Η Ευθαλία έχει κέφια!

Τι δεν φτιάχνουν αυτά τα δύο χέρια; Από κοσμήματα με ύφασμα μέχρι τσαντάκια σε σχήμα σκύλου και γάτας και ποδιές με απλικαρισμένες γάτες και σκύλους -γιατί βέβαια τα ζωάκια είναι το φετίχ της Ευθαλίας! Όλα τα είδη της δημιουργού είναι μια ευχάριστη "παρέα" που γεμίζει το πάγκο της και προκαλεί για αγορά... Οι καρδούλες δε με τη "γέμιση" λεβάντας συνδυάζουν το σχέδιο με το άρωμα... Κάθε ντουλάπα οφείλει να έχει κι από μία! Αυτό τον καιρό η Ευθαλία δείχνει την πραμάτειά της σε επιλεγμένα χριστουγεννιάτικα μπαζάρ. Αναζητήστε τη την Πέμπτη 13 και Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου στο Bazaar των Κωνσταντινουπολιτών, Δημ. Σούτσου 46, μετρό Αμπελόκηποι, από τις 11.00πμ. - 8.30 μμ. Και τον υπόλοιπο καιρό στη σελίδα της στο facebook Δια χειρός Ευθαλίας.

"Η πόλη σε κίνηση"

Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους
Ορίζοντας Γεγονότων - Εταιρεία πολιτιστικών δράσεων & συμβάντων
(2-20 Δεκεμβρίου, Πολυχώρος Πολιτισμού Δήμου Ήλιδας)

Ο πολιτιστικός οργανισμός Ορίζοντας Γεγονότων συναντά ξανά το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, πάνω στην ίδια πρόθεση όπως πάντα: Να υπερβούμε τους εαυτούς μας, να προσφέρουμε στον τόπο -μας- νόημα όπως και το αντίστροφο. Να προσφέρουμε τόπο στο νόημα. Βλέποντας τον δημόσιο χώρο ως μια άλλου τύπου κινηματογραφική αφήγηση, καλλιτέχνες της Ηλείας -και όχι μόνο-, με την εικαστική τους ματιά, καλούνται να πλαισιώσουν και να εμψυχώσουν με δημόσια καλλιτεχνικά έργα την πόλη της Αμαλιάδας.

Ποδηλατό... Σπορος

Μια πολύ καλή συνεργασία ξεπήδησε ξαφνικά... Έχει το όνομα Σποράκι και είναι ένας όμορφος, ζεστός και ξεχωριστός χώρος (irish pub) όπου θα φιλοξενηθούν τα έργα μου για το Δεκέμβρη. Ο ιδιοκτήτης της pub, Γιάννης Ζαμπακόλας, έχοντας και ο ίδιος καλλιτεχνικές ανησυχίες, μιας και έχει διακοσμήσει ο ίδιος την pub, βρήκε στα έργα μου μια rock αισθητική! Παίρνοντας ως αφορμή το όνομα της pub, Σποράκι, σκέφτηκα ότι μπορούμε να ονομάσουμε αυτή τη συνεύρεση ως Ποδηλατό… Σπορο, εκεί δηλαδή που το ποδήλατο συνάντησε το σπόρο και προχώρησαν μαζί... Από τις 5 Δεκέμβρη, λοιπόν, και για όλο το μήνα θα μπορείτε να απολαμβάνετε το ποτό σας παρέα με τον Ποδηλάτη, το Τζιτζίκι, τη Μέλισσα, την Πασχαλίτσα, την Πεταλούδα στο ποδήλατο και την Μπαλαρίνα. 


"H Καίτη Χόρτη χρησιμοποιεί τα ποδήλατα, τα αποσυνθέτει και τα επανασυνθέτει, επιβεβαιώνοντας τον κανόνα που λέει ότι έργο τέχνης είναι η μετακίνηση του υλικού σε ένα χώρο. Έτσι εντάσσει αρμονικά τις συνθέσεις της μέσα σε ένα χώρο πραγματικό για να μας αποδείξει ότι φαντασία και πραγματικότητα λειτουργούν σε μια ανατροφοδότηση η μία της άλλης.
Κυρίαρχο σχήμα ο κύκλος με τις ακτίνες, που λειτουργούν σαν ήλιοι που προέρχονται από τη χώρα των εσπερίδων και εκπέμπουν φως. Δομημένα έργα πάνω σε άξονες σαν δέντρα που έχουν ρίζες και πάνω τους ανθίζουν μορφές που έχει συλλάβει η Καίτη Χόρτη και μας δίνει την ευκαιρία να δούμε και να αγγίξουμε …" Σοφία Μπόμπολη, Εικαστικός – Επιμελήτρια

«Ποδηλατό… Σπορος», Έργα μεταλλοτεχνίας από ποδήλατα της Καίτης Χόρτη
Σποράκι Rock Irish Pub, Αρχελάου 9-11, Παγκράτι
Από: 5 έως 25 Δεκεμβρίου 2018

Λευκό... από τη Ζάννα Αρτέμη!

Για ακόμη μια φορά η Ζάννα μας εκπλήσσει με τη δραστηριότητά της. Αυτήν τη φορά μας επιφυλάσσει μια πραγματικά ενδιαφέρουσα συνεργασία: Coco-Mat και "Λευκό". Ο απόλυτος συνδυασμός! Έχουμε από τη μια την αγνότητα του υλικών της Coco-Mat και από την άλλη την απλότητα των έργων της Ζάννας. Στις 7 Δεκεμβρίου λοιπόν, θα βρεθούμε στις 6:30 το απόγευμα, στο COCO MAT (Πατριάρχου Ιωακείμ 36, Κολωνάκι), όπου εγκαινιάζεται η ατομική έκθεση της Ζάννας Αρτέμη, με τίτλο «Λευκό».

Η κριτικός τέχνης Ήρα-Παρασκευή Παπαποστόλου έγραψε:

«Τα σπίτια της Ζάννας Αρτέμη, στους απαλούς τόνους του λευκού και του γαλάζιου, μεταφέρουν στον θεατή μια αίσθηση ηρεμίας και γαλήνης. Ο άνθρωπος είναι απών στο έργο της, αλλά υπονοείται από τα δημιουργήματά του. Τα έργα μοιάζουν να κατοικούνται, μιας και όσα βλέπουμε είναι σαν να τα παρακολουθούμε από κάποιο φανταστικό παράθυρο.

Ρώμη, αρχαία, θρησκευτική, παντοτινή!

Η Ρώμη είναι η πρωτεύουσα της Ιταλίας και μία από τις ιστορικότερες πόλεις της Ευρώπης. Έχει περίπου 5 εκατ. κατοίκους και νόμισμα το ευρώ. Η Ρώμη είναι μια πόλη με σπουδαία ιστορία και αξιοσημείωτη προσφορά στην επιστήμη, τον πολιτισμό και τις τέχνες. Γι' αυτό το λόγο, καθώς και για τα πολυάριθμα και εξαιρετικής ομορφιάς μνημεία της, έχει ονομαστεί «η αιώνια πόλη». H Ρώμη ελάχιστα καταστράφηκε από τους κατακτητές της, και γι’ αυτό διαθέτει αρκετά δείγματα του πολιτισμού της. Βρίσκεται στην κεντρική Ιταλία, στην περιφέρεια Λάτιο, και διατρέχεται από τον ποταμό Τίβερη. Η ιστορική πόλη είναι κτισμένη ανατολικά του ποταμού και είναι ιδιαίτερα γραφική, έτσι όπως είναι κτισμένη πάνω στους εφτά λόφους. Δεκαπέντε μεγάλες γέφυρες ενώνουν τη μια μεριά της Ρώμης με την άλλη. Το κέντρο της Ρώμης απέχει περίπου 24 χιλιόμετρα από το Τυρρηνικό πέλαγος. Μέσα στα όριά της βρίσκεται το Βατικανό, ένα ξεχωριστό κρατίδιο που είναι η έδρα της Καθολικής Εκκλησίας και του Πάπα.

Το Γούρι του 2019!

