Γούρι 2025: Τα δέντρα που κάηκαν, τα δέντρα που μεγαλώνουν

 

Το φετινό μου γούρι (2025) δημιουργήθηκε σε μια στιγμή παρόρμησης στην ανάμνηση των δέντρων που κάηκαν το καλοκαίρι του 2024 (και δυστυχώς όχι μόνο). Αισθάνομαι πως όλοι θα προσπαθήσουμε να "αναστήσουμε" όλα αυτά τα δέντρα που μας δίνουν ζωή. Είναι μια οφειλόμενη υπόσχεση! Κρατώντας το Γούρι του 2025 μπορούμε να θυμόμαστε πως ένα δέντρο που θα φυτέψουμε θα μας δώσει 2025 ανάσες και 2025 στιγμές σκιάς και χαλάρωσης! Όλοι μπορούμε να φτιάξουμε αυτό που η αδηφάγα φωτιά μας πήρε... Καλή χρονιά!

Ζάλογγο και Αρχαία Κασσώπη

Το Ζάλογγο, ή Ζάλογκο, είναι ένα από τα ιστορικά όρη της Ελλάδας. Βρίσκεται βόρεια της Πρέβεζας, πάνω από το χωρίο Καμαρίνα, και ανήκει στην οροσειρά των Κασωπαίων της Ηπείρου. Το όνομά του συνδέθηκε με την προεπαναστατική περίοδο του 1821 και ειδικότερα με τον Χορό του Ζαλόγγου.

Ο λεγόμενος "Χορός του Ζαλόγγου" αποτελεί ένα από τα συγκλονιστικότερα περιστατικά της σύγχρονης ιστορίας της χώρας μας. Το 1803, μετά τη συνθήκη που σύναψαν με τον Αλή Πασά, οι Σουλιώτες υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τον τόπο τους. Ο Αλή Πασάς, όμως, αθέτησε το λόγο του και καταδίωξε τους Σουλιώτες, φτάνοντας μέχρι τη Μονή του Ζαλόγγου, όπου είχαν καταφύγει τα γυναικόπαιδα. Μπροστά στον κίνδυνο της αιχμαλωσίας και των εξευτελισμών, 63 Σουλιώτισσες πραγματοποίησαν μια ομαδική αυτοκτονία, πέφτοντας από το βράχο “Στεφάνι” εν χορώ, αφού πρώτα έριξαν τα βρέφη που είχαν στην αγκαλιά τους. Οι φήμες του συγκινητικού περιστατικού έφτασαν σε όλη την Τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη, κερδίζοντας το θαυμασμό και τη συμπαράσταση στους υπόδουλους Έλληνες.

Σήμερα ένα επιβλητικό μνημείο μήκους 18 μέτρων και ύψους 13 μέτρων στέκει πάνω σε μία λιθόχτιστη βάση και απεικονίζει 6 αφαιρετικές μορφές Σουλιωτισσών, κατασκευασμένες από σκυρόδεμα επενδυμένο με ασβεστολιθικούς όγκους. Πιασμένες χέρι-χέρι, οι γυναικείες μορφές μεγεθύνονται κλιμακωτά και στην άκρη του γκρεμού γιγαντώνονται, θέλοντας έτσι να δοθεί ο συμβολισμός της θυσίας των γυναικών αυτών και της αγάπης που έτρεφαν για την ελευθερία, σε σημείο να θυσιάσουν τους εαυτούς τους, αλλά και τα παιδιά τους. Το μνημείο κατασκευάστηκε το 1961 και αποτελεί έργο του γλύπτη Γεώργιου Ζογγολόπουλου και του αρχιτέκτονα Πάτροκλου Καραντινού. Βρίσκεται κοντά στον οικισμό Καμαρίνα, στα 29 χιλιόμετρα από την Πρέβεζα και ο επισκέπτης μπορεί να φτάσει στο μνημείο αφού ανέβει 410 σκαλοπάτια, που έχουν αφετηρία το μοναστήρι του Αγίου Δημητρίου.
κείμενα από http://www.taxidologio.gr/ -http://www.ipiros.gr/ – wikipedia

