«Τι θα πει "αποκαλύπτω τον εαυτό μου;". Δεν είναι προσωπική κατάκτηση, αυτό είναι ο ορισμός της υποκριτικής. Αν δεν αποκαλύπτεις πράγματα για τον εαυτό σου, καλύτερα να αλλάξεις επάγγελμα».
Phaedra(s) του
Krzysztof Warlikowski με την Isabelle Huppert | 20-22 Δεκεμβρίου 2016 |
Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών
στις 20:00 |
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ, με περισσότερες από εκατό ταινίες και ρόλους-φετίχ στο ενεργητικό της, βραβευμένη στις Κάννες και στη Βενετία, καταφθάνει στη Στέγη για ένα συγκλονιστικό ρεσιτάλ μεταμορφώσεων. «Υπάρχουν τρεις πολύ διαφορετικές Φαίδρες στην παράσταση. Η πρώτη είναι περισσότερο πολιτική και προκύπτει από το κείμενο του Ουαζντί Μουαουάντ, όπου παρουσιάζεται ως μετανάστρια. Μας θυμίζει την ιστορία με τον Θησέα και το πώς εκείνος σκότωσε όλη την οικογένειά της προτού γίνει άνδρας της. Η δεύτερη Φαίδρα σκιαγραφείται μέσα από το κείμενο της Σάρα Κέιν και είναι περισσότερο μια νοικοκυρά, μια μικροαστή που ερωτεύεται τον άνδρα της κόρης της. Είναι μια πιο ερωτική οπτική της Φαίδρας. Στο τρίτο μέρος, όπου παρουσιάζονται αποσπάσματα από την "Ελίζαμπεθ Κοστέλο", η Φαίδρα γίνεται μια φεμινίστρια η οποία μιλάει για την επιθυμία και την επιρροή των θεών επάνω στους ανθρώπους. Η σύνθεση των κειμένων καλύπτει πολλές θεματικές που αφορούν μια ηρωίδα γένους θηλυκού γενικότερα. Τη μετανάστρια, την πολιτικοποιημένη, τη νοικοκυρά, τη διανοούμενη».
Φωτογραφίες: Pascal Victor
στις 20:00 |
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ, με περισσότερες από εκατό ταινίες και ρόλους-φετίχ στο ενεργητικό της, βραβευμένη στις Κάννες και στη Βενετία, καταφθάνει στη Στέγη για ένα συγκλονιστικό ρεσιτάλ μεταμορφώσεων. «Υπάρχουν τρεις πολύ διαφορετικές Φαίδρες στην παράσταση. Η πρώτη είναι περισσότερο πολιτική και προκύπτει από το κείμενο του Ουαζντί Μουαουάντ, όπου παρουσιάζεται ως μετανάστρια. Μας θυμίζει την ιστορία με τον Θησέα και το πώς εκείνος σκότωσε όλη την οικογένειά της προτού γίνει άνδρας της. Η δεύτερη Φαίδρα σκιαγραφείται μέσα από το κείμενο της Σάρα Κέιν και είναι περισσότερο μια νοικοκυρά, μια μικροαστή που ερωτεύεται τον άνδρα της κόρης της. Είναι μια πιο ερωτική οπτική της Φαίδρας. Στο τρίτο μέρος, όπου παρουσιάζονται αποσπάσματα από την "Ελίζαμπεθ Κοστέλο", η Φαίδρα γίνεται μια φεμινίστρια η οποία μιλάει για την επιθυμία και την επιρροή των θεών επάνω στους ανθρώπους. Η σύνθεση των κειμένων καλύπτει πολλές θεματικές που αφορούν μια ηρωίδα γένους θηλυκού γενικότερα. Τη μετανάστρια, την πολιτικοποιημένη, τη νοικοκυρά, τη διανοούμενη».
Φωτογραφίες: Pascal Victor
