Υπάρχουν μεγάλοι δρόμοι που μπορούν να εξερευνηθούν και να φέρουν καρπούς από τη μελέτη της σχέσης ανάμεσα στα έργα των Ρώσων πρωτοπόρων και της συγκεκριμένης και αφηρημένης γεωμετρίας που χρησιμοποιώ με ποικίλα μέσα εγώ, στα δικά μου έργα».

Σήμερα έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε τους δικούς μας συσχετισμούς περιδιαβαίνοντας τους χώρους του Μουσείου Άλεξ Μυλωνά (παράρτημα του MOMUS) στην Αθήνα. 

Δύο κοσμογονικές τεχνοτροπίες (Ρωσική Πρωτοπορία και Στήβεν Αντωνάκος) μας βάζουν σε έναν κόσμο γραμμικό, φωτεινό, οπτιμιστικό, δημιουργικό, αφηρημένο αλλά και τόσο συγκεκριμένο. Μας καθοδηγούν σε μια γραμμή όπου ισορροπούμε και ατενίζουμε το μέλλον. Βλέπουμε στο βάθος το φως και προσπαθούμε να το φτάσουμε... Είμαστε μέρος ενός σύμπαντος και έχουμε χαραγμένο το δρόμο μας. Γιατί αυτοί οι μεγάλοι καλλιτέχνες μας τον χάραξαν...

Παραθέτω φωτογραφίες που είχα τραβήξει στο Παλιό Ελαιουργείο της Ελευσίνας όπου είχε εκθέσει ο Στήβεν Αντωνάκος το 2011. Εκεί πραγματικά μέσα στα χαλάσματα έβλεπες το Νέον να σου δείχνει το δρόμο...

 

Από: 5/3/20-24/5/20

Εγκαίνια: Εγκαίνια: Πέμπτη 5 Μαρτίου 2020, ώρα 19:30
Μέρες & ώρες λειτουργίας Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο: 11:00 - 19:00, Πέμπτη:11:00 - 22:00, Κυριακή: 11:00 - 16:00

MOMus - Μουσείο Άλεξ Μυλωνά, Πλ. Ασωμάτων 5, Θησείο

Ξεναγήσεις για το κοινό, κάθε Σάββατο και Κυριακή, στις 12:00 και στη 13:00.

Πληροφορίες / Κρατήσεις: Tηλ.: 210 3215717

Πρόσκληση σε εκδήλωση!

Χριστουγεννιάτικο δέντρο!

Χριστουγεννιάτικο δέντρο, εξαρτήματα ποδήλατου, 2019, 30Χ12Χ45 εκ.

Έκθεση στο Μπάγκειο, 9 έως 22.12.19

Οι παρεμβατικές και ευρηματικές συνθέσεις της Καίτης Χόρτη

Η καλλιτέχνιδα εκθέτει ενότητες με έργα […] στα οποία περιγράφει και αποτυπώνει μέσα από τη μεταποίηση γνώριμες εικόνες. Ευφάνταστες προσεγγίσεις με ανάλογα χρώματα και υφές συνθέσεων που εκπέμπουν έντονα συναισθήματα κυριαρχούν δυναμικά στα εκθέματά της.

Πρόκειται για σειρά συλλήψεων με περιδιάβαση αντιθέσεων που αποδίδουν τον προβληματισμό και την πρότασή της για τον εσωτερικό, τον πνευματικό και τον εξωτερικό κόσμο. Με εύληπτο τρόπο καλεί τον θεατή να ανακαλύψει νοερά και να συμπληρώσει τη διαδρομή ενώ συνομιλεί με το κοινό με ένα λόγο που πείθει πως η βαθύτερη σχέση της με την τέχνη είναι μακρόχρονη, συστηματική, συνεχής, δοκιμασμένη και αποτελεί ένα βασικό τμήμα παραγωγής σε ευρύτερο πλαίσιο.

Η τεχνική της παραπέμπει σε αποδόσεις που λειτουργούν εκπαιδευτικά. Συγκροτούν μια συνομιλία με διορατική ροή που κινείται χωρίς να υποτάσσεται. Παρεπιδημεί και αφομοιώνεται σε ποικίλες συναντήσεις και πολυσήμαντες αναφορές με έναν εκφραστικό στόχο, έχοντας το βλέμμα της στραμμένο στον ορίζοντα του κατασκευαστικού γίγνεσθαι.

Η παρασκευαστική διαδικασία για την παραγωγή των συγκεκριμένων επιτευγμάτων την απασχολεί καίρια και ουσιαστικά με συνέπεια, ταύτιση και μετάβαση από το ιδιωτικό στο δημόσιο, από το ατομικό στο συλλογικό. Η καταγραφή αποτελεί την πρώτη και σημαντικότερη σημασιολογική ύλη της.

Στη συνέχεια μεταφέρει εικονίσεις που μεταμορφώνονται και διαθλούνται από τη γλώσσα της προέκτασης και της προοπτικής.

Το μετασχηματισμένο πρότυπο απέναντι στο σύστημα της επιτέλεσης που παρατηρούμε συμπληρώνεται από την επένδυση με πολιτισμικά νοήματα και χαράξεις αμεσότητας.

Θέτει ερωτήματα και ερωτηματικά για τις έννοιες της μετάπλασης, της ομοιότητας, της διαφοράς, της κανονικότητας, της ώθησης, της απώθησης, της έκστασης, του διμερούς, του πολλαπλού και της ενσωμάτωσης.