“Κασσώπη”: η πρωτεύουσα της Αρχαίας Πρέβεζας

H Κασσώπη ήταν πρωτεύουσα της αρχαίας Κασσωπαίας, η έκταση της οποίας συμπίπτει περίπου με αυτή του σημερινού νομού Πρέβεζας. Η πόλη, της οποίας έχουν διασωθεί αρκετά ερείπια, κτίστηκε τον 4ο αιώνα σε φυσικά οχυρή θέση, προστατεύοντας από την εκμετάλλευση των Ηλείων αποίκων την εύφορη πεδιάδα που απλωνόταν νοτιότερα. Την ύπαρξη της πόλης στον 4ο π.Χ. αιώνα μαρτυρούν ένας κατάλογος Θεωροδόκων της Επιδαύρου (360-355 π.Χ.), στον οποίο αναφέρονται η Κασσώπη, η Πανδοσία και η Αμβρακία. Από τις ανασκαφές διαπιστώθηκε ότι στη θέση όπου ιδρύθηκε η Κασσώπη προϋπήρχε μια παλαιότερη μικρή πόλη από την εποχή του χαλκού που θα χρησίμευε ως τόπος συναθροίσεων για κοινή λατρεία στο ιερό της Αφροδίτης της κύριας θεότητας των Κασσωπαίων.

ΤΟ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ
Η καλή διατήρηση των τειχών και του οικισμού της Αρχαίας Κασσώπης μας επιτρέπει να αντιληφθούμε το πολεοδομικό σχέδιο του οικισμού. Σύμφωνα μ’ αυτό μέσα στο πολυγωνικό της τείχος, πάχους περίπου 3,50 μέτρων, υπήρχαν γύρω στα 600 διώροφα σπίτια σε οικόπεδα των 230 τετραγωνικών μέτρων. Όλα αυτά τα σπίτια είχαν μεσημβρινό προσανατολισμό, άρτια κατασκευή και λειτουργικότητα, κοινό αποχετευτικό διάδρομο και εκπληκτικής κατασκευής σκεπασμένο υπόνομο.

Είκοσι κάθετοι δρόμοι, πλάτους 4.00-4,40 μέτρων, διαιρούν τις τρεις παράλληλες ζώνες σε 60 περίπου ορθογώνια οικοδομικά συγκροτήματα, που έχουν πάντοτε σταθερό πλάτος (30,30 μέτρα). Έχει εφαρμοσθεί δηλαδή εδώ το εκσυγχρονισμένο ευθύγραμμο ή γεωμετρικό σχέδιο, που είχαν εγκαινιάσει πρώτες οι ελληνικές αποικίες της Κάτω Ιταλίας από το τέλος του 7ου π.Χ. αιώνα και είχε τελειοποιήσει κατά τη διάρκεια του 5ου αιώνα ο περίφημος πολεοδόμος, μαθηματικός και αρχιτέκτων Ιππόδαμος ο Μιλήσιος (Ιπποδάμειο σύστημα).

Στο χώρο που αναπτυσσόταν η Αρχαία Κασσώπη δέσποζαν ωδείο, θέατρα και το Πρυτανείο (ένα οικοδόμημα έκτασης 30×30 μέτρων, διώροφο στις τρεις πλευρές του και μονώροφο στην τέταρτη για να μη κρύβει τον ήλιο).

Το θέατρο της Κασσώπης κατασκευάστηκε τον 3ο αιώνα, είχε χωρητικότητα περίπου 2.500 ατόμων και ίσως χρησιμοποιείτο και ως Βουλευτήριο. Ήταν το μικρότερο από τα δύο εν συνόλω θέατρα που υπήρχαν στην πόλη.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Όπως μαρτυρούν το μέγεθος της πόλης, η Αγορά, τα δύο Θέατρα, το Πρυτανείο και το Ωδείο, που ήρθαν στο φως με την ανασκαφή, όπως και μερικές επιγραφές, η πόλη ήταν το πολιτικό κέντρο των Κασσωπαίων.