 Ήρθε λοιπόν ο καιρός να φτιάξω ένα Γούρι για το 2019. Άμεσα μου ήρθε η ιδέα ενός ακροκέραμου - η μεγάλη μου αγάπη! Οπότε επεξεργάστηκα ένα σχέδιο που έχω από την εποχή των μαθημάτων μου στο Εργαστήριο Περαντινού και ιδού το αποτέλεσμα. Στη συνέχεια αναζήτησα το μήνυμα που "εκπέμπει" μια και νομίζω πως είναι απαραίτητο να δίνουμε ένα μήνυμα σε ένα τόσο σημαντικό αντικείμενο όπως το γούρι. Το ανθέμιο λοιπόν συμβολίζει πλούτο και ευμάρεια. Εγώ θα προσέθετα ότι αφού θα έχουμε ευμάρεια θα έχουμε και καλή υγεία. Άρα με αυτό το δημιούργημά μου εύχομαι σε όλους τους ανθρώπους Υγεία και ευμάρεια για το 2019 -και όχι μόνο! Καλή χρονιά!  

Αργεντινή, με καλούς ανέμους!

Η Αργεντινή Δημοκρατία βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Λατινικής Αμερικής, μεταξύ των Άνδεων και του νοτίου Ατλαντικού ωκεανού. Συνορεύει με την Ουρουγουάη, τη Βραζιλία, την Παραγουάη, τη Βολιβία και τη Χιλή. Πήρε την ονομασία της από το «αργέντουμ» (άργυρος), το πολύτιμο μέταλλο που προμηθεύονταν οι πρώτες ευρωπαϊκές αποικίες από την περιοχή. Ο πληθυσμός είναι 39,5 εκατ. περίπου, η έκταση 2.766.890 τετρ.χλμ. και έχει νόμισμα το πέσο Αργεντινής. Το 85% του πληθυσμού αποτελείται από λευκούς, ενώ το 15% από Ινδιάνους και άλλες φυλές. Η επίσημη θρησκεία είναι η ρωμαιοκαθολική (93%). Πρωτεύουσα της χώρας είναι το Μπουένος Άιρες, το οποίο βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της χώρας, και είναι ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια του Ατλαντικού ωκεανού. Η Αργεντινή διεκδικεί μερικά νησιά του Νότιου Ατλαντικού, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνονται και τα νησιά Φόκλαντ, που ανήκουν στη Μεγάλη Βρετανία, όπως επίσης και τμήμα της Ανταρκτικής. Η Αργεντινή παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία, καθώς η χώρα έχει μεγάλη έκταση. Στη μορφολογία της δεσπόζει ο ορεινός όγκος των Άνδεων, της μεγάλης οροσειράς της Νότιας Αμερικής. Το βορειοανατολικό τμήμα της χώρας καταλαμβάνει το Γκραν Τσάκο, ένα χαμηλό οροπέδιο, το οποίο καλύπτεται από λιβάδια, σαβάνες και δάση. Στην περιοχή βόρεια του Μπουένος Άιρες και στις εκβολές του Ρίο ντε λα Πλάτα σχηματίζεται μια ζώνη τελμάτων και ελών. Νοτιότερα του Γκραν Τσάκο εκτείνονται οι περίφημες πεδιάδες της Αργεντινής, οι «πάμπας». Ο σημαντικότερος ποταμός είναι ο Παρανάς. Η σύμπτωση των εκβολών του Παρανά και του Ουρουγουάη, βόρεια του Μπουένος Άιρες, σχηματίζει τον Ρίο ντε λα Πλάτα, πλάτους από 60 ως 180 χλμ. Σε έναν άλλο παραπόταμο του Παρανά, τον Ιγκουάσου, ο οποίος αποτελεί μικρό τμήμα των βόρειων συνόρων της Αργεντινής με τη Βραζιλία, σχηματίζονται οι καταρράκτες Ιγκουάσου, πλάτους 4 χιλιομέτρων και μέσου ύψους 61 μέτρων. Από τις λίμνες, οι σημαντικότερες είναι η Κολουέ και η λίμνη Μπουένος Άιρες. Το μεγαλύτερο μέρος της Αργεντινής βρίσκεται στην εύκρατη ζώνη και παρουσιάζει ήπιο κλίμα, εκτός από το βόρειο τμήμα της που βρίσκεται στην τροπική ζώνη και το οροπέδιο Γκραν Τσάκο που παρουσιάζει υποτροπικό κλίμα.
Επίσημη γλώσσα της Αργεντινής είναι η ισπανική, που ομιλείται από το 95% περίπου του πληθυσμού της χώρας. Ακόμη χρησιμοποιούνται η ιταλική, η γερμανική, η αγγλική και άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες.

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Η οικονομία της Αργεντινής υφίσταται μια μακρόχρονη ύφεση, που οφείλεται κυρίως στην ταραγμένη πολιτική ζωή της και στην κακή διαχείριση της οικονομίας της, από την οποία φαίνεται να εξέρχεται τα τελευταία μόλις χρόνια. Η οικονομία της Αργεντινής βασίζεται κυρίως στον αγροτικό τομέα όπου απασχολείται το 12% του πληθυσμού της. Οι αγροτικές εκτάσεις της χώρας είναι συγκεντρωμένες σε λίγα μεγάλα αγροκτήματα, τα οποία αποτελούν τη βασική μονάδα της οργάνωσης της αγροτικής παραγωγής. Κυριότερα γεωργικά προϊόντα της Αργεντινής είναι το σιτάρι, το καλαμπόκι, το βαμβάκι, το ζαχαροκάλαμο, ο καπνός, το κριθάρι, το ρύζι, οι πατάτες, τα σταφύλια, διάφορα φρούτα και λαχανικά. Περισσότερο αναπτυγμένος και αποδοτικός είναι ο κλάδος της κτηνοτροφίας. Η Αργεντινή είναι από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς βοδινού κρέατος, μαλλιού, δέρματος και άλλων κτηνοτροφικών προϊόντων. Στη χώρα εκτρέφονται βοοειδή, πρόβατα, χοίροι και άλογα. Αξιόλογα είναι και τα έσοδα από την αλιεία (κυρίως μπακαλιάροι και αντσούγιες) και την υλοτομία. Η βιομηχανία απασχολεί το 33% των εργαζομένων της χώρας και την καθιστά αυτάρκη στα κυριότερα καταναλωτικά αγαθά και εξαγωγέα βιομηχανικών προϊόντων στις αγορές της Λατινικής Αμερικής. Σημαντική και με μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης είναι η παραγωγή της εξορυκτικής βιομηχανίας. Σε αρκετές περιοχές της χώρας αντλείται πετρέλαιο και φυσικό αέριο, σε ποσότητες που καλύπτουν τις ανάγκες της χώρας. Εξορύσσεται γαιάνθρακας, σιδηρομεταλλεύματα, μόλυβδος, ψευδάργυρος, μαγγάνιο, ουράνιο, χαλκός, κασσίτερος, βολφράμιο, μάρμαρο. Επίσης λειτουργούν μονάδες αυτοκινητοβιομηχανίας και κατασκευής γεωργικών μηχανημάτων, ηλεκτρικών συσκευών, χημικές βιομηχανίες, τσιμεντουργίες, χαλυβουργίες, χαρτοποιίες, καθώς και μονάδες επεξεργασίας και μεταποίησης προϊόντων του πρωτογενούς τομέα (κονσερβοποιία, ποτοποιία, βυρσοδεψεία, υφαντουργία). Το εμπόριο απασχολεί το 55% του πληθυσμού. Η Αργεντινή διαθέτει ένα σχετικά αναπτυγμένο οδικό δίκτυο και αρκετά εκτενές σιδηροδρομικό. Σημαντική είναι η συμβολή στις μεταφορές του δικτύου ποταμών της χώρας και οι θαλάσσιες μεταφορές. Διαθέτει 65 αεροδρόμια από τα οποία τα δύο αεροδρόμια του Μπουένος Άιρες, της Κόρντομπα, της Μεντόσα και της Μπαΐα Μπλάνκα είναι τα πιο μεγάλα.

