Bike stories sculpture by Kate Horti

Η σύγχρονη τέχνη συναντά την παράδοση στα Λαγκάδια Αρκαδίας. Και είναι πράγματι μεγάλη τέχνη να μπορείς να συγκεράσεις το παλιό με το νέο και να δώσεις ένα ξεχωριστό αποτέλεσμα! Και η Ζάννα Άρτεμη μας έχει συνηθίσει σε συναισθηματικές προσεγγίσεις που φέρνουν κοντά μας κάτι που φαντάζει μακρινό. Μας παρουσιάζει, λοιπόν, τη νέα της προσωπική δουλειά (ζωγραφική, installation, performance) στο χωριό Λαγκάδια Αρκαδίας, σε ένα εγκαταλειμμένο κτήριο του 1860, που η φθορά του χρόνου το κάνει να μοιάζει με έτοιμο σκηνικό θεάτρου. Η έκθεση φέρει τον τίτλο «Είστ’ ούλοι φερμένοι;» που σημαίνει «Έχετε έρθει όλοι;». Πρόκειται για ιδιωματισμό τοπικής διαλέκτου, η οποία διατηρείται ζωντανή στην ευρύτερη περιοχή έως σήμερα. Προσεγγίζοντας θέματα όπως οι υπαρξιακές αναζητήσεις, η καρποφορία της γης και η πολυπλοκότητα της περιβάλλουσας χλωρίδας, αυτή η έκθεση μάς καλεί να μπούμε στον κόσμο της τέχνης, βλέποντας τα πράγματα αλλιώς. Όπως είπε κι ο Γιάννης Κουνέλλης, «Γι' αυτό ο καλλιτέχνης γίνεται κ...

Πολλές φορές ένας τόπος μου "μιλάει". Έτσι και η Λευκάδα -τόπος των γονιών μου- με κάνει να βιώνω διαφορετικά την επαφή με το τοπίο. Η απαράμιλλη ομορφιά της Γύρας που κρύβει κάτω από το απέριττο τοπίο μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα αλλά και η πρόσβαση στην πόλη με εκείνο το συνεχές αεράκι του πελάγους μου δημιουργούν συναισθήματα που πρέπει με κάποιο τρόπο να τα εκφράσω.  Η έκφρασή τους ήρθε αυθόρμητα μέσα από τις κατασκευές των έργων μου από παλιά ποδήλατα. Άλλωστε η πόλη της Λευκάδας είναι ο ιδανικός τόπος για ποδήλατο. Είτε πηγαίνεις για ψώνια και δουλειές στην πόλη είτε πηγαίνεις βόλτα στον κάμπο με τις ελιές είτε πηγαίνεις για μπάνιο στον Άη Γιάννη, στη Γύρα ή στο Κάστρο, μπορείς να βρίσκεσαι συνεχώς σε ένα ποδήλατο. Το αεράκι που φυσάει όπου κι αν βρίσκεσαι σε κάνει να αισθάνεσαι πουλί που κοντράρει με τον άνεμο και προσπαθεί να καλύψει την απόσταση! Η υπαίθρια εικαστική παρέμβαση λοιπόν στην ξέρα του ιβαριού της Λευκάδας ευτύχησε να στηθεί και να προσπαθήσει να αντα...

Η επίσκεψη στο σινέ Όασις ήταν μια αποκάλυψη. Πρώτη φορά πήγαμε σινεμά εκεί και ήταν σαν να μπήκαμε στη μηχανή του χρόνου. Παρότι διατηρεί το ύφος μια άλλης εποχής έχει μια φρεσκάδα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι μπήκες σε έναν κήπο του σήμερα. Μάλιστα το lobby μου θύμισε το Beaux Arts των Βρυξελλών. Τα αρχαιοελληνικά αντίγραφα, το μωσαϊκό, οι αφίσες παλαιών ταινιών... Ο υπαίθριος χώρος του όπου είναι η οθόνη είναι στην κυριολεξία πνιγμένος στο πράσινο. Η μικρή οθόνη ανάμεσα στο πράσινο προστατεύεται από τα γύρω ψηλά κτίρια. Αν και η θερμοκρασία ήταν υψηλή, η πυκνή φυλλωσιά των φυτών βελτίωνε αισθητά την κατάσταση. Ήταν μια εμπειρία... Σινέ Όασις, Πρατίνου 7, Παγκράτι, τηλ. 210 7244015.