Μετά το συνοικισμό και τον περιτειχισμό η πόλη έκοψε χάλκινα νομίσματα στα μέσα του 4ου αιώνα με τη μορφή της Αφροδίτης ή ένα φίδι συσπειρωμένο. Στο τέλος του 3ου αιώνα π.Χ. ή στις αρχές του 2ου π.Χ. αιώνα, οι αρχές της πόλης έκοψαν χάλκινα και αργυρά νομίσματα με τη προτομή της Αφροδίτης, του Δωδωναίου Δία, της Διώνης και του Διόνυσου.

Η πόλη αναφέρεται στο έτος 312 π.Χ. όταν ο Λυκίσκος, επιμελητής του Κασσάνδρου στην Αιτωλία, στρατοπέδευσε κοντά στην Κασσώπη. Το 206 π.Χ. το Κοινό των Κασσωπαίων αποφάσισε να συμμετάσχει, μαζί με τους άλλους Ηπειρώτες, στις γιορτές προς τιμήν της Αρτέμιδος Λευκοφρυηνής, στη Μαγνησία του Μαιάνδρου της Μ. Ασίας.

Οι Κασσωπαίοι μετείχαν επίσης στους ευρύτερους πολιτικούς συνασπισμούς, τη Συμμαχία των Ηπειρωτώνω(330-232 π.Χ.) και τοωΚοινό των Ηπειρωτών (232-168 π.Χ.), όπως και τα περισσότερα φύλα της Ηπείρου. Με τη διάσπαση όμως του Κοινού των Ηπειρωτών το 171/170 π.Χ. οι Κασσωπαίοι τάχθηκαν, μαζί με τους Μολοσσούς και τους Θεσπρωτούς, με το μέρος του Περσέα της Μακεδονίας και εναντίον των Ρωμαίων. Οι Κασσωπαίοι μάλιστα σύναψαν μια χωριστή συνθήκη συμμαχίας με τους Μολοσσούς κι έκοψαν κοινό νόμισμα με τα ονόματα των δύο φύλων.

Μετά την ήττα του Περσέα στην Πύδνα (22 Ιουνίου 168 π.Χ.), οι Ρωμαίοι κατέλαβαν ολόκληρη την Ήπειρο και το επόμενο έτος κατέστρεψαν εβδομήντα ηπειρωτικούς τειχισμένους οικισμούς, μεταξύ των οποίων και η Κασσώπη. Ωστόσο η πόλη δεν εγκαταλείφθηκε εντελώς από τους κατοίκους. Μετά το 31 π.Χ. (ναυμαχία του Ακτίου) και με διαταγή του Αυτοκράτορα Αύγουστου οι κάτοικοι της Κασσώπης, όπως και των γύρω πόλεων, υποχρεώθηκαν να συνοικισθούν στη Νικόπολη.

Φωτό: Καίτη Χόρτη, Αύγουστος 2024

Το ηρωικό Ζάλογγο και η Κασσώπη - periodikostep.gr

"Before Sunrise", 11 - 27 Ιουλίου, Art zone 42 gallery

"Before Sunrise’" ο τίτλος της καλοκαιρινής ομαδικής έκθεσης και 28 καλλιτέχνες φιλοτεχνούν έργα σχετικά με το μυστηριώδες διάστημα λίγο πριν από το πρώτο ηλιόφως καθώς και τη στιγμή που αυτό ξεπροβάλλει, αλλά και σχετικά με ό,τι συμβαίνει στις σκέψεις εκείνες τις ώρες, στα όνειρα, στην πλάση και στην πολύπλοκη ανθρώπινη ψυχοσύνθεση. Πρόκειται για ένα λυτρωτικά παράξενο διάστημα καθώς το λυκαυγές συνδέεται με πληθώρα μηνυμάτων και εννοιών που αποκαλύπτονται και βιώνονται μέσα από το φαντασιακό και την πραγματικότητα.