Πασχαλίτσα υπό κατασκευή!

Άλλη μία πασχαλίτσα είδε το φως της δημιουργίας.  Είναι η τρίτη κατά σειρά και έχει τη δική της προσωπικότητα... Κάθε έργο μου αποπνέει μια διαφορετική αύρα και αυτό πιστεύω πως οφείλεται στο γεγονός ότι τα στοιχεία που χρησιμοποιώ κάθε φορά έχουν μια ξεχωριστή δική τους ιδιαιτερότητα. Απεικονίζουν μια ιστορικότητα του μετάλλου στο DNA του οποίου έχει καταγραφεί η διαδρομή του ως μέρος κάποιου συνόλου! Γιατί πραγματικά το μέταλλο με τα δομικά του στοιχεία που είναι στοιχεία δοσμένα από τη φύση είναι ένα υλικό με μεγάλη συνοχή συστατικών. Στην προσπάθειά μας να "φέρουμε" τη σίτα για να αγκαλιάσει τη ρόδα χτυπήσαμε απαλά το μέταλλο ώστε σταδιακά να μετατοπίσει τα φέροντα στοιχεία του και να ενωθεί με τη ρόδα. Κάθε σημείο της κατασκευής είναι και μια πηγή από όπου αναβλύζει η δύναμη της ένωσης! 

Νότια Αφρική, η χώρα της Ναντίν Γκόρντιμερ

Η Δημοκρατία της Νότιας Αφρικής είναι ομοσπονδιακό κράτος που προέκυψε το 1910 από τη συνένωση τεσσάρων κρατιδίων, πρώην βρετανικών αποικιών. Έχει έκταση 1.221.040 τ.χλμ. και πληθυσμό 40.000.000 περίπου κατοίκους. Το νόμισμά της είναι το ραντ και πρωτεύουσα η Πρετόρια. Το 76,3% των κατοίκων της είναι μαύροι αφρικανικής καταγωγής των φυλών Ζουλού, Χόσα, Ντεμπέλε και Σουάζι και το 13,7% λευκοί. Στη Νότια Αφρική επικρατεί καθεστώς ανεξιθρησκείας. Το 80% περίπου του πληθυσμού ασπάζεται διάφορα χριστιανικά δόγματα, από τα οποία κανένα δεν υπερισχύει των υπολοίπων. Καταλαμβάνει το νοτιότερο άκρο της Μαύρης Ηπείρου με βορειότερο φυσικό σύνορό της τον ποταμό Λιμπόπο και νοτιότερο άκρο το ακρωτήριο Αγκούλας. Στα δυτικά βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό και στα ανατολικά από τον Ινδικό ωκεανό. Από βορρά συνορεύει με τη Ναμίμπια, την Μποτσουάνα και τη Ζιμπάμπουε, από ανατολικά με τη Σουαζιλάνδη και τη Μοζαμβίκη. Στο νοτιοαφρικανικό έδαφος δεσπόζει η γεωμορφή ενός μεγάλου οροπεδίου με υψόμετρο από 600 ως 1.800 μ. Το οροπέδιο διαχωρίζεται από την παράκτια ζώνη από τον Μεγάλο Κρημνό.
Ανάμεσα στην παράκτια ζώνη και στην ενδοχώρα απλώνονται σειρές λόφων, που σχηματίζουν ένα είδος φυσικού φράγματος. Ο ποταμός Οράγγης, ο σπουδαιότερος της χώρας, διαρρέει την περιοχή και ο ποταμός Λιμπόπο (ποταμός των Κροκοδείλων) που εκβάλλει στον Ινδικό ωκεανό. Στις δυτικές ακτές (Ατλαντικός ωκεανός) σχηματίζεται ο κόλπος της Αγίας Ελένης και ο όρμος Σαλντάνα, ενώ στις νότιες ακτές σχηματίζεται το ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Το κλίμα της Νότιας Αφρικής είναι ήπιο και θερμό, σχεδόν μεσογειακό, και οι μεγαλύτερες βροχοπτώσεις σημειώνονται από τον Οκτώβριο ως τον Απρίλιο. Το μεγαλύτερο τμήμα της Νότιας Αφρικής καλύπτεται από σαβάνες κυρίως ξερές, στις οποίες ευδοκιμούν ποώδη φυτά. Στις ακτές του Ατλαντικού η βλάστηση εμφανίζει μεσογειακά χαρακτηριστικά και αφθονούν τα πεύκα, οι φοίνικες, οι ευκάλυπτοι, οι μιμόζες κ.ά. Η τοπική χλωρίδα περιλαμβάνει 6.000 είδη περίπου, με αρκετά από αυτά να ενδημούν αποκλειστικά στη Ν. Αφρική. Οι πλαγιές των βουνών σκεπάζονται από πυκνά δάση και στις περιοχές όπου αφθονούν οι βροχές επικρατεί τροπική βλάστηση. Η πανίδα θεωρείται από την πολιτεία εθνική περιουσία και απαγορεύεται το κυνήγι των άγριων ζώων.

Περού, η χώρα των Ίνκας

Η Δημοκρατία του Περού βρίσκεται στη νότια Αμερική. Συνορεύει βόρεια με τοΕκουαδόρ και την Κολομβία, ανατολικά με τη Βραζιλία και τη Βολιβία, νότια με τη Χιλή και δυτικά βρέχεται από τον Ειρηνικό ωκεανό. Το Περού είναι η χώρα των Άνδεων. Έχει έκταση 1.285.220 τ.χλμ., πληθυσμό 28.000.000 περίπου κατοίκους και νόμισμα το νέο σολ. Πρωτεύουσα είναι η Λίμα. Απόκτησε την ανεξαρτησία της από την Ισπανία το 1824. Οι περουβιανές πόλεις είναι πολυπολιτισμικές με πλούσιο πολιτισμό και ιστορία που είναι αποτέλεσμα της σύγκρουσης του πολιτισμού των Άνδεων με εκείνον των ισπανών αποίκων. Παγκοσμίως η χώρα είναι γνωστή ως το κέντρο του πολιτισμού των Ίνκας. Το Περού διαιρείται σε 24 διοικητικά διαμερίσματα και μια επαρχία (Καγιάο). Οι Ινδιάνοι Κέτσουα αποτελούν την πολυπληθέστερη ομάδα κατοίκων του Περού (47,1%), οι μιγάδες (Μεστίσο) έχουν ποσοστό 32% και οι λευκοί 12%. Επίσημες γλώσσες του Περού είναι η ισπανική και η Κέτσουα. 

Βαρώτσος, ο γλύπτης του ανέμου!

Η αίσθηση που σου αφήνει η έκθεση «Κώστας Βαρώτσος 2008-2018», στο Ίδρυμα Θεοχαράκη είναι πως ο άνεμος σου φυσάει τα μαλλιά! Η αέρινη προσέγγιση του καλλιτέχνη αποτυπώνεται στα υλικά του. Και ναι μεν "Τα δέντρα" έχουν τον σταθεροποιημένο πολυεστέρα (η ελαφρότητα του υλικού αποδίδει έτσι την κίνηση των φύλλων) αλλά και τα υπόλοιπα με το γυαλί και το σίδηρο δίνουν την κίνηση που τους αναλογεί. Τα μνημειακά έργα της πρόσφατης δουλειάς του μαρτυρούν τη συνεχή πάλη του δημιουργού με την ευθραυστότητα του γυαλιού, τη στιλπνότητα του σιδήρου και φυσικά τη διαφάνεια και το φως.

