Bike stories sculpture by Kate Horti

Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που αντιπαθούν τα μουσεία και τις εκθέσεις σε αυτά. Θεωρούν πως είναι μαυσωλεία και δεν έχουν τίποτα να τους προσφέρουν. Αντίθετα εγώ θεωρώ πως το μουσείο είναι ένας ζωντανός οργανισμός που σου δίνει μέσα από αδρές γραμμές όλο το παρελθόν (αλλά και το παρόν και ίσως το μέλλον). Κι αυτό γιατί πού αλλού μπορείς να δεις τη δουλειά ανθρώπων που έχουν αφήσει αυτό τον κόσμο, οι οποίοι όταν ζούσαν ασχολήθηκαν με τόση επιτυχία σε διάφορα αντικείμενα και άφησαν έργο αξιοθαύμαστο; Στον κλειστό χώρο του μουσείου βυθίζεσαι σε ένα σπήλαιο αναζήτησης και εκεί στο "σκοτάδι" ανακαλύπτεις μικρά διαμαντάκια... Φεύγεις από το βάρος της καθημερινότητας, μπαίνεις σε έναν άλλο μακρινό κόσμο και αισθάνεσαι πως ταξιδεύεις στο χρόνο... Πριν από χρόνια είχα ακούσει πως σε περίοδο πολέμου οι άνθρωποι επισκέπτονται πολύ συχνά τα μουσεία. Νομίζω πως αυτό και μόνο εξηγεί πόσο ανάγκη έχουμε αυτούς τους χώρους πολιτισμού και μάλιστα σήμερα που με τις νέες τεχνολογίες έχουν ν...

Η Άννα Κοκκίνου μας έχει συνηθίσει σε μεγάλες θεατρικές στιγμές όπου η ανθρώπινη υπόσταση μπαίνει σε τροχιά εξαΰλωσης. Η νέα παράσταση της Σφενδόνης REM/ κήπος προγραμματίζεται για τις 11 Φεβρουαρίου. Πέντε ηθοποιοί οδηγούν το θεατή μέσα από μια ρωγμή στο χρόνο, στον μαγικό χώρο μιας σκηνικής ταυτοχρονίας. Μολονότι το θέατρο είναι σαν ένα μουσικό κομμάτι όπου πρωταγωνιστούν οι ήχοι. Πολλοί αντίλαλοι και πολλές φωνές κατοικούν αυτό τον κήπο. Πλέκονται κείμενα - Αχμάτοβα, Γέητς, Κλάιστ, Πάουντ, Προυστ, Έλιοτ, Βιζυηνός και επεξεργασμένα κινηματογραφικά θραύσματα - Ντράγιερ, Ταρκόφσκι, Μπέργκμαν, Παρατζάνωφ. Ενδεικτικά είναι αυτά τα υλικά από τη δραματουργία της παράστασης. Η δραματουργία και το μουσικό-ηχητικό σύμπαν αυτής της παράστασης, σαν μια σειρά επικλήσεων στον πρώτο μας κόσμο, πλέκονται σ΄ένα αδιαίρετο σύνολο. Απομένει να δούμε τη νέα δουλειά της μεγάλης δραματουργού! Σκηνοθεσία, Άννα Κοκκίνου/ Δραματουργία, Νίκος Φλέσσας, Αλκίνοος Δωρής, Άννα Κοκκίνου/ Σκηνικά, Δημήτρης Ταμ...