Συμμετέχουν οι:
Σμάρα Αγιακάτσικα, Μαρία Αϊβαλιώτου, Ειρήνη Βέρρου, Τάσος Δήμος, Έλενα Ευδαίμων, Στέλιος Ζαχαρούδης, Nτιάνα Ζερβάκη, Ελένη Καραβέλη, Eλένη Καστρινογιάννη, Καρολίνα Κολιοπούλου, Στέλλα Κυριακού, Κωνσταντίνος Λουρίκας, Ιωάννα Μιχοπούλου, Μαρία Παπά, Στέλλα Παπά, Κωνσταντίνα Παπαδημητρίου, Αθηνά Παππά, Ευθύμιος Πουρνάρας, Ρόζη, Βίκυ Σαρρή, Ευγενία Σγαρδέλη, Ηλιάνα Σκουλάξινου, Νατάσα Σπυρίδου, Καίτη Χόρτη, Finch of Athens, John Hios, Ηelene Ruiz ( Η.Π.Α.), Stephane Vereecken (Bέλγιο)

Εγκαίνια: Πέμπτη 11 Ιουλίου 8.00 μ.μ.

11 - 27 Ιουλίου, Art zone 42 gallery

Λεωφ. Β. Κων/νου 42, Αθήνα.

"Λουλούδια στο κάδρο", Cmyk art cafe (Λευκάδα)

Η νέα μου έκθεση στο αγαπημένο και φιλόξενο Cmyk art cafe (Λευκάδα) άρχισε και σας περιμένει να την επισκεφθείτε...

«Λουλούδια στο κάδρο»

Ιούνιος 2024

CMYK Art cafe (I. Μελά 69, Λευκάδα)

 

Λουλούδια και ζώδια σε κάδρο (Ταύρος, Παρθένος, Καρκίνος)

της Καίτης Χόρτη

 

Μια νέα εικαστική προσέγγιση στο επαναχρησιμοποιούμενο υλικό (upcycling - ποδήλατο) με τον τίτλο «Λουλούδια στο κάδρο» έρχεται να προστεθεί στις έως τώρα εμφανίσεις της εικαστικού Καίτης Χόρτη. Πρόκειται για μια έκθεση πέντε έργων που ακολουθούν τη λογική της ένθεσης σε κάδρο. Όλα τα υλικά είναι επαναχρησιμοποιούμενα, μιας και η εικαστική ιδέα είναι να δοθεί μια νέα διάσταση σε ένα υλικό που έχει «χάσει» την αρχική του χρήση. Ποδήλατα, κάδρα, αφίσες, υφάσματα «φεύγουν» από τον κάδο απόρριψης και γίνονται πρώτης γραμμής εικαστικά υλικά!

Η αρχή της παρουσίασης των έργων της Καίτης Χόρτη έγινε με την εικαστική παρέμβαση στην «ξέρα» του Ιβαριού της Λευκάδας με θέμα «Λευκάδα, η πόλη του ποδηλάτου» το 2017 και στη συνέχεια με την τοποθέτηση των έργων στον Κήπο των Ζαμπελίων με οπτική προσέγγιση από το CMYK Art cafe. Το 2019 εξέθεσε στον ίδιο χώρο την εικαστική αναπαράσταση έξι  ζωδίων (Κριός, Υδροχόος, Ιχθύες, Λέων, Αιγόκερως, Δίδυμοι) και το 2020 η υπαίθρια έκθεση «Λευκάδα, ο κύκλος των αθλητών» στο κυκλικό διάζωμα στην είσοδο της Λευκάδας ήταν μια εικαστική θεματική  παρέμβαση με 11 έργα γραμμικής απεικόνισης αθλητών-έργων μεταλλοτεχνίας από εξαρτήματα ποδηλάτων. Το 2022 ήταν η χρονιά που το CMYK Art cafe φιλοξένησε τον «Ποδηλάτη».

 

Δυο λόγια για τη δημιουργό: H Καίτη Ματαφιά Χόρτη κατάγεται από την πόλη της Λευκάδας όπου επιστρέφει κάθε καλοκαίρι γιατί αισθάνεται πως τη συνδέουν πολλά με αυτή. Συντάκτης μμε σε περιοδικά της Αθήνας, συγγραφέας και εκδότρια παιδικών βιβλίων (Οι Ιστορίες του Μπούμπη), κράτησε δυνατή τη σχέση της με την τέχνη και το περιβάλλον.