«Ο άνεμος και το κύμα, η παρουσία και η απουσία, η ύλη και ο χώρος ορίζουν τη νέα δουλειά του Κώστα Βαρώτσου» αναφέρει ο επιμελητής της έκθεσης, Τάκης Μαυρωτάς, στον κατάλογο της έκθεσης. «Πρόκειται για μια πλαστική ιστορία, η οποία μέσα στη ροή του χρόνου αντανακλά την άρρηκτη συνοχή του οραματικού του κόσμου. Η γλυπτική για τον ίδιο, από τις αρχές περίπου της δεκαετίας του 1970 έως και σήμερα, εκφράζει μια ριζοσπαστική αναθεώρηση, την αέναη αναζήτηση του διαφορετικού. Στόχος του ήταν και παραμένει, να προσφέρει στον θεατή μια αισθητική πρόκληση, και μια εικαστική απόλαυση. Το γλυπτικό του ιδίωμα δίνει έμφαση στον άμεσα ορατό χώρο, τη φόρμα και το περιεχόμενο, τη διερεύνηση μιας αισθητικής εμπειρίας… Ο Βαρώτσος με το έργο του δίνει τρισδιάστατη μορφή στο ουσιώδες, σε έναν ποιητικό γλυπτικό κόσμο. Με ονειρική διάθεση βάζει φαντασία στην ύλη που αγαπάει και με αυτή δουλεύει περίπου σαράντα χρόνια για να κατακτήσει μια άλλη λάμψη του γυαλιού. Η απλότητα, η λιτότητα και το καίριο κυριαρχούν στη δουλειά του, προσεγγίζοντας χωρίς περιγραφική διάθεση και με απεριόριστη δύναμη ελευθερίας τη γη, τον ουρανό και τη θάλασσα».

Διάρκεια έκθεσης έως 21/10/2018

Ώρες λειτουργίας: Δ.-Κ. 10.00-18.00

Ίδρυμα Θεοχαράκη, Β. Σοφίας 9, Αθήνα, τηλ. 210-3611206, www.thf.gr 

Ομάδα Project 2, έκθεση για το εικαστικό βιβλίο

Με αφορμή την ανακήρυξη της Αθήνας ως παγκόσμιας πρωτεύουσας βιβλίου για το έτος 2018, η ομάδα Project 2 παρουσιάζει μια μεγάλη έκθεση με θέμα το εικαστικό βιβλίο. Σε αυτή συμμετέχει (μεταξύ πολλών καλλιτεχνών) η Ιωάννα Κορομηλά (εικονίζεται το "βιβλίο" της). Αν και είναι ιδιαίτερη στιγμή για έναν καλλιτέχνη η συμμετοχή σε ένα τόσο σημαντικό εγχείρημα και αρκετά τολμηρή η Ιωάννα καταφέρνει να εκφραστεί με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο!

Η έκθεση εγκαινιάζεται στις 28 Σεπτεμβρίου στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας στον ανακαινισμένο χώρο της Παλαιάς Βιβλιοθήκης και θα διαρκέσει έως τις 5 Οκτωβρίου του 2018. 

Συμμετέχουν 100 Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες και παρουσιάζονται πάνω από 400 εικαστικά βιβλία διαφόρων διαστάσεων και υλικών.
Ο σκοπός της έκθεσης είναι να αναδείξει τα artists’ books, ένα μέσο έκφρασης των καλλιτεχνών που πρωτοεμφανίστηκε στις αρχές του 20ού αιώνα και εξελίχθηκε σε έναν πρωτότυπο και διαφορετικό τρόπο προβολής εννοιών και ιδεών που απασχολούν τον καλλιτέχνη. Ο καλλιτέχνης με αφετηρία τη μορφή του βιβλίου δημιουργεί ένα ξεχωριστό έργο τέχνης που μπορεί να συνδυάζει τη γλυπτική, τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, τη χαρακτική, τον γραπτό λόγο, ήχο και εικόνα. Είναι άπειρες οι δυνατότητες δημιουργίας και πειραματισμού των καλλιτεχνών με αυτό το μέσο.
Η έκθεση θέλει να προβάλλει στο ευρύ κοινό την εξαιρετική δουλειά πολλών καλλιτεχνών από τον εικαστικό χώρο αλλά και από το χώρο της βιβλιοδεσίας και φιλοδοξεί να είναι η μεγαλύτερη και η πιο ολοκληρωμένη έκθεση εικαστικών βιβλίων στην Ελλάδα έως σήμερα. Ένας φόρος τιμής στο βιβλίο ως αντικείμενο τέχνης, απόλαυσης και γνώσης που συντρόφευσε τον άνθρωπο για 4.000 χρόνια έως σήμερα την αυγή της ψηφιακής εποχής. 

Μαλαισία, η χρυσή χερσόνησος!

Η Μαλαισία βρίσκεται στη Ν.Α. Ασία και περιλαμβάνει τη Μαλαϊκή (χερσόνησο), το Σαμπά και το Σαραβάκ (βορειοανατολικό τμήμα της Βόρνεο). Συνορεύει με την Ταϊλάνδη, την Ινδονησία, το Μπρουνέι, τη Σιγκαπούρη και βρέχεται στα δυτικά από τη θάλασσα του πορθμού της Μαλάκας και στα ανατολικά από τη θάλασσα της Νότιας Κίνας. Πρωτεύουσα είναι η Κουάλα Λαμπούρ. Η έκτασή της είναι 329.750 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της 21.800.000 Κινέζοι, Μαλαίοι και Ινδοί. Νόμισμα έχει το ριντζίτ και επίσημο θρήσκευμα το μουσουλμανισμό (53%) [υπάρχουν και βουδιστές (19%)]. Το κλίμα της χώρας είναι θερμοτροπικό με πολλές βροχοπτώσεις. Οι παράκτιες περιοχές πλήττονται από μουσώνες. Επίσημη γλώσσα είναι τη μαλαϊκή (και η αγγλική).

Ινδονησία, το διαμάντι του Ισημερινού!

Η Δημοκρατία της Ινδονησίας είναι ένα νησιωτικό κράτος της Νοτιοανατολικής Ασίας, που αποτελείται από 13.677 νησιά εκ των οποίων τα 6.000 είναι ακατοίκητα. Τα κυριότερα είναι η Σουμάτρα, η Ιάβα, το Α. και Ν. μέρος της Βόρνεο, η Κελέβη, το Μπαλί, το Ν.Δ. μέρος του Τιμόρ και το Δ. Ιριάν (Νέα Γουινέα). Πρωτεύουσα είναι η Τζακάρτα που βρίσκεται στην Ιάβα. Η Ινδονησία συνορεύει με την Παπούα Νέα Γουινέα και τη Μαλαισία. Είναι γνωστή ως το «Διαμάντι του Ισημερινού», επειδή το 45% του εδάφους της καλύπτεται από δάση. Τα νησιά με το μεγαλύτερο πληθυσμό είναι η Ιάβα, η Σουμάτρα, το Βόρνεο, η Νέα Γουινέα και η Κελέβη. Ο πληθυσμός είναι 223.000.000 περίπου κάτοικοι, έχει έκταση 1.904.570 τ.χλμ., θρήσκευμα το Ισλάμ (88% μουσουλμάνοι) και νόμισμα τη ρουπία Ινδονησίας. Η Ινδονησία έχει τουλάχιστον 66 ηφαίστεια, με πιο γνωστό το Κρακατόα. Ανήκει στην κλιματική ζώνη του Ισημερινού, με κλίμα τροπικό, που χαρακτηρίζεται για τις υψηλές θερμοκρασίες όλο το χρόνο και τις συχνές βροχοπτώσεις.
Η επίσημη γλώσσα είναι η ινδονησιακή Μπαχάσα με πολλές διαφορετικές διαλέκτους (250).

