Τσουκνίδα: το θαυματουργό φυτό!

Όσο "αιχμηρό" είναι το τσίμπημά της τόσο αποτελεσματική είναι για τα φυτά και τον άνθρωπο. Πρόκειται για το πιο παρεξηγημένο αυτοφυές φυτό. Την αποφεύγουμε ενώ θα έπρεπε να την αγκαλιάζουμε! (Τη μαζεύουμε φορώντας γάντια) Έμαθα για πρώτη φορά για τη θρεπτική της αξία στα φυτά από την Παναγιώτα Μαλτέζου, τη γεωπόνο του Αυτοδιαχειριζόμενου Αγρού στο Ελληνικό. Λοιπόν, μας έλεγε να μαζέψουμε τσουκνίδες πριν σποριάσουν (και μάλιστα έφερε από την επαρχία κάποια ποικιλία που δεν φυτρώνει στην Αττική) και να τις βάλουμε σε ένα μεγάλο δοχείο σε αναλογία 10 κιλά τσουκνίδα με 50 νερό (περίπου και παραπάνω να είναι δεν πειράζει). Τις αφήνουμε εκεί μέχρι να σαπίσουν (έχουν απαίσια μυρωδιά) ανακατεύοντάς τες πού και πού. Μετά από ένα μήνα, αφού έχουν σαπίσει πλέον, σουρώνουμε το νερό και το φυλάμε σε σκιερό μέρος. Όταν θέλουμε να ρίξουμε το τσουκνιδόζουμο στα φυτά το αραιώνουμε 1:10 για ριζοπότισμα και 1:20 για ψέκασμα. Είναι το ιδανικό λίπασμα και επίσης προστατεύει το φυτό από τα έντομα που το καταστρέφουν.
Τις ίδιες θαυματουργές ιδιότητες έχει η τσουκνίδα και για τον άνθρωπο. Το διαδίκτυο βρίθει από πληροφορίες γύρω από τις ιδιότητές της. Εγώ πάντως βράζω την τσουκνίδα (σαν χόρτο) και την τρώω. Επίσης γίνεται κοκκινιστή με κρεμμύδι και πίτα. Καλό θα είναι να την αγοράσετε από βιοκαλλιεργητή ή να τη μαζέψετε από σημείο που δεν έχουν πρόσβαση οι άνθρωποι και τα ζώα, ώστε να είναι καθαρή. Δοκιμάστε τη και δεν θα χάσετε! (Η φωτό είναι σημερινή. Έχουν ήδη φουντώσει και βλέπουμε πως η φύση έχει προβλέψει και έχει φυτρώσει μαζί με την τσουκνίδα και η μολόχα)
ΥΓ: Αν σας "τσιμπήσει" τσουκνίδα, τρίψτε το σημείο με μολόχα (φυτρώνει δίπλα της) ή ξίδι ή δεντρολίβανο ή κρεμμύδι.