Ξεκίνησε το εικαστικό της “ταξίδι” το 2007 με δασκάλα την Ευδοκία Παπουλή. Ολοκλήρωσε τους κύκλους μαθημάτων των Εργαστηρίων Περαντινού σε Αθήνα και Πάρο. Παράλληλα, συμμετέχει σε περιβαλλοντικές οργανώσεις με ακτιβιστικές δράσεις. Με το ποδήλατο άρχισε να ασχολείται το 2011 συγκεράζοντας δύο τομείς: το ποδήλατο με τη γλυπτική. Θεωρεί τη Λευκάδα τόπο έμπνευσης και δημιουργίας!

Πληροφορίες: Καίτη Χόρτη, 6947345026

katehorti.blogspot.gr

fb: Bike stories sculpture by Kate Horti

 

 

Σάμος, το νησί της Ήρας και του Πυθαγόρα!

Στις 4-8 Ιουνίου 2024 είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ τη Σάμο! Ήταν πραγματικά μια πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα και αυτό γιατί η Σάμος ως νησί που βρίσκεται μακριά από τη Στερεά φάνταζε αδύνατον να την επισκεφτώ.

Καταρχάς θέλω να μιλήσω για το πολύ πράσινο που υπάρχει στο ορεινό τμήμα της, τα μεγάλα καλοδιατηρημένα χωριά της και τον μοναδικό αρχαίο πολιτισμό της!

Την πρώτη μέρα καταλύσαμε στο Καρλόβασι σε ένα οικογενειακό νοικοκυρεμένο ξενοδοχείο. Πήγαμε για μπάνιο στο Ποτάμι (κοντά στο Καρλόβασι) 

όπου απολαύσαμε μια καταγάλανη θάλασσα (έχει βέβαια βότσαλα). Το απόγευμα πήγαμε στο Λιμάνι του Καρλόβασου (έτσι το λένε) που είναι το επίνειό του όπου και η πολυθρόνα του ποιητή Γ. Ρίτσου

Τη 2η μέρα κατευθυνθήκαμε στους Μυτιληνιούς (οι ονομασίες των χωριών προέρχονται από τους κατοίκους που ήρθαν από τη Μυτιλήνη, τον Πύργο κ.α.), το γραφικό χωριό με το φημισμένο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας. 

Επόμενος σταθμός, η Χώρα, η πρώην πρωτεύουσα του νησιού, με το ενδιαφέρον Ναυτικό Μουσείο του Μιλτιάδη Χούμα (ήρωα του ΒΠΠ). 

Στη συνέχεια περάσαμε από τους Κουμαραδαίους, το χωριό με τη μεγάλη παράδοση στην αγγειοπλαστική τέχνη, στα υφαντά και στα αρωματικά φυτά και με το ιστορικό Μοναστήρι της Μεγάλης Παναγίας. Στο δρόμο συναντήσαμε τους Μύλους, το χωριό που πήρε το όνομά του από τους πολλούς νερόμυλους λόγω των άφθονων νερών του ποταμού Ιμβράσου. Θαυμάσουμε τα περιβόλια με τα εσπεριδοειδή και το παραδοσιακό κεραμοποιείο. Για να δροσιστούμε πήγαμε για μπάνιο στην παραλία του Ηραίου. Αν και είναι ανοιχτή έχει βότσαλα και δεν είναι πολύ ευχάριστη. Στη συνέχεια φάγαμε σε κοντινή ταβέρνα (το φαγητό δεν μας ικανοποίησε).

Μετά το μπάνιο κατευθυνθήκαμε στα ορεινά χωριά Αγ. Κων/νος και Βουλιώτες όπου είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε ένα αιγαιοπελαγίτικο χωριό χτισμένο πανοραμικά. Πριν φτάσουμε βλέπουμε τις εγκαταστάσεις του Μεταξά όπου συλλέγεται ο τοπικός οίνος και εξάγεται. 