Ινδία, η μακρινή χερσόνησος

Η Δημοκρατία της Ινδίας βρίσκεται στη νότια Ασία και είναι η κυριότερη χώρα της Ινδικής χερσονήσου. Εκτείνεται ανάμεσα στα Ιμαλάια και τον Ινδικό ωκεανό και συνορεύει ανατολικά με το Πακιστάν, βόρεια με την Κίνα, ενώ δυτικά βρέχεται από την Αραβική θάλασσα. Πρωτεύουσά της είναι το Νέο Δελχί. Έχει πληθυσμό 1.130 εκατ. κατοίκους και νόμισμα τη ρουπία. Στο θρήσκευμα είναι κυρίως ινδουιστές (83%) και μουσουλμάνοι (11%). Το συγκοινωνιακό δίκτυο (τρένα, αυτοκινητόδρομοι, ποταμόπλοια στο Γάγγη) είναι ανεπαρκές και προβληματικό. Οι ιδιωτικές μεταφορές γίνονται με ποδήλατα «ρίκ-σοου» που έχουν κάθισμα και τρίκυκλα (bajai). Η χώρα διαιρείται σε τρία κύρια φυσικά διαμερίσματα: Το βόρειο μεγάλο ορεινό τείχος, που αποτελείται κυρίως από τα Ιμαλάια και τις απολήξεις του, τη μεγάλη χαμηλή πεδιάδα, που βρίσκεται νότια του ορεινού τείχους και διαρρέεται από τους μεγάλους ποταμούς Γάγγη και Βραχμαπούτρα (γι' αυτό ονομάζεται Ινδογαγγική) και το νότιο μεγάλο οροπέδιο που ονομάζεται Ντεκάν και καταλήγει στο ακρωτήριο Κομορίν. Το κλίμα της επηρεάζεται από τους ετήσιους ανέμους μουσώνες (μουσούν). Διακρίνεται κυρίως για τον ήπιο και χωρίς πολλές βροχές χειμώνα, τη θερμή και ξερή άνοιξη και το υγρό, τροπικό καλοκαίρι. Η βλάστηση της Ινδίας μοιάζει με την αφρικανική.

Ευδοκία Παπουλή, είσαι πάντα εδώ!

Ευδοκία Παπουλή-Δημητροπούλου, μια εμβληματική μορφή, ένας ακέραιος χαρακτήρας, μια εργάτρια της τέχνης.


Πέρασαν τρία χρόνια χωρίς τη δασκάλα μας! Η μνήμη της μας συνοδεύει πάντα και μας δίνει δύναμη να συνεχίσουμε να "φιλοτεχνούμε" την τέχνη. Όσα μας δίδαξε όχι μόνο ως δασκάλα αλλά και ως συνοδοιπόρος είναι βαθιά μέσα μας.
Στις 10 Σεπτεμβρίου 2015 η Ευδοκία Παπουλή - Δημητροπούλου έφυγε μετά από ένα σύντομο διάστημα αρρώστιας και μας άφησε μόνους να αναζητούμε όσα μας είχε ενσταλάξει.
Υπήρξε μια στοργική μητέρα και γιαγιά, μια παραστατική ζωγράφος, μια κλασική γλύπτρια, μια λάτρης της τέχνης μα πάνω και πέρα από όλα μια εμπνευσμένη δασκάλα.

Παρίσι, η γοητευτική πόλη!

Το Παρίσι είναι η πρωτεύουσα της Γαλλίας και ένα από τα μεγαλύτερα πνευματικά, εμπορικά, βιομηχανικά και οικονομικά κέντρα του κόσμου. Ονομάστηκε Πόλη του Φωτός το 1828 όταν φωτίστηκαν οι κύριες λεωφόροι του με φανούς γκαζιού. Ο πληθυσμός της ξεπερνά τα 11.000.000 κατοίκους και λόγω των γαλλικών αποικιών είναι πολυπολιτισμικός. Το Παρίσι είναι η πολιτιστική και οικονομική πρωτεύουσα της Γαλλίας, το σημαντικότερο κομβικό σημείο της και έδρα πολλών διεθνών οργανισμών, όπως η UNESCO. Η έκτασή της είναι 105,4 τ.χλμ. Έχει καθολικό θρήσκευμα, επίσημη γλώσσα τη γαλλική και νόμισμα το ευρώ. Η πόλη του Παρισιού περιβάλλεται από μεγάλα δάση και διασχίζεται από το Σηκουάνα. Είναι χωρισμένη σε 20 διαμερίσματα, αριθμημένα από το 1 έως το 20.

Το κλίμα του Παρισιού είναι σχετικά ξηρό με αρκετό κρύο το χειμώνα και ζέστη με ηλιοφάνεια το καλοκαίρι.

Βραζιλία, η χώρα του Αμαζόνιου!

Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Βραζιλίας βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα της Νότιας Αμερικής και είναι η μεγαλύτερη χώρα με έκταση 8.511.970 τετρ. χλμ., έχει πληθυσμό 176.000.000 περίπου κατοίκους και νόμισμα το κρουζέιρο ρεάλ. Το 73,6% του πληθυσμού είναι καθολικοί. Το 55% του πληθυσμού αποτελείται από λευκούς, το 38% από μιγάδες και το 0,1% είναι Ινδιάνοι που ζουν απομονωμένοι στη ζούγκλα του Αμαζονίου, αρνούμενοι να υιοθετήσουν τον πολιτισμό των λευκών. Πρωτεύουσά της είναι η Μπραζίλια, μια πόλη που χτίστηκε το 1960. Συνορεύει από βόρεια με τη Γαλλική Γουιάνα, το Σουρινάμ, τη Γουιάνα και τη Βενεζουέλα, από βορειοδυτικά με την Κολομβία, από δυτικά με το Περού και τη Βολιβία, από νοτιοδυτικά με την Παραγουάη και την Αργεντινή και από νότια με την Ουρουγουάη, ενώ από ανατολικά βρέχεται από τον Ατλαντικό ωκεανό.

Τα καΐκια που πληγώναμε, μια έκθεση μνήμης!

Ο Ορίζοντας Γεγονότων σε συνεργασία με τη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά εγκαινιάζουν την Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2018 την ομαδική έκθεση “Τα καΐκια που πληγώναμε” (Τέχνη και μνήμη: Η καταστροφή των ξύλινων σκαφών στην Ελλάδα), μια έκθεση ευαισθητοποίησης και διάσωσης των μικρών αλιευτικών. Οι διοργανωτές αναφέρουν σχετικά:

"Αν η πραγματική Iστορία του ανθρώπου είναι ο αγώνας του ενάντια στη λήθη, η Σύγχρονη Τέχνη βρίσκεται σε διαρκή ανοιχτό διάλογο με τις πολιτισμικές εγγραφές που υφαίνουν μία παγκόσμια κληρονομιά, ακριβώς όπως υποστηρίζει τις κατακτήσεις του Μέλλοντος.

Η έκθεση “Τα καΐκια που πληγώναμε” πραγματεύεται το ζήτημα της “επιβεβλημένης λήθης” μέσα από την παράλογη καταστροφή των ξύλινων σκαφών στην Ελλάδα με αφορμή τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συμβαίνει εδώ και τρεις δεκαετίες χωρίς καμία μέριμνα για τη διάσωση μιας "θαλασσινής αρχιτεκτονικής" όπου η τέχνη συμβιώνει με την εργασία και τη ζωή.

Από τα πανάρχαια χρόνια υπήρχε μια τεράστια ποικιλία όπως φαίνεται απ’ τις ονομασίες πλοίων, «Πεντηκόντοροι, Ολκάδες, Τριήρεις» κ.λ.π. καθώς οι άνθρωποι σε αυτή τη γωνία της γης αγάπησαν και ανέπτυξαν πολιτισμούς κοντά στη θάλασσα, συνυφασμένους με το ταξίδι. Στα νεώτερα χρόνια οι Σκούνες τα Περάματα, τα Τρεχαντήρια, τα Καϊκια, τα Μπρίκια, οι Γολέττες κ.α. ήταν μέρος της ζωής των θαλασσινών και μέρος της Ελληνικής παράδοσης και της παγκόσμιας κληρονομιάς. Τα εναπομείναντα αλιευτικά είναι σημαντικό μέρος της μακραίωνης ναυτικής Ιστορίας και ενός τρόπου ζωής, που τείνει να εξαφανιστεί με τρόπο μη αναστρέψιμο.

Συμμετέχουν 82 καλλιτέχνες.

Επιμέλεια: Φαίη Τζανετουλάκου, Τζίμης Ευθυμίου






Διάρκεια έκθεσης: 12/9-30/9/18

Τρίτη, Τετάρτη, Πέμπτη, Παρασκευή: 10:00 – 14:00 και 18:00 – 20:00, Σάββατο: 10:00 – 15:00


Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Φίλωνος 29, Πειραιάς, τηλ. 210 4101402


https://www.facebook.com/events/2097383597246177/

Μαραθώνας, μια εκδρομή στην ιστορία!