Με ανασυγκρότηση διευθετεί τη διερευνητική πληροφορία και την τονωτική διαστολή της εναλλακτικής δικτύωσης.

Επισυνάπτει μια αποκλειστικά εξωστρεφή εμπειρία που βασίζεται σε ένα αξεδιάλυτο πλέγμα μεταβολών, αντιλήψεων και προβολών.

Ο κύκλος της διαδικασίας επισκόπησης που ακολουθεί θέτει αναγωγές στην οικειότητα, στην επιτήδευση και στο πλαίσιο της ανθρώπινης συνθήκης.

Ο τίτλος της έκθεσης αντλεί επιμερισμούς, προσδιορισμούς και προσανατολισμούς από τα αρχέτυπα της υπάρχουσας ψυχολογίας σηματοδοτώντας πως αντιλαμβανόμαστε τις αναπαραστάσεις που συνδέουν μια σειρά από εκφάνσεις του συνειδητού.

Κατά περίπτωση διερευνά την πολλαπλότητα του διαμέσου. Με τις εκλεπτυσμένες καταθέσεις της επιλέγει, απεκδύει, ενδύει και επιθυμεί να αποτίσει φόρο τιμής στον πολιτισμό, στην ιστορικότητα, στη μοναδικότητα της παράδοσης και της φύσης συγκεντρωτικά και ειδικά μέσα από ένα διαμορφωμένο περιβάλλον που συμπεριλαμβάνει σε καθημερινή χρήση τα φαινομενικά, τα σημαντικά και τα τετριμμένα από τις περιπλανήσεις.   

Εφημερίδα «Ο Λόγος», 1.12.2019, Λεόντιος Πετμεζάς, ιστορικός Τέχνης, συγγραφέας 
Φωτό: Thenia Koureli (1st Zero Waste Festival)

Μια παράσταση με πολλά νοήματα!

Τα «Αξύριστα Πηγούνια» του Γιάννη Τσίρου είναι μια παράσταση έκπληξη, αφού δίνει πολλά διαχρονικά στοιχεία. Για μένα ίσως το κυριότερο είναι το πόσο έχουμε ως λαός συνυπάρξει με τους μετανάστες (οικονομικούς) και πόσο λίγο το αναφέρουμε στην καθημερινότητά μας. Θεωρώ πως είναι ένα πολύ μεγάλο "κεφάλαιο" που προσπαθούμε με κάθε τρόπο να "σπρώξουμε κάτω από το χαλί". Βέβαια εδώ θα έλεγα πως και οι ίδιοι οι μετανάστες στην προσπάθειά τους να αφομοιωθούν (προφανώς για να μη γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης κάθε μορφής) "βοηθάνε" ακόμη περισσότερο στο κρύψιμο. Όμως αυτό το θέμα πρέπει κάποτε να το αποδεχτούμε και να πούμε πως κι εμείς έχουμε "συνεργαστεί". Κοινώς να μην κάνουμε τους Κινέζους...

Από το σάιτ του Από Μηχανής θέατρου:

Το βραβευμένο θεατρικό έργο «Αξύριστα Πηγούνια» του Γιάννη Τσίρου («Άγριος Σπόρος», «Αόρατη Όλγα», «Τα Μάτια Τέσσερα») το οποίο τιμήθηκε με το A΄ βραβείο νέου συγγραφέα το 2004, από το ΥΠΠΟ ανεβαίνει στο Από Μηχανής Θέατρο τον Νοέμβριο του 2019 σε σκηνοθεσία του Γιώργου Παλούμπη.

Το σημαντικό αυτό θεατρικό κείμενο, 13 χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα* και πάνω από 20 μετά την πρώτη του γραφή, αποδεικνύεται πιο σύγχρονο και πιο επίκαιρο από ποτέ. Η ανθρώπινη εκμετάλλευση, η κατάσταση των μεταναστών, η σεξιστική αντιμετώπιση της γυναίκας, η οικονομική ανισότητα και οι σχέσεις εξουσίας – τα ζητήματα που θίγει το έργο – έχουν μάλλον διογκωθεί στις μέρες μας, παρά αμβλυνθεί. Τα «Αξύριστα Πηγούνια» έρχονται μετά από δέκα και πλέον χρόνια που η χώρα μας ζει καθοριστικές εξελίξεις για να προβληματίσουν και να συγκινήσουν σαν να μιλούν για το εδώ και το τώρα.

*Το έργο έχει ξαναπαιχτεί με μεγάλη επιτυχία από το 2006 και για δύο σαιζόν στο Θέατρο «Πόρτα» σε σκηνοθεσία Θανάση Παπαγεωργίου με τον Ιεροκλή Μιχαηλίδη, τον Γεράσιμο Σκιαδαρέση τον Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο και την Λαμπρινή Αγγελίδου.

Συγγραφέας: Γιάννης Τσίρος
Σκηνοθέτης: Γιώργος Παλούμπης
Σκηνογραφία: Νατάσα Παπαστεργίου
Κοστούμια: Νατάσα Παπαστεργίου
Φωτισμοί: Βασίλης Κλωτσοτήρας
Ερμηνεύουν: Αντώνης Κρόμπας, Ηλίας Βαλάσης, Στέλιος Δημόπουλος, Μαρία Νεφέλη Δούκα

«Από Μηχανής» Θέατρο, Ακαδήμου 13, τηλέφωνο: 210.5232097 www.amtheater.gr