Την 3η μέρα επισκεφθήκαμε ένα ξενοδοχείο-μπαγκαλόου στην περιοχή του Ηραίου όπου τα οικήματα είναι διαφορετικά το ένα από το άλλο και παραπέμπουν στα οικήματα των αντίστοιχων χωριών. Μια πραγματικά μοναδική αρχιτεκτονική αισθητική. Εκεί υπάρχει και ένα Λαογραφικό μουσείο. 

Περάσαμε από το χωριό Πυθαγόρειο, όπου βρίσκεται το πρώτο τεχνητό λιμάνι στον κόσμο! Ανεβήκαμε στο Κάστρο όπου ο ήρωας της Επανάστασης Λυκούργος

Λογοθέτης αντιστάθηκε στους Τούρκους.

Τελευταία στάση, η Ψιλή Άμμος, ο παραθαλάσσιος οικισμός που χαρήκαμε τα υπέροχα νερά και τη θέα (Τουρκία). 

Το απόγευμα επισκεφτήκαμε το Κοκκάρι, το γραφικό χωριό με τις υπέροχες παραλίες. Περάσαμε από τα Αυλάκια, τον παραθαλάσσιο οικισμό με τις 3 μικρές παραλίες και την εκκλησία του Αγίου Νικολάου στην παραλία. Ακολουθώντας το δρόμο για το χωριό Μανολάτες, ταξιδέψαμε μέσα σε ένα πλατανόδασος και μετά βρεθήκαμε στην Κοιλάδα των Αηδονιών. Συνεχίσαμε προς το ορεινό χωριό Μανολάτες με την πλούσια βλάστηση, τους αμπελώνες και το καλό ντόπιο κρασί. Περάσαμε από το χωριό Αγ. Κωνσταντίνος όπου μας εντυπωσίασαν τα Πλατανάκια, το παραδεισένιο δάσος με τα πανύψηλα υπεραιωνόβια πλατάνια και τα τρεχούμενα νερά. 

Την 4η μέρα 

Μια μοναδική ημέρα με στάσεις μέσα στην ιστορία του νησιού. Επισκεφθήκαμε το Ηραίο, τον αρχαιολογικό χώρο του ναού της Ήρας που συγκαταλέγεται στα μνημεία της UNESCO. Εδώ υπήρχε το μεγαλύτερο ιερό της αρχαίας Ελλάδας όπου σύμφωνα με το μύθο, η Ήρα γεννήθηκε κάτω από μια λυγαριά. Θαυμάσαμε τη μόνη Κολώνα του ιερού που σώθηκε, ύψους 11 μέτρων (αρχικά ήταν 19 συν τη στέγη ο ναός γινόταν 25 μέτρα!). 

Επόμενος σταθμός το Ευπαλίνειο Όρυγμα, μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, κοντά στο Πυθαγόρειο. Αυτό το αρχαίο υδραγωγείο του 6ου αιώνα π.Χ. με τη σήραγγα (όρυγμα) μήκους 1.036 μέτρων που ανοίχθηκε ταυτόχρονα και από τις δυο πλευρές του βουνού, αποτελεί θαύμα αρχιτεκτονικής. 

Στο κοντινό Αρχαιολογικό Μουσείο Πυθαγορείου εντυπωσιαστήκαμε από τα 3.000 εκθέματα από όλο το νησί, από την νεολιθική έως και την παλαιοχριστιανική εποχή.

Για τη συνέχεια μια επίσκεψη στο Αρχαιολογικό Μουσείο Βαθέος Σάμου για να θαυμάσουμε τον μεγαλύτερο κούρο στην Ελλάδα ύψους 5,25 μέτρων!  

Αξίζει να αναφέρω πως το Βαθύ χάρη στην τοπική παραδοσιακή αρχιτεκτονική του έχει ανακηρυχθεί παραδοσιακός οικισμός και αποτελεί φυσικό λιμάνι! Στην πίσω μεριά υπάρχει ένας πολύ ωραίος κόλπος για μπάνιο!

5η μέρα: Σάμος- Αθήνα επιστροφή

Σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να επισκεφτείτε τη Σάμο. Είναι ένα νησί-αποκάλυψη!