Υπάρχουν περιοχές που αφήνουν τα ίχνη τους στους αιώνες. Όσα χρόνια και αν περάσουν εκπέμπουν λάμψη. Είναι σίγουρο ότι οι αρχαίοι Έλληνες επέλεγαν τις περιοχές που θα κατοικούσαν και σήμερα εμείς πατάμε στα ίχνη πολιτισμών που άφησαν ιστορία. Ο Μαραθώνας είναι η πιο ιστορική περιοχή της Αττικής μετά την Ακρόπολη. Aς τον περιηγηθούμε

Κείμενο: Καίτη Χόρτη

Time of Art Gallery, "Ζωή ανάμεσα στην τέχνη"

Στο πλαίσιο μιας νέας συνεργασίας μου (έκθεση των έργων μου) στις 3-4-5 Οκτωβρίου στην Time of Art Gallery με τίτλο «Life between art” (Ζωή ανάμεσα στην τέχνη) συνάντησα την ιδιοκτήτρια, Ελένη Σακαλη. Από την πρώτη στιγμή με εντυπωσίασε η αμεσότητά της και η απλότητα με την οποία προσεγγίζει το συνεργάτη της. Ενδιαφέρθηκε άμεσα για τη δουλειά μου, μου είπε πόσο ιδιαίτερη είναι (χωρίς να θέλει να με κολακεύσει) και ήθελε να της μιλήσω για το σκεπτικό της δημιουργίας των έργων μου.
Θα ήθελα να σας γνωρίσω το χώρο της Time of Art Gallery. Πρόκειται για έναν ευχάριστο χώρο όπου το κοινό μπορεί να γνωρίσει τον πολιτισμό και την τέχνη. Χώρος δημιουργίας και έκφρασης για κάθε φιλότεχνο που μπορεί να συναντήσει όλο το φάσμα της ελληνικής και ξένης κουλτούρας.
Και λίγα λόγια για την γκαλερίστα: Η Ελένη Σακαλη είναι μια πολυσχιδής προσωπικότητα αφού επιλέγει να ασχοληθεί με αντικείμενα τέχνης, εσωτερική διακόσμηση, επικοινωνία της σύγχρονης τέχνης, σεμινάρια τέχνης και ό,τι έχει σχέση με την τέχνη σε όλες τις εκφάνσεις ης ζωής μας (γάμος, βάφτιση)
Γράφει χαρακτηριστικά στο site:
«H Ελένη Σακάλη, ως εικαστικός και interior designer, επιλέγει με αμείωτο πάθος να μας ενημερώνει για τις εικαστικές δράσεις της Time for Art Gallery που αποτελεί ένα ζωντανό κύτταρο δημιουργίας, δράσης και επικοινωνίας στην τέχνη και τον πολιτισμό».


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ

Η σύγχρονη τέχνη εισβάλλει και πάλι στην Time of Art gallery σηματοδοτώντας την έναρξη των νέων εικαστικών της δράσεων
παρουσιάζοντας τη νέα ομαδική έκθεση με τίτλο
‘Life between Art’
Η έκθεση θα αντιπροσωπεύει τη ζωηρή και χαρούμενη έκρηξη μιας τέχνης συνώνυμης με τη νεότητα, από καλλιτέχνες πρόθυμους να μεταφέρουν στο έργο τους ένα ισχυρό φορτίο αισθήσεων, που υλοποιούνται με το χρώμα και την ύλη συνδέοντας τη ροή της ζωής με την τέχνη.

Θα παρουσιαστούν εικαστικοί με
ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ - ΓΛΥΠΤΙΚΗ - ΚΕΡΑΜΙΚΗ – ΚΟΣΜΗΜΑ - MIXED MEDIA
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ:
ΚΑΙΤΗ ΧΟΡΤΗ - ΤΑΣΟΣ ΝΥΦΑΔΟΠΟΥΛΟΣ - ΡΑΝΙΩ ΣΑΡΡΗ - ΙΩΑΝΝΑ ΚΟΡΟΜΗΛΑ
BΑΣΙΛΗΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ - ΕΛΕΝΗ ΣΑΚΑΛΗ - SOTIRIS FEN - ΕΒΙΤΑ ΓΑΒΡΙΗΛ
ΑΝΙΤΑ ΝΑΧΜΙΑ - ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΜΠΟΥΡΤΖΟΓΛΟΥ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΑΞΟΣ - ΦΑΝΗ ΓΑΒΑΛΑ
ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ 3 OΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018, 19:30

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ 3-4-5 OΚΤΩΒΡΙΟΥ 2018

Ώρες λειτ.: Τετάρτη 19.30 - 23.00
Πέμπτη - Παρασκευή 10.00 - 14.00 & 17.00 - 21.00
Είσοδος ελεύθερη

Συντονισμός – επιμέλεια - οργάνωση TIME OF ART
Τηλ /Fax 2106250619 /mob 6946699913.

Κυριαζή 6-8 ΚΗΦΙΣΙΑ e-mail: info@timeofart.gr www.timeofart.gr

ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ Hephaestuswien & Hephaestus Radio

Σπέτσες, νησί με λαμπρή ιστορία!

Οι πευκόφυτες Σπέτσες είναι ένα από τα νησιά του Σαρωνικού που βρίσκεται στην είσοδο του Αργολικού Κόλπου, νότια της Ύδρας. Πατρίδα της ηρωίδας Μπουμπουλίνας έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ελληνική Επανάσταση του 1821. Οι Σπέτσες είναι ένα όμορφο νησί που προσφέρει ηρεμία και κοσμοπολίτικη ζωή, γραφικές παραλίες και ενδιαφέροντα ιστορικά και αρχαιολογικά μέρη
Κείμενο: Καίτη Χόρτη

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ
Η ανθρώπινη παρουσία στις Σπέτσες χρονολογείται από το 8.000 π.Χ., όταν το νησί ήταν ακόμη ενωμένο με την απέναντι αργολική ακτή, στην Κόστα. Ευρήματα στις περιοχές της Αγίας Μαρίνας και των Αγίων Αναργύρων μαρτυρούν την ύπαρξη οικισμών της ύστερης Μυκηναϊκής περιόδου (13ος και 12ος αι. π.Χ.). Αναφορά στις Σπέτσες γίνεται τόσο από τον Στράβωνα κατά τον 1ο αι. π.Χ., όσο και από τον Παυσανία κατά τον 2ο αι. μ.Χ., με την ονομασία Πιτυούσα, δηλαδή «πευκόφυτη» λόγω των πολλών πεύκων. Το σημερινό όνομά τους προέρχεται από την έκφραση Isola de Spezzie, δηλαδή ευωδιαστό νησί, ένα όνομα που έδωσαν οι Βενετοί λόγω των πολλών μυρωδικών και χόρτων που φυτρώνουν στις πλαγίες του νησιού. Κατά τον 18ο αι. και με την κατάληψη της Πελοποννήσου από τους Τούρκους και τον εκδιωγμό των Ενετών, αρκετοί αλβανόφωνοι Χριστιανοί κατέφυγαν στις Σπέτσες όπου δημιούργησαν τον παλαιό οικισμό, το Καστέλι. Με την πάροδο του χρόνου ανέπτυξαν σημαντική ναυτική δύναμη. Όταν το 1821 ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση, οι Σπέτσες ήταν το πρώτο από τα ελληνικά νησιά που σήκωσε τη σημαία της Επαναστάσεως, στις 3 Απριλίου 1821. Ο στόλος των Σπετσών, αποτελούμενος από τα εμπορικά πλοία του νησιού που είχαν μετατραπεί σε πολεμικά, έπαιξε σημαντικότατο ρόλο στον Αγώνα. Μετά την απελευθέρωση οι Σπέτσες δεν ακολούθησαν τις εξελίξεις της ναυτιλίας και έχασαν την εμπορική και οικονομική ακμή τους. Ανάκαμψη άρχισε να παρουσιάζεται με την ανάπτυξη του τουρισμού. Το νησί έχει μερικά χωριουδάκια ψαράδων αλλά οι περισσότεροι κάτοικοι του ζουν στην πρωτεύουσα η οποία αποτελείται από πολλές μικρές συνοικίες. Τα χωριά ονομάζονται Ανάληψη, Καστέλι, Κουνουπίτσα και Μπάλτιζα.