ΥΓ. Οφείλω πολλές ευχαριστίες στον Πολιτιστικό Σύλλογο Βούλας "Υπατία" και ειδικά στην πρόεδρό του, Ι. Αμοργιανού για τη διοργάνωση της εκδρομής και στο τοπικό ταξιδιωτικό γραφείο με τον συνοδό μας Δημήτρη Χριστινίδη. 

Το καρσάνικο γλυπτό στο Nuances

Το κατάστημα Nuances στη Γλυφάδα "φιλοξενεί" τα μικρά γλυπτά με τα σχέδια του καρσάνικου κεντήματος! 

«Με αφορμή το καρσάνικο κέντημα είχα την έμπνευση να δημιουργήσω γλυπτά με απεικόνιση "μοτίφ" ενός κεντήματος. Παραθέτω το σκεπτικό με βάση το οποίο εντάχθηκε το Καρσάνικο Κέντημα (Καρυά Λευκάδας) στην Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά της Ελλάδας της UNESCO.

Το καρσάνικο κέντημα είναι ένα σπάνιο είδος κεντητικής τέχνης που γίνεται από τις γυναίκες του χωριού της Καρυάς στη Λευκάδα. Είναι ένα χαρακτηριστικό είδος κεντήματος που οι γυναίκες της Καρυάς, με πρωτεργάτρια τη δημιουργό του κεντήματος Μαρία Κουτσοχέρω, εξέλιξαν μέσα στο χρόνο, δίνοντας του τη μορφή που έχει σήμερα. Χρειάζεται απόλυτη μαθηματική ακρίβεια για να κεντηθεί σωστά. Κεντιέται πάνω σε ειδικά υφάσματα (λινά ή βαμβακερά) με μεταξωτές ή βαμβακερές κλωστές που του δίνουν μια ιδιαίτερη ομορφιά και φινέτσα. Ένα από τα μεγαλύτερα χαρίσματα του κεντήματος είναι ότι δεν περιορίζει την κεντήστρα, η οποία έχει το περιθώριο να προσθέτει και να αφαιρεί μοτίφ, διαμορφώνοντας έτσι ένα δικό της σχέδιο».

Nuances: Αγγ. Μεταξά 11, Γλυφάδα.

"Πουλιά στον κήπο του Black Duck"

H νέα μου έκθεση στον φιλόξενο κήπο του Black Duck έχει τον ευφάνταστο τίτλο "Πουλιά στον κήπο του Black Duck". Μπορεί να είναι πουλιά από ποδήλατα αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούν να "πετάξουν" στη φαντασία μας! 

Το 2018 έκανα για πρώτη φορά έκθεση στον κήπο του Black Duck και γνώρισα το χώρο αλλά και τους εξαιρετικούς ανθρώπους που τον διαχειρίζονται με προεξάρχουσα την κα Ντόρα Ρίζου, οι οποίοι αγκαλιάζουν την τέχνη! 

Η επίσκεψη στον κήπο του Black Duck (είναι ο κήπος του Μουσείου της Πόλης των Αθηνών) δημιουργεί μια αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε μια άλλη εποχή μακριά από τους θορύβους της πόλης και την πίεση που ασκεί μια "δραστήρια" πόλη όπως η Αθήνα. Στο χαλαρό περιβάλλον που πλαισιώνεται από δεκάδες φροντισμένα φυτά με κεντρικό τον φοίνικα της Αμαλίας (το κτίριο αυτό φιλοξένησε τον Όθωνα και την Αμαλία όταν ήρθαν στην Αθήνα) μπορεί κανείς να απολαύσει καφέ, ποτό ή φαγητό και βέβαια να παρατηρήσει τα τρία πουλιά που έχουν καθίσει για λίγο να ξαποστάσουν εκεί!

Τώρα που η θερμοκρασία ανεβαίνει και όλοι αναζητούμε μια όαση στην πόλη είναι ο πλέον ενδεδειγμένος χώρος που προσφέρει δροσιστικά ποτά με την τέχνη να συντροφεύει το βλέμμα!

Μια επίσκεψη είναι  απαραίτητη στο all day classic Black Duck!

I. Παπαρρηγοπούλου 5-7, πλ. Κλαυθμώνος, τηλ. 210 3252396.