"Lazy Days" από τη Ζάννα Αρτέμη

Όταν μου είπε η Ζάννα ότι θέλει να εκθέσει στη Λευκάδα, σκέφτηκα ότι είναι μια πολύ ωραία ιδέα! Τα έργα της Ζάννας είναι συνώνυμα με το καλοκαίρι, το φως, το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας. Ζωγραφίζει όπως ένα παιδάκι που παίζει με τις νερομπογιές του. Και επειδή η Λευκάδα το καλοκαίρι είναι αυτό ακριβώς που δίνει η Ζάννα στα έργα της είναι και ο ιδανικός τόπος για μια έκθεση.
«Lazy Days», λοιπόν, ή επί το ελληνικότερο "Χαλαρές μέρες"... ξεγνοιασιά, παιχνίδι και γιατί όχι μάζεμα από την παραλία των ξύλων που έρχονται από μακριά...Από τις 5 έως τις 25 Αυγούστου 2018 θα έχουμε την ευκαιρία να "ταξιδέψουμε" με την έκθεση ζωγραφικής της Ζάννας Αρτέμη στο ατμοσφαιρικό CMYK Art Café, (Κεντρική αγορά Λευκάδας)

Και λίγα λόγια για τη δημιουργό: Η Ζάννα Αρτέμη, ζωγράφος με πολλές ατομικές εκθέσεις σε Λονδίνο, Αθήνα, Σκόπελο και Κρήτη, μας παρουσιάζει μια καινούργια ενότητα δουλειάς στη 12η ατομική της έκθεση, η οποία φέρει τον τίτλο «Lazy Days» και διοργανώνεται από τις 5-25 Αυγούστου στο φιλόξενο νησί της Λευκάδας, σε έναν από τους πιο καλόγουστους χώρους του νησιού, στο CMYK Art Cafe. Αυτή τη φορά, πηγή έμπνευσης της καλλιτέχνιδος είναι ο ουρανός και η θάλασσα του Ιονίου πελάγους. Ζωγραφικά έργα μεικτής τεχνικής, με ακρυλικά και ξύλα, λειτουργούν ως εικαστικές εγκαταστάσεις (installations), δίνοντας μια τρισδιάστατη αίσθηση στον κάθε χώρο.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η δημιουργός, « ... η απλότητα του λευκού αγκαλιάζει το ήρεμο γαλανό, για να μας ταξιδέψει στα βαθύτερα όνειρά μας. Αυτό που με εντυπωσιάζει, σε αυτή τη γωνιά της Γης, είναι το άπλετο φως, το οποίο προσπάθησα, μάλιστα, να μεταφέρω στους πίνακές μου».



Επιμέλεια έκθεσης: Καίτη Χόρτη.

Διάρκεια έκθεσης: 5-25 Αυγούστου 2018
CMYK Art Cafe: Ιωάννου Μελά 69, Λευκάδα, Τ.Κ. 31100. Τηλ. επικοινωνίας: 2645301320

Μικρολίμανο, τόσο κοντά... τόσο μακριά!

Το «νησιώτικο» λιμανάκι

Το μικρό λιμάνι με τη μεγάλη ιστορία που αποτελεί meeting point για Αθηναίους και Πειραιώτες χαρίζει απλόχερα την αίγλη του
· Το Μικρολίμανο βρίσκεται μόλις 1 χλμ. από το κέντρο του Πειραιά.
· Ακολουθώντας τον παραλιακό δρόμο μετά το Πασαλιμάνι και την Καστέλλα βρίσκουμε το γραφικό λιμανάκι του Μικρολίμανου.
· Είναι δίπλα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, που υπήρξε Ολυμπιακό Κέντρο κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων Αθήνα 2004.
· Στην αρχαιότητα ήταν προστατευόμενο από τη θεά Άρτεμη γι’ αυτό το όνομά του ήταν Μουνιχία.
· Ο Οσμάν επί Τουρκοκρατίας άλλαξε το όνομά του σε Τουρκολίμανο.
· Μετά το 1967 ονομάστηκε Μικρολίμανο.
· Στην αριστερή «άκρη» του λιμενίσκου στέκει επιβλητικό και πολυτελέστατο το εντευκτήριο του Ναυτικού Ομίλου Ελλάδος.
· Τα νεοκλασικά που βρίσκονται στο λοφίσκο ο οποίος αγκαλιάζει το Μικρολίμανο αποπνέουν την ιστορική διαδρομή του.
· Είναι ένα υπέροχο μικρό λιμάνι γεμάτο από ψαρόβαρκες και κότερα.
· Το κύριο χαρακτηριστικό του είναι οι ψαροταβέρνες και τα εστιατόρια που βρίσκονται δίπλα στη θάλασσα κατά μήκος της παραλίας (Ακτή Κουμουνδούρου). Για φρέσκο ψάρι και μεζέδες με ούζο είναι η καλύτερη επιλογή.
· Διαθέτει πολλές καφετέριες μπαράκια, ταβερνάκια και club για να απολαύσετε τον καφέ σας με υπέροχη θέα.
· Το Μικρολίμανο συνδυάζει το παραδοσιακό με το μοντέρνο. Η αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε νησί είναι διάχυτη.
ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΤΕ: Από την Αθήνα απέχει 25 λεπτά με τον ηλεκτρικό (γραμμή 1) (στάση Νέο Φάληρο) ή 15 λεπτά με ΙΧ αυτοκίνητο από τη Λεωφ. Συγγρού.

Μια έκθεση σαν παραμύθι...

Το Σάββατο 14 Ιουλίου συγκεντρωθήκαμε στο φιλόξενο χώρο της Αίθουσας Τέχνης Δεληολάνη για να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας. Όσοι βρεθήκαμε εκεί μεταφερθήκαμε για λίγο σε παραμυθένιους κόσμους. Συμμετείχαν οι καλλιτέχνες: Καίτη Χόρτη, Ελένη Μαραθού, Γκαλίνα Παπουλίδου, Χριστίνα Κάββουρα, Σοφία Μπακιρτζή σε μια έκθεση με αξιόλογα έργα τέχνης. Την επιμέλεια της έκθεσης είχε αναλάβει η εικαστικός-επιμελήτρια Σοφία Μπόμπολη. Διαβάζουμε στο κείμενό της:

"Σας καλωσορίζω στο άνοιγμα αυτής της έκθεσης καλλιτεχνών που έχει χαρακτήρα παραμυθιού. Η έκθεση αυτή έχει ενδιαφέρον γιατί συνδέει την εικόνα με το παραμύθι, ως ένα ταξίδι νοητικό, μια μεταφορά σε ένα άλλο τοπίο που έχει τη δύναμη να μας πάει σε αναμνήσεις που έχουμε βιώσει με την πραγματικότητα ή με τη φαντασία μας, μόνοι μας ή με τόσους αγαπημένους μας ανθρώπους, όπως βόλτες με τη γιαγιά και τον παππού μας ή φίλους της καρδιάς μας.
Έχουν τη δύναμη τα έργα τέχνης να μας ταξιδέψουν εκεί που θα δούμε τέτοιους τόπους, σαν αυτούς που φτιάχνει η Ελένη Μαραθού. Διαχειρίζεται τόσο καλά την εικόνα που σε ένα μέγεθος 20 Χ 20 εκ. να μας επιτρέπει να τρέξουμε πίσω από το δέντρο και να θυμηθούμε το κρυφτό, να μετρήσουμε ως το 10 και μετά να ανοίξουμε τα μάτια μας για να βρούμε τους φίλους μας και να βλέπουμε πρώτα το σαλιγκάρι, και οτιδήποτε άλλο, να κερδίζουμε ή να χάνουμε στο παιχνίδι και να μην έχει καμία σημασία γιατί μας έχει κερδίσει το τοπίο και η στιγμή που βιώνουμε. Τέτοια έργα ξέρει να φτιάχνει η Ελένη Μαραθού και είναι έτοιμη να φτιάξει ένα έργο για τον καθένα που θα ζητήσει έναν παραμυθένιο κόσμο ως δώρο για τα μάτια του.
Ως επιμελήτρια και εικαστικός με ενδιαφέρει να παρακολουθώ τις δουλειές των καλλιτεχνών εκείνων που έχουν να πουν μέσα από το έργο τους για τη ζωή και τα διάφορα βιώματα, τη χαρά , τη δράση, τους τόπους και τόσα άλλα που τα υλικά στα χέρια τους γίνονται σύνθεση και προκύπτει το έργο τέχνης σαν φυσικό αποτέλεσμα.

Έτσι, η Καίτη Χόρτη χρησιμοποιεί τα ποδήλατα, τα αποσυνθέτει και τα επανασυνθέτει, επιβεβαιώνοντας τον κανόνα που λέει ότι έργο τέχνης είναι η μετακίνηση του υλικού σε ένα χώρο. Έτσι εντάσσει αρμονικά τις συνθέσεις της μέσα σε ένα χώρο πραγματικό για να μας αποδείξει ότι φαντασία και πραγματικότητα λειτουργούν σε μια ανατροφοδότηση η μία της άλλης.
Κυρίαρχο σχήμα ο κύκλος με τις ακτίνες, που λειτουργούν σαν ήλιοι που προέρχονται από τη χώρα των εσπερίδων και εκπέμπουν φως. Δομημένα έργα πάνω σε άξονες σαν δέντρα που έχουν ρίζες και πάνω τους ανθίζουν μορφές που έχει συλλάβει η Καίτη Χόρτη και μας δίνει την ευκαιρία να δούμε και να αγγίξουμε αλλά και να γνωρίσουμε την ίδια την καλλιτέχνιδα σήμερα εδώ σε αυτή την ξεχωριστή βραδιά.

Στη συνέχεια θα μεταφερθούμε στα παιδικά μας χρόνια, τότε που κάποιος μας διάβαζε παραμύθια, η μαμά, ο μπαμπάς, η γιαγιά, ο παππούς, ο αδελφός, η αδελφή…

Αν η βραδιά σας συνεπήρε, τότε οι καλλιτέχνες πέτυχαν το σκοπό τους.

Σοφία Μπόμπολη
Εικαστικός – Επιμελήτρια της έκθεσης"

Κατάρ, η αραβική χερσόνησος

Με αφορμή το σημερινό δημοσίευμα του Βήματος για το Εθνικό Μουσείο του Κατάρ που έχει σχεδιάσει ο γάλλος αρχιτέκτονας Ζαν Νουβέλ και αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2019 παραθέτω ένα κείμενό μου γι' αυτό το κράτος.

Το Κατάρ βρίσκεται στη χερσόνησο Κατάρ, στα ανατολικά της Σαουδικής Αραβίας στον Περσικό Κόλπο. Τα θαλάσσια σύνορά του με το Μπαχρέιν είναι διαμφισβητούμενα. Έχει έκταση 11.000 τ.χλμ. και πληθυσμό 813.000 περίπου κατοίκους. Μόνο ένας στους πέντε κατοίκους είναι αυτόχθονες. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι αλλοδαποί από την Ινδία, το Ιράν και τη Βόρεια Αφρική. Στο θρήσκευμα είναι σουνίτες μουσουλμάνοι με συντηρητικές θρησκευτικές απόψεις. Πρωτεύουσα έχει την Ντόχα και νόμισμα το ριάλ του Κατάρ. Έχει καλό οδικό δίκτυο που ενώνει το Κατάρ με τις γειτονικές χώρες. Διαθέτει διεθνές αεροδρόμιο στην Ντόχα. Το κλίμα είναι ζεστό και υγρό. Οι βροχοπτώσεις είναι σπάνιες. Η επίσημη γλώσσα του Κατάρ είναι η αραβική.

Επιμέλεια: Καίτη Χόρτη

Μπαχρέιν, «λίκνο της Μέσης Ανατολής»

Το Κράτος του Μπαχρέιν είναι ένα αρχιπέλαγος 33 νησιών με μεγαλύτερα το Ουμ αν Νάσαν στα δυτικά και το Αλ Μουχάρακ στα βορειοανατολικά. Βρίσκεται στον Περσικό κόλπο ανάμεσα στη χερσόνησο του Κατάρ και τη Σαουδική Αραβία. Έχει έκταση 680 τ.χλμ. και πληθυσμό 660.000 κατοίκους. Το έδαφος του Μπαχρέιν είναι βραχώδες, με ψηλότερο λόφο τον Τζάμπαλ αλ Ντουχάν (135 μ.). Οι ακτές του είναι ομαλές με αρκετούς κοραλλιογενείς υφάλους. Νόμισμα έχει το δηνάριο του Μπαχρέιν. Το 63% του πληθυσμού είναι Άραβες, ενώ το υπόλοιπο προέρχεται από την Ινδία, το Πακιστάν και άλλες ασιατικές χώρες. Θρήσκευμα έχουν το μουσουλμανισμό. Το κλίμα είναι ξερό και υγρό, με αρκετά υψηλές θερμοκρασίες. Η έρημος αποτελεί το 92% του Μπαχρέιν. Οι περιοδικές ξηρασίες και οι θύελλες σκόνης αποτελούν έντονα φυσικά φαινόμενα.

Ecoart, περιβαλλοντική συνείδηση μέσω της τέχνης!

Για κάποιο διάστημα συμπεριλήφθηκα στην "οικογένεια" της ecoart. 

Η ecoart είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που ιδρύθηκε το 2004 με σκοπό τη διάδοση και διεύρυνση της περιβαλλοντικής συνείδησης μέσω της τέχνης.

Σε αυτό το πλαίσιο λειτουργεί ως διαδικτυακό "κέντρο τέχνης". Ενσωματώνοντας κάθε συναφές μέσο, λειτουργεί ουσιαστικά ως ένα φασματοσκόπιο της σύγχρονης περιβαλλοντικής τέχνης.
Το ecoart θεωρεί ότι η δημιουργική διαδικασία στην τέχνη, όπως κάθε άλλη ανθρώπινη δραστηριότητα, χρειάζεται να στηριχτεί σε νέες αρχές. Προτείνει στους καλλιτέχνες να επαναπροσδιοριστούν τόσο σε επίπεδο λειτουργίας, όσο και σε επίπεδο αντίληψης αναλογιζόμενοι το περιβαλλοντικό κόστος του έργου τους επανεξετάζοντας, συνεπώς, τις διαθέσιμες επιλογές τους σε μέσα και τεχνικές -ή αναπτύσσοντας νέες-, δημιουργώντας τέχνη σε αρμονία με το περιβάλλον.
Μπαίνοντας ίσως στην πιο ουσιαστική φάση λειτουργίας του, το ecoart ξεκίνησε το 2008 μια σειρά από διεπιστημονικές συνεργασίες. Ο κοινός στόχος είναι η εφαρμογή της επιστημονικής γνώσης και καινοτομίας στην καλλιτεχνική πρακτική με σκοπό τη δημιουργία νέων οικοσυστημάτων, τη διερεύνηση δυνατοτήτων βιώσιμης ανάπτυξης και τη δημιουργία νέου περιβαλλοντικού προτύπου για τις κοινωνίες του μέλλοντος.


Είναι κοινός τόπος, δηλαδή, για τα μέλη του ecoart να προάγουν αυτόν το στόχο. Τα μέλη της ecoart είναι: Νάνος Βαλαωρίτης, Σωτήρης Θεριανός, Νίκος Μόσχος, Αντιγόνη Καββαθά, Σταματίνα Πάλμου, Χαράλαμπος Σουρβίνος, Costis, Αλέξανδρος Αλιέας, Όλγα Αλεξοπούλου, Λάζαρος Ζέκος, Tia Bley, Καίτη Χόρτη.

Επισκεφτείτε το http://ecoart.